Binnenlandse Politiek

[miskendtalent]

In onzekere tijden zoeken mensen naar zekerheden. Veel daarvan concentreert zich rond seksualiteit - het meest onzekere van het gehele menselijke zijn. Dan kan zelfs dokter Corrie opeens een bedreiging vormen.

Het grappige is wel, dat die conservatieve christenen wél gebruik maken van perfect seculiere en liberale argumenten: de overheid moet zich niet 'achter de voordeur' - via de televisie of school - bemoeien met hoe wij onze kinderen opvoeden.

Dat geldt overigens niet alleen voor de conservatieve christenen, maar voor alle geloofsstromingen waarbij aanhangers juist onder dit soort omstandigheden lijken terug te vallen in conservatisme en verdieping.
De cycli lijken daarbij steeds heviger maar gelukkig ook steeds korter te worden.
Tijd dat we daarom eens echt uit de recessie raken en we een nieuwe periode van verlichting tegemoet zien!

 

[rico]

Dat geldt overigens niet alleen voor de conservatieve christenen, maar voor alle geloofsstromingen waarbij aanhangers juist onder dit soort omstandigheden lijken terug te vallen in conservatisme en verdieping.
De cycli lijken daarbij steeds heviger maar gelukkig ook steeds korter te worden.
Tijd dat we daarom eens echt uit de recessie raken en we een nieuwe periode van verlichting tegemoet zien!

Amen, maar ben bang dat de recessie nog lang niet over is.

 

[De Bondscoach]

Dat geldt overigens niet alleen voor de conservatieve christenen, maar voor alle geloofsstromingen waarbij aanhangers juist onder dit soort omstandigheden lijken terug te vallen in conservatisme en verdieping.
De cycli lijken daarbij steeds heviger maar gelukkig ook steeds korter te worden.
Tijd dat we daarom eens echt uit de recessie raken en we een nieuwe periode van verlichting tegemoet zien!

Als filosoof moet ik je nu zeggen dat de crisis volgens mij maar een gedeelte van de verklaring is. Dit heeft te maken met meer existentiële onzekerheden. Mensen zijn meer op zichzelf teruggeworpen. Door tal van redenen - individualisering, ontzuiling, migratie, verdwijnen sociale zekerheden, emancipatie, einde van de allesbepalende natiestaat (en dus problemen voor het bestaande politieke bestel)- voelen mensen zich niet meer 'thuis' in de samenleving. Denk aan de opkomst van Fortuyn, die plaatsvond tijdens juist economisch uitstekende tijden van Paars. Daar speelde iets anders.

 

[Bacchus]

In het nieuws verschenen de afgelopen tijd berichten dat het goed ging met de huizenprijzen en de economie.
Gisteren konden we lezen dat we voor dit jaar nog een krimp verwachten en volgend jaar ook. Pas in 2015 gaan we -naar verwachting- naar 0.9% groei. De huizenprijs blijft onder druk en er is zelfs nog een daling te verwachten, voordat e.e.a. zelfs maar nivelleert.

Toch las ik vanmorgen dat het consumentenvertrouwen in de lift zit.... Op z'n minst vreemd, want alles wordt gewoon nog een stukje extra kapotbezuinigd.
De mensen hunkeren naar goed nieuws en de media geeft hen wat ze willen. Het is net scorebordjournalistiek. Er staat 3-0, dus dat moet fantastisch gegaan zijn allemaal.
Men wordt voorgelogen en men trapt erin...

 

[Goodfella]

In het nieuws verschenen de afgelopen tijd berichten dat het goed ging met de huizenprijzen en de economie.
Gisteren konden we lezen dat we voor dit jaar nog een krimp verwachten en volgend jaar ook. Pas in 2015 gaan we -naar verwachting- naar 0.9% groei. De huizenprijs blijft onder druk en er is zelfs nog een daling te verwachten, voordat e.e.a. zelfs maar nivelleert.

Toch las ik vanmorgen dat het consumentenvertrouwen in de lift zit.... Op z'n minst vreemd, want alles wordt gewoon nog een stukje extra kapotbezuinigd.
De mensen hunkeren naar goed nieuws en de media geeft hen wat ze willen. Het is net scorebordjournalistiek. Er staat 3-0, dus dat moet fantastisch gegaan zijn allemaal.
Men wordt voorgelogen en men trapt erin...

De OESO bracht die negatieve outlook voor Nederland naar buiten. Dat die outlook verschilt ten opzichte van bijvoorbeeld de Europese Commissie is een vanzelfsprekendheid met dit soort vage vergezichten. De Rabobank komt er dan nog eens overheen, met wéér een ander verhaal, en tot slot hebben we nog het CBS dat beweert dat de NL'se economie met 0,1% gegroeid is in het derde kwartaal van 2013.

Het is als met het weer: ze weten zeker wat voor weer het gisteren was, ze kunnen met enige zekerheid voorspellen dat het morgen droog blijft, maar verder kijken is een pure gok. Men kan net zo goed een aap dartpijltjes laten gooien op willekeurige mogelijkheden.

 

[miskendtalent]

Als filosoof moet ik je nu zeggen dat de crisis volgens mij maar een gedeelte van de verklaring is. Dit heeft te maken met meer existentiële onzekerheden. Mensen zijn meer op zichzelf teruggeworpen. Door tal van redenen - individualisering, ontzuiling, migratie, verdwijnen sociale zekerheden, emancipatie, einde van de allesbepalende natiestaat (en dus problemen voor het bestaande politieke bestel)- voelen mensen zich niet meer 'thuis' in de samenleving. Denk aan de opkomst van Fortuyn, die plaatsvond tijdens juist economisch uitstekende tijden van Paars. Daar speelde iets anders.

Als niet filosoof zijnde ben ik het verder met je aanvulling eens hoor.
Het was ook niet mijn insteek om de crisis als enige boosdoener aan te wijzen, maar ik ben er wel van overtuigd dat die als een enorme negatieve aanjager werkt.

In het nieuws verschenen de afgelopen tijd berichten dat het goed ging met de huizenprijzen en de economie.
Gisteren konden we lezen dat we voor dit jaar nog een krimp verwachten en volgend jaar ook. Pas in 2015 gaan we -naar verwachting- naar 0.9% groei. De huizenprijs blijft onder druk en er is zelfs nog een daling te verwachten, voordat e.e.a. zelfs maar nivelleert.

Toch las ik vanmorgen dat het consumentenvertrouwen in de lift zit.... Op z'n minst vreemd, want alles wordt gewoon nog een stukje extra kapotbezuinigd.
De mensen hunkeren naar goed nieuws en de media geeft hen wat ze willen. Het is net scorebordjournalistiek. Er staat 3-0, dus dat moet fantastisch gegaan zijn allemaal.
Men wordt voorgelogen en men trapt erin...

Volstrekt en volkomen juiste constatering naar mijn overtuiging.
Alleen vrees ik dat door de moderne media, de geest niet meer zo gemakkelijk in de fles terug kan.
Mensen zien en horen en lezen en weten daardoor zo veel, dat ze zich niet meer in de luren laten leggen door opportunistische plaatjes.
Bovendien, als je zelf al blij van geest zou worden door een goed nieuws show, en vervolgens vrolijk een bank binnenhuppelt voor een hypotheek voor een huis, maar daar weer even vrolijk met lege handen wordt buitengeknuppeld, zakt je de moed vanzelf wel weer in de schoenen.

We zullen langzaam maar zeker met elkaar tot het besef moeten komen dat we in een nieuwe realiteit terecht zijn gekomen en zullen ons in die realiteit moeten leren voegen.
Financieel, moreel en maatschappelijk.
Intussen kunnen we ons daarbij door de politiek niet meer echt laten gidsen. Er is geen enkele partij of politiek leider die met charisma en/.of een goed plan die veelvoud aan problemen te lijf kan. En dus vluchten we in de dogmas zoals ik ze net al beschreef.

 

[miskendtalent]

De OESO bracht die negatieve outlook voor Nederland naar buiten. Dat die outlook verschilt ten opzichte van bijvoorbeeld de Europese Commissie is een vanzelfsprekendheid met dit soort vage vergezichten. De Rabobank komt er dan nog eens overheen, met wéér een ander verhaal, en tot slot hebben we nog het CBS dat beweert dat de NL'se economie met 0,1% gegroeid is in het derde kwartaal van 2013.

Het is als met het weer: ze weten zeker wat voor weer het gisteren was, ze kunnen met enige zekerheid voorspellen dat het morgen droog blijft, maar verder kijken is een pure gok. Men kan net zo goed een aap dartpijltjes laten gooien op willekeurige mogelijkheden.

Gewoon je gezonde verstand laten werken. Ieder weldenkend mens in dit land die zijn ogen en oren een beetje de kost geeft kan niet voorbij aan de realiteit die leert dat het eerder slechter dan beter gaat met onze economie.
Of elke dag even naar Kees de Kort luisteren, die (veel te negatief en veel te kort door de bocht) wel ongeveer aangeeft dat de mannetjes met de roze brillen veel te optimistisch naar de wereld kijken.

 

[tirzah]

In het nieuws verschenen de afgelopen tijd berichten dat het goed ging met de huizenprijzen en de economie.
Gisteren konden we lezen dat we voor dit jaar nog een krimp verwachten en volgend jaar ook. Pas in 2015 gaan we -naar verwachting- naar 0.9% groei. De huizenprijs blijft onder druk en er is zelfs nog een daling te verwachten, voordat e.e.a. zelfs maar nivelleert.

Toch las ik vanmorgen dat het consumentenvertrouwen in de lift zit.... Op z'n minst vreemd, want alles wordt gewoon nog een stukje extra kapotbezuinigd.
De mensen hunkeren naar goed nieuws en de media geeft hen wat ze willen. Het is net scorebordjournalistiek. Er staat 3-0, dus dat moet fantastisch gegaan zijn allemaal.
Men wordt voorgelogen en men trapt erin...

Geheel juist, wat je hier poneert.
Men trapt erin.
Het aantal werkelozen stijgt nog steeds en dat geldt ook voor het onderwijs, waarvan ik een beetje weet hoe "het" werkt. Ondanks juichkreten over extra geld, dat overigens uit nog onbekende "meevallers" moet komen of de staatsschuld verhoogt.
Maar daar wordt dan niet juichend melding van gemaakt.

Nog even een anecdote, nu ik zie dat mijn GREED IS GOOD verhaal hierboven helaas niet opgepikt wordt door medeforummers.
Misschien vinden zij de nieuwe definitie van het woord "tuig" te schokkend , na hun nette opvoeding en jarenlang slikken van leugens.

De anecdote betreft een bijeenkomst van een aantal in filosofie geinteresseerde mensen uit onderwijs, zorg en zakenleven afkomstig, waar ik sinds enkele jaren ook deel van uitmaak. Omdat niemand van de andere leden ooit op dit forum zal komen en ik geen namen noem, is hun anonimiteit gewaarborgd.
Een ex zakenman,pas bij ons aangesloten, niet slecht gesitueerd, maakte n.a.v. een besproken artikel uit de NRC een denigrerende opmerking over "PVVers, Telegraaflezers, voetbalsupporters en dat soort lui."
Waarop de dame naast hem, die mij al wat langer kent, zo fideel en zo moedig was, hem er op te wijzen dat er een voetbalsupporter in dit gezelschap van ingetogen, genuanceerd filosoferende mensen aanwezig was.
Dit waar gebeurde verhaal-twee weken geleden-noopt mij tot nu en dan "stevige taal" in discussies, omdat het voor mij wederom bewijs was van het feit dat het "wegzetten" van mensen op alle niveau's voorkomt.
Uit vooroordeel en gebrek aan dialoog, ook bij lieden met zogenaamd bovengemiddelde intelligentie.

En nu maar overwegen of ik GREED IS GOOD wel of niet voor hem zal uitprinten?

 

[rico]

Gewoon je gezonde verstand laten werken. Ieder weldenkend mens in dit land die zijn ogen en oren een beetje de kost geeft kan niet voorbij aan de realiteit die leert dat het eerder slechter dan beter gaat met onze economie.
Of elke dag even naar Kees de Kort luisteren, die (veel te negatief en veel te kort door de bocht) wel ongeveer aangeeft dat de mannetjes met de roze brillen veel te optimistisch naar de wereld kijken.

En dan wil ik ook het verzamelde werk van Joris Luyendijk aanbevelen, voor degenen onder ons zonder vrees

 

[miskendtalent]

En dan wil ik ook het verzamelde werk van Joris Luyendijk aanbevelen, voor degenen onder ons zonder vrees

Zeker de moeite Rico!

Maar er spelen een hoop paradoxen!
Morgen zitten de Nederlandse grootbanken bijeen met vertegenwoordigers van onze regering.
Inzet is een discussie waarbij onze HH politici (m/v) vinden dat onze banken aan nóg strengere kapitaalseisen moeten voldoen dan Europees is voorgeschreven. Dat betekent in concreto: nog hogere kapitaalbuffers dan nu al voorgeschreven.
Eendimensionaal gedacht is dit een prima idee. ECHTER, het betekent dat er nóg minder geld de economie in zal stromen waardoor het schip wat Nederland heet nog vaster zal raken op de zandbank waar het op gevaren is. Kapitaalverschaffing is namelijk het smeermiddel geweest van onze groei en welvaart.
Voorwaar (even voor het verdwenen woordentopic ) geen kattenpis dit soort Dillema's.

Het is gemakkelijk om tegen een systeem aan te schoppen waarvan de uitwassen inderdaad niet deugen. Maar als we te hard schoppen, schoppen we ons zelf in het kruis, als dat fysiek mogelijk zou zijn.
En dus moet er dynamisch gebalanceerd worden. We willen tamelijk krampachtig vast houden aan alle verworvenheden van de gloriejaren; maar zetten ons (op zich begrijpelijk) af tegen een aantal moreel mindere kanten die ons die verworvenheden hebben gebracht. Om vervolgens in de keuzes die we moeten maken, de consequenties niet te willen dragen.
Als we ECHT naar een nieuwe samenleving, gestoeld op de nieuwe realiteit willen, moeten we daarvan zelf ook de keerzijden voor ons persoonlijk leven van willen incasseren.
Als we die keerzijden niet in volle omvang willen accepteren, zullen we dus naar werkbare modussen toe moeten waarbij wij dus moeten stoppen met schoppen en moeten accepteren dat er noodzakelijke "kwaden" zijn waarmee we moeten leren leven en omgaan. UITERAARD binnen de kaders van de redelijkheid. Kaders die inderdaad lange tijd volledig uit beeld waren. En dus compromissen vinden en treffen op velerlei terreinen.

En juist in die zoektocht, worden wij in dit land voorgegaan door dwaallichten. Er is helaas geen enkele politieke partij of leider die in mijn ogen een gebalanceerde koers uit gezet heeft. De partij die er wat mij betreft het dichtste bij komt nu is D66. Maar ook zij zullen de komende tijd niet de macht en invloed geboden worden door de kiezers om die koers stevig genoeg te kunnen voeren.
En dus, maar daar hadden we het al eens over, valt dit land politiek gezien uiteen in een onbestuurbaar geheel.
Waar allemaal kleine flardjespartijen lopen knokken voor (heel egoïstisch) hun eigen belang. Daarbij totaal het grote plaatje uit het oog verliezend, en door de veelvoud van (vaak tegenstrijdige) groeperingen, het land totaal onbestuurbaar maken. Daar zit ook mijn hele grote bezwaar tegen teveel invloed van 50plus, PVV en de bok mag weten wat voor andere one issuepartijen nog tot (veel te) grote hoogtes zullen groeien.

Wat dat betreft snap ik de verdieping van het geloof wel, we moeten maar hopen en bidden dat die partijen weer zsm terug in hun mand gaan.
En de kritiek op dokter Corrie snap ik ook, niemand wil immers zien hoe de blonde ratelslang paart met de breedbekkerige Franse trutkut.

 

[De Bondscoach]

Zeker de moeite Rico!

Maar er spelen een hoop paradoxen!
Morgen zitten de Nederlandse grootbanken bijeen met vertegenwoordigers van onze regering.
Inzet is een discussie waarbij onze HH politici (m/v) vinden dat onze banken aan nóg strengere kapitaalseisen moeten voldoen dan Europees is voorgeschreven. Dat betekent in concreto: nog hogere kapitaalbuffers dan nu al voorgeschreven.
Eendimensionaal gedacht is dit een prima idee. ECHTER, het betekent dat er nóg minder geld de economie in zal stromen waardoor het schip wat Nederland heet nog vaster zal raken op de zandbank waar het op gevaren is. Kapitaalverschaffing is namelijk het smeermiddel geweest van onze groei en welvaart.
Voorwaar (even voor het verdwenen woordentopic ) geen kattenpis dit soort Dillema's.

Het is gemakkelijk om tegen een systeem aan te schoppen waarvan de uitwassen inderdaad niet deugen. Maar als we te hard schoppen, schoppen we ons zelf in het kruis, als dat fysiek mogelijk zou zijn.
En dus moet er dynamisch gebalanceerd worden. We willen tamelijk krampachtig vast houden aan alle verworvenheden van de gloriejaren; maar zetten ons (op zich begrijpelijk) af tegen een aantal moreel mindere kanten die ons die verworvenheden hebben gebracht. Om vervolgens in de keuzes die we moeten maken, de consequenties niet te willen dragen.
Als we ECHT naar een nieuwe samenleving, gestoeld op de nieuwe realiteit willen, moeten we daarvan zelf ook de keerzijden voor ons persoonlijk leven van willen incasseren.
Als we die keerzijden niet in volle omvang willen accepteren, zullen we dus naar werkbare modussen toe moeten waarbij wij dus moeten stoppen met schoppen en moeten accepteren dat er noodzakelijke "kwaden" zijn waarmee we moeten leren leven en omgaan. UITERAARD binnen de kaders van de redelijkheid. Kaders die inderdaad lange tijd volledig uit beeld waren. En dus compromissen vinden en treffen op velerlei terreinen.

En juist in die zoektocht, worden wij in dit land voorgegaan door dwaallichten. Er is helaas geen enkele politieke partij of leider die in mijn ogen een gebalanceerde koers uit gezet heeft. De partij die er wat mij betreft het dichtste bij komt nu is D66. Maar ook zij zullen de komende tijd niet de macht en invloed geboden worden door de kiezers om die koers stevig genoeg te kunnen voeren.
En dus, maar daar hadden we het al eens over, valt dit land politiek gezien uiteen in een onbestuurbaar geheel.
Waar allemaal kleine flardjespartijen lopen knokken voor (heel egoïstisch) hun eigen belang. Daarbij totaal het grote plaatje uit het oog verliezend, en door de veelvoud van (vaak tegenstrijdige) groeperingen, het land totaal onbestuurbaar maken. Daar zit ook mijn hele grote bezwaar tegen teveel invloed van 50plus, PVV en de bok mag weten wat voor andere one issuepartijen nog tot (veel te) grote hoogtes zullen groeien.

Wat dat betreft snap ik de verdieping van het geloof wel, we moeten maar hopen en bidden dat die partijen weer zsm terug in hun mand gaan.
En de kritiek op dokter Corrie snap ik ook, niemand wil immers zien hoe de blonde ratelslang paart met de breedbekkerige Franse trutkut.

Maar wat bedoel jij dan met die verworvenheden waar we zo krampachtig aan vast houden? Sociale zekerheid is al fors afgebroken, van WW tot AOW, WAO en bijstand, alles is gesnoeid, gekort, etc... Ontslagbescherming ís al flink verminderd. Alleen aan de hypotheekrenteaftrek is nog heel weinig getornd. Ik weet niet hoe jij die hervormingen ziet, maar denk je niet dat jouw voorstellen juist passen binnen het systeem dat nu zo veel problemen heeft veroorzaakt?

Het systeem dat - kort door de bocht - uitgaat van zo goedkoop mogelijk produceren, en zo duur mogelijk verkopen. Waarbij mensen worden gereduceerd tot productie-eenheden, die zo min mogelijk mogen kosten en waar bedrijven zo snel mogelijk van af moeten zien te komen indien noodzakelijk. Daar past verdwijnen van ontslagbescherming, verkorten van de WW, voor niks aan het werk zetten van bijstandsgerechtigden etc. prima bij. Maar op den duur houdt dat geen stand, simpelweg omdat niemand het meer kan bijbenen.

De columns van Luyendijk over the City laat prima zien hoe volstrekt immoreel de top van de financiële sector handelt, en hele samenlevingen ontwricht. Het libor-schandaal rond de (coöperatieve!) Rabobank bevestigt dat nog eens. Wat denk je wat die top het liefste zouden willen? Weg met ontslagbescherming, lage belasting, belastingparadijzen, geen investeringsbelemmeringen in onfrisse landen, geen bescherming tegen vijandige overnames, speculatie met valuta, put-opties etc, geen toezicht op financiële producten etc... ben je niet bang dat jouw ideeën over hervormingen vooral hen tegemoetkomt?

 

[rico]

Zeker de moeite Rico!

Maar er spelen een hoop paradoxen!
Morgen zitten de Nederlandse grootbanken bijeen met vertegenwoordigers van onze regering.
Inzet is een discussie waarbij onze HH politici (m/v) vinden dat onze banken aan nóg strengere kapitaalseisen moeten voldoen dan Europees is voorgeschreven. Dat betekent in concreto: nog hogere kapitaalbuffers dan nu al voorgeschreven.
Eendimensionaal gedacht is dit een prima idee. ECHTER, het betekent dat er nóg minder geld de economie in zal stromen waardoor het schip wat Nederland heet nog vaster zal raken op de zandbank waar het op gevaren is. Kapitaalverschaffing is namelijk het smeermiddel geweest van onze groei en welvaart.
Voorwaar (even voor het verdwenen woordentopic ) geen kattenpis dit soort Dillema's.

De grote paradox in het bankwezen is dat de winsten privaat zijn en de risicos publiek. Dat kan niet, en dat leidt onherroepelijk tot het uiteenspatten van het systeem of we nu 7, 10 of 80% Tier 1 reserves aanhouden. De enige echte oplossing voor het bankenprobleem is het opknippen van banken in sterk gereguleerde retail banken (sparen, betalen, hypotheken, persoonlijke leningen, en leniningen aan het MKB) en zakenbanken (mergers, IPOs, Credit Default Swaps en alle financiele hocus pocus die je verder maak kunt bedenken) die hun kapitaal op de kapitaalmarkt aan moeten trekken, eventueel zouden zij ook particulier sparen mogen doen, maar dan zonder het deposito garantie stelsel. Daar is helaas geen enkele politieke partij voor. Sommigen stelllen 'chinese walls' voor, maar die moeten maar eens gaan kijken hoe die gewerkt hebben bij de accountancy en adviespraktijken van de grote accountantskantoren (helemaal niet dus). Als dat zou gebeuren, zou de belastingbetaler niet meer aansprakelijk zijn voor banken, de retail banken zijn veilig, de zakenbanken kunnen gewoon failiet gaan.

 

[miskendtalent]

Maar wat bedoel jij dan met die verworvenheden waar we zo krampachtig aan vast houden? Sociale zekerheid is al fors afgebroken, van WW tot AOW, WAO en bijstand, alles is gesnoeid, gekort, etc... Ontslagbescherming ís al flink verminderd. Alleen aan de hypotheekrenteaftrek is nog heel weinig getornd. Ik weet niet hoe jij die hervormingen ziet, maar denk je niet dat jouw voorstellen juist passen binnen het systeem dat nu zo veel problemen heeft veroorzaakt?

Het systeem dat - kort door de bocht - uitgaat van zo goedkoop mogelijk produceren, en zo duur mogelijk verkopen. Waarbij mensen worden gereduceerd tot productie-eenheden, die zo min mogelijk mogen kosten en waar bedrijven zo snel mogelijk van af moeten zien te komen indien noodzakelijk. Daar past verdwijnen van ontslagbescherming, verkorten van de WW, voor niks aan het werk zetten van bijstandsgerechtigden etc. prima bij. Maar op den duur houdt dat geen stand, simpelweg omdat niemand het meer kan bijbenen.

Even heel kort door de bocht; op het moment dat wij in dit land een werkeloosheidspercentage van 8.5% en going up kennen, maar tegelijkertijd een enorm aantal arbeidsmigranten naar dit land moeten halen, zit daar toch een discrepantie.

Ik voel volkomen met je mee hoor, dat er aan een groot aantal zekerheden en voorzieningen gemorreld wordt. En zeker is dat niet leuk.
Maar tot de 60 er jaren was het geen issue dat iemand te goed zou zijn voor een baantje. Was men blij dat men werk en een inkomen had.
Met het groeien van de welvaart heeft zich de balans aardig verlegd. Het ging er niet meer alleen om dat we werk hadden, maar ook wat voor werk dat was.
Allemaal zeer begrijpelijk, ik snap dat volkomen.
Als dan niet het passende baantje gevonden werd, moest de overheid voorzien. Ook allemaal prachtig.

Alleen staat de houdbaarheid van dit basisdenken ter discussie.
En dus is dan ook de vraag : wie houdt wat niet meer bij?
En wat is de kip en wat is het ei?

 

[miskendtalent]

De grote paradox in het bankwezen is dat de winsten privaat zijn en de risicos publiek. Dat kan niet, en dat leidt onherroepelijk tot het uiteenspatten van het systeem of we nu 7, 10 of 80% Tier 1 reserves aanhouden. De enige echte oplossing voor het bankenprobleem is het opknippen van banken in sterk gereguleerde retail banken (sparen, betalen, hypotheken, persoonlijke leningen, en leniningen aan het MKB) en zakenbanken (mergers, IPOs, Credit Default Swaps en alle financiele hocus pocus die je verder maak kunt bedenken) die hun kapitaal op de kapitaalmarkt aan moeten trekken, eventueel zouden zij ook particulier sparen mogen doen, maar dan zonder het deposito garantie stelsel. Daar is helaas geen enkele politieke partij voor. Sommigen stelllen 'chinese walls' voor, maar die moeten maar eens gaan kijken hoe die gewerkt hebben bij de accountancy en adviespraktijken van de grote accountantskantoren (helemaal niet dus). Als dat zou gebeuren, zou de belastingbetaler niet meer aansprakelijk zijn voor banken, de retail banken zijn veilig, de zakenbanken kunnen gewoon failiet gaan.

Volkomen met je eens!
Cyprus was wat dat betreft een mooie opstap.
Dit gezegd hebbende, als men vandaag de kans had terug in de tijd te gaan en Lehman had kunnen redden, zou dat met gierende banden moeten gebeuren. Om er nog maar eens een paradox bij te slepen

 

[De Bondscoach]

Even heel kort door de bocht; op het moment dat wij in dit land een werkeloosheidspercentage van 8.5% en going up kennen, maar tegelijkertijd een enorm aantal arbeidsmigranten naar dit land moeten halen, zit daar toch een discrepantie.

Ik voel volkomen met je mee hoor, dat er aan een groot aantal zekerheden en voorzieningen gemorreld wordt. En zeker is dat niet leuk.
Maar tot de 60 er jaren was het geen issue dat iemand te goed zou zijn voor een baantje. Was men blij dat men werk en een inkomen had.
Met het groeien van de welvaart heeft zich de balans aardig verlegd. Het ging er niet meer alleen om dat we werk hadden, maar ook wat voor werk dat was.
Allemaal zeer begrijpelijk, ik snap dat volkomen.
Als dan niet het passende baantje gevonden werd, moest de overheid voorzien. Ook allemaal prachtig.

Alleen staat de houdbaarheid van dit basisdenken ter discussie.
En dus is dan ook de vraag : wie houdt wat niet meer bij?
En wat is de kip en wat is het ei?

Maar voor de discussie: wat wil je dan? De WW geheel afschaffen? Mensen met een uitkering verplicht asperges laten steken?

Over niet meer bij houden: Ik las onlangs in de Volkskrant een studie waaruit blijkt dat de werkdruk in Nederland het laatste decennium voortdurend is toegenomen - Ik merk het zelf, écht vrije tijd heb ik feitelijk nooit meer. Mede door internet ben ik ook op mijn vrije dagen (zoals vandaag) altijd wel met werk bezig. Bovendien moet steeds meer in steeds minder tijd, want in vrijwel elke sector moeten nieuwe vormen van omzet worden gecreëerd. Soms om bedrijven overeind te houden, vaker om investeerders of aandeelhouders tevreden te houden. Dus gaat de Hema voor notaris spelen, gaan kranten ook reizen organiseren, lijken bioscopen op kleine supermarkten etc. Niet dat daarvoor meer fte's beschikbaar zijn... Tot op zekere hoogte is het leuk om veel te doen in weinig tijd - het is zelfs verslavend. Maar op den duur holt het je uit.

 

[miskendtalent]

Maar voor de discussie: wat wil je dan? De WW geheel afschaffen? Mensen met een uitkering verplicht asperges laten steken?

Ik wil de ww niet afschaffen maar wel verkorten. En als de hoogte van de bijstand het lonend maakt om (bijvoorbeeld) wel asperges te gaan steken, dan is het aan de keus van de betrokkenen zelf wat men wil.
Omgekeerd zou ik het vangnet voor mensen die om gezondheidsredenen niet meer tot werken in staat zijn, stevig willen houden. Uiteraard wel alles doen om misbruik te voorkomen, maar hen die het echt treft, omarmen met solidariteit. Ook geldt regel 1 die ik net schets tot een bepaalde leeftijdsgrens. Of dat nou 50.51...56 is, kun je wat mij betreft over discussiëren, maar bij die nader te bepalen grens zou de duur en hoogte van de uitkering ruimhartiger mogen zijn.

Maar niet langer opleiden naar werkeloosheid, en gezonde Hollandse jongens en meiden die kunnen werken, ook echt laten werken (al is het beneden hun stand) is naar mijn mening een gezonde zaak!

Over niet meer bij houden: Ik las onlangs in de Volkskrant een studie waaruit blijkt dat de werkdruk in Nederland het laatste decennium voortdurend is toegenomen - Ik merk het zelf, écht vrije tijd heb ik feitelijk nooit meer. Mede door internet ben ik ook op mijn vrije dagen (zoals vandaag) altijd wel met werk bezig. Bovendien moet steeds meer in steeds minder tijd, want in vrijwel elke sector moeten nieuwe vormen van omzet worden gecreëerd. Soms om bedrijven overeind te houden, vaker om investeerders of aandeelhouders tevreden te houden. Dus gaat de Hema voor notaris spelen, gaan kranten ook reizen organiseren, lijken bioscopen op kleine supermarkten etc. Niet dat daarvoor meer fte's beschikbaar zijn... Tot op zekere hoogte is het leuk om veel te doen in weinig tijd - het is zelfs verslavend. Maar op den duur holt het je uit.

De Nederlandse economie wordt gedragen door het MKB. Daar spelen totaal andere krachten dan jij nu schetst (tevreden houden van aandeelhouders) maar geldt dat de verdienmodellen ernstig onder druk staan, door uiteenlopende omstandigheden.
Die bedrijven moeten inderdaad zichzelf opnieuw uitvinden of anderszins knalhard vechten om te overleven.
Simpel voorbeeld; de overheid trekt de BTW 2% op. Toch kennen we vrijwel geen inflatie. Dit betekent dat dit gewoon recht op en neer ten laste van de bedrijfsresultaten gaat.
Slechts een voorbeeld uit een lange rij. Maar het MKB zucht onder de crisis. En ja, dat voelen ook de medewerkers met het bedrijf mee.
Dat mensen echter snappen dat er iets moet gebeuren om de bedrijven überhaupt te laten overleven, is inmiddels steeds meer duidelijk.

Om even sec op jou aan te haken nu; we hadden het eerder over verworvenheden en daaraan vast houden.
Jij geeft aan dat de werkdruk hoger is. Ik durf te stellen dat wij in Nederland goed salariëren. In de jaren van overvloed is arbeidstijdverkorting een "verworvenheid:" geworden.
Zou jij, om meer vrijheid en minder werkdruk te krijgen, bereid zijn een deel van je salaris in te leveren?

 

[miskendtalent]

De grote paradox in het bankwezen is dat de winsten privaat zijn en de risicos publiek. Dat kan niet, en dat leidt onherroepelijk tot het uiteenspatten van het systeem of we nu 7, 10 of 80% Tier 1 reserves aanhouden. De enige echte oplossing voor het bankenprobleem is het opknippen van banken in sterk gereguleerde retail banken (sparen, betalen, hypotheken, persoonlijke leningen, en leniningen aan het MKB) en zakenbanken (mergers, IPOs, Credit Default Swaps en alle financiele hocus pocus die je verder maak kunt bedenken) die hun kapitaal op de kapitaalmarkt aan moeten trekken, eventueel zouden zij ook particulier sparen mogen doen, maar dan zonder het deposito garantie stelsel. Daar is helaas geen enkele politieke partij voor. Sommigen stelllen 'chinese walls' voor, maar die moeten maar eens gaan kijken hoe die gewerkt hebben bij de accountancy en adviespraktijken van de grote accountantskantoren (helemaal niet dus). Als dat zou gebeuren, zou de belastingbetaler niet meer aansprakelijk zijn voor banken, de retail banken zijn veilig, de zakenbanken kunnen gewoon failiet gaan.

Oh, voor ik het vergeet, terug naar het systeem wat we hadden na de vorige crisis en wat door Bill Clinton is los gelaten. Terug naar de goudstandaard.
Maar dan vermoedelijk ook terug naar een welvaartsniveau van rond die periode?? Oei, paradox!

 

[De Bondscoach]

Ik wil de ww niet afschaffen maar wel verkorten. En als de hoogte van de bijstand het lonend maakt om (bijvoorbeeld) wel asperges te gaan steken, dan is het aan de keus van de betrokkenen zelf wat men wil.
Omgekeerd zou ik het vangnet voor mensen die om gezondheidsredenen niet meer tot werken in staat zijn, stevig willen houden. Uiteraard wel alles doen om misbruik te voorkomen, maar hen die het echt treft, omarmen met solidariteit. Ook geldt regel 1 die ik net schets tot een bepaalde leeftijdsgrens. Of dat nou 50.51...56 is, kun je wat mij betreft over discussiëren, maar bij die nader te bepalen grens zou de duur en hoogte van de uitkering ruimhartiger mogen zijn.

Maar de WW wórdt (alweer) verkort. De maximale duur van een uitkering gaat terug van 38 naar 24 maanden, en WW'ers ontvangen alleen de eerste 12 maanden een uitkering van 70 procent van het laatstverdiende loon. Daarna 70 procent van het minimumloon. Ik las overigens onlangs in de Volkskrant over een studie naar of verlagen van uitkeringen daadwerkelijk een prikkel zou zijn om te gaan werken. Ik ga hem proberen terug te vinden - ik weet niet of-ie ook op internet staat. Uit die studie kwam precies het omgekeerde; een lagere uitkering maakte dat mensen minder snel aan de slag gingen. Daarnaast toonde de studie aan dat een eerder onderzoek uit de jaren negentig - dat de 'prikkeltheorie' ondersteunt - slecht is uitgevoerd.

Ik vraag me echt af of nog eens verkorten van de WW economisch nu wel zo voordelig is. Het verlies van een baan is ook financieel voor velen een enorme achteruitgang. Vekorting van de WW levert hoe dan ook meer mensen op die financieel in de problemen komen. Wat hebben we aan nóg meer mensen met een achterstand in hypotheek of huur? Je huis verkopen zonder restschuld is momenteel voor velen geen optie. Ik vind het ergens ook lichtjes immoreel; nog niet zo lang geleden werden mensen gestimuleerd om toch vooral tophypotheken te nemen, 5 of zelfs 6x je bruto jaarsalaris - allemaal geen probleem, en de overheid kneep een oogje dicht. Nu gaat het economisch slecht, de werkloosheid loopt snel op - en wat is de remedie van diezelfde overheid? Verkorten van de WW. Laat ik het even hard zeggen: in goede tijden wordt je gebruikt als cash cow, door met behulp van tophypotheken, hypotheekrenteaftrek en producten als 0-hypotheek, spaarhypotheek of zelfs beleggingshypotheek je schuld zo hoog mogelijk te laten zijn. In slechte tijden moet die koe dan weer zo snel als mogelijk worden geslacht. Na ontslag binnen een jaar (maximaal!) weer op hetzelfde financiële niveau zitten, valt voor velen niet mee. Zeker nu het ontslagrecht al is versoepeld, vooral voor mensen beneden de 35 jaar.

Wat verplicht werken betreft: het lijkt mij zeker net na ontslag geen goede zaak. Van de ene op de andere dag van een goede baan naar asperge steken gaan, daarmee maak je mensen eenvoudigweg kapot. Ik ben best voor arbeidsprojecten voor mensen in de bijstand (hoewel ik moeite heb met de 'inpakkers' bijvoorbeeld in Rotterdamse supermarkten - doet me denken aan communistische landen waar nooit iemand werkloos was), maar de vele verhalen van een goede vriend van mij, die in Roosendaal werkt bij de sociale dienst, en dit soort van projecten begeleidde, maakt me wel somber (of: realistisch?). Voor velen in de bijstand is het om diverse - vaak psychische - redenen moeilijk om te werken, en bedrijven accepteren mensen met een vlekje gewoon niet. Ik denk eigenlijk dat de meeste nuchtere, Hollandse boeren en tuinders liever een Pool hebben rondlopen op hun land dan een Nederlandse man uit de bijstand. En die boeren beslissen uiteindelijk wie bij hen werkt.

Maar bovenal ademt dit voor mij nu precies de reden in waarom we in een crisis zitten. Ik ben het best met je eens dat een bepaald systeem ten einde loopt. Maar het is niet het systeem van de welvaartsstaat (in zoverre die nog bestaat), maar het neoliberale systeem van winstmaximalisatie. Die laatste loopt op zijn laatste benen door fraude aan de top, en overbelasting op de bodem.

De Nederlandse economie wordt gedragen door het MKB. Daar spelen totaal andere krachten dan jij nu schetst (tevreden houden van aandeelhouders) maar geldt dat de verdienmodellen ernstig onder druk staan, door uiteenlopende omstandigheden.
Die bedrijven moeten inderdaad zichzelf opnieuw uitvinden of anderszins knalhard vechten om te overleven.
Simpel voorbeeld; de overheid trekt de BTW 2% op. Toch kennen we vrijwel geen inflatie. Dit betekent dat dit gewoon recht op en neer ten laste van de bedrijfsresultaten gaat.
Slechts een voorbeeld uit een lange rij. Maar het MKB zucht onder de crisis. En ja, dat voelen ook de medewerkers met het bedrijf mee.
Dat mensen echter snappen dat er iets moet gebeuren om de bedrijven überhaupt te laten overleven, is inmiddels steeds meer duidelijk.

Om even sec op jou aan te haken nu; we hadden het eerder over verworvenheden en daaraan vast houden.
Jij geeft aan dat de werkdruk hoger is. Ik durf te stellen dat wij in Nederland goed salariëren. In de jaren van overvloed is arbeidstijdverkorting een "verworvenheid:" geworden.
Zou jij, om meer vrijheid en minder werkdruk te krijgen, bereid zijn een deel van je salaris in te leveren?

Dat laatste - zeker. En we zullen als bedrijf binnenkort misschien wel moeten; want wij denken inmiddels aan verplicht onbetaald verlof om de tent overeind te houden. Maar makkelijk is het niet. Ik heb, zoals vele andere arme drommels, zo'n dure hypotheek die enorm op mijn salaris drukt.

Ik ben het overigens wel met je eens dat wij verslaafd zijn geraakt aan geld en luxe. Maar bij verslavingen hoort ook een dealer die je zo gek heeft gemaakt te gaan gebruiken.

 

[miskendtalent]

Maar de WW wórdt (alweer) verkort. De maximale duur van een uitkering gaat terug van 38 naar 24 maanden, en WW'ers ontvangen alleen de eerste 12 maanden een uitkering van 70 procent van het laatstverdiende loon. Daarna 70 procent van het minimumloon. Ik las overigens onlangs in de Volkskrant over een studie naar of verlagen van uitkeringen daadwerkelijk een prikkel zou zijn om te gaan werken. Ik ga hem proberen terug te vinden - ik weet niet of-ie ook op internet staat. Uit die studie kwam precies het omgekeerde; een lagere uitkering maakte dat mensen minder snel aan de slag gingen. Daarnaast toonde de studie aan dat een eerder onderzoek uit de jaren negentig - dat de 'prikkeltheorie' ondersteunt - slecht is uitgevoerd.

Ik vraag me echt af of nog eens verkorten van de WW economisch nu wel zo voordelig is. Het verlies van een baan is ook financieel voor velen een enorme achteruitgang. Vekorting van de WW levert hoe dan ook meer mensen op die financieel in de problemen komen. Wat hebben we aan nóg meer mensen met een achterstand in hypotheek of huur? Je huis verkopen zonder restschuld is momenteel voor velen geen optie. Ik vind het ergens ook lichtjes immoreel; nog niet zo lang geleden werden mensen gestimuleerd om toch vooral tophypotheken te nemen, 5 of zelfs 6x je bruto jaarsalaris - allemaal geen probleem, en de overheid kneep een oogje dicht. Nu gaat het economisch slecht, de werkloosheid loopt snel op - en wat is de remedie van diezelfde overheid? Verkorten van de WW. Laat ik het even hard zeggen: in goede tijden wordt je gebruikt als cash cow, door met behulp van tophypotheken, hypotheekrenteaftrek en producten als 0-hypotheek, spaarhypotheek of zelfs beleggingshypotheek je schuld zo hoog mogelijk te laten zijn. In slechte tijden moet die koe dan weer zo snel als mogelijk worden geslacht. Na ontslag binnen een jaar (maximaal!) weer op hetzelfde financiële niveau zitten, valt voor velen niet mee. Zeker nu het ontslagrecht al is versoepeld, vooral voor mensen beneden de 35 jaar.

Wat verplicht werken betreft: het lijkt mij zeker net na ontslag geen goede zaak. Van de ene op de andere dag van een goede baan naar asperge steken gaan, daarmee maak je mensen eenvoudigweg kapot. Ik ben best voor arbeidsprojecten voor mensen in de bijstand (hoewel ik moeite heb met de 'inpakkers' bijvoorbeeld in Rotterdamse supermarkten - doet me denken aan communistische landen waar nooit iemand werkloos was), maar de vele verhalen van een goede vriend van mij, die in Roosendaal werkt bij de sociale dienst, en dit soort van projecten begeleidde, maakt me wel somber (of: realistisch?). Voor velen in de bijstand is het om diverse - vaak psychische - redenen moeilijk om te werken, en bedrijven accepteren mensen met een vlekje gewoon niet. Ik denk eigenlijk dat de meeste nuchtere, Hollandse boeren en tuinders liever een Pool hebben rondlopen op hun land dan een Nederlandse man uit de bijstand. En die boeren beslissen uiteindelijk wie bij hen werkt.

Maar bovenal ademt dit voor mij nu precies de reden in waarom we in een crisis zitten. Ik ben het best met je eens dat een bepaald systeem ten einde loopt. Maar het is niet het systeem van de welvaartsstaat (in zoverre die nog bestaat), maar het neoliberale systeem van winstmaximalisatie. Die laatste loopt op zijn laatste benen door fraude aan de top, en overbelasting op de bodem.



Dat laatste - zeker. En we zullen als bedrijf binnenkort misschien wel moeten; want wij denken inmiddels aan verplicht onbetaald verlof om de tent overeind te houden. Maar makkelijk is het niet. Ik heb, zoals vele andere arme drommels, zo'n dure hypotheek die enorm op mijn salaris drukt.

Ik ben het overigens wel met je eens dat wij verslaafd zijn geraakt aan geld en luxe. Maar bij verslavingen hoort ook een dealer die je zo gek heeft gemaakt te gaan gebruiken.

Maar we hebben onszelf toch echt de eerste shots naar verslaving toegediend.

Laat me duidelijk stellen dat ik het zeer met je eens ben mbt de rotheid van het systeem en wie daar de echte verantwoordelijken in waren.
Maar dat ontheft ons, op ons eigen niveau, ook niet van onze verantwoordelijkheden.

Je voorlaatste zin raakt de kern. De positie waarin jullie bedrijf verkeert, is verre van uniek. Het MKB, de motor van onze economie, is zwaar geraakt en veel bedrijven denken niet aan winsten maar aan overleven. Aandeelhouders hebben de afgelopen jaren eerder geld bijgepast dan uit het bedrijf gehaald.

Jij bent bereid persoonlijke offers te brengen in het belang van de continuïteit van het bedrijf. Steeds meer mensen zijn daar toe bereid.
Tegelijkertijd stel je vraagtekens bij het feit dat mensen vanuit werkeloosheid geprikkeld moeten worden vanuit het incentive dat het verschil tussen werken en niet werken (wanneer je daar fysiek toe in staat bent) groter zou moeten worden dan het nu is.
Vind jij het vreemd als ik dat vreemd vind?

 

[De Bondscoach]

Maar we hebben onszelf toch echt de eerste shots naar verslaving toegediend.

Laat me duidelijk stellen dat ik het zeer met je eens ben mbt de rotheid van het systeem en wie daar de echte verantwoordelijken in waren.
Maar dat ontheft ons, op ons eigen niveau, ook niet van onze verantwoordelijkheden.

Je voorlaatste zin raakt de kern. De positie waarin jullie bedrijf verkeert, is verre van uniek. Het MKB, de motor van onze economie, is zwaar geraakt en veel bedrijven denken niet aan winsten maar aan overleven. Aandeelhouders hebben de afgelopen jaren eerder geld bijgepast dan uit het bedrijf gehaald.

Jij bent bereid persoonlijke offers te brengen in het belang van de continuïteit van het bedrijf. Steeds meer mensen zijn daar toe bereid.
Tegelijkertijd stel je vraagtekens bij het feit dat mensen vanuit werkeloosheid geprikkeld moeten worden vanuit het incentive dat het verschil tussen werken en niet werken (wanneer je daar fysiek toe in staat bent) groter zou moeten worden dan het nu is.
Vind jij het vreemd als ik dat vreemd vind?

Ik vind dat laatste geen tegenstelling. Ik projecteer mijn persoonlijke offer niet op mensen die niet werken. Ik ken de redenen, de problematiek en de motieven niet, en ik ga niet mee (ik zeg niet dat jij dat doet!) met de impliciete boodschap, die je tegenwoordig vaak hoort, dat mensen die niet werken 'eigenlijk' lui zijn en 'niet willen'. Bij mensen met een WW zou ik dat een tikje genant vinden, nu directe collega's worden ontslagen, die keihard hebben gewerkt en voor wie even de wereld instort. En bij mensen in de bijstand is de problematiek vaak zó complex, dat ik het te eenvoudig vind om te spreken over 'willen' of 'niet willen' - nog los van het feit dat in ieder geval bedrijven ze vaak gewoon niet aannemen, zelfs niet met allerlei belastingvoordelen etc.

Eén van de grootste problemen van deze tijd van het liberalisme, is dat mensen worden gezien als volstrekt autonome individuen, die altijd precies weten wat ze doen en wat ze willen. Niet werken = dan niet willen. En een grote schuld ligt dan vooral aan je zelf. Ik denk dat het niet zo eenvoudig ligt, noch voor werklozen, noch voor de kredietverslaving. Neurologen en psychologen laten zien hoe beïnvloedbaar wij zijn. Een situatie van werkloosheid kan leiden tot lethargie, en als je elke dag wordt gebombardeerd met luxe artikelen via reclame - die de buurman uiteraard wel heeft - dan neem je snel een krediet.