Eens, al hangt dat voor mijn gevoel samen met t type bouwsels waarin men woont. Ik ben in de stad hier gewend geraakt aan de zogenaamde Altbau, “mehrfamilien-hauser”. Qua grondoppervlak erg spaarszaam, de gezamenlijke tuin word onderhouden en is voor iedereen die er woont en de stadsnatuur in mijn ogen natuurlijker en duurzamer. Parkeergelegenheid is al jaren verplicht ondergronds voor nieuwbouw (Duitsland blijft n auto land). Omdat er zo best veel verschillende woningen van verschillende groten en types door elkaar wonen is t ook minder gegentrificeerd en wonen ouderen, gezinnen, alleenstaanden en studenten WG’s door elkaar. Ik denk dat dit veel voordelen biedt, goede voorzieningen en ov op loopafstand en t voelt niet voller. Elke keer als ik mijn ouders in een Nederlandse wijk met vrijstaande huizen met nutteloze grind-voortuinen en carports bezoek vind ik t wat troosteloos en monotoon aanvoelen. Ook zijn hier vaak in diezelfde Mehr familiehuizen voorzieningen zoals een huisarts, tandarts of - naast onze voordeur - een physiotherapist. Om de hoek zijn t in de onderste laag een pizzeria en en kappers zaakje, en een bar en coffiezaakje bij t huis tegenover ons. Met daarboven ook weer 4 woonlagen met verschillende grootte en type bewoners. Je hoeft echt geen torenflats of lelijke galariewoningen neer te zetten om het woon aanbod flink te verbeteren binnen de stadsgrenzen. En dan heb je ook minder land nodig voor nieuwe wijken die ten koste gaan van natuur of agrarisch land.
Zelfde geld in mijn ogen voor zonneparken, pas die panelen liever in binnen al bebouwd gebied in plaats van in weilanden en dergelijke.