Heel eerlijk gezegd vind ik het oprecht een mooi en interessant proces waar PSV nu in zit. Het is enorm balen dat dit groeiproces gepaard gaat met wat puntverlies links en rechts, en dat de spelkwaliteit gedurende één wedstrijd flink kan schommelen. Corona hielp ook niet bepaald mee - de KNVB ook niet.
Maar het aanvalsspel is bij vlagen gewoon indrukwekkend - de eerste helft tegen Twente en de wedstrijd tegen PAOK na de 0-2 zijn van heel hoog niveau. Dit is toch wat we wilden? Met Cocu werden we wel kampioen, maar velen vonden het spel saai. Nu zie je steeds langere fasen dat de filosofie van Schmidt echt gestalte begint te krijgen; veel kracht, druk op de bal, goede, snelle combinaties, hoge backs, technisch goede spelers... Ik vind het mooi om te zien.
Ik heb eigenlijk drie kanttekeningen: het team kan maar moeilijk doseren, laat zich ook vaak uit elkaar spelen (bijvoorbeeld door de lange bal) en kan dan de ruimtes niet meer belopen. Dat ging vooral bij Twente mis. Een volgende stap is toch compact spelen, ook op de eigen helft als het moet. Een wisselspeler als Hendrix is daarbij volgens mij nog steeds bruikbaar. Daarnaast is het met dat 4-2-2-2-systeem vaak veel te druk in het centrum. Hoewel Zahavi wel een slimme speler is, die zich vaak goed laat terugzakken, heeft hij nog niet laten zien over de techniek te beschikken om in de kleine ruimtes het verschil te maken. Het veld moet breder. En, het oude probleem... Geen box to box speler of regisseur op het middenveld. Maar ik ben wel happy, eerlijk gezegd. Ik denk dat er heel veel groei zit in dit team, en met deze coach.