Religie

Het is een wetenschapper, en bij die mensen ligt iets in het midden totdat het bewezen of ontkracht wordt. Dat vind ik een mooie manier van nadenken
If only. Wetenschap wordt ook enorm gestuurd door aannames (hypotheses), bewijsdrang (zie alle sociale experimenten waarin men wil bewijzen dat de mens van nature slecht is).
Tuurlijk, er zijn ook wetenschappers die wel ergens onbevangen in kunnen gaan en accepteren als de conclusie van een onderzoek niet die is die zij op voorhand hadden bedacht of gewild.
Tegelijkertijd zijn er legio wetenschappers die verkeerde conclusies trekken omdat ze hun eigen BIAS niet goed in kaart brengen, of data vervalsen of verdoezelen omdat het hun van te voren bedachte scoop niet ondersteund.
 
If only. Wetenschap wordt ook enorm gestuurd door aannames (hypotheses), bewijsdrang (zie alle sociale experimenten waarin men wil bewijzen dat de mens van nature slecht is).
Tuurlijk, er zijn ook wetenschappers die wel ergens onbevangen in kunnen gaan en accepteren als de conclusie van een onderzoek niet die is die zij op voorhand hadden bedacht of gewild.
Tegelijkertijd zijn er legio wetenschappers die verkeerde conclusies trekken omdat ze hun eigen BIAS niet goed in kaart brengen, of data vervalsen of verdoezelen omdat het hun van te voren bedachte scoop niet ondersteund.
Natuurlijk, alleen mag iedereen vervolgens het tegendeel bewijzen. In de meeste, zo niet alle religies is er ooit iets gesteld, en dat is het dan. Maximaal mogen theologen dan u-bochten en geitenpaadjes verzinnen om bepaalde zaken anders te zien.
 
Hij zegt dat god niet kan bestaan omdat er ziektes zijn en mensen gehandicapt geboren worden. Dit is ook nooit beweerd in de religieuze boeken dat de aarde perfect is of god ons niet zal laten lijden. Daarom laat hij voor mij zien dat hij het geloof als geheel niet goed begrijpt. Geloof en God als synoniem zien voor de perfectie is juist iets wat andersom beschreven wordt in de religieuze boeken. Het leven op aarde heeft ook een deel lijden in zich en je geloof om het goede te doen en je vertrouwen in god zorgt voor dat het lijden dragelijk wordt. Het geeft een stuk geestelijke rust.

Dat zal het oeroude logische “bewijs” zijn dat God niet bestaat. God is goed, almachtig en alwetend. Als hij weet dat er kwaad is maar kan er niets tegen doen is hij niet almachtig. Kan hij wel er wat tegen doen maar weet hij niet (altijd) van het kwaad is hij niet alwetend. Weet en kan hij er iets tegen doen maar doet het niet is hij niet goed.

Disclaimer: uit het hoofd en heb het filmpje niet gezien. Dus weet niet of hij het erover had en ik weet niet zeker of dit de logische beredenering was van de filosoof. (Plato?)
Zoiets als dit wilde ik ook reageren. Almachtig en dan iedereen een beetje laten aanklooien :shrug:
 
Natuurlijk, alleen mag iedereen vervolgens het tegendeel bewijzen. In de meeste, zo niet alle religies is er ooit iets gesteld, en dat is het dan. Maximaal mogen theologen dan u-bochten en geitenpaadjes verzinnen om bepaalde zaken anders te zien.
Dat is klare onzin, 040, het spijt me. Juist religie biedt ruimte voor discussie en interpretatie van de Heilige boeken. Theologen zoals Stefan Paas erkennen ruiterlijk dat zij niet de wijsheid in pacht hebben, maar wel een mening. Pak bijvoorbeeld eens De Ongelooflijke Podcast erbij. Daar is continue discussie (en duiding) over religie en hoe iemand dat voor zichzelf interpreteert en invult.

Natuurlijk zijn er ook theocratische bewegingen waarin er geen enkele ruimte is voor discussie, zoals in Saudi-Arabië. Binnen Nederland is al honderden jaren echter ruimte voor discussie over geloof en de interpretatie daarvan. Het is alleen onmogelijk om geloof wetenschappelijk te onderbouwen, en daarom moet je dat ook niet eisen.

het ging mij overigens meer om de mentaliteit die Jur noemde bij wetenschappers. Dat iets in het midden ligt tot het bewezen is. Dat is namelijk niet zo. Een wetenschapper vindt iets (onderbuik) en gaat dat vervolgens uitzoeken. Blijkt ie ongelijk te hebben, dan vergt het lef en nederigheid om te erkennen dat je ongelijk had. Er zijn meer dan voldoende wetenschappers geweest die daar vervolgens een trucje op hebben toegepast om hun eigen statement toch te kunnen publiceren als waarheid. Laten we het er maar op houden dat niks menselijks de wetenschapper vreemd is.
 
Dat is klare onzin, 040, het spijt me. Juist religie biedt ruimte voor discussie en interpretatie van de Heilige boeken. Theologen zoals Stefan Paas erkennen ruiterlijk dat zij niet de wijsheid in pacht hebben, maar wel een mening. Pak bijvoorbeeld eens De Ongelooflijke Podcast erbij. Daar is continue discussie (en duiding) over religie en hoe iemand dat voor zichzelf interpreteert en invult.

Natuurlijk zijn er ook theocratische bewegingen waarin er geen enkele ruimte is voor discussie, zoals in Saudi-Arabië. Binnen Nederland is al honderden jaren echter ruimte voor discussie over geloof en de interpretatie daarvan. Het is alleen onmogelijk om geloof wetenschappelijk te onderbouwen, en daarom moet je dat ook niet eisen.

het ging mij overigens meer om de mentaliteit die Jur noemde bij wetenschappers. Dat iets in het midden ligt tot het bewezen is. Dat is namelijk niet zo. Een wetenschapper vindt iets (onderbuik) en gaat dat vervolgens uitzoeken. Blijkt ie ongelijk te hebben, dan vergt het lef en nederigheid om te erkennen dat je ongelijk had. Er zijn meer dan voldoende wetenschappers geweest die daar vervolgens een trucje op hebben toegepast om hun eigen statement toch te kunnen publiceren als waarheid. Laten we het er maar op houden dat niks menselijks de wetenschapper vreemd is.
Een wetenschapper hoort te zijn hoe ik het schetste, maar er zullen er inderdaad tussen zitten die dat niet zo doen. Net als dat er bij gelovigen tussen zitten die dingen doen die tegen het geloof in gaan. Een wetenschapper hoort een kwestie te benaderen dat iets in het midden ligt tot het bewezen is. En wat jij zegt over iets vinden obv onderbuik heet een theorie, en het heet een theorie omdat er geen bewijs voor is.
 
Een wetenschapper hoort te zijn hoe ik het schetste, maar er zullen er inderdaad tussen zitten die dat niet zo doen. Net als dat er bij gelovigen tussen zitten die dingen doen die tegen het geloof in gaan. Een wetenschapper hoort een kwestie te benaderen dat iets in het midden ligt tot het bewezen is. En wat jij zegt over iets vinden obv onderbuik heet een theorie, en het heet een theorie omdat er geen bewijs voor is.
Het midden? Volgens mij is de nul hypothese meestal (in de meeste onderzoeksgebieden) dat er geen causaal verband is tussen een te beïnvloeden variabele en een te meten parameter. De h1 word gegeven als antwoord als de vorm van de data dusdanig is dat een gevonden uitkomst zoveel afwijkt van de 0 hypothese dat deze dusdanig statisch onwaarschijnlijk is. Dit is een arbitrair punt. Maar de kans ten onrechte de h0 aan te houden is vele malen hoger dan die op ten onrechte de h0 verwerpen, dus niet midden maar juist voorzichtig en conservatief (sterk geneigd naar niets kunnen aantonen als de proefopzet random zou zijn).

En niet “iets” aantonen is niet gelijk aan aantonen dat er “niets” is. ;)

Essentieel is om hierbij is zorgen dat enkel en alleen de te beïnvloeden parameter word veranderd, en dus een goed design met controleren of alle denkbare overige parameters zo goed mogelijk gelijk blijven. En verder is onderbuik echt niet voldoende om het geld en vertrouwen te krijgen om tijd te steken in een onderzoek. Dat er ook slechte wetenschap plaats vind geef ik je, maar het proces in de kern is wel wat sterker dan je hierboven schetst.

Edit; vooral reactie op @de post boven Jur. CNG MrKrateos en PSV033 kunnen je deze post ff peer-reviewen? ;)
 
Laatst bewerkt:
Het midden? Volgens mij is de nul hypothese meestal (in de meeste onderzoeksgebieden) dat er geen causaal verband is tussen een te beïnvloeden variabele en een te meten parameter. De h1 word gegeven als antwoord als de vorm van de data dusdanig is dat een gevonden uitkomst zoveel afwijkt van de 0 hypothese dat deze dusdanig statisch onwaarschijnlijk is. Dit is een arbitrair punt. Maar de kans ten onrechte de h0 aan te houden is vele malen hoger dan die op ten onrechte de h0 verwerpen, dus niet midden maar juist voorzichtig en conservatief (sterk geneigd naar niets kunnen aantonen als de proefopzet random zou zijn).

En niet “iets” aantonen is niet gelijk aan aantonen dat er “niets” is. ;)

Essentieel is om hierbij is zorgen dat enkel en alleen de te beïnvloeden parameter word veranderd, en dus een goed design met controleren of alle denkbare overige parameters zo goed mogelijk gelijk blijven. En verder is onderbuik echt niet voldoende om het geld en vertrouwen te krijgen om tijd te steken in een onderzoek. Dat er ook slechte wetenschap plaats vind geef ik je, maar het proces in de kern is wel wat sterker dan je hierboven schetst.

Edit; vooral reactie op @de post boven Jur. CNG MrKrateos en PSV033 kunnen je deze post ff peer-reviewen? ;)
Misschien ook dat het goed is om wetenschap goed te definiëren in deze discussie. Er is nogal een verschil tussen natuurwetenschap en de wat meer alpha- en gammakant van het spectrum in de benadering en het proces. Verder eens met je post, maar in het kader van deze publieke review wil ik nog opmerken dat ik "vind" met dt zou schrijven.
 
Het midden? Volgens mij is de nul hypothese meestal (in de meeste onderzoeksgebieden) dat er geen causaal verband is tussen een te beïnvloeden variabele en een te meten parameter. De h1 word gegeven als antwoord als de vorm van de data dusdanig is dat een gevonden uitkomst zoveel afwijkt van de 0 hypothese dat deze dusdanig statisch onwaarschijnlijk is. Dit is een arbitrair punt. Maar de kans ten onrechte de h0 aan te houden is vele malen hoger dan die op ten onrechte de h0 verwerpen, dus niet midden maar juist voorzichtig en conservatief (sterk geneigd naar niets kunnen aantonen als de proefopzet random zou zijn).

En niet “iets” aantonen is niet gelijk aan aantonen dat er “niets” is. ;)

Essentieel is om hierbij is zorgen dat enkel en alleen de te beïnvloeden parameter word veranderd, en dus een goed design met controleren of alle denkbare overige parameters zo goed mogelijk gelijk blijven. En verder is onderbuik echt niet voldoende om het geld en vertrouwen te krijgen om tijd te steken in een onderzoek. Dat er ook slechte wetenschap plaats vind geef ik je, maar het proces in de kern is wel wat sterker dan je hierboven schetst.

Edit; vooral reactie op @de post boven Jur. CNG MrKrateos en PSV033 kunnen je deze post ff peer-reviewen? ;)
Eens hoor, hoewel dit natuurlijk wel de 'wetenschap volgens het boekje' methode is. Ik denk dat in de realiteit daar nogal wat van afgezien wordt.

De term 'onderbuik' krijgt sowieso een gekke lading hierin. Als een wetenschapper iets claimt, maar het nog niet helemaal kan bewijzen, is het een gek. Wanneer later blijkt dat hij/zij toch het goed zag, is het een visionair. Wanneer het toch anders blijkt te zijn, is het een slechte wetenschapper. Voorbeelden zijn bijvoorbeeld de eerste personen die de opwarming van de aarde adhv CO2 stijging claimden, of het inmiddesl geaccepteerde feit dat de continenten als puzzelstukjes zijn tot 1 groot Pangea continent. Waanzin in die tijd, en vanuit de onderbuik.

Tegenwoordig zie je natuurlijk wel vaker het falsificeren. Dat is denk ik ook wat jij bedoelt met "En niet “iets” aantonen is niet gelijk aan aantonen dat er “niets” is. ;) "

Want de wetenschappelijke consensus kan wel richting iets lopen omdat het nog steeds niet gefalsificeerd is, ondanks dat het niet omstotelijk bewezen is. Het is dan de meeste gangbare theorie. En sommige daarvan zijn vrij duidelijk - zwaartekracht bijvoorbeeld - maar echt helemaal snappen doen we dat nog niet. Het is niet uitgesloten dat we daar nog eens anders naar gaan kijken. Toch zou ik het niet een onderbuikgevoel noemen omdat het 'slechts' een theorie is.

Oh ja en compleet eens over de funding en vertrouwen. Je moet tegenwoordig een verdomd goed idee en opzet hebben om wat geld en vertrouwen te krijgen.
 
Wat ik aan deze discussie ook lastig vind is dat met religie er altijd gevraagd wordt om bewijs, maar bij een onderzoek er meteen wordt gewapperd met allerlei 'resultaten' en grafiekjes en dat soort.. harde zaken. Kijk alleen al naar corona en alle onderzoeken daaromheen. Of je nou voorstander bent van vaccinatie, of tegenstander. Mondkapjes, lockdowns of wat dan ook: je hoeft maar even te zoeken en je zal een 'wetenschappelijk' onderzoek vinden waarin precies bewezen wordt wat jij vindt. Je moet een verdomd intelligent persoon zijn én iets snappen van onderzoek doen om daar echt wegwijs uit te worden, want de meeste onderzoeken zijn voor leken zoals ik onleesbaar. Vervolgens worden de conclusies van het onderzoek bij elkaar geraapt door media en politici die er mee gaan wapperen. Ik weet wel dat er dan ergens 'consensus' gaat ontstaan in de richting waar de meeste onderzoeken (na peer-reviews etc) op uitkomen. Zoals uiteindelijk bij klimaatverandering en bij zwaartekracht consensus is gevonden.

Maar wat als die consensus er nog niet echt is? Wat als 'de waarheid' zichzelf aan alle kanten tegen spreekt.. Zoals Mark Twain al zei: There's liars, damn liars and statistics. Maar wie moet ik dan geloven? Wat is dan de waarheid? En waarom ben ik dan het 'gekkie' omdat ik in God geloof? Nee, religie is niet feilloos. Maar laten we eerlijk zijn: de wetenschap is dat ook niet. Maar dankzij mijn religie hoef ik mijn hoop in ieder geval niet te vestigen op de al dan niet juiste interpretatie van de feilbare mens. Ik kan mijn hoop vestigen op iets groters dan het menselijk bewustzijn.
 
Wat ik aan deze discussie ook lastig vind is dat met religie er altijd gevraagd wordt om bewijs, maar bij een onderzoek er meteen wordt gewapperd met allerlei 'resultaten' en grafiekjes en dat soort.. harde zaken. Kijk alleen al naar corona en alle onderzoeken daaromheen. Of je nou voorstander bent van vaccinatie, of tegenstander. Mondkapjes, lockdowns of wat dan ook: je hoeft maar even te zoeken en je zal een 'wetenschappelijk' onderzoek vinden waarin precies bewezen wordt wat jij vindt. Je moet een verdomd intelligent persoon zijn én iets snappen van onderzoek doen om daar echt wegwijs uit te worden, want de meeste onderzoeken zijn voor leken zoals ik onleesbaar. Vervolgens worden de conclusies van het onderzoek bij elkaar geraapt door media en politici die er mee gaan wapperen. Ik weet wel dat er dan ergens 'consensus' gaat ontstaan in de richting waar de meeste onderzoeken (na peer-reviews etc) op uitkomen. Zoals uiteindelijk bij klimaatverandering en bij zwaartekracht consensus is gevonden.

Maar wat als die consensus er nog niet echt is? Wat als 'de waarheid' zichzelf aan alle kanten tegen spreekt.. Zoals Mark Twain al zei: There's liars, damn liars and statistics. Maar wie moet ik dan geloven? Wat is dan de waarheid? En waarom ben ik dan het 'gekkie' omdat ik in God geloof? Nee, religie is niet feilloos. Maar laten we eerlijk zijn: de wetenschap is dat ook niet. Maar dankzij mijn religie hoef ik mijn hoop in ieder geval niet te vestigen op de al dan niet juiste interpretatie van de feilbare mens. Ik kan mijn hoop vestigen op iets groters dan het menselijk bewustzijn.
En dat is exact waarom mensen religieus zijn. De mens is zich bewust van de eigen stervelijkheid en heeft een expliciete wens alles te begrijpen en zin te vinden in het bestaan zelf en wat erna komt. Dan is niets fijner dan geloven in een hogere macht die deze zaken voor je invult, je richtlijnen geeft hoe je moet leven en waar je eventueel ook alles wat je niet kunt bevatten/verklaren aan kunt toevertrouwen.

Voor mij is het volstrekt logisch dat mensen in God/Goden geloven, zelfs vanuit het evolutionaire/wetenschappelijke standpunt dat ik als atheist inneem. Toch blijft wetenschap, in al haar gebreken en onvermogen om echt alles te verklaren, iets universeels wat iedereen kan begrijpen (als je buiten jargon en veel te complex geschreven onderzoeken om leest) en gegrond is in onze wereld. Zie mijn evolutietheorie posts die hier ergens begraven liggen. Bij religie blijft bij mij toch te vaak het idee hangen dat een verlengstuk van cultuur is- religies zijn binnen zichzelf al vaak zwaar onderhevig aan interpretatie, laat staan tussen verschillende vormen. Ze zijn vaak enorm gebonden aan de regio van het ontstaan, de omgeving, de lokale planten en dieren etc. Ik ben als Christen opgevoed en een klein stukje agnost is overgebleven uit dat verleden. Ik kan ook niet bewijzen dat er geen god/goden zijn, maar als ze er zijn vult iedereen het maar in naar hoe het hen uitkomt. De religieuze wereld heeft nog genoeg stappen te zetten richting verzoening. Zo veel verschillende religies op aarde, en ze denken allemaal de waarheid in pacht te hebben.

De Imam die ooit in een Turkse moskee (waar we werden uitgenodigd om een dienst bij te wonen) tegen mij vader (die nog wel gelooft) zei dat het ''niet uitmaakt hoe je je God noemt, het is allemaal hetzelfde en iedereen is onder hem verenigd'' zat dan dichterbij wat voor mij nog een religie zou zijn waar ik achter zou kunnen staan. Meest belangrijke voor mij is uiteindelijk dat mensen elkaar in hun waarde laten, gelijke rechten en bestaansrecht gunnen ipv. op basis van religie restricties opleggen of de een meer rechten toekennen dan de ander. Of dat nou om man/vrouw, wit/zwart/andere huiskleur, heteroseksueel/anders geaard, genderconform/trans of iets anders gaat. En de wetenschap erkennen, want daaruit valt zoveel waardevols te leren wat de mens verder heeft gebracht en kan brengen, al zullen er altijd knelpunten blijven (zoals evolutie vs. schepping). Mijn vrienden en dierbaren komen van ''all walks of life'', ook met religieuze achtergrond. Je hoeft het niet over alles eens te zijn, zolang je elkaar maar respecteert. Dan mag je van mij verder geloven wat je wilt en je hoop putten uit datgene wat je hoop geeft.
 
Wat ik aan deze discussie ook lastig vind is dat met religie er altijd gevraagd wordt om bewijs, maar bij een onderzoek er meteen wordt gewapperd met allerlei 'resultaten' en grafiekjes en dat soort.. harde zaken. Kijk alleen al naar corona en alle onderzoeken daaromheen. Of je nou voorstander bent van vaccinatie, of tegenstander. Mondkapjes, lockdowns of wat dan ook: je hoeft maar even te zoeken en je zal een 'wetenschappelijk' onderzoek vinden waarin precies bewezen wordt wat jij vindt. Je moet een verdomd intelligent persoon zijn én iets snappen van onderzoek doen om daar echt wegwijs uit te worden, want de meeste onderzoeken zijn voor leken zoals ik onleesbaar. Vervolgens worden de conclusies van het onderzoek bij elkaar geraapt door media en politici die er mee gaan wapperen. Ik weet wel dat er dan ergens 'consensus' gaat ontstaan in de richting waar de meeste onderzoeken (na peer-reviews etc) op uitkomen. Zoals uiteindelijk bij klimaatverandering en bij zwaartekracht consensus is gevonden.

Maar wat als die consensus er nog niet echt is? Wat als 'de waarheid' zichzelf aan alle kanten tegen spreekt.. Zoals Mark Twain al zei: There's liars, damn liars and statistics. Maar wie moet ik dan geloven? Wat is dan de waarheid? En waarom ben ik dan het 'gekkie' omdat ik in God geloof? Nee, religie is niet feilloos. Maar laten we eerlijk zijn: de wetenschap is dat ook niet. Maar dankzij mijn religie hoef ik mijn hoop in ieder geval niet te vestigen op de al dan niet juiste interpretatie van de feilbare mens. Ik kan mijn hoop vestigen op iets groters dan het menselijk bewustzijn.
Voor mij persoonlijk is bewijs belangrijk in het bepalen of een God voor mij wel of niet bestaat. Maar iemand anders kan dat natuurlijk heel anders zien. Het was met mijn eerdere posts hier niet mijn bedoeling om iemand die wel religieus is weg te zetten als een gekkie omdat diegene ergens in gelooft zonder bewijs. Hoop niet dat dat zo over is gekomen
 
En dat is exact waarom mensen religieus zijn. De mens is zich bewust van de eigen stervelijkheid en heeft een expliciete wens alles te begrijpen en zin te vinden in het bestaan zelf en wat erna komt. Dan is niets fijner dan geloven in een hogere macht die deze zaken voor je invult, je richtlijnen geeft hoe je moet leven en waar je eventueel ook alles wat je niet kunt bevatten/verklaren aan kunt toevertrouwen.

Voor mij is het volstrekt logisch dat mensen in God/Goden geloven, zelfs vanuit het evolutionaire/wetenschappelijke standpunt dat ik als atheist inneem. Toch blijft wetenschap, in al haar gebreken en onvermogen om echt alles te verklaren, iets universeels wat iedereen kan begrijpen (als je buiten jargon en veel te complex geschreven onderzoeken om leest) en gegrond is in onze wereld. Zie mijn evolutietheorie posts die hier ergens begraven liggen. Bij religie blijft bij mij toch te vaak het idee hangen dat een verlengstuk van cultuur is- religies zijn binnen zichzelf al vaak zwaar onderhevig aan interpretatie, laat staan tussen verschillende vormen. Ze zijn vaak enorm gebonden aan de regio van het ontstaan, de omgeving, de lokale planten en dieren etc. Ik ben als Christen opgevoed en een klein stukje agnost is overgebleven uit dat verleden. Ik kan ook niet bewijzen dat er geen god/goden zijn, maar als ze er zijn vult iedereen het maar in naar hoe het hen uitkomt. De religieuze wereld heeft nog genoeg stappen te zetten richting verzoening. Zo veel verschillende religies op aarde, en ze denken allemaal de waarheid in pacht te hebben.

De Imam die ooit in een Turkse moskee (waar we werden uitgenodigd om een dienst bij te wonen) tegen mij vader (die nog wel gelooft) zei dat het ''niet uitmaakt hoe je je God noemt, het is allemaal hetzelfde en iedereen is onder hem verenigd'' zat dan dichterbij wat voor mij nog een religie zou zijn waar ik achter zou kunnen staan. Meest belangrijke voor mij is uiteindelijk dat mensen elkaar in hun waarde laten, gelijke rechten en bestaansrecht gunnen ipv. op basis van religie restricties opleggen of de een meer rechten toekennen dan de ander. Of dat nou om man/vrouw, wit/zwart/andere huiskleur, heteroseksueel/anders geaard, genderconform/trans of iets anders gaat. En de wetenschap erkennen, want daaruit valt zoveel waardevols te leren wat de mens verder heeft gebracht en kan brengen, al zullen er altijd knelpunten blijven (zoals evolutie vs. schepping). Mijn vrienden en dierbaren komen van ''all walks of life'', ook met religieuze achtergrond. Je hoeft het niet over alles eens te zijn, zolang je elkaar maar respecteert. Dan mag je van mij verder geloven wat je wilt en je hoop putten uit datgene wat je hoop geeft.
Je laatste alinea is exact mijn visie op de combinatie tussen religie en wetenschap, en op hoe we met elkaar om kunnen gaan. Het belang van wetenschap is gigantisch en moet worden gestimuleerd. Tegelijkertijd moet er een moralistische duiding zijn voor de resultaten vanuit wetenschap en daar dient voor mij religie voor. Mijn beeld is dat elke religie uiteindelijk bij dezelfde God uit komt, en dat elk mens in de basis mens is en dus gerespecteerd moet worden. Radicale gelijkheid dus, op alle fronten.
Voor mij persoonlijk is bewijs belangrijk in het bepalen of een God voor mij wel of niet bestaat. Maar iemand anders kan dat natuurlijk heel anders zien. Het was met mijn eerdere posts hier niet mijn bedoeling om iemand die wel religieus is weg te zetten als een gekkie omdat diegene ergens in gelooft zonder bewijs. Hoop niet dat dat zo over is gekomen
Dat is zeker niet zo over gekomen, mijn verhaal over gekkies kwam vanuit een algemene beschouwing hoe er tegenwoordig door de maatschappij veelal naar geloof en religie wordt gekeken. Mede dankzij een zekere hoeveelheid aanslagen die vanuit God's naam uitgevoerd worden.
 
Je laatste alinea is exact mijn visie op de combinatie tussen religie en wetenschap, en op hoe we met elkaar om kunnen gaan. Het belang van wetenschap is gigantisch en moet worden gestimuleerd. Tegelijkertijd moet er een moralistische duiding zijn voor de resultaten vanuit wetenschap en daar dient voor mij religie voor. Mijn beeld is dat elke religie uiteindelijk bij dezelfde God uit komt, en dat elk mens in de basis mens is en dus gerespecteerd moet worden. Radicale gelijkheid dus, op alle fronten.

Dat is zeker niet zo over gekomen, mijn verhaal over gekkies kwam vanuit een algemene beschouwing hoe er tegenwoordig door de maatschappij veelal naar geloof en religie wordt gekeken. Mede dankzij een zekere hoeveelheid aanslagen die vanuit God's naam uitgevoerd worden.
Waarom moet de moralistische duiding, zoals jij dat noemt, vanuit religie komen? Is religie daartoe buitengewoon gekwalificeerd?
 
Waarom moet de moralistische duiding, zoals jij dat noemt, vanuit religie komen? Is religie daartoe buitengewoon gekwalificeerd?
Voor mij wel, ik vind de basis van religie daar het beste geschikt voor. De basis van religie is voor mij medemenselijkheid en liefhebben. Duiding zou dus altijd gebaseerd zijn op die twee principes. Ik kan geen andere stroming bedenken die gestoeld is op deze principes. Andere levensbeschouwelijke vormen vanuit bijv. filosofie zijn killer en berusten zich in koude feiten. Zij belichten in hun duiding wat er allemaal zou kunnen met een bepaalde uitvinding, dus ook hoe er het beste misbruik van gemaakt kan worden. Die kans acht ik bij duiding van religieuze hoek minder groot. Dat zou in de basis warmer en menselijker moeten zijn. Negatief gebruik (ten koste van anderen) zou wellicht benoemd worden maar sterk afgeraden.

Religie richt zich uiteindelijk op verantwoording van mensen ten opzichte van een God. Een hoger iets, wat een stimulant zou moeten zijn geen misbruik te maken van iets ten koste van mens, natuur etc. Een duiding gestoeld op verantwoordelijkheid van de mens ten opzichte van zichzelf of andere mensen heeft die stimulans minder. Vaak zeer rationeel, gericht op eigen gewin, bijvoorbeeld vanuit kapitalistische stromingen.

Denk dat polytheïsten daar anders over denken.
Tja, dat snap ik. In mijn wereldbeeld is polytheïsme dan ook niet mogelijk. Zelfs als er meerder entiteiten zouden zijn die allemaal een deel van het universum 'besturen' zou daar uiteindelijk een entiteit boven zitten. De CEO, so to speak. Maar voor alle duidelijkheid: ik zie God niet als iets tastbaars, in wat voor vorm dan ook. God is alom aanwezig, in elke vezel, in elke molecuul. Maar verschijnt niet in een vaste vorm en is daarom ook niet specifiek aanroepbaar.
 
Voor mij wel, ik vind de basis van religie daar het beste geschikt voor. De basis van religie is voor mij medemenselijkheid en liefhebben. Duiding zou dus altijd gebaseerd zijn op die twee principes. Ik kan geen andere stroming bedenken die gestoeld is op deze principes. Andere levensbeschouwelijke vormen vanuit bijv. filosofie zijn killer en berusten zich in koude feiten. Zij belichten in hun duiding wat er allemaal zou kunnen met een bepaalde uitvinding, dus ook hoe er het beste misbruik van gemaakt kan worden. Die kans acht ik bij duiding van religieuze hoek minder groot. Dat zou in de basis warmer en menselijker moeten zijn. Negatief gebruik (ten koste van anderen) zou wellicht benoemd worden maar sterk afgeraden.

Religie richt zich uiteindelijk op verantwoording van mensen ten opzichte van een God. Een hoger iets, wat een stimulant zou moeten zijn geen misbruik te maken van iets ten koste van mens, natuur etc. Een duiding gestoeld op verantwoordelijkheid van de mens ten opzichte van zichzelf of andere mensen heeft die stimulans minder. Vaak zeer rationeel, gericht op eigen gewin, bijvoorbeeld vanuit kapitalistische stromingen.
Dankjewel. Met jouw heel specifieke kijk op religie snap ik wat je bedoelt.
 
Terug
Bovenaan Onderaan