Alle voorbeelden die jij aanhaalt kloppen.
Maar als we naar de grote lijn kijken, dan zien we naar mijn mening dat:
* De hoeveelheid successen versus failure (ennuh...duut er ut wier!) in de loop der jaren een steeds negatievere balans hebben gekregen
* Er op dit moment geen zuid Amerikanen meer in onze opleiding en/of selectie rondlopen.
Volgens mij zijn dat toch indicaties die wijzen op de trend die ik schets.
Ik wil en kan op je voorbeelden met alle plezier in gaan. Maar misschien is het interessanter om eerst te zien of de grote lijn die ik schets er inderdaad is....of dat ook daar geen consensus over kan bestaan? (dat zou de discussie namelijk vergemakkelijken dan wel bemoeilijken als we het daar eens of oneens kunnen raken)
Ook die lijn zie ik niet. Althans, niet op die manier.
Romario werd gehaald nadat ie topscorer was geworden bij de OS. Ronaldo was al 17-jarige al een basisspeler bij zijn club. Dat soort spelers zijn niet meer te halen, aangezien tig clubs vissen in dezelfde vijver. PSV moet dan mindere of hele jonge talenten halen, die geen garantie voor succes zijn maar wel op de begroting drukken. De situatie is nu eenmaal veranderd, niet alleen voor PSV maar voor meerdere clubs.
Wil ik eindigen met: Betancourt komt toch echt uit Uruguay. En het aantal successen ligt beter in het geheugen dan de mislukten. Spelers die niet of nauwelijks in het eerste hebben gespeeld, worden gemakkelijk vergeten.