Dit is een analyse waar ik me goed ik kan vinden. Ik ben het er overigens ook helemaal me eens dat de vrije markt een vooruitgangsinstrument is, of in ieder geval is geweest, en ook sterk moreel heeft gewerkt - zie bijvoorbeeld de afschaffing van slavernij, of het ontstaan van een welvarende middenklasse, of inderdaad internationale samenwerking (De EU begon ooit met een economisch verbond van kolen en staal).
Ik hoop overigens dat links niet alleen nationaal of in een poldermodel kan werken... Ik hoop (en zie ook ontstaan) een bottom-up beweging van kleine collectieven en clubjes, die experimenteren met duurzame productie, of met culturele experimenten waarbij iedereen welkom is (multicultureel, inclusief, op basis van gelijkheid) - dat is voor mij de nieuwe, inclusieve, solidaire, do-it-yourself mentaliteit waaruit links weer sterk kan worden (en wat doet denken aan stokoud links anarchisme). Het is alleen een hele kwetsbare beweging, vatbaar voor commerciële krachten. Hoe die beweging te laten groeien, lijkt met in ieder geval op nationaal niveau een mooie uitdaging voor links.
Het klimaat is een heel ander ding... Nationaal én internationaal zie ik kansen voor links om het via de rechter te spelen (zie de zaak-Urgenda), en de de milieuwetgeving in de EU wordt volgens mij steeds beter. Maar als een Trump eigenhandig de VS uit de klimaatakkoorden van Parijs haalt, tja...wat doe je dan? Protesten, brede burgerlijke ongehoorzaamheid, anders stemmen, meehelpen met bewustwording... Meer zit er niet op. De tamheid en gelatenheid waarmee de milieucrisis wordt aanvaard, zie ik nog wel als het beste voorbeeld van het falen van links (of de dominantie van rechts) momenteel. Als je niet eens een groot verhaal kan maken van een naderende ramp, wanneer dan nog wel?