Nepnieuws is niks nieuws. Alleen de mate waarmee het verspreid wordt is groter geworden. Populistische partijen moeten het toch al meer van onderbuikgevoel hebben, en minder van droge feiten.
Nepnieuws is niks nieuws. Alleen de mate waarmee het verspreid wordt is groter geworden. Populistische partijen moeten het toch al meer van onderbuikgevoel hebben, en minder van droge feiten.
De Bouterbaas
Grappigste forummer 2021
De wereld verandert in iets waar ik me steeds minder lekker bij voel.
Vroeger was ook K met P. Het was beter op sommige gebieden, het was slechter op sommige gebieden. Op sommige punten denk ik dat ik in een verkeerde tijd ben terecht gekomen, op andere punten ben ik blij dat ik nu leef.
Be The Ball
International
Nep nieuws is niets nieuws. Het heeft altijd bestaan. Iedereen op het internet kan een berichtje plaatsen of het waar is of niet. Het vervelende is dat er nu georganiseerd nepnieuws wordt verspreid en dat nationale media het gewoon overnemen, waarna familie, vrienden en bekenden het overnemen als waar op hun facebook pagina.
Overigens is dat ook niets nieuws. Ik heb heel vaak mails gekregen(pre-facebook tijdperk) waarin gewaarschuwd werd voor een virus. In 99% van de gevallen was het hoax. Een niet bestaand virus. Ook regelmatig stond er een opmerking bij van de afzender dat ook zij het virus hadden en verwijderd hadden. Die virussen waren dan gewoon onschuldige onderdelen van Windows.
Datzelfde geld nu ook voor het nieuws. 90% gelooft het nieuws, ondanks dat ze aangeven alert te zijn voor nep nieuws. Vaak is nieuws gekleurd en krijg je tegenstellingen in de vertaling in het voordeel van een partij. En dat maakt het lastig.
@De Bouterbaas: Ik kan mij helemaal voorstellen hoe jij je voelt. Ik heb dat ook vaak. Je moet er maar niet te veel mee bezig zijn en de focus leggen op de positieve dingen. Minder met het nieuws bezig zijn helpt daarbij leert mijn ervaring.
De Bouterbaas
Grappigste forummer 2021
Top! En dat doe ik ook. Ik word vooral moedeloos van de wereld"leiders". Trump, Erdogan, Putin, nu komt Brazilië, De Poolse leiders. Enge fascistische eikels die tweedracht te zaaien en groepen tegen elkaar opzetten. Willens en wetens haat zaaien, zowel in eigen land als over hun grenzen.
De Bondscoach
Maoïst van lichte zeden
Ik heb er nu een aantal artikelen over gelezen, maar eigenlijk nauwelijks over wat deze beweging nu precies wil doen. Tot die tijd schaar ik onder populisme: roepen wat er mis is, maar niet met constructieve oplossingen komen.
Voor mij overigens is het onderscheid links-rechts altijd nog bijzonder relevant. Probleem is alleen dat linkse politici hem niet meer durven of kunnen maken - in een door rechts gedomineerde samenleving hebben ze de frame nogal tegen. Neem nu het faillissement van het Slotervaart ziekenhuis. Ja, je mag wel roepen dat de zorg kapot gaat door marktwerking, maar het is om te beginnen een grof schandaal, dat gewoon een parlementair onderzoek waard is. Maar wie claimt dat? De PVV, nota bene (die op de één of andere kronkelige manier 'minder islam' koppelt aan 'betere zorg'). Links komt daar nauwelijks nog mee weg. Daarnaast is de oplossing: een sterke overheid die zorgt voor zeer vitale collectieve voorzieningen. Naast een welvaartsstaat een goede welzijnsstaat. Maar dat riekt dan al snel naar potverteren en 'je eigen verantwoordelijkheid ontlopen'. Nee, drie ziekenhuizen op de fles: dat is pas potverteren zou ik zeggen.
IPF
Winnaar 'Meeste voetbalkennis' 2020, 2021 & 2022
Hulde!
arne
Routinier
Dan ben ik wel benieuwd waarom je dat vind. Voor mij is dat onderscheid juist compleet irrelevant geworden.
Sociale zekerheden zijn een gegeven in Nederland. Je can een discussie hebben over de mate/grootte er van, maar geen partij die ze zal afschaffen. Traditioneel Links heeft gewonnen.
Vrijheden en gelijkheid van minderheden is gegarandeerd. Je can een discussie hebben over speciale rechten van Religie (iets dat religie nog altijd heeft: of dat nu Christelijk, Moslim or Judeaism is) en of dat terecht is. Maar gelijkheid is gegarandeerd en geen partij die daar tegen vecht (met uitzondering sommige religieuze partijen). Traditioneel linkse en religieuze partijen hebben gewonnen.
Niemand gelooft meer dat een staats gestuurde economie kan concurreren met marktwerking (ieder land waar dit is geprobeerd is bijna kapot gegaan). Er zijn dan ook geen grote partijen die dat meer nastreven. Traditioneel Rechts heeft gewonnen.
En dan zijn er standpunten die vroeger traditioneel links waren en nu rechts zijn (denk bijvoorbeeld aan immigratie) en visa versa (denk bijvoorbeeld aan speciale behandeling religie). De gewone arbeider bestaat bijna niet meer in Nederland, en daarom de problemen die die groep had en waar Links traditioneel voor op kwam zijn nu minder relevant. En de arbeiders die ik ken stemmen al lang geen PVDA meer, dat ook al lang geen arbeiders partij meer is.
Voor mij is het vast houden aan Links-Rechts denken achterhaald en vertroebeld de werkelijke standpunten van de partijen die zeggen links of rechts te zijn. Het vertroebeld het debat omdat vele mensen vooroordelen hebben bij links en rechts terwijl deze vaak achterhaald zijn. We moeten kijken naar de individuele standpunten en de reden daarachter.
Laatst bewerkt:
willeminter
Jeugdforummer van het Jaar 2014
Dat lijkt me geen taak voor de staat, dan krijg je gelijk zo'n orwelliaans idee. Wie bepaalt er wat nepnieuws is?
De Bondscoach
Maoïst van lichte zeden
Een zekerheid? Dan hebben we inderdaad een volstrekt andere visie. In mijn optiek heeft de kredietcrisis van 2008 - en vooral de onmogelijkheid daarna om meer zekerheid in te bouwen - wel duidelijk gemaakt dat sociale zekerheid in het huidige politieke klimaat niet bestaat. We leven in een systeem met snel groeiende ongelijkheid, vooral omdat kapitaal en bezit meer rendeert dan arbeid (zie Piketty). De gevolgen? Een kleine groep superrijken, een onderklasse van arbeiders die werken op of zelfs onder het minimumloon, onder ondenkbare omstandigheden (post, schoonmakers, postorderbedrijven als Amazon etc.). En een middenklasse die ofwel aardig meedoet, of het steeds zwaarder krijgt - afhankelijk van toevallig huizenbezit (want bezit is heilig). We leven in een samenleving waarin kapitaalaccumulatie het allerbelangrijkste is - en we hebben niet eens meer door hoe we erdoor worden uitgehold. Baanzekerheid is verdwenen, vast contract is een luxe geworden, steeds meer mensen leven als ZZP'er, waar héél veel verborgen armoede is. We worden geacht flexwerkers te zijn, en alles aan te kunnen, het aantal burn outs is het afgelopen decennium geëxplodeerd. Evenals de angststoornissen onder jonge twintigers, die van jongs af aan mee krijgen te moeten presteren. Ooit sterke sociale voorzieningen, zoals zorg of sociale woningbouw, zijn steeds verder afgebroken. Wie nu midden twintig is, en geen rijke ouders heeft, kan fluiten naar een huis. Koophuis al helemaal niet, en huurhuis (bijna altijd in de particuliere sector) is ook steeds moeilijker te betalen. Ik kan zo wel een tijdje doorgaan, maar je begrijpt wat ik bedoel. Laat ik maar niet beginnen over de blijvende ongelijkheid tussen man en vrouw.
We leven in een land waar inmiddels zo'n beetje dertig zetels beschikbaar zijn voor partijen die openbaar racistisch zijn. Wilders wil 'minder islam', en rept over 'tsunami' en 'deportatie'. Baudet spreekt over 'homeopathische verdunnig'. Da's éénvijfde van het electoraat. Maar daarnaast zien we hoe traditionele partijen, de VVD voorop, meebuigen met dit sentiment. We zien de gevolgen in de samenleving, zoals systematische discriminatie op de arbeidsmarkt, haatcampagnes op twitter en sites als Geenstijl en DDS. Langzaam maar zeker sijpelt het ook juridisch door, zoals de rechtspositie voor vluchtelingen en zelfs statushouders. Het publiek wordt wijsgemaakt dat sociale voorzieningen in de knel komen door 'nieuwkomers', maar zie boven voor de echte reden. Nederlanders klagen dat vluchtelingen voorrang zouden krijgen bij sociale woningbouw - maar wie protesteert tegen de afbraak van tienduizenden huizen in de sociale woningbouw in Rotterdam? Daar is een links verhaal voor nodig.
Hey, er is één ziekenhuis failliet, drie staan op omvallen, en deze week in NRC stond nog een groot stuk hoe bijna alle ziekenhuizen het moeilijk hebben. Of een staats gestuurde economie kan bestaan of niet, is een discussie op zichzelf. Maar de discussie of de overheid op zijn minst een belangrijke rol moet spelen bij zeer kwetsbare sectoren (zorg, onderwijs etc.) lijkt mij nog altijd zeer relevant. Dat wil overigens niet zeggen dat er geen vrije-marktoplossingen zijn, ook in de zorg. Maar nu hangt het overal tussenin, met schrikbarende gevolgen.
Ten eerste: die arbeiders bestaan nog volop, maar zijn onzichtbaar geworden. Ze zijn niet meer georganiseerd, bijvoorbeeld omdat ze als ZZP 'er zelf nauwelijks weet hebben van hun rechtspositie. Ten tweede: ongetwijfeld maken links en rechts een evolutie door, maar dat wil niet zeggen dat het irrelevante categorieën zijn geworden.
Dat laatste is nu precies het rechtse standpunt. Als er een flink en nog altijd zeer relevant onderscheid kan worden gemaakt tussen links en rechts, dan is het dat links meer in systemen denkt, en rechts meer in individuen. Waar rechts (vooral liberaal rechts) het als een 'individuele verantwoordelijkheid' ziet om te slagen en je eigen weg te kiezen, daar zal links wijzen op machtsverhoudingen en systeemwerking (zoals systematische discriminatie op de arbeidsmarkt). Natuurlijk heeft links zaken van rechts overgenomen (zoals meer oog voor het individu) en rechts van links (zoals een sociaal vangnet), maar dit verschil bestaat nog steeds, en is in mijn ogen (zie boven) in toenemende mate relevant.
Ik heb het dan nog niet eens over grote internationale uitdagingen, waar links en rechts tegenover elkaar moeten staan - of zouden moeten staan, als links haar verantwoordelijkheid (weer) neemt. Er is een groeiend populisme, ultranationalisme en vreemdelingenhaat (Trump, Poetin, Erdogan, nu Brazilië) waar alleen internationale solidariteit en samenwerking een antwoord op kan bieden (niet het stokpaardje van rechts - neem Baudets heiligverklaring van de 'natiestaat'). En bovenal zitten we in een milieucrisis, die volgens wetenschappelijke consensus een dramatische omvang aanneemt als we niet NU handelen. Hier zien we een duidelijk verschil tussen links en rechts. Rechts gelóóft het gewoon niet (Trump, Baudet), of probeert het via de vrije markt (emissierechten etc) op te lossen, links is (of: zou moeten zijn) voor een systematische verandering - duurzaamheid, circulaire economie etc. Overigens zie je bij ultraliberaal rechts (libertarians) ook wel interesse in dat laatste, maar dan vooralom van de overheid af te komen - terwijl links stelt dat de overheid hierin een grote en sturende rol moet hebben.
O ja, ik schrijf dit vanuit een links perspectief. Maar ik weet zeker dat je van bovenstaande ook een rechts verhaal kan maken, met `linkse dominantie in de media en universiteiten`, `de natiestaat als laatste bastion tegen internationale tirannie` etc.
Ik kan zo nog wel uren doorgaan, maar het is maandag en ik ga weer de volle werkweek in. Werken voor het zwembad van mijn CEO, kijken of er nog wat extra omzet uit dit uitgeefbedrijf kan worden geperst.
JCS
International
Ik ben het eens met je post, Koots. Ik denk dat het inderdaad belangrijk is in te zien dat de piketpaaltjes van de verschillende zuilen zijn verzet en wellicht zo ver dat je je af kunt vragen of dezelfde etiketjes er nog wel op horen. Maar dat is uiteindelijk semantiek. De belangrijkste tegenstelling is zoals je aangeeft tussen het collectiviteitsdenken en het (liberale) individualisme. Het probleem van links is dat de meeste problemen vandaag de dag internationaal van aard zijn. Dat vereist dus dat een Pool solidair is met een Chinees en een Argentijn (de Afrikanen doen, hoe wrang ook, eigenlijk helemaal niet mee in de internationale betrekkingen). Die solidariteit is er helemaal niet.
Een goed voorbeeld is het klimaatprobleem. In Nederland willen we nu stappen zetten en de mensen die erg ambitieus van start gingen komen nu hobbeltjes tegen. Een belangrijke: het bedrijfsleven wil door de overheid (lees: burgers) gecompenseerd worden omdat hun (internationale) concurrentiepositie in gevaar komt. Hoe hufterig en aanstootgevend het verzoek ook is, ze hebben ook wel een beetje gelijk. Dit probleem lossen we op de linkse manier (i.e. verandering van manier van handelen en leven) alleen op als we allemaal op hetzelfde moment in het diepe springen of in ieder geval dat de eersten kunnen springen met de zekerheid dat de anderen volgen. Die zekerheid is er volgens mij helemaal niet, en de grote NLse bedrijven voelen dat goed aan.
Eerlijk gezegd is wellicht het liberale vrijhandelsprincipe het enige vreedzame mechanisme dat naties dwingt tot een of andere vorm van harmonie. Ook al heb ik een afkeer van de concentratie van kapitaal en oneerlijke verhoudingen die ermee samen gaan, ik weet zo snel niet een systeem dat internationaal (niet nationaal) dezelfde successen kan boeken. Daar kan ik als (op nationaal niveau) linkse kiezer mijn ogen moeilijk voor sluiten. Links werkt nationaal ofwel onder dwang, danwel in een soort van poldermodel (iedereen praat mee, iedereen ziet en waardeert het collectieve belang). Nederland (inderdaad, tot 2007) is een goed voorbeeld van hoe collectief denken succesvol kan zijn (en een liberaal sausje kan verdragen). De internationale polder is echter te zompig: bij elke stap vooruit blijft er wat goeds als een in de modder vastgezogen laars achter, waardoor je niet tot succes komt en veelal achter de feiten aan loopt.
De Bondscoach
Maoïst van lichte zeden
Dit is een analyse waar ik me goed ik kan vinden. Ik ben het er overigens ook helemaal me eens dat de vrije markt een vooruitgangsinstrument is, of in ieder geval is geweest, en ook sterk moreel heeft gewerkt - zie bijvoorbeeld de afschaffing van slavernij, of het ontstaan van een welvarende middenklasse, of inderdaad internationale samenwerking (De EU begon ooit met een economisch verbond van kolen en staal).
Ik hoop overigens dat links niet alleen nationaal of in een poldermodel kan werken... Ik hoop (en zie ook ontstaan) een bottom-up beweging van kleine collectieven en clubjes, die experimenteren met duurzame productie, of met culturele experimenten waarbij iedereen welkom is (multicultureel, inclusief, op basis van gelijkheid) - dat is voor mij de nieuwe, inclusieve, solidaire, do-it-yourself mentaliteit waaruit links weer sterk kan worden (en wat doet denken aan stokoud links anarchisme). Het is alleen een hele kwetsbare beweging, vatbaar voor commerciële krachten. Hoe die beweging te laten groeien, lijkt met in ieder geval op nationaal niveau een mooie uitdaging voor links.
Het klimaat is een heel ander ding... Nationaal én internationaal zie ik kansen voor links om het via de rechter te spelen (zie de zaak-Urgenda), en de de milieuwetgeving in de EU wordt volgens mij steeds beter. Maar als een Trump eigenhandig de VS uit de klimaatakkoorden van Parijs haalt, tja...wat doe je dan? Protesten, brede burgerlijke ongehoorzaamheid, anders stemmen, meehelpen met bewustwording... Meer zit er niet op. De tamheid en gelatenheid waarmee de milieucrisis wordt aanvaard, zie ik nog wel als het beste voorbeeld van het falen van links (of de dominantie van rechts) momenteel. Als je niet eens een groot verhaal kan maken van een naderende ramp, wanneer dan nog wel?
rico
Assistent Bondscoach
Het probleem zit hem niet zozeer in het kapitalisme, marktdenken of zelfs economisch liberalisme (brr), maar het grote probleem is dat iedereen profiteert van het systeem (burgers en bedrijven), maar dat in toenemende mate alleen de burgers ervoor betalen. Jij en ik hebben geen keus, belasting wordt gewoon ingehouden op ons loon en op de aankopen die we doen. Bedrijven gaan steeds minder belasting betalen, tot op het absurde toe (Amazon, Google, etc, die 0.x% belasting betalen.
De Bondscoach
Maoïst van lichte zeden
Het probleem van een vrije markt is dat het kan omslaan in precies het tegenovergestelde: monopolisme. De concentratie van macht bij één of enkele grote spelers, die dan ook zó groot zijn (ook juridisch) dat ze bestaande regels en overheden kunnen omzeilen (of simpelweg chanteren). Zie Unilever en de dividendbelasting.
Da's op zich vrij logisch. Elk ordeningsysteem slaat op een gegeven moment om in zijn tegendeel. Communisme, wat juist een publieke vrijheid, échte betrokkenheid van burgers en zelfbestuur zou moeten betekenen, slaat om in paranoia en tirannie. Hetzelfde geldt voor de meeste dictaturen: in een poging alles te controleren, neemt de paranoia alleen maar toe - wat juist leidt tot chaos.
De enige, weinig sexy, oplossing is checks and balances. Een door de overheid geleide vrije markt, met overleg tussen alle sociale partners. Probleem is, zoals JCS dat terecht zegt, hoe zich dat verhoudt tot ontwrichtende internationale krachten en de milieucrisis.
-040-
Bondscoach
En wederom:
https://www.accountant.nl/nieuws/2018/10/s-werelds-rijksten-zijn-weer-rijker/
En waar de vennootschapsbelasting werd al verlaagd van 25 naar 21%, maar blijkbaar was dat nog niet genoeg. Het vrijgekomen geld van de dividendbelasting wordt onder meer besteed om dit tarief nogmaals te verlagen, ondertussen mag de burger tarieven betalen tussen de 36,55 en 51,95%
En ondertussen maar stellen dat "de buitenlanders" ons geld stelen.
Daarnaast heeft een vrije markt geen oog voor zorgplicht of solidariteit. Men zal voor de goedkoopste oplossing (en dan ook nog vaak op korte termijn) kiezen, niet voor de beste. Het doel blijft immers geld verdienen, de manier waarop (bv de zorg) blijft slechts een middel. Dus zullen zeldzame gevallen waarbij relatief veel zorg nodig is, het liefst geholpen worden. Zal men altijd kijken of iets niet nóg goedkoper kan, of toch niet met een paar handjes minder. Opleiding, onderhoud, allemaal taken die men het liefst zo min mogelijk zal willen uitvoeren.
Defensie, zorg en justitie zijn in mijn ogen overheidstaken en dienen centraal geregeld te worden. De hele privatisering van de zorg heeft niet voor betere zorg en minder administratie geleid. Sterker nog, er zijn minder handen aan het bed, administratief is het een draak (ondanks alle automatisering) en de excessen met verpleegkundigen die ZZP-er zijn, investeringsfondsen die een ziekenhuis opkopen enz nemen toe.
Nixon trapte er gedurende zijn ambtstermijn in, en in Nederland gaat het ook die kant op. Ondernemers die orakelen dat ze het wel even beter doen, maar ondertussen vindt er alleen afbraak plaats.
Relix
Slimste Forummer 2020 & 2021
Eens. Stel je voor dat we het leger zouden privatiseren en onze jongens als een soort A-team de wereld over gaan (ingehuurd door plaatselijke deernes in nood of oude mannen die hun boerderij dreigen te verliezen door een of andere corrupte generaal die er zijn villa wil bouwen).
Today,
no longer funded by their government,
they survive as soldiers of fortune.
If you have a problem,
if no one else can help,
and if you can find them,
maybe you can hire the
Dutch Army.
Best cool eigenlijk..
PSVkanalles
International
Nog even over de tijd, Lubach heeft hier een heel goed punt:
De Bondscoach
Maoïst van lichte zeden
Eens. Stel je voor dat we het leger zouden privatiseren en onze jongens als een soort A-team de wereld over gaan (ingehuurd door plaatselijke deernes in nood of oude mannen die hun boerderij dreigen te verliezen door een of andere corrupte generaal die er zijn villa wil bouwen).
Today,
no longer funded by their government,
they survive as soldiers of fortune.
If you have a problem,
if no one else can help,
and if you can find them,
maybe you can hire the
Dutch Army.
Best cool eigenlijk..
Maar dat gebeurt al volop.. Steeds meer taken van het leger - vooral op het gebied van bewaking et cetera - worden geoutsourced. De VS zetten veel privélegers in. De EU maakt volop gebruik van (semi)- geprivatiseerde grensbewaking op de Middellandse Zee om migranten tegen te houden (Frontex).
Der Jaufe
Forum Hall of Fame Inductee
EP heeft het hele verhaal voorlopig in de koelkast gezet.