Zoals er discussie blijft ontstaan over de scheidsrechter, blijft deze ook rondom de VAR.
Probleem is echter dat de grens lastig is vast te stellen en altijd onder invloed blijft van persoonlijke interpretatie. De VAR heeft gisteren in het geval van Nijhuis in mijn optiek niet gefaald. Nijhuis heeft het beoordeeld, de VAR ook en vervolgens wordt het doelpunt toegekend. Uiteraard wordt er een duw uitgedeeld maar was deze daadwerkelijk genoeg om het doelpunt af te keuren?
Evenals de discussie tijdens de JCS om het doelpunt van Blind af te keuren, waarbij Bosacgli wordt daadwerkelijk aan zijn hoofd geraakt. Ook hier kan men de vraag stellen of hij naar de grond diende te gaan op dit moment. Deze situatie vond ik het discutabeler dan gister tijdens de situatie van Sparta. Bij Bosacgli werd er namelijk iemand aan het hoofd geraakt wat altijd een gevaarlijker scenario is, zowel voor speler, scheidsrechter als voor de beoordeling van de spelsituatie voor de VAR.
Een ander moment dat de VAR gisteren wederom gemist heeft is een enorme doodschop bij Roda JC. Het was daar echt een bizar lompe tackle waarbij direct de speler van het veld gestuurd had moeten worden. Het bleef echter tot ieders verbazing bij een gele kaart. De willekeur van persoonlijke interpretaties van de VAR, zal zo snel mogelijk aan banden gelegd moeten worden. Daarom het volgende:
Het is en blijft lastig beoordelen waar de grens ligt en persoonlijk blijf ik dan ook pleiten voor een systeem waarbij enkel ballen beoordeeld worden die wel/niet over de lijn zijn en buitenspel situaties bij doelpunten. Buiten deze situaties pleit ik voor een "hockey-systeem".
Hierbij zouden beide coaches iedere helft 1 situatie kunnen aanvragen. Beoordeeld de VAR, de scheidsrechter het aangevraagde moment van de coach/aanvoerder van de ploeg, waarbij de ploeg vervolgens in het gelijk wordt gesteld blijft het moment staan en verliezen zij deze niet. Echter, indien de scheidsrechter tezamen met de VAR anders oordeelt en de ploeg geen gelijk krijgt, verliezen zij hun "aanvraag-moment".
Daarnaast behoud de VAR het recht om de scheidsrechter bij eventuele gemiste rode kaarten naar de kant te roepen. Dit is namelijk een daadwerkelijk toegevoegde waarde van de Video Assistant Referee. Geneuzel om vasthouden bij doelpunten, duw- & trekwerk en ander getrut blijf je namelijk toch houden en wordt op deze manier niet verminderd.
Door het door mij hierboven genoemde systeem in te voeren zal dit daarnaast ook de snelheid van het spel ten goede moeten kunnen komen, terwijl tegelijkertijd ook de positieve punten van de VAR echt in handen van de coaches c.q. spelers terecht komt. Een win-win situatie in mijn optiek voor zowel scheidsrechter -die wederom zijn status op het veld terugkrijgt als leidinggevende- en de clubs zelf.
). De VAR mag nu alleen ingrijpen als ze zeker zijn dat de scheidsrechter een fout maakt, wat ik persoonlijk raar vindt als je een assisterende rol hebt. De VAR heeft nu meer een corrigerende rol. Paradox: De correcties kunnen worden verworpen door de scheidsrechter als deze het er niet mee eens is. Eigenlijk mijn strekking: Het zou fijn zijn als de scheidsrechter en VAR nauwer met elkaar gaan samenwerken. Het zijn nu twee individuele eilandjes ieder met een eigen mening waardoor het meer discussie oproept in plaats van dat het samenwerking stimuleert. Om vele redenen is een goede samenwerking tussen scheidsrechter en VAR zeer bevorderlijk voor het voetbal.
