Om het bovenstaande nog wat te verduidelijken....In mijn jeugd speelde ik voor RKVV Tongerle in Eindhoven ('Bloed aan de palen, ballen in het net, Tongerle heeft een goal gezet'). Ik was best een redelijke linksbuiten, hoor. Technisch niet super, maar snel en met een aardige voorzet. Toch viel dat alles in het niet bij de grote held van de club: ERIC VISCAAL - een jonge spits die al snel werd gescout door PSV, en daar ook het eerste bereikte. Eigenlijk de eerste spits in die tijd uit eigen jeugd (ik tel de prehistorie niet mee). Ik weet nog goed dat ik met een groepje vrienden regelmatig gingen zwemmen in de afgraving De IJzeren Man, en dat soms ook ERIC VISCAAL mee ging. En daar lag-Ie dan, gewoon tussen ons in,,op zijn handdoekje: ERIC VISCAAL. Wat heeft hij daarna bereikt? Op het oog niet zo heel veel. Een redelijke carrière in de Belgische competitie, een handvol wedstrijden in Oranje..Grootste wapenfeit is toch dat hij voor AA Gent ooit als spits de goal in moest vanwege een blessure van de keeper, terwijl er niet meer kon worden gewisseld - en een penalty tegenhield, om er daarna zelf eentje te maken. Ik denk nog steeds een unicum. Maar verder? Zijn carrière staat nu al in de schaduw van Sam Lammers - en toch: hij was ERIC VISCAAL. Ik zal voor altijd tegen hem opkijken, als het 12-jarige joch dat bij de IJzeren Man even in zijn buurt mocht liggen. Ja, ook hij heeft al veel bereikt. Ook vanuit het oogpunt van modale voetballers zijn wij niet veel meer dan miserabele wormen.