Korte verhalen

De fantasie.



Ze keek in de spiegel. Ja, ze zag er goed uit. Mooi opgemaakt, een leuk jurkje aan. Een twinkeling in haar ogen, omdat ze zich besefte dat er vanavond meer zou gaan gebeuren. Ook had ze in kriebel in haar buik. Meerder eigenlijk. Althans, meerdere types. Eentje omdat ze verlangde naar wat zou kunnen, nee, wat zou gaan gebeuren vanavond, en eentje van nervositeit. Ze zou toch vreemd gaan vanavond. En ondanks dat ze dat in haar hoofd al tientallen keren had gedaan, ondanks het feit dat ze online al vaker dingen had gezegd die je eigenlijk niet zou moeten doen als je getrouwd bent, zou dit de eerste keer zijn dat ze echt een stuk verder zou gaan en met iemand anders het bed zou induiken.



De weg naar vanavond was langzaam geplaveid. Haar huwelijk was in de loop der jaren saai geworden. “life got in the way” zou een mooie omschrijving zijn. Kinderen, carriére. Ze had regelmatig geprobeerd om er leven in te blazen, maar manlief was veranderd in een bankhanger. Geen actie, alleen maar hangen. Nu was hij nooit de meest sportieve kerel geweest, maar nu zuchtte hij bij elke activiteit. Alles was lastig, alles werd op de lange baan gezet. Romantiek was ook schijnbaar een activiteit, want dat werd ook op de lange baan gezet. Geen zin, druk, nu even niet, dat soort zaken. Enige wat wel nog kon was voetbal kijken en op zijn telefoon klooien. Leuke avondjes samen waren er niet meer bij. Een beetje leuke seks ook niet trouwens. Veel voorstellen voor “iets nieuws” werden met opgetrokken wenkbrauwen beantwoord. Het voorstel “we gaan doen wat jij wil” eindigde eigenlijk op de gebruikelijke manier, waarbij ze echt wel haar best moest doen om de aandacht erbij te houden. Mijn god, was dat zijn diepste, donkerste fantasie? Beetje voorspel, een gewone wip maar nu kwam hij dan over haar klaar? Schijnbaar was hij zelfs fantasieloos als hij porno keek. En ze was een tijdje meegegaan in dat sfeertje. Beetje lusteloos op de bank hangen, accepteren dat het leven als een rustig beekje kabbelt. Maar er knaagde toch ook een onvrede in haar. Was dit het dan? Ze zag er toch leuke uit, ze was een leuke vrouw. En tuurlijk kon ze zien dat die leuke dametjes van midden 20 leuker, knapper en strakker waren en dat ze op haar leeftijd minder mannen aantrok maar toch: mannen rondom haar leeftijd moest ze toch makkelijk kunnen aantrekken.

Af en toe begon ze dan ook in te gaan op bepaalde flirts. Meestal online. De berichtverzoeken via instagram kwamen regelmatig binnen. De buitenlandse jongemannen die haar zo geweldig vonden, blokkeerde ze gelijk. Ze wilde wel aandacht, maar was ook niet achterlijk. Idem met de vrijgezelle artsen die in the middle of nowhere zaten. Daaag. Nee, af te toe zat er een leuke vent tussen, waarbij ze graag inging op flirterige gesprekken. Een mooie boost voor haar zelfvertrouwen, iemand die in geuren en kleuren ging vertellen waarom zij zo leuk was. En als het echt aansprak, was ze van een beetje sexting ook niet vies. Dat waren best leuke avondjes. Liefst als er weer een of andere voetbalwedstrijd op TV was. Dan zei ze tegen haar man dat ze een beetje moe was, en lekker even boven ging liggen op bed, met een glaasje wijn en een boek. Dan wist ze gewoon dat ze 2 uur privacy had, en kon ze heerlijk wat stoute berichtjes sturen met degene waar ze op dat moment contact had. Uiteraard geen foto (alhoewel die vraag zo vaak langs kwam) en ze deed ook niet aan echte ontmoetingen. Dat kwam te dichtbij, en als daarom te vaak gevraagd werd, kapte ze het contact af. Maar online een beetje genieten, dat was voor haar een mooie ontsnapping aan de sleur van alledag.



Een paar maanden geleden was er echter wat anders gebeurd. Ze was langs de snelweg bij een tankstation gestopt voor een kop koffie. Toen ze naar de balie liep, stond er een man voor haar te wachten. Schijnbaar had hij haar hakken gehoord, en had zich even omgedraaid toen ze achter hem stond. Ze had even gelachen. Leuke vent. Goed gekleed, kop met uitstraling. Hij had zich zonder wat te zeggen omgedraaid. Oké, dan niet. Hij had zijn koffie besteld, en zei tegen de vrouw achter de balie “en ik wil nog een…ja wat wil jij voor koffie eigenlijk” terwijl hij zich omdraaide en haar aanlachte. Ze wist even niet wat te zeggen. Hij had haar wederom met een glimlach aangekeken. “wat zei je nu dat je voor koffie wilde? Een Latte? Of een gewone met melk?”. Ze reageerde snel. “zwart met een zoetje, ben je dat nu weer vergeten?” en moest ook lachen. Hij draaide zich om naar het meisje achter de balie. “En een zwarte koffie met een zoetje”. Hij rekende af, draaide zich weer om. “Hallo, Erik”. Ze moest weer lachen. “Hallo Erik. Suzanne. Heb jij nu mijn koffie afgerekend? Nee toch?”. “Ik mag hopen van wel, anders is mijn koffie wel erg prijzig geworden”. Weer moest Suzanne lachen. “Doe je dat vaker, koffie betalen voor wildvreemde mensen?” Hij moest glimlachen. “Nee, eigenlijk zelden, maar als ze er zo leuk uit zien, dan wil ik best een uitzondering maken”. Het meisje achter de balie schoof de bekers door. Hij pakte haar beker en pakte een pen die op de balie lag “ik leen deze even”, zei hij tegen haar. Hij schreef iets op de beker. Legde de pen neer en gaf haar de beker. “Je koffie. Ik zou hem graag samen opdrinken maar ik moet echt gaan als ik mijn afspraak wil halen. Mijn nummer staat op die beker, stuur maar een berichtje als je mij een keer een kop koffie wil kopen, en dan beloof ik dat ik langer blijf dan 2 minuten. Dag leuke Suzanne!” En hij liep gewoon weg. Ze stond een beetje perplex. Wat was hier nu gebeurd? Ze liep terug naar de auto, met een glimlach op haar gezicht.



De hele dag moest ze terugdenken aan het koffiemomentje. Wat was dit een versierpoging waarbij zij nu een initiatief moest nemen? De beker had ze niet weggegooid, maar dat moest ze wel doen voordat ze naar huis zou gaan. Alhoewel hubby niet echt oplettend was, nam zij geen risico’s. Op de weg naar huis kon ze aan niks anders denken. Ze stopte bij een parkeerplaats, om de beker weg te gooien. Ze keek weer naar de beker. “ach wat, leven is te leuk om dingen te laten” en zette het nummer in haar telefoon. Later op de avond stuurde ze hem een berichtje. Eerst had ze de profielfoto bekeken. Ja, leuke vent. En nee, ze ging niet gelijk voor een ontmoeting vragen. Een bedankje, voor de koffie. Er volgde een leuk gesprek. Elkaar aftasten. Hij had geen relatie, wel een ex-vrouw. Kinderen waren er nooit gekomen, die behoefte had hij ook niet. Op haar opmerking dat zij wel getrouwd was, was een vrolijke opmerking gekomen dat er dan een man was die geen mep in het gezicht kreeg als hij een hand op haar lekker achterwerk zou leggen. En weer wist ze niet wat ze moest zeggen. Het gebrek aan gêne, de openheid. Ze kon niks meer tikken dan een smiley. Ze bleven een paar weken met elkaar appen. En hij was, zonder heel plat te zijn, wel heel duidelijk. Hij fantaseerde met regelmaat over haar. Ja ze was getrouwd, nee, hij wilde geen relatie en nee, hij verwachte ook niet dat ze haar huwelijk zou beëindigen. Hij stuurde haar nooit van die platvloerse berichten, die ze wel eens van anderen had gekregen. Of belachelijke voorstellen (ik ga jou eens keihard in je kont pakken), die ze ook wel eens had gelezen. Waren er echt vrouwen die daarop in gingen? De berichten die Erik stuurde waren een stuk leuker. Gewaagd, spannend. Ze was een keer ingegaan op zijn verzoek om samen een keer te lunchen. Niks geks, gewoon eten in een lunchroom. Hij had haar een paar keer aangeraakt, subtiel. Niks geks. Het uurtje was zo voorbij gevlogen. Op weg naar buiten had hij opeens bedenkelijk gekeken en gezegd “stop eens”. Hij keek even moeilijk naar de achterkant van haar jurkje. “Wat is er?”, had ze gevraagd. Hij had haar een tik op haar kont gegeven. “nee, te lekker om niet te doen”. Ze had hem semi-beledigd weg geduwd. Nou ja, geduwd, het was een aanraking. Hij had haar armen gepakt en gezegd: “in mijn fantasie kan ik nog veel meer met je. Ze was naar haar auto gelopen en kon niet anders dan glimlachen. Ze wist dat het fout was wat ze deed, maar dit was zo leuk…ze had het gevoel dat ze echt weer leefde. Het appen ging een aantal weken door. Steeds wat verder, steeds wat stouter. Vragen om een foto deed hij nooit, en hij werd ook niet echt heel expliciet. Wel dat hij over haar fantaseerde. En als ze aan hem vroeg om die fantasie te delen, dan bleef hij redelijk geheimzinnig: “We kunnen afspreken, dan ga je hem vanzelf ervaren”. Ze bleven zo rondom elkaar heen dansen. Totdat ze voor zichzelf een beslissing maakte en zei “prima, waar en wanneer”….

Hij reageerde heel snel. Kwam met diverse opties. Bij hem thuis, maar kon ook begrijpen dat ze dat als “eng” zou zien. En hij wilde wel een prettige omgeving, wat rommelen in een auto was niet bepaald zijn fantasie. Een hotelkamer. Eerst een kop koffie, en als alles goed viel, dan konden ze naar boven gaan. Dan had ze altijd de mogelijkheid om weg te lopen. Het leek haar een prima optie, en ze gingen kijken voor een geschikte datum. Zij kon bepalen, zij had immers de “ballast” van een relatie. Uiteindelijk werd een datum geprikt. Thuis zei ze dat ze een avond weg was vanwege een werketentje. Manlief had nauwelijks gereageerd. Na een paar minuten kwam de geweldige opmerking “dan moet ik natuurlijk voor eten zorgen”. Ze had dit bevestigd, en wist dat de frituurpan op die datum gebruikt zou worden.



Die avond was ze er klaar voor. Ze zag er leuk uit. Ze deed alsof alles normaal was. Afscheid nemen van de kinderen, haar man nog wat extra opdrachten geven, en weg was ze. Goed half uur rijden voordat ze bij het hotel was. Veilig maar niet te ver weg. Eenmaal daar aangekomen zat Erik al in de lobby te wachten. Hij zag er prima ut. Glimlach op zijn gezicht. “kom, we gaan even bij de bar wat drinken”. Ze liepen samen naar de bar, gingen zitten. Allebei een drankje, en het gesprek liep zoals altijd: vlug en vrolijk. Hij zat de hele tijd aan haar knie en zij liet dat toe. Nadat ze een half uurtje hadden gekletst”, waarbij er best wel wat toespelingen waren gemaakt, boog hij zich naar haar toe, zijn hand ging net wat hoger en streelde haar aan de binnenkant van haar been. “zullen we naar boven gaan?”. Ze was bloednerveus. Nu kwam het er op aan….aan de andere kant: ze kon altijd nog een bepaalde grens trekken. En ze wilde toch écht graag eens genieten, eens een keer iets stouts doen. Ze glimlachte. “is goed”. Hij stond op. “Kom”, en nam haar mee. “Moeten we niet een kamer regelen”, vroeg ze. Hij keek naar haar. “Eerlijk gezegd heb ik een gokje genomen en al eea geregeld. Hij haalde een sleutelkaart uit zijn zak en wapperde er mee. “2e etage”. Even was ze van slag. “en als ik nu niet wilde”, vroeg ze. Hij lachte. “Dan had ik vanavond in een groot bed geslapen, en was ik wat geld kwijt geweest. Als ik naar een casino ga ben ik meestal meer kwijt en hier zijn mijn kansen beter. Plus…de prijs is leuker”. Hij pakte haar hand vast, ze liepen naar de lift en gingen naar boven, naar de kamer. Binnen keek ze even rond…mooie kamer…ze keek naar hem, hij grijnsde, keek haar aan en zei “we gaan eens een fantasie waarmaken”.



Hij trok de deur dicht. Het kaartje “niet storen” hing netjes aan de klink. Hij liep via het trappenhuis naar beneden. Hij had geen zin om anderen tegen te komen. Hij liet de afgelopen uren nog even door zijn hoofd gaan. Zij had even raar opgekeken toen hij een kleine camera opstelde, maar daarna zei ze dat ze het ook spannend vond. Daarna ging hij zijn gang. Hij was opgewonden….zijn fantasie zou eindelijk waar worden gemaakt.

Hij had geoefend. Iemand versieren. Onder een andere naam bij een hotel inchecken. Lichamelijke kenmerken veranderen. Hij had de kamer cash betaald, hij had zich gelegitimeerd met een gestolen rijbewijs waarop een andere pasfoto stond. De kamer was schoongemaakt, en als ze al DNA vonden: hij had er 3 weken geleden ook gelogeerd onder eigen naam, dus daarvoor had hij een alibi. Maar het belangrijkste was dat hij zijn fantasie had waargemaakt. De fantasie om een vrouw te wurgen totdat ze dood was, en met deze misdaad weg te komen. Een dag om niet snel meer te vergeten. Hij voelde de camera in zijn jas zitten, moest glimlachen en zei tegen zichzelf: “zeker niet als je nog eens kunt terugkijken”.
 
Hoetierick zei:
De fantasie.



Ze keek in de spiegel. Ja, ze zag er goed uit. Mooi opgemaakt, een leuk jurkje aan. Een twinkeling in haar ogen, omdat ze zich besefte dat er vanavond meer zou gaan gebeuren. Ook had ze in kriebel in haar buik. Meerder eigenlijk. Althans, meerdere types. Eentje omdat ze verlangde naar wat zou kunnen, nee, wat zou gaan gebeuren vanavond, en eentje van nervositeit. Ze zou toch vreemd gaan vanavond. En ondanks dat ze dat in haar hoofd al tientallen keren had gedaan, ondanks het feit dat ze online al vaker dingen had gezegd die je eigenlijk niet zou moeten doen als je getrouwd bent, zou dit de eerste keer zijn dat ze echt een stuk verder zou gaan en met iemand anders het bed zou induiken.



De weg naar vanavond was langzaam geplaveid. Haar huwelijk was in de loop der jaren saai geworden. “life got in the way” zou een mooie omschrijving zijn. Kinderen, carriére. Ze had regelmatig geprobeerd om er leven in te blazen, maar manlief was veranderd in een bankhanger. Geen actie, alleen maar hangen. Nu was hij nooit de meest sportieve kerel geweest, maar nu zuchtte hij bij elke activiteit. Alles was lastig, alles werd op de lange baan gezet. Romantiek was ook schijnbaar een activiteit, want dat werd ook op de lange baan gezet. Geen zin, druk, nu even niet, dat soort zaken. Enige wat wel nog kon was voetbal kijken en op zijn telefoon klooien. Leuke avondjes samen waren er niet meer bij. Een beetje leuke seks ook niet trouwens. Veel voorstellen voor “iets nieuws” werden met opgetrokken wenkbrauwen beantwoord. Het voorstel “we gaan doen wat jij wil” eindigde eigenlijk op de gebruikelijke manier, waarbij ze echt wel haar best moest doen om de aandacht erbij te houden. Mijn god, was dat zijn diepste, donkerste fantasie? Beetje voorspel, een gewone wip maar nu kwam hij dan over haar klaar? Schijnbaar was hij zelfs fantasieloos als hij porno keek. En ze was een tijdje meegegaan in dat sfeertje. Beetje lusteloos op de bank hangen, accepteren dat het leven als een rustig beekje kabbelt. Maar er knaagde toch ook een onvrede in haar. Was dit het dan? Ze zag er toch leuke uit, ze was een leuke vrouw. En tuurlijk kon ze zien dat die leuke dametjes van midden 20 leuker, knapper en strakker waren en dat ze op haar leeftijd minder mannen aantrok maar toch: mannen rondom haar leeftijd moest ze toch makkelijk kunnen aantrekken.

Af en toe begon ze dan ook in te gaan op bepaalde flirts. Meestal online. De berichtverzoeken via instagram kwamen regelmatig binnen. De buitenlandse jongemannen die haar zo geweldig vonden, blokkeerde ze gelijk. Ze wilde wel aandacht, maar was ook niet achterlijk. Idem met de vrijgezelle artsen die in the middle of nowhere zaten. Daaag. Nee, af te toe zat er een leuke vent tussen, waarbij ze graag inging op flirterige gesprekken. Een mooie boost voor haar zelfvertrouwen, iemand die in geuren en kleuren ging vertellen waarom zij zo leuk was. En als het echt aansprak, was ze van een beetje sexting ook niet vies. Dat waren best leuke avondjes. Liefst als er weer een of andere voetbalwedstrijd op TV was. Dan zei ze tegen haar man dat ze een beetje moe was, en lekker even boven ging liggen op bed, met een glaasje wijn en een boek. Dan wist ze gewoon dat ze 2 uur privacy had, en kon ze heerlijk wat stoute berichtjes sturen met degene waar ze op dat moment contact had. Uiteraard geen foto (alhoewel die vraag zo vaak langs kwam) en ze deed ook niet aan echte ontmoetingen. Dat kwam te dichtbij, en als daarom te vaak gevraagd werd, kapte ze het contact af. Maar online een beetje genieten, dat was voor haar een mooie ontsnapping aan de sleur van alledag.



Een paar maanden geleden was er echter wat anders gebeurd. Ze was langs de snelweg bij een tankstation gestopt voor een kop koffie. Toen ze naar de balie liep, stond er een man voor haar te wachten. Schijnbaar had hij haar hakken gehoord, en had zich even omgedraaid toen ze achter hem stond. Ze had even gelachen. Leuke vent. Goed gekleed, kop met uitstraling. Hij had zich zonder wat te zeggen omgedraaid. Oké, dan niet. Hij had zijn koffie besteld, en zei tegen de vrouw achter de balie “en ik wil nog een…ja wat wil jij voor koffie eigenlijk” terwijl hij zich omdraaide en haar aanlachte. Ze wist even niet wat te zeggen. Hij had haar wederom met een glimlach aangekeken. “wat zei je nu dat je voor koffie wilde? Een Latte? Of een gewone met melk?”. Ze reageerde snel. “zwart met een zoetje, ben je dat nu weer vergeten?” en moest ook lachen. Hij draaide zich om naar het meisje achter de balie. “En een zwarte koffie met een zoetje”. Hij rekende af, draaide zich weer om. “Hallo, Erik”. Ze moest weer lachen. “Hallo Erik. Suzanne. Heb jij nu mijn koffie afgerekend? Nee toch?”. “Ik mag hopen van wel, anders is mijn koffie wel erg prijzig geworden”. Weer moest Suzanne lachen. “Doe je dat vaker, koffie betalen voor wildvreemde mensen?” Hij moest glimlachen. “Nee, eigenlijk zelden, maar als ze er zo leuk uit zien, dan wil ik best een uitzondering maken”. Het meisje achter de balie schoof de bekers door. Hij pakte haar beker en pakte een pen die op de balie lag “ik leen deze even”, zei hij tegen haar. Hij schreef iets op de beker. Legde de pen neer en gaf haar de beker. “Je koffie. Ik zou hem graag samen opdrinken maar ik moet echt gaan als ik mijn afspraak wil halen. Mijn nummer staat op die beker, stuur maar een berichtje als je mij een keer een kop koffie wil kopen, en dan beloof ik dat ik langer blijf dan 2 minuten. Dag leuke Suzanne!” En hij liep gewoon weg. Ze stond een beetje perplex. Wat was hier nu gebeurd? Ze liep terug naar de auto, met een glimlach op haar gezicht.



De hele dag moest ze terugdenken aan het koffiemomentje. Wat was dit een versierpoging waarbij zij nu een initiatief moest nemen? De beker had ze niet weggegooid, maar dat moest ze wel doen voordat ze naar huis zou gaan. Alhoewel hubby niet echt oplettend was, nam zij geen risico’s. Op de weg naar huis kon ze aan niks anders denken. Ze stopte bij een parkeerplaats, om de beker weg te gooien. Ze keek weer naar de beker. “ach wat, leven is te leuk om dingen te laten” en zette het nummer in haar telefoon. Later op de avond stuurde ze hem een berichtje. Eerst had ze de profielfoto bekeken. Ja, leuke vent. En nee, ze ging niet gelijk voor een ontmoeting vragen. Een bedankje, voor de koffie. Er volgde een leuk gesprek. Elkaar aftasten. Hij had geen relatie, wel een ex-vrouw. Kinderen waren er nooit gekomen, die behoefte had hij ook niet. Op haar opmerking dat zij wel getrouwd was, was een vrolijke opmerking gekomen dat er dan een man was die geen mep in het gezicht kreeg als hij een hand op haar lekker achterwerk zou leggen. En weer wist ze niet wat ze moest zeggen. Het gebrek aan gêne, de openheid. Ze kon niks meer tikken dan een smiley. Ze bleven een paar weken met elkaar appen. En hij was, zonder heel plat te zijn, wel heel duidelijk. Hij fantaseerde met regelmaat over haar. Ja ze was getrouwd, nee, hij wilde geen relatie en nee, hij verwachte ook niet dat ze haar huwelijk zou beëindigen. Hij stuurde haar nooit van die platvloerse berichten, die ze wel eens van anderen had gekregen. Of belachelijke voorstellen (ik ga jou eens keihard in je kont pakken), die ze ook wel eens had gelezen. Waren er echt vrouwen die daarop in gingen? De berichten die Erik stuurde waren een stuk leuker. Gewaagd, spannend. Ze was een keer ingegaan op zijn verzoek om samen een keer te lunchen. Niks geks, gewoon eten in een lunchroom. Hij had haar een paar keer aangeraakt, subtiel. Niks geks. Het uurtje was zo voorbij gevlogen. Op weg naar buiten had hij opeens bedenkelijk gekeken en gezegd “stop eens”. Hij keek even moeilijk naar de achterkant van haar jurkje. “Wat is er?”, had ze gevraagd. Hij had haar een tik op haar kont gegeven. “nee, te lekker om niet te doen”. Ze had hem semi-beledigd weg geduwd. Nou ja, geduwd, het was een aanraking. Hij had haar armen gepakt en gezegd: “in mijn fantasie kan ik nog veel meer met je. Ze was naar haar auto gelopen en kon niet anders dan glimlachen. Ze wist dat het fout was wat ze deed, maar dit was zo leuk…ze had het gevoel dat ze echt weer leefde. Het appen ging een aantal weken door. Steeds wat verder, steeds wat stouter. Vragen om een foto deed hij nooit, en hij werd ook niet echt heel expliciet. Wel dat hij over haar fantaseerde. En als ze aan hem vroeg om die fantasie te delen, dan bleef hij redelijk geheimzinnig: “We kunnen afspreken, dan ga je hem vanzelf ervaren”. Ze bleven zo rondom elkaar heen dansen. Totdat ze voor zichzelf een beslissing maakte en zei “prima, waar en wanneer”….

Hij reageerde heel snel. Kwam met diverse opties. Bij hem thuis, maar kon ook begrijpen dat ze dat als “eng” zou zien. En hij wilde wel een prettige omgeving, wat rommelen in een auto was niet bepaald zijn fantasie. Een hotelkamer. Eerst een kop koffie, en als alles goed viel, dan konden ze naar boven gaan. Dan had ze altijd de mogelijkheid om weg te lopen. Het leek haar een prima optie, en ze gingen kijken voor een geschikte datum. Zij kon bepalen, zij had immers de “ballast” van een relatie. Uiteindelijk werd een datum geprikt. Thuis zei ze dat ze een avond weg was vanwege een werketentje. Manlief had nauwelijks gereageerd. Na een paar minuten kwam de geweldige opmerking “dan moet ik natuurlijk voor eten zorgen”. Ze had dit bevestigd, en wist dat de frituurpan op die datum gebruikt zou worden.



Die avond was ze er klaar voor. Ze zag er leuk uit. Ze deed alsof alles normaal was. Afscheid nemen van de kinderen, haar man nog wat extra opdrachten geven, en weg was ze. Goed half uur rijden voordat ze bij het hotel was. Veilig maar niet te ver weg. Eenmaal daar aangekomen zat Erik al in de lobby te wachten. Hij zag er prima ut. Glimlach op zijn gezicht. “kom, we gaan even bij de bar wat drinken”. Ze liepen samen naar de bar, gingen zitten. Allebei een drankje, en het gesprek liep zoals altijd: vlug en vrolijk. Hij zat de hele tijd aan haar knie en zij liet dat toe. Nadat ze een half uurtje hadden gekletst”, waarbij er best wel wat toespelingen waren gemaakt, boog hij zich naar haar toe, zijn hand ging net wat hoger en streelde haar aan de binnenkant van haar been. “zullen we naar boven gaan?”. Ze was bloednerveus. Nu kwam het er op aan….aan de andere kant: ze kon altijd nog een bepaalde grens trekken. En ze wilde toch écht graag eens genieten, eens een keer iets stouts doen. Ze glimlachte. “is goed”. Hij stond op. “Kom”, en nam haar mee. “Moeten we niet een kamer regelen”, vroeg ze. Hij keek naar haar. “Eerlijk gezegd heb ik een gokje genomen en al eea geregeld. Hij haalde een sleutelkaart uit zijn zak en wapperde er mee. “2e etage”. Even was ze van slag. “en als ik nu niet wilde”, vroeg ze. Hij lachte. “Dan had ik vanavond in een groot bed geslapen, en was ik wat geld kwijt geweest. Als ik naar een casino ga ben ik meestal meer kwijt en hier zijn mijn kansen beter. Plus…de prijs is leuker”. Hij pakte haar hand vast, ze liepen naar de lift en gingen naar boven, naar de kamer. Binnen keek ze even rond…mooie kamer…ze keek naar hem, hij grijnsde, keek haar aan en zei “we gaan eens een fantasie waarmaken”.



Hij trok de deur dicht. Het kaartje “niet storen” hing netjes aan de klink. Hij liep via het trappenhuis naar beneden. Hij had geen zin om anderen tegen te komen. Hij liet de afgelopen uren nog even door zijn hoofd gaan. Zij had even raar opgekeken toen hij een kleine camera opstelde, maar daarna zei ze dat ze het ook spannend vond. Daarna ging hij zijn gang. Hij was opgewonden….zijn fantasie zou eindelijk waar worden gemaakt.

Hij had geoefend. Iemand versieren. Onder een andere naam bij een hotel inchecken. Lichamelijke kenmerken veranderen. Hij had de kamer cash betaald, hij had zich gelegitimeerd met een gestolen rijbewijs waarop een andere pasfoto stond. De kamer was schoongemaakt, en als ze al DNA vonden: hij had er 3 weken geleden ook gelogeerd onder eigen naam, dus daarvoor had hij een alibi. Maar het belangrijkste was dat hij zijn fantasie had waargemaakt. De fantasie om een vrouw te wurgen totdat ze dood was, en met deze misdaad weg te komen. Een dag om niet snel meer te vergeten. Hij voelde de camera in zijn jas zitten, moest glimlachen en zei tegen zichzelf: “zeker niet als je nog eens kunt terugkijken”.
Klik om te vergroten...
Well that escalated quickly.
 
Hoetierick zei:
De fantasie.



Ze keek in de spiegel. Ja, ze zag er goed uit. Mooi opgemaakt, een leuk jurkje aan. Een twinkeling in haar ogen, omdat ze zich besefte dat er vanavond meer zou gaan gebeuren. Ook had ze in kriebel in haar buik. Meerder eigenlijk. Althans, meerdere types. Eentje omdat ze verlangde naar wat zou kunnen, nee, wat zou gaan gebeuren vanavond, en eentje van nervositeit. Ze zou toch vreemd gaan vanavond. En ondanks dat ze dat in haar hoofd al tientallen keren had gedaan, ondanks het feit dat ze online al vaker dingen had gezegd die je eigenlijk niet zou moeten doen als je getrouwd bent, zou dit de eerste keer zijn dat ze echt een stuk verder zou gaan en met iemand anders het bed zou induiken.



De weg naar vanavond was langzaam geplaveid. Haar huwelijk was in de loop der jaren saai geworden. “life got in the way” zou een mooie omschrijving zijn. Kinderen, carriére. Ze had regelmatig geprobeerd om er leven in te blazen, maar manlief was veranderd in een bankhanger. Geen actie, alleen maar hangen. Nu was hij nooit de meest sportieve kerel geweest, maar nu zuchtte hij bij elke activiteit. Alles was lastig, alles werd op de lange baan gezet. Romantiek was ook schijnbaar een activiteit, want dat werd ook op de lange baan gezet. Geen zin, druk, nu even niet, dat soort zaken. Enige wat wel nog kon was voetbal kijken en op zijn telefoon klooien. Leuke avondjes samen waren er niet meer bij. Een beetje leuke seks ook niet trouwens. Veel voorstellen voor “iets nieuws” werden met opgetrokken wenkbrauwen beantwoord. Het voorstel “we gaan doen wat jij wil” eindigde eigenlijk op de gebruikelijke manier, waarbij ze echt wel haar best moest doen om de aandacht erbij te houden. Mijn god, was dat zijn diepste, donkerste fantasie? Beetje voorspel, een gewone wip maar nu kwam hij dan over haar klaar? Schijnbaar was hij zelfs fantasieloos als hij porno keek. En ze was een tijdje meegegaan in dat sfeertje. Beetje lusteloos op de bank hangen, accepteren dat het leven als een rustig beekje kabbelt. Maar er knaagde toch ook een onvrede in haar. Was dit het dan? Ze zag er toch leuke uit, ze was een leuke vrouw. En tuurlijk kon ze zien dat die leuke dametjes van midden 20 leuker, knapper en strakker waren en dat ze op haar leeftijd minder mannen aantrok maar toch: mannen rondom haar leeftijd moest ze toch makkelijk kunnen aantrekken.

Af en toe begon ze dan ook in te gaan op bepaalde flirts. Meestal online. De berichtverzoeken via instagram kwamen regelmatig binnen. De buitenlandse jongemannen die haar zo geweldig vonden, blokkeerde ze gelijk. Ze wilde wel aandacht, maar was ook niet achterlijk. Idem met de vrijgezelle artsen die in the middle of nowhere zaten. Daaag. Nee, af te toe zat er een leuke vent tussen, waarbij ze graag inging op flirterige gesprekken. Een mooie boost voor haar zelfvertrouwen, iemand die in geuren en kleuren ging vertellen waarom zij zo leuk was. En als het echt aansprak, was ze van een beetje sexting ook niet vies. Dat waren best leuke avondjes. Liefst als er weer een of andere voetbalwedstrijd op TV was. Dan zei ze tegen haar man dat ze een beetje moe was, en lekker even boven ging liggen op bed, met een glaasje wijn en een boek. Dan wist ze gewoon dat ze 2 uur privacy had, en kon ze heerlijk wat stoute berichtjes sturen met degene waar ze op dat moment contact had. Uiteraard geen foto (alhoewel die vraag zo vaak langs kwam) en ze deed ook niet aan echte ontmoetingen. Dat kwam te dichtbij, en als daarom te vaak gevraagd werd, kapte ze het contact af. Maar online een beetje genieten, dat was voor haar een mooie ontsnapping aan de sleur van alledag.



Een paar maanden geleden was er echter wat anders gebeurd. Ze was langs de snelweg bij een tankstation gestopt voor een kop koffie. Toen ze naar de balie liep, stond er een man voor haar te wachten. Schijnbaar had hij haar hakken gehoord, en had zich even omgedraaid toen ze achter hem stond. Ze had even gelachen. Leuke vent. Goed gekleed, kop met uitstraling. Hij had zich zonder wat te zeggen omgedraaid. Oké, dan niet. Hij had zijn koffie besteld, en zei tegen de vrouw achter de balie “en ik wil nog een…ja wat wil jij voor koffie eigenlijk” terwijl hij zich omdraaide en haar aanlachte. Ze wist even niet wat te zeggen. Hij had haar wederom met een glimlach aangekeken. “wat zei je nu dat je voor koffie wilde? Een Latte? Of een gewone met melk?”. Ze reageerde snel. “zwart met een zoetje, ben je dat nu weer vergeten?” en moest ook lachen. Hij draaide zich om naar het meisje achter de balie. “En een zwarte koffie met een zoetje”. Hij rekende af, draaide zich weer om. “Hallo, Erik”. Ze moest weer lachen. “Hallo Erik. Suzanne. Heb jij nu mijn koffie afgerekend? Nee toch?”. “Ik mag hopen van wel, anders is mijn koffie wel erg prijzig geworden”. Weer moest Suzanne lachen. “Doe je dat vaker, koffie betalen voor wildvreemde mensen?” Hij moest glimlachen. “Nee, eigenlijk zelden, maar als ze er zo leuk uit zien, dan wil ik best een uitzondering maken”. Het meisje achter de balie schoof de bekers door. Hij pakte haar beker en pakte een pen die op de balie lag “ik leen deze even”, zei hij tegen haar. Hij schreef iets op de beker. Legde de pen neer en gaf haar de beker. “Je koffie. Ik zou hem graag samen opdrinken maar ik moet echt gaan als ik mijn afspraak wil halen. Mijn nummer staat op die beker, stuur maar een berichtje als je mij een keer een kop koffie wil kopen, en dan beloof ik dat ik langer blijf dan 2 minuten. Dag leuke Suzanne!” En hij liep gewoon weg. Ze stond een beetje perplex. Wat was hier nu gebeurd? Ze liep terug naar de auto, met een glimlach op haar gezicht.



De hele dag moest ze terugdenken aan het koffiemomentje. Wat was dit een versierpoging waarbij zij nu een initiatief moest nemen? De beker had ze niet weggegooid, maar dat moest ze wel doen voordat ze naar huis zou gaan. Alhoewel hubby niet echt oplettend was, nam zij geen risico’s. Op de weg naar huis kon ze aan niks anders denken. Ze stopte bij een parkeerplaats, om de beker weg te gooien. Ze keek weer naar de beker. “ach wat, leven is te leuk om dingen te laten” en zette het nummer in haar telefoon. Later op de avond stuurde ze hem een berichtje. Eerst had ze de profielfoto bekeken. Ja, leuke vent. En nee, ze ging niet gelijk voor een ontmoeting vragen. Een bedankje, voor de koffie. Er volgde een leuk gesprek. Elkaar aftasten. Hij had geen relatie, wel een ex-vrouw. Kinderen waren er nooit gekomen, die behoefte had hij ook niet. Op haar opmerking dat zij wel getrouwd was, was een vrolijke opmerking gekomen dat er dan een man was die geen mep in het gezicht kreeg als hij een hand op haar lekker achterwerk zou leggen. En weer wist ze niet wat ze moest zeggen. Het gebrek aan gêne, de openheid. Ze kon niks meer tikken dan een smiley. Ze bleven een paar weken met elkaar appen. En hij was, zonder heel plat te zijn, wel heel duidelijk. Hij fantaseerde met regelmaat over haar. Ja ze was getrouwd, nee, hij wilde geen relatie en nee, hij verwachte ook niet dat ze haar huwelijk zou beëindigen. Hij stuurde haar nooit van die platvloerse berichten, die ze wel eens van anderen had gekregen. Of belachelijke voorstellen (ik ga jou eens keihard in je kont pakken), die ze ook wel eens had gelezen. Waren er echt vrouwen die daarop in gingen? De berichten die Erik stuurde waren een stuk leuker. Gewaagd, spannend. Ze was een keer ingegaan op zijn verzoek om samen een keer te lunchen. Niks geks, gewoon eten in een lunchroom. Hij had haar een paar keer aangeraakt, subtiel. Niks geks. Het uurtje was zo voorbij gevlogen. Op weg naar buiten had hij opeens bedenkelijk gekeken en gezegd “stop eens”. Hij keek even moeilijk naar de achterkant van haar jurkje. “Wat is er?”, had ze gevraagd. Hij had haar een tik op haar kont gegeven. “nee, te lekker om niet te doen”. Ze had hem semi-beledigd weg geduwd. Nou ja, geduwd, het was een aanraking. Hij had haar armen gepakt en gezegd: “in mijn fantasie kan ik nog veel meer met je. Ze was naar haar auto gelopen en kon niet anders dan glimlachen. Ze wist dat het fout was wat ze deed, maar dit was zo leuk…ze had het gevoel dat ze echt weer leefde. Het appen ging een aantal weken door. Steeds wat verder, steeds wat stouter. Vragen om een foto deed hij nooit, en hij werd ook niet echt heel expliciet. Wel dat hij over haar fantaseerde. En als ze aan hem vroeg om die fantasie te delen, dan bleef hij redelijk geheimzinnig: “We kunnen afspreken, dan ga je hem vanzelf ervaren”. Ze bleven zo rondom elkaar heen dansen. Totdat ze voor zichzelf een beslissing maakte en zei “prima, waar en wanneer”….

Hij reageerde heel snel. Kwam met diverse opties. Bij hem thuis, maar kon ook begrijpen dat ze dat als “eng” zou zien. En hij wilde wel een prettige omgeving, wat rommelen in een auto was niet bepaald zijn fantasie. Een hotelkamer. Eerst een kop koffie, en als alles goed viel, dan konden ze naar boven gaan. Dan had ze altijd de mogelijkheid om weg te lopen. Het leek haar een prima optie, en ze gingen kijken voor een geschikte datum. Zij kon bepalen, zij had immers de “ballast” van een relatie. Uiteindelijk werd een datum geprikt. Thuis zei ze dat ze een avond weg was vanwege een werketentje. Manlief had nauwelijks gereageerd. Na een paar minuten kwam de geweldige opmerking “dan moet ik natuurlijk voor eten zorgen”. Ze had dit bevestigd, en wist dat de frituurpan op die datum gebruikt zou worden.



Die avond was ze er klaar voor. Ze zag er leuk uit. Ze deed alsof alles normaal was. Afscheid nemen van de kinderen, haar man nog wat extra opdrachten geven, en weg was ze. Goed half uur rijden voordat ze bij het hotel was. Veilig maar niet te ver weg. Eenmaal daar aangekomen zat Erik al in de lobby te wachten. Hij zag er prima ut. Glimlach op zijn gezicht. “kom, we gaan even bij de bar wat drinken”. Ze liepen samen naar de bar, gingen zitten. Allebei een drankje, en het gesprek liep zoals altijd: vlug en vrolijk. Hij zat de hele tijd aan haar knie en zij liet dat toe. Nadat ze een half uurtje hadden gekletst”, waarbij er best wel wat toespelingen waren gemaakt, boog hij zich naar haar toe, zijn hand ging net wat hoger en streelde haar aan de binnenkant van haar been. “zullen we naar boven gaan?”. Ze was bloednerveus. Nu kwam het er op aan….aan de andere kant: ze kon altijd nog een bepaalde grens trekken. En ze wilde toch écht graag eens genieten, eens een keer iets stouts doen. Ze glimlachte. “is goed”. Hij stond op. “Kom”, en nam haar mee. “Moeten we niet een kamer regelen”, vroeg ze. Hij keek naar haar. “Eerlijk gezegd heb ik een gokje genomen en al eea geregeld. Hij haalde een sleutelkaart uit zijn zak en wapperde er mee. “2e etage”. Even was ze van slag. “en als ik nu niet wilde”, vroeg ze. Hij lachte. “Dan had ik vanavond in een groot bed geslapen, en was ik wat geld kwijt geweest. Als ik naar een casino ga ben ik meestal meer kwijt en hier zijn mijn kansen beter. Plus…de prijs is leuker”. Hij pakte haar hand vast, ze liepen naar de lift en gingen naar boven, naar de kamer. Binnen keek ze even rond…mooie kamer…ze keek naar hem, hij grijnsde, keek haar aan en zei “we gaan eens een fantasie waarmaken”.



Hij trok de deur dicht. Het kaartje “niet storen” hing netjes aan de klink. Hij liep via het trappenhuis naar beneden. Hij had geen zin om anderen tegen te komen. Hij liet de afgelopen uren nog even door zijn hoofd gaan. Zij had even raar opgekeken toen hij een kleine camera opstelde, maar daarna zei ze dat ze het ook spannend vond. Daarna ging hij zijn gang. Hij was opgewonden….zijn fantasie zou eindelijk waar worden gemaakt.

Hij had geoefend. Iemand versieren. Onder een andere naam bij een hotel inchecken. Lichamelijke kenmerken veranderen. Hij had de kamer cash betaald, hij had zich gelegitimeerd met een gestolen rijbewijs waarop een andere pasfoto stond. De kamer was schoongemaakt, en als ze al DNA vonden: hij had er 3 weken geleden ook gelogeerd onder eigen naam, dus daarvoor had hij een alibi. Maar het belangrijkste was dat hij zijn fantasie had waargemaakt. De fantasie om een vrouw te wurgen totdat ze dood was, en met deze misdaad weg te komen. Een dag om niet snel meer te vergeten. Hij voelde de camera in zijn jas zitten, moest glimlachen en zei tegen zichzelf: “zeker niet als je nog eens kunt terugkijken”.
Klik om te vergroten...
Thanks!! Even mn vrouw laten lezen; ik kan weer een paar maanden rustig op de bank voetbal kijken zonder bang te zijn dat ze gekke dingen in d'r kop haalt.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan Onderaan