Groot Brittanië / Brexit

Raar akkoord trouwens, op het eerste gezicht heeft Boris heel veel gekregen en de EU heel veel toegegeven. Het is een eat your cake and have it akkoord, lijkt me gevaarlijk voor de EU, vermoed dat er veel landen zijn die tarief en quota vrije toegang tot de markt willen, zonder je aan de regels te hoeven houden

De UK moet gewoon nog aan de Europese eisen blijven voldoen voor het produceren van spullen en geleverde dierlijke producten. Dus datgene waar borisje vanaf wilde de NEN-normen, en weer terug naar de BS is volledig mislukt. Dus Europa blijft dicteren hoe spullen geproduceerd worden voor de Europese markt. Dit lijkt marginaal, maar betekend dus gewoon dat de EU de hele productiemarkt van de UK volledig dicteert. En dit is veel belangrijker dan wat vis, waarbij de EU ook nog eens bedongen heeft dat ze bepalen of de UK teveel vangt of niet, dus uiteindelijke gewoon een wurggreep door Brussel verpakt als cadeau door nu 25% in te leveren.

Verder zullen alle bedrijven nu 3 keer nadenken voordat ze gaan investeren in de EU vanwege het puntensysteem voor werknemers, dus de local content en dus een groep idioten zonder inzet die je moet gaan inhuren als je er een project wil uitvoeren. De prijzen zullen sky high gaan worden om nog fatsoenlijk een (nieuwbouw)project van de grond te krijgen.
 
Laatst bewerkt:
Waar haal je die 5 jaar vandaan? Dat geldt toch alleen voor de visserij?
Raar akkoord trouwens, op het eerste gezicht heeft Boris heel veel gekregen en de EU heel veel toegegeven. Het is een eat your cake and have it akkoord, lijkt me gevaarlijk voor de EU, vermoed dat er veel landen zijn die tarief en quota vrije toegang tot de markt willen, zonder je aan de regels te hoeven houden

Ik lees het heel anders. Heb het gevoel dat de UK vrijwel al hun Europese privileges hebben opgegeven. Europa heeft ingeleverd, maar de UK is zwaar de lul.
 
Mijn (voorlopig laatste) two cents voor de geduldige, volhardende of sadistische lezer:

Het akkoord is er. Het officiële stuk, naar verluidt een mooi boekwerk van 2k pagina's (waarom hebben ze mij niet gevraagd?), moet nog gelezen, gemarkeerd en goedgekeurd worden door alle juristen. Vervolgens nog vertaald, etc. Wat dat betreft is het net een echtscheiding: een fortuin uitgeven aan papierwerk en juristen, met de sombere consequentie dat de volgende generatie de daadwerkelijke lasten zal dragen. Vooralsnog ziet het er in elk geval op korte termijn niet best uit voor de UK, maar er is nog te veel ruis om te bepalen wat de implicaties op lange termijn zullen zijn. Zoals eerder aangegeven kan het best zo zijn dat het qua duurzaamheid en productiviteit van de UK-economie juist positief uitpakt dat de haast sektarische dominantie van de financiële sector daar - die idd de waarschijnlijke klap krijgt - enigszins de kop in wordt gedrukt.

En toch is het grappig hoe wij als makke schapen mee gaan in alle framing; het "wij" vs. "zij" gevoel. Net zoals dat we elkaar - afhankelijk van de achtergrond, bubbel, bezochte fora en websites van een individu - weten wijs te maken dat je echt een gruwelijke grafhekel kunt hebben aan een voetbalclub, i.e. dat dat daadwerkelijk een logische emotie is om te hebben, weten we ons, na het lezen van maar genoeg biased nieuws van oppervlakkige kranten en andere media, wijs te maken dat we daadwerkelijk een "overwinning" behalen door de Britten maar te zien zakken in hun eigen stront. Niets is minder waar, natuurlijk. Het is soms een welkome afleiding voor alle flaws binnen de EU. Dat dan weer wel.

(Waarmee ik overigens niet wil zeggen dat ik niet pro-EU ben, voordat ik word aangevallen door eurofielen die zonder grondige informatie durven te beweren dat het volstrekt logisch is om eurofiel te zijn. Maar goed, ik heb volgens mij al eens in het EU-topic uitgelegd waarom ik wel sterk geloof in de fundamenten van de EU. Het zou alleen fijn zijn als sommige zaken anders geregeld worden en andere zaken anders waren aangepakt. Om maar wat te noemen: de toenmalige Kolen en Staal gemeenschap, gevolgd door de EEG was een beleid dat op vrijwel algemene instemming kon rekenen. De "founding fathers" van deze instituties waren visionair en politieke reuzen. Hun mediocre opvolgers hebben in alle haast een weg ingeslagen naar een zogenaamde "ever closer union", die er vooralsnog op sommige vlakken toe geleid heeft dat de EU is verworden tot een onnodig logge en economisch ineffectieve moloch met een in sommige gevallen omstreden democratisch profiel. De premature introductie van de euromunt met desastreuze gevolgen voor een aantal "onrijpe" landen kan in dit verband imo als een absoluut dieptepunt worden gekwalificeerd en is - even het egocentrisme uitgestapt - pijnlijk voor die landen, hoe erg wij er ook van hebben mogen genieten in Noord-Europa. Gaan we voor het gemak zo vaak aan voorbij. Om nog maar te zwijgen over de discrepantie tussen fiscaal en monetair beleid en de rol van de ECB, volgens mij ook in EU-topic over uitgeweid. Voor sommigen zijn dergelijke kritische noten echter al genoeg om in een spastische reactie te schieten, een beetje parallel aan wanneer je zegt dat je vraagtekens hebt bij de tot God verworden virologen/artsen en hun aanbevelingen tav het algehele COVID-beleid...Maar liever wel een EU dan geen EU natuurlijk, wmb. Goed, te veel off-topic nu.)

Terug naar Brexit en wat het nu allemaal echt betekent voor ons en voor hen. Ik zag recent wat analyses voorbij komen die doen vermoeden dat we in NL meer dan een half procent BBP (!) inleveren tgv deze "deal". Concreter: zo'n 20k-30k banen. Wij mogen net zo hard balen als de weldenkende Brit - en daar zijn er overigens heel veel van, veel meer dan diezelfde framing ons wijs doet maken, hoewel de Britten op korte termijn nog veel meer lijken in te leveren: c.4-5% van hun BBP, volgens de laatste ramingen. Zonder een deal waren deze cijfers aan beide kanten aanzienlijk desastreuzer uitgevallen. Beide kanten hadden de deal echt nodig, soft of hard. We zullen zien wat het verdrag exact zegt. Maar een aantal punten dat duidelijk lijkt:

- De UK is uit de interne markt
- De UK krijgt tariefvrije toegang voor goederen, maar ten koste van het feit dat het in de praktijk voor onbepaalde tijd gebonden is aan het alsmaar verder ontwikkelde boek der EU-regels. En producten worden aan de grens gecontroleerd
- De UK krijgt geen speciale toegang voor diensten (kan een enorme klap worden voor "the City", als de EU ze geen "equivalence" toewijst in de toekomst)
- De UK zal blijven betalen in de EU-begrotingen totdat het aan haar verplichtingen heeft voldaan, maar het zal geen nieuwe verplichtingen opleveren. Daar tegenover staat dat de de diensten die het tot nu toe met andere EU-leden had gedeeld, opnieuw zal moeten creëren - tegen nog onbekende kosten
- Er zal enige samenwerking zijn op het gebied van criminaliteit, maar lang niet wat we tot nu toe hebben gehad
- Ze zijn buiten het GBVB, iets waar nog niet veel over wordt gesproken, maar ze zijn wel degelijk verzwakt op het internationale toneel en kwetsbaar voor druk van derde landen
- EU-burgers hebben geen bewegingsvrijheid om naar de UK te komen, maar Britten hebben geen bewegingsvrijheid om naar de EU te gaan
- Ze hebben de Britse viswateren niet overgenomen
- Ze hebben een nieuwe grens tussen Noord-Ierland en de rest van de UK, onder toezicht van de EU
- Ze zijn uit de bijeenkomsten die de toekomst van Europa zullen bepalen

Wie dit leest zal toch denken: eigen schuld, dikke bult. En dat is eigenlijk ook zo. De houding tegenover het vasteland is met name door de geschiedenis van de UK en de diepgewortelde perceptie tav hun identiteit altijd ambivalent gebleven. Voor een land met de grootste koloniale geschiedenis en historische verantwoordelijkheid, dat zelfs in de recente geschiedenis een deel van haar buurland op geloofsgronden bezet hield, is het Engelse (niet het Britse!) verlangen naar autonomie op zijn zachtst gezegd huichelachtig. Ik heb vaker gelezen dat de steden van Engeland vooral de gevolgen belichamen van haar koloniale verleden, niet van de Europese eenwording. Engeland is al lang niet meer wat het was of wil zijn en zal het ook nooit meer worden. De UK is een verdeeld koninkrijk en daar heeft de Brexit verder aan bijgedragen. Het geeft helaas ook voeding aan populistisch gejuich in andere lidstaten. Economische overwegingen en feiten spelen daar nauwelijks een rol bij, het is identiteitspolitiek. Zij hebben nou eenmaal een andere visie op Europa en Europese samenwerking. Die is voornamelijk ingegeven door hoe de Engelse elite (degenen die op Eton/Harrow/Cambridge/Oxford hebben gestudeerd) zichzelf ziet, de plaats van Engeland in de wereld. Heeft die Engelse elite zich tot de dag van vandaag ooit verzoend met het verlies van "The Empire" en hun tanende invloed? Brexit gaat deels over Europa (wij moeten imo net zo goed minder arrogant doen en alles voor lief nemen wat de EU betreft, in de spiegel kijken en de kritiek ter harte nemen) maar nog meer over de innerlijke strijd die binnen Engeland en de Engelse elite zelf woedt. Deze "soul-searching" zal nog wel even voortduren, zeker als Schotland in een (raadgevend) referendum aangeeft dat ze geen deel willen uitmaken van de UK, Noord-Ierland zich ook wil herenigen met de Ierse republiek, er niet veel terecht komt van Global Britain (als een dwerg in de buitenlandse handel zullen ze het niet makkelijk krijgen met de US en China) en de welvaartsgroei tegenvalt (tenminste de helft van alle welvaartsgroei van de UK sinds 1974 is een direct gevolg van hun lidmaatschap van de EEG/EU).

Het meeste medelijden heb ik toch met de Schotten en Noord-Ieren, die hier nooit om hebben gevraagd. De vraag is of dit niet één van de laatste spijkers in de kist van de UK is; Schotland is aanzienlijk benadeeld en stemde niet voor de Brexit of de conservatieven. De regering van BoJo heeft de reputatie van het Britse merk op bijna alle mogelijke manieren onteerd en dat is ook de Schotten niet ontgaan: opschorting van het parlement, het beruchte PPE-schandaal rondom COVID (frauduleuze praktijken bij inkoop Corona-materialen waarbij BoJo weer eens niet schroomde nepotistisch te werk te gaan en miljarden zijn uitgekeerd aan bevriende bedrijfjes), BoJo's "Baudetje" met Cummings, het omstreden wetsvoorstel tav de interne markt, etc. Zal Schotland zich uiteindelijk echt willen afscheiden om vervolgens met open armen ontvangen te worden door de EU, die op haar beurt enthousiast zal zijn om toegang te krijgen tot de rijke bronnen van Schotland en haar openhartige mensen? Er is voor Schotland wat dat betreft minder te bewonderen aan Engeland als BoJo en de Brexiteers haar vertegenwoordigen. De laatste drie Schotse polls wijzen overigens op een 58% voor onafhankelijkheid.

Alle doemscenario's aside: wat we ook weten is dat tot nu toe geen enkel doemscenario mbt Brexit is uitgekomen. De GBP zou imploderen. Niet gebeurd; sterker nog, de GBP won terrein na het nieuws van gister. En dat niet eens na een "soft Brexit", of een "hard Brexit" - nee, een keiharde Brexit. De real estate markt zou imploderen; -35% volgens de voorzitter van de BoE, die volgens mij voor het gemak de fundamentals van de real estate markt (QE, rente, aanbod en daaraan gekoppelde huur) over het hoofd zag bij zijn berekening. Niet gebeurd. Bedrijven zouden massaal vertrekken. Niet gebeurd. Dan blijft er nog het argument over dat we moeten afwachten. Dat klopt; doen we al sinds juni 2016. "Maar nu echt!" En dan een hele rits argumenten die deels gaan over eerder benoemde factoren hierboven, etc. Ook de aantrekkingskracht van Londen mag niet onderschat worden, evenals de status die het bijvoorbeeld heeft als "start-up" hub, afgezien van de traditionele financiële sector. Reputatie, infrastructuur, kennis, "common law"; Londen was al lang voor de EU een internationaal financieel centrum - in feite al sinds de 19e eeuw. De meeste financiële contracten zijn in common law. Londen is 's werelds grootste markt voor de uitgifte van internationaal kapitaal (schuld). Als landen ernaar streven zichzelf weer op te bouwen na alle COVID-schade, zullen ze waarschijnlijk schulden uitgeven via Londen. En kunnen ze dankzij de Brexit niet wellicht juist extra profiteren door hun dienstensector bijvoorbeeld uit te breiden richting de zogenaamde opkomende economieën? Lastig te zeggen, want die worden nu juist steeds meer post-industrieel, i.e. gericht op diensten. Ze doen het zelf, of regionale financiële centra (Singapore, Dubai, etc.) nemen de meer geavanceerde taken over. Welke landen in Azië wachten wat dat betreft nu echt op de komst van de UK? Londen groeide uit tot dit toonaangevende financiële en dienstencentrum door in de EU. Maar nogmaals: mocht het echt zo ver komen, dan is een "kleiner Londen" misschien een zegen voor de Engelse middenklasse en de transitie richting een duurzamere, productievere economie.

De Brexit heeft met name op korte termijn overduidelijk verliezers, maar nog veel bepalender dan dit "akkoord" voor de UK zal zijn hoe ze hun economie en mondiale rol inrichten na dit akkoord. Ze zullen zichzelf op een bepaalde moeten "resetten", hoewel een duidelijke visie voor post-Brexit UK nog niet echt te bespeuren valt. Daar zal achter de schermen vast hard aan gewerkt worden, maar BoJo's aanpak van COVID-19 en de vele kritiek waarmee dat gepaard ging geeft wel reden tot enige scepsis. De bereidheid van de EU om mee te werken aan een goede deal op het gebied van diensten is bijvoorbeeld ook nog onduidelijk. Wat vast staat is dat geen van beide gebaat is bij conflicten. Aan de andere kant: welk precedent wil de EU scheppen? Te soepele deals met de UK in de toekomst zijn wellicht ook gevaarlijk voor de geloofwaardigheid van het blok. Van welke kant ik het ook bekijk: Brexit is voorlopig een sprong in het duister met een ongewisse uitkomst.

Enfin, genoeg getyped. Mijn typemachine is trouwens weer defect voorlopig. Over "Brexits" gesproken; ik gun mezelf weer even een pauze. Net zoals de UK ben ik hier ook het dwarse neefje dat toch ook wel eens ongevraagd voor tegengewicht zorgt en dus br(ainz)exit ik mezelf even richting het nieuwe jaar. Alvast prettige feestdagen, een fijne jaarwisseling en ik zie u in 2021. Hasta la vista.
 
Eqb0nVnXMAgepDI


 
Laatst bewerkt:

Zijn de britse vossers dus het hardste genaaid...
Als ik het allemaal een beetje in kaart heb blijven de Britten dus afhankelijk van de eu. Ik hoop dat gesloten grenzen mbt immigranten de moeite waard is voor ze, want dat is de enige reden voor deze Brexit..
 

Kapotgemaakt door valse beloftes gedaan door populisten die ongetwijfeld wel garen spinnen bij de situatie.

Wat voor beloftes hebben ze die mensen dan gemaakt? We verslechteren jullie concurrentiepositie in jullie grootste afzetmarkt, maar jullie gaan er op vooruit? Beetje jezelf in de voet schieten hoor, ik snap dat misschien de bassischoolleraren of het verzorgingspersoneel hier intrappen, zij hebben niets met handel te maken, maar dat ondernemers hierin zijn getrapt is toch wel pijnlijk.
 
Wat voor beloftes hebben ze die mensen dan gemaakt? We verslechteren jullie concurrentiepositie in jullie grootste afzetmarkt, maar jullie gaan er op vooruit? Beetje jezelf in de voet schieten hoor, ik snap dat misschien de bassischoolleraren of het verzorgingspersoneel hier intrappen, zij hebben niets met handel te maken, maar dat ondernemers hierin zijn getrapt is toch wel pijnlijk.
Och, of die ondernemer er persoonlijk in is getrapt weet ik niet. Maar dit soort waarschuwingen zijn gewoon afgegeven. Zorgpersoneel wat voor heeft gestemd dacht alleen aan t eigen hachje, maar in een samenleving hangt jouw geluk uiteindelijk ook af van het geluk van anderen, en dat vergeet men steeds meer.
 
  • Leuk
Reactions: Bas
Ik hoor het ze nog zeggen

iu
en
de klassieker `we hold all the cards`..

We zien het inderdaad..
En ondertussen blijft een enkeling in de politiek gillen om een #nexit, terwijl wij nog minder op het wereldtoneel betekenen dan Engeland.
 
Goed idee....


Hele artikel. En ik maar denken dat het in ksa lastig was qua papierwerk. Zij hebben gewoon 700 pagina's papier.

Blijf bij mijn punt dat ze lekker op kunnen flikkeren en het hun eigen probleem is. Wij hebben behalve whisky niets uit het VK nodig.
 
Terug
Bovenaan Onderaan