Films & TV

Phillip Cocu zei:
The Dark world vond ik dramatisch slecht. Love & Thunder ga ik me niet eens aan wagen
Klik om te vergroten...

Ik heb altijd al een zwak gehad voor Thor. Gedurende de films zag je hem zich ontwikkelen van arrogante, bijdehante lamzak tot de fucking god die ie eigenlijk is. Hij werd een leider en bad ass. Avengers Infinity War was z'n hoogtepunt. Dat was zijn film. En daarna gleed het zo verschrikkelijk snel weg, met die onnodige focus op domme grappen. Ook tijdens actie momenten. Ik denk echt dat de studio had besloten dat ie meer voor kinderen moest worden. Ik vond, ondanks de kritiek van bijvoorbeeld The Joker, de 2e Dr Strange een stuk volwassener en beter getimed. Hadden ze maar met Thor besloten dezelfde kant op te gaan.
 
We hebben qua series een gouden tijdperk gehad met: Sopranos, Breaking Bad/Better call Saul, Dexter, Fargo, Game of thrones, Gomorra en Peaky Blinders mag van mij ook in dit rijtje. Ik moet zeggen dat het mij enorm veel moeite kost om me te hechten aan een nieuwe serie. Weet niet of het komt omdat kwaliteit van series achteruit is gegaan onder invloed van explosie aan streamingdiensten of dat het komt dat ik een attention span heb van een hamster.

Ben daarom maar voor de tweede keer begonnen aan Patron del Mal. Moet zeggen dat het mij prima bevalt. Behoorlijk tijdje geleden dat ik deze serie heb gezien
 
Laatst bewerkt:
Kom net uit The Banshees of Inisherin. Aanrader. Geweldig script. Prachtige beelden, mooie setting. Ik denk dat Collin Farrell, Brendan Gleeson, Barry Keoghan en schrijver/regisseur Martin McDonagh allemaal kans maken op een oscarnominatie.
 
Vedette zei:
Kom op, jongens. Marvel history.

Klik om te vergroten...
Dit was een fantastisch moment in de bioscoop. Toen had Marvel mijn liefde nog.
Vedette zei:
Ik heb altijd al een zwak gehad voor Thor. Gedurende de films zag je hem zich ontwikkelen van arrogante, bijdehante lamzak tot de fucking god die ie eigenlijk is. Hij werd een leider en bad ass. Avengers Infinity War was z'n hoogtepunt. Dat was zijn film. En daarna gleed het zo verschrikkelijk snel weg, met die onnodige focus op domme grappen. Ook tijdens actie momenten. Ik denk echt dat de studio had besloten dat ie meer voor kinderen moest worden. Ik vond, ondanks de kritiek van bijvoorbeeld The Joker, de 2e Dr Strange een stuk volwassener en beter getimed. Hadden ze maar met Thor besloten dezelfde kant op te gaan.
Klik om te vergroten...
Ik heb Doctor Strange op Letterboxd 3/5 gegeven, omdat ik de toon ook een verademing vond. Toch kleeft er bij mij een vieze nasmaak aan. Sam Raimi is een briljant regisseur (Evil Dead 2, Spider-Man 2) die alles uit deze film had kunnen halen en het een classic had kunnen maken. Maar Kevin Feige (en z'n team) heeft z'n stempel er zo op doorgedrukt dat het irritant is. Je ziet dat Raimi niet de vrijheid krijgt die hij nodig had. Het móest passen in het narratief van het universum, een narratief dat momenteel zoekende is en nergens naar toe gaat. Marvel heeft momenteel behoefte aan goede standalone-films. Na Endgame en No Way Home ben ik in ieder geval moe, lamgeslagen. Al die series erbij, elke 3 maanden een film... way too much. Vooral als Thanos en de high stakes ontbreken. Ik ben het eens met Scorsese: het zijn kermisattracties geworden, geen cinema, of in ieder geval geen cinema voor mij persoonlijk.

Het is in de geschiedenis van films ook onvermijdelijk natuurlijk. We hebben periodes gehad van westerns, van film-noirs, van foute jaren '80 actieflicks, van independent experiments in de 90's... En nu zitten we in limbo, omdat we net uit een superheldenperiode komen. Ik denk dat die ten einde komt, sneller dan men wellicht verwacht. Wat volgt is afwachten. Er zijn in ieder geval een aantal regisseurs (die soms natuurlijk ook hit or miss zijn) die zich onderscheiden. Jordan Peele kwam met Nope, Quentin Tarantino met Once upon a Time in Hollywood, Christopher Nolan binnenkort met Oppenheimer, Greta Gerwig met Barbie... er schijnt licht aan de horizon, maar het zijn hele zware tijden voor de 'blockbusters'. Avatar 2 redt misschien qua geld de cinema, maar niet qua narratief.

Voorspellen wat de volgende 'rage' wordt, is onmogelijk. Misschien komen de westerns terug. Misschien gaan we naar een sci-fi toekomst (met Dune 2 in het achterhoofd - daarentegen mislukte het briljante Blade Runner 2049 op de box office). Voorlopig moet je voor kwaliteit bij de 'kleine' films zijn. Het was een ultiem slecht filmjaar voor de bioscoop. In ieder geval in mijn opinie.
 
Retro Willems zei:
We hebben qua series een gouden tijdperk gehad met: Sopranos, Breaking Bad/Better call Saul, Dexter, Fargo, Game of thrones, Gomorra en Peaky Blinders mag van mij ook in dit rijtje. Ik moet zeggen dat het mij enorm veel moeite kost om me te hechten aan een nieuwe serie. Weet niet of het komt omdat kwaliteit van series achteruit is gegaan onder invloed van explosie aan streamingdiensten of dat het komt dat ik een attention span heb van een hamster.

Ben daarom maar voor de tweede keer begonnen aan Patron del Mal. Moet zeggen dat het mij prima bevalt. Behoorlijk tijdje geleden dat ik deze serie heb gezien
Klik om te vergroten...
Als je van The Sopranos houdt: probeer Mad Men eens. Mijn favoriete serie ooit. Een van de schrijvers van Sopranos is de showrunner van Mad Men, Matthew Weiner. Mad Men is geen actie, wel een briljante karakterstudie van een moeilijke tijd. Don Draper heeft veel gelijkenissen met Tony Soprano.

In het kort: Don Draper is een getraumatiseerde, depressieve, overspelende, ronduit walgelijke doch buitengewoon knappe en charmante vader, echtgenoot en reclamemaker. Mad Men is een serie waar je in moet komen, maar zodra je bij seizoen 2 bent, kun je niet meer terug. Het is wat mij betreft dé serie over Amerika, en over de wereld, en daar staat Don Draper symbool voor. Veel van zijn heftige levensgebeurtenissen (zal niet zeggen welke, wegens spoilers) gaan gepaard met heftige gebeurtenissen in de wereld (de moord op JFK, Martin Luther King, de bokswedstrijd van Mohammed Ali/Cassius Clay). Het is ook een briljant inkijkje in de wereld die toen was: het seksisme en racisme van de jaren '50 en '60, en de daarbij veranderende wereld waarin de jongeren en de hippiebeweging meer voet aan de grond kregen, en zwarten streden voor gelijke behandeling. Simpelweg briljant. En hoezeer we Don Draper ook haten, we leven ook een beetje met hem mee, want we herkennen ons in hem. Ook al zijn we wellicht wat minder charmant en knap met die sigaret in onze mond en Old-fashioned in de hand.
 
The Joker zei:
Dit was een fantastisch moment in de bioscoop. Toen had Marvel mijn liefde nog.

Ik heb Doctor Strange op Letterboxd 3/5 gegeven, omdat ik de toon ook een verademing vond. Toch kleeft er bij mij een vieze nasmaak aan. Sam Raimi is een briljant regisseur (Evil Dead 2, Spider-Man 2) die alles uit deze film had kunnen halen en het een classic had kunnen maken. Maar Kevin Feige (en z'n team) heeft z'n stempel er zo op doorgedrukt dat het irritant is. Je ziet dat Raimi niet de vrijheid krijgt die hij nodig had. Het móest passen in het narratief van het universum, een narratief dat momenteel zoekende is en nergens naar toe gaat. Marvel heeft momenteel behoefte aan goede standalone-films. Na Endgame en No Way Home ben ik in ieder geval moe, lamgeslagen. Al die series erbij, elke 3 maanden een film... way too much. Vooral als Thanos en de high stakes ontbreken. Ik ben het eens met Scorsese: het zijn kermisattracties geworden, geen cinema, of in ieder geval geen cinema voor mij persoonlijk.

Het is in de geschiedenis van films ook onvermijdelijk natuurlijk. We hebben periodes gehad van westerns, van film-noirs, van foute jaren '80 actieflicks, van independent experiments in de 90's... En nu zitten we in limbo, omdat we net uit een superheldenperiode komen. Ik denk dat die ten einde komt, sneller dan men wellicht verwacht. Wat volgt is afwachten. Er zijn in ieder geval een aantal regisseurs (die soms natuurlijk ook hit or miss zijn) die zich onderscheiden. Jordan Peele kwam met Nope, Quentin Tarantino met Once upon a Time in Hollywood, Christopher Nolan binnenkort met Oppenheimer, Greta Gerwig met Barbie... er schijnt licht aan de horizon, maar het zijn hele zware tijden voor de 'blockbusters'. Avatar 2 redt misschien qua geld de cinema, maar niet qua narratief.

Voorspellen wat de volgende 'rage' wordt, is onmogelijk. Misschien komen de westerns terug. Misschien gaan we naar een sci-fi toekomst (met Dune 2 in het achterhoofd - daarentegen mislukte het briljante Blade Runner 2049 op de box office). Voorlopig moet je voor kwaliteit bij de 'kleine' films zijn. Het was een ultiem slecht filmjaar voor de bioscoop. In ieder geval in mijn opinie.
Klik om te vergroten...

De MCU rage zal op een gegeven moment vast weer afvlakken, ja. Vond Endgame ook al missers hebben. Infinity War was de beste uit alle MCU films.
 
Mohr zei:
Het laatste stuk eens maar oude films vallen wel tegen qua tempo. Mijn kinderen zijn opgegroeid/ aan het opgroeien met snelle films waarbij je binnen 10 minuten in de actie zit. Ik heb met ze geprobeerd om Indiana Jones te kijken en dat viel mij zelfs tegen. Halverwege de film is er eigenlijk nog geen actie geweest. (Back to the future vonden ze wel leuk)
Klik om te vergroten...

Heel herkenbaar. Ik superenthousiast een film aan de kinderen aanprijzen, gaan we samen kijken en gebeurt er praktisch niets. Met als gevolg dat als ik weer eens praat over een oudere film, ze meteen gaan roepen 'dat het wel weer zo'n slome film is als toen".
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan Onderaan