1) Ik wil perse in Amsterdam centrum wonen. Dus een koopwoning is uitgesloten tenzij ik genoegen neem met een hokje van 5 bij 4.
2) Ook buiten Amsterdam kan je als alleenstaande niet of nauwelijks voldoende lenen om een huis van te kopen. En hoe ouder je wordt, gaat dat potentiele leenbedrag nog verder naar beneden.
3) Dit is geen wens maar een feit. Ik ben 100% schuldenvrij (en wordt daar dus voor gestraft door niet in aanmerking te komen voor enige subsidie, toeslag, voordeelkaart enzovoorts). En dat is best een prettige gedachte als ik kijk naar 2008.
4) Als huurder ben je flexibeler in de zin van, ik hoef niks te verkopen en te wachten op het juiste bod als ik wil verhuizen. Voordat je zeg, ja maar verkopen kan altijd wel in deze markt. Think 2008 toen bijna alle huizenbezitters kopje onder gingen (en dan vraag ik me af, waarom moet dat weer gered worden door de overheid? Die mensen hebben een bewust risico genomen. Meestal door een te hoge hypotheek aan te gaan).
Puntje bij paaltje had ik best graag willen kopen maar gezien bovenstaande is dat een utopie.