Jep, maar dat heeft imo ook te maken met het virus van toenemende rebellie wanneer het gaat om het begrip "vrijheid van meningsuiting" en "politieke correctheid".
Ik vraag me wel eens af waar en hoe dit is begonnen. Dat we in Derksen&Co vandaag de dag geweldige ambassadeurs hebben en dat Wilders de personificatie is op het politieke toneel moge duidelijk zijn, maar wanneer begon het? Was het onder Fortuyn? De jaren erna? Heeft het ook met social media te maken, aangezien we ons van achter onze laptopjes steeds comfortabeler voelen met het anoniem verspreiden van onze hersenspinsels, wat vervolgens steeds meer over gaat in van alles roepen in het openbaar?
Tegenwoordig lijken de begrippen "fatsoen" en "vrijheid van meningsuiting" haaks op elkaar te staan. Alsof het niet meer samen gaat. Elke vorm van fatsoen wordt gebombardeerd tot politiek correct. En politieke correctheid schijnt vandaag de dag enorm vies te zijn. De verhuftering van de maatschappij is niet de verhuftering, maar zou wanneer we de supporters moeten geloven een resultaat van een groot goed: we zijn allemaal zo lekker open. We durven allemaal te zeggen wat we vinden en het liefst zeggen we heel vaak tegen elkaar hoe goed dat gegeven is en stimuleren we het des te meer. En wat al helemaal als een rode lap op een stier werkt, is wanneer er mensen zijn die beweren dat het af en toe toch echt in een ieders belang is om simpelweg jouw muil te houden of de fluwelen handschoen aan te trekken in het geval van gevoelige kwesties. Hoe durven ze? Empathie, heh wat? In onze individualistische maatschappij heeft iedereen toch zo veel mogelijk recht op van alles en nog wat? Ik wil vreten, dus ga ik vreten. Ik vind jou kut, dus zeg ik dat je kut bent. Ik moet nu ruften, dus laat ik een ruft.
We evolueren steeds meer tot een stel varkens en elke keer wanneer ik de TV aan zet en die kop van Trump zie krijg ik het vermoeden dat hij vooraan in de evolutie-rij stond toen we dit schitterende varkenstijdperk in gingen. Trump is volgens mij voor veel Amerikanen het boegbeeld. Hij spreekt alle problematiek die voorheen bestempeld werd als "onderbuikgevoelens" zonder blikken of blozen uit. Veel mensen kunnen zich daarin vinden, omdat er nu eenmaal veel achterlijke mensen op de wereld zijn. Wellicht zijn er meer achterlijke dan intelligente mensen op de wereld, who knows - zou me oprecht niets verbazen. De USA blijkt steeds meer een bevestiging van die stelling, maar laten we hoop houden in de mensheid.