Ik moet bekennen, na alles hier gelezen te hebben, dat ik ook te oppervlakkig heb genoten van dit programma. Gewoon op maandagavond tabletje op schoot, VI op en verstand op nul, blik op oneindig een beetje geluisterd naar wat de heren nu weer uitkraamden. Soms glimlachend, soms dubbel liggend, soms denkend dit gaat te ver en vaak het niet echt horend. Of het nu Manolev, Ziyech, Memphis, LGBTQ, vrouwen of wat dan ook betrof. Na afloop was ik alles vergeten en had een prima avond gehad.
Door deze situatie juist op dit moment ben ik ook anders gaan denken over sommige zaken en de manier waarop die besproken werden. Voortschrijdend inzicht? Ik heb er veel moeite mee dat anti racisme demonstraties tijdens een lock down periode plaatsvonden, maar dat moet ik los proberen te zien van de boodschap die overgebracht wordt. De felheid waarmee nu op deze heren gereageerd wordt moet ik ook proberen los te zien van de boodschap die daarmee gebracht wordt. Te vaak, te veel, te kwetsend, onder het mom van vrijheid van meningsuiting. Ik ben het niet helemaal eens met de opmerking die ergens gemaakt is dat het geen cabaret is waar ook van alles geroepen wordt (Ali B). Ik kijk juist niet naar cabaret omdat ik vind dat dat vaak te grof is en te ver gaat. Ik zie VI als entertainment, niets meer en niets minder.
Het format beviel me wel, jammer als het niet terugkeert. In welke samenstelling dan ook. Andere voetbalprogramma’s vind ik draken van uitzendingen, net als ik bijvoorbeeld OP1 vreselijk vindt. Er wordt niet doorgevraagd en men gaat confrontaties uit de weg.
Dat de heren nu rollebollend over elkaar heen vallen neem ik met een korreltje zout. Net als ik dat deed met al die inkoppers van Genee, de reacties van Gijp en Derksen en daarna het terugtrekken als het iets te ver ging van dezelfde Genee. Dat Derksen uit zijn comfortzone gehaald werd en zich daardoor ongemakkelijk voelde begrijp ik. Kort door de bocht psychologie, als je een beladen onderwerp gaat bespreken, en dus afwijkt van je format van we ‘lullen’ maar wat raak en kijken wel waar we uitkomen, en gasten op een andere plek zet waardoor je zelf van je vaste plek verdrongen wordt kan dat gevoeld worden als bedreigend. Nu zal Derksen als volwassen vent daarmee om moeten kunnen gaan.
Kortom, het is onwerkbaar als alles wat gezegd wordt, linksom of rechtsom, over wat dan ook, in mootjes gehakt gaat worden en per stukje aangevallen of bijgevallen gaat worden. Dialoog, met gedegen kennis van de gewoonten en gebruiken van de ander, zal een stap zijn om dichter tot elkaar te komen. Voor een programma als VI zal dit de ‘charme’ voor het al jaren kijkend publiek wegnemen. Voor het racisme debat en vele andere geschillen is dit m.i. de enige weg, zonder dat de boel escaleert.