Hm, tja, ik zou willen dat ik zo bevrijd was van vooroordelen als jij. Maar ik denk wel dat jij de uitzondering bent. Er zijn op dit terrein tal van psychologische onderzoeken gedaan - natuurlijk valt een blauwe knikker op tussen rode, maar het gaat er ook om welke waarde je vervolgens aan die blauwe geeft. Dat is geen 'in your face' racisme, maar zit in hele kleine dingetjes (bijvoorbeeld net iets verder weg gaan zitten van zwarte mensen of, als je de keuze hebt: er minder snel naast gaan zitten). Er is inmiddels volop wetenschappelijke data hierover. Ook fascinerend: hoe we achteraf in staat zijn om bepaalde beslissingen op basis van vooroordelen (bijvoorbeeld bij sollicitanten) te rationaliseren. We zijn gewoon heel goed in recht praten wat krom is. Zijn we daarmee racisten? Nee, natuurlijk niet. Dit soort van biases worden vaak gestuurd door evolutionair oudere delen van het brein (amygdala etc.), gelukkig hebben we ook een neocortex met hogere functies als ethiek, die reacties kan bijsturen of overrulen.
Mikasa : het is niet echt 'opkijken' - dit soort zaken gaan vaak onbewust. Het is niet voor niks 'impliciet'. En het is ook helemaal niet gek. We zijn allemaal ingebed in een cultuur, waarin verschillen subtiel en minder subtiel worden uitgespeeld. En we hebben een evolutionair prima verklaarbare afstand tot wat niet tot de 'eigen groep' behoort. Ik zou er zeker niet voor willen pleiten om dit allemaal te bestrijden, dat zou tegen onze natuur ingaan. Bovendien wantrouw ik de boodschap dat 'we allemaal hetzelfde' zijn. We zouden juist verschillen moeten accepteren. Maar introspectie kan geen kwaad.