PerfectPSV
Aanvoerder
Maar waarom zou zoiets in het rugby en hockey dan wel kunnen? Juist in voetbal heerst de cultuur van discussiëren met de scheidsrechter en 'je gelijk halen'. Bij een bokswedstrijd hoef je dat niet te proberen, bij rugby ook niet. En dat wordt wel geaccepteerd, zelfs in een WK-finale voor 80.000 man.Weet je wat het probleem is? In theorie is dit natuurlijk de beste oplossing. Maar de praktijk is wel een heel ander verhaal. Een scheidsrechter is een mens. Ieder mens maakt fouten. Het probleem is bij een scheidsrechter, wanneer maakt hij of zij een fout? Dat is ondanks alle regels rond het mooie voetbalspel nog altijd een kwestie van interpretatie. Niet alleen voor de scheidsrechter, die geacht wordt de regels door en door te kennen, maar ook voor ons, de doorsnee fan. Nou hebben wij ook wel wat verstand van de regels, maar wij zien toch sneller dingen door een gekleurde bril, waardoor de scheidsrechter het bij beslissingen in ons nadeel al snel moet ontgelden. Dat is een vervelende zaak voor arbiters, maar ze weten daar over het algemeen prima mee om te gaan. Maar wat als het verder gaat? Neem het voorbeeld Anders Frisk, een gerespecteerde scheidsrechter in het eerste decennium van deze eeuw. Deze beste man werd na een foute beslissing zo gruwelijk bedreigd (met zijn familie erbij) dat hij zich genoodzaakt zag om de fluit aan de wilgen te hangen. Als je alle besluiten van een scheidsrechter openbaar maakt, vergroot je het risico dat iemand ergens een beslissing vindt waar die persoon het niet mee eens is en eventueel verhaal besluit te halen (wat in deze maatschappij toch al steeds meer gebeurt). Is dat echt de juiste oplossing?
Dat is ook iets dat we moeten proberen om te draaien. In praatprogramma's, in interviews, op het veld.. De arbiter heeft gelijk. Door het proces hoorbaar te maken zou je ook veel meer begrip kunnen creëren voor beslissingen, ook als die in jouw nadeel uitvallen. Tuurlijk blijft het soms arbitrair (haha), maar juist door het achter gesloten deuren te houden kweek je onbegrip en wantrouwen.