Geinig, ik heb precies het tegenovergestelde. Dat eindeloze ge-jij in brieven en reclames van mensen die ik helemaal niet ken. Het is uiteindelijk een beleefdheidsvorm. Als jij daar geen toepassingen voor weet, kan dat natuurlijk.
" Zonder zich om de gevallene zorgen te maken.
). Wat is de meerwaarde dat alle kankerdingen tegenwoordig kankerdingen moeten worden genoemd, niet alleen de kankervette dingen, maar ook algemene kankerzooi? Geen idee.
Als er voor je ogen een bejaarde van de fiets dondert dan ga ik automatisch wel voor de u vorm: Gaat het mevrouw, heeft u ergens pijn? Zal ik u overeindhelpen?
Als mensen ernaar toe gaan en vragen: Ai Ouwe! Dat was een klap. Geef me je hand maar, dan help ik je rechtop - is dat wat amicaal maar swa - waardeer ik evengoed.
Wat ik minder waardeer is dat er mensen wel stoppen met hun fiets, hun telefoon pakken en een flimpje maken en vervolgens uploaden als "Oudje smakt op asfalt..
Dat de taal verloedert is niet t grootste probleem, zolang het gedrag maar niet volgt.
Dat heeft u goed verwoord!Aber Herr Dr. Scheissermeister, nu verwart u toch twee dingen met elkaar: de klassen/kastesamenleving en iets eenvoudigs als beleefdheid. Als er voor mij iemand iets laat vallen, dan zal ik zeggen: "Pardon, u laat iets vallen". Niet omdat ik denk dat die persoon wel eens een bovengesteld figuur zou kunnen zijn, maar omdat ik hem/haar niet ken. Zo ben ik nu eenmaal opgevoed, voor mij is dat normaal. Voor andere mensen is iets als "Kijk die kkhoer dan wat laten vallen" weer heel normaal (niet voor jou, neem ik aan, natuurlijk
Als een vreemde mij met jij aanspreekt, voel ik me niet serieus genomen en ben ook minder geneigd die persoon serieus te nemen. Het creeert een intimiteit die helemaal niet bestaat. Op dezelfde manier vind ik het raar als iemand die ik ken (een vriend, maar ook iets abstracters als een forum-kennis zoals jij) mij met u aanspreekt. Jij wilt daar dan (voor mijn gevoel) mee aangeven dat je jezelf (respectvol) van mij distantieert, als ware ik een Ajax-fan of erger nog: twee Ajax-fans.
Aber Herr Dr. Scheissermeister, nu verwart u toch twee dingen met elkaar: de klassen/kastesamenleving en iets eenvoudigs als beleefdheid. Als er voor mij iemand iets laat vallen, dan zal ik zeggen: "Pardon, u laat iets vallen". Niet omdat ik denk dat die persoon wel eens een bovengesteld figuur zou kunnen zijn, maar omdat ik hem/haar niet ken. Zo ben ik nu eenmaal opgevoed, voor mij is dat normaal. Voor andere mensen is iets als "Kijk die kkhoer dan wat laten vallen" weer heel normaal (niet voor jou, neem ik aan, natuurlijk
Als een vreemde mij met jij aanspreekt, voel ik me niet serieus genomen en ben ook minder geneigd die persoon serieus te nemen. Het creeert een intimiteit die helemaal niet bestaat. Op dezelfde manier vind ik het raar als iemand die ik ken (een vriend, maar ook iets abstracters als een forum-kennis zoals jij) mij met u aanspreekt. Jij wilt daar dan (voor mijn gevoel) mee aangeven dat je jezelf (respectvol) van mij distantieert, als ware ik een Ajax-fan of erger nog: twee Ajax-fans.
Die zoeken blijkbaar geen klanten. Graag of niet, toch?
Crisis is over, werk zat. Wij zien t ook gebeuren en ook bij grote opdrachten.
Mij noemen ze vaak der Führer, maar dat vind ik ook niet echt nodig.
Adolf mag ook?
