Ik hoorde dat liedje van Bob Marley weer in Duivendrecht en dacht aan ons eigen liedje: Tina Turner met 'Simply the Best'. Laat ik vooropstellen dat ik niet wil vloeken in de kerk, dus als ik aan heiligschennis doe, laat het me alsjeblieft weten, dan hou ik verder mijn mond. Maar bij mijn weten heeft Dick Advocaat die track geïnstalleerd in 1997 of zo in het stadion, hetzelfde deed-ie bij Rangers. Tenminste, zo heb ik dat begrepen, ik kan er naast zitten.
Ik kom vanaf eind jaren negentig in het stadion, en heb me nooit helemaal kunnen vereenzelvigen met die track. Ik kan alleen de regels: Simply the best, better than all the rest, better than anyone meezingen, de rest neurie ik wat schaapachtig mee. Ik kan me niet voorstellen dat ik de enige ben in het stadion, toch? Ik vind het ook echt een gedateerde track, ik heb helemaal niks tegen muziek van vroeger, maar deze typische kale jaren 90-track heeft de tand des tijds mijns inziens niet doorstaan.
Vraag me af hoe dat bij anderen is? Is dat nou een track waar je helemaal fired up van raakt? Die een bepaalde kern van onze ziel, ons voetbal-DNA blootlegt? Kijk, Bob Marley in coffeeshophemel Amsterdam, is heel erg logisch. In de Kuip hebben ze You'll Never Walk Alone, niet per se heel creatief, maar toch is het wel lekker om mee te blèren, en het past echt bij het Legioen en de Kuip, vind ik. Ik heb dat niet bij deze track, nogmaals niet bedoeld om tegen schenen te trappen, maar een oprechte vraag. Het zou ook wel een mooie online campagne kunnen zijn, om een verkiezing te houden voor een nieuwe entree-tune.
Zomaar wat bespiegelingen tijdens Ajax-Liverpool.*
* Bij Ajax kennen ze niet koppen
Of we moeten weer Simply the best worden.
.
