Zo is dat. Bovendien: zelfs als het karakter van Van Bommel niet past bij dat van PSV, is het nog altijd de vraag of dat het probleem is van Van Bommel of dat van PSV. De verhoudingen in het nationale en internationale voetbal zijn veranderd. Internationaal is het al vrijwel onmogelijk om zelfs maar incidenteel succes te halen in de Europese toernooien - nationaal loopt Ajax financieel steeds verder weg. Je kunt je serieus afvragen of de zogeheten 'gemoedelijkheid' van De Herdgang voldoende is om aan te haken. Er moet een topsportmentaliteit komen, en Van Bommel heeft het karakter en de ervaring. De oorlog met de medische staf is wat dat betreft wel tekenend; er moet totale toewijding zijn. Maar ook de oorlog met JdJ - het aankoopbeleid van PSV was gebaseerd op kliekjes (Baumi) en tweede- derde of vierdekansjes (Bruma) - waar vervolgens wel veel geld voor werd neergeteld. Dat kan niet.
Het probleem van de meedogenloosheid van Van Bommel is alleen de paranoia en 'wij' tegen 'zij'. Gerbrands had de kracht van MvB moeten optimaliseren, en dit probleem moeten reduceren met goed management. Ik vind het toch vreemd dat hij daarin niet is geslaagd, want zó onmogelijk lijkt me MvB nu ook weer niet - anders had hij ook nooit als voetballer een internationale topcarrière kunnen hebben gehad, want hij was goed, maar ook weer niet zó goed dat hij lak aan alles kon hebben (zoals bijvoorbeeld Ibrahimovic).
Duidelijk is wel dat PSV nog lang niet van MvB af is. Die pikt dit niet, en ik denk dat Gerbrands zijn macht en invloed heeft onderschat. Als je een beetje uitzoomt, is het ook wel mooi. Het past bij een topclub dat de aantrekkingskracht uitstijgt boven de poppetjes die er feitelijk zitten. 't Is alleen een beetje klote voor ons, welwillende supporters die maar zo'n beetje door het leven heen krabbelen en een ietsje zin halen uit de prestaties van een voetbalclub.