Bij gebrek aan een beter topic zet ik hem maar (alvast) in deze draad: ik begin me heel veel zorgen te maken over de voedselsituatie in met name de afrikaanse landen maar ook in landen als India, Pakistan en het midden-oosten. De sprinkhanenplagen zijn echt extreem, de droogte hakt erin, en dit alles gecombineerd met een door de "corona" lamgeslagen internationale hulp, verminderde media-aandacht, exploderende werkloosheid en de komende financiele klap van de recessies maken dit denk ik echt een rampjaar van bijbelse proporties.. Ik vrees dat het al te laat is (hoewel de alarmbellen voor de sprinkhanenplagen in Februari al klonken) maar dit word echt een klote jaar voor heel veel mensen. Als alle landen nu eens de zich zouden richten op 2% bbp aan internationale (voedsel) hulp ipv wapens dan kon het nog wat worden.. Maar ja. Dat zie ik niet snel gebeuren. Enfin, ik reken erop dat er meerdere hongersnoden en volksopstanden zullen komen dit jaar en we eind van het jaar ook in Europa de toestroom van vluchtelingen zeker gaan merken. En dat is het positieve scenario.
Ik ga hem ook maar hier neerzetten, maar deze problematiek is deel van een groter geheel. Het draagvlak van de aarde voor de mens raakt op en we gaan langzaam richting een eindtijd. Noem me een doemdenker, maar het is wel zo. Het is niet alsof alles in 1 keer instort, zeker niet voor de rijkere landen (waaronder Nederland). De arme landen/volkeren gaan natuurlijk eerst. Ook van deze crisis zal het lijken dat we er gewoon van herstellen. Echter, kijk naar de wereld. Het coronavirus legt mooi bloot hoe slecht wij met de aarde omgaan. Het is alsof de aarde een lichaam is van iemand die een kettingroker is, aan de alcohol zit, bijna alleen maar junkfood eet en niet beweegt. Het lijkt fijn, makkelijk, maar op een gegeven moment gaat alles kraken.
Er was het voorbeeld van die slagerijen waar nu corona wordt geconstateerd, dat ze daar de productie maar even op een lager pitje moeten zetten. Echter, die hele bio-industrie is gebouwd op een snelle doorlop van producten. Een lagere productie betekent dat er minder dieren geslacht worden (het slachthuis in kwestie krijgt per dag duizenden runderen en varkens binnen die allemaal verwerkt moeten worden), boeren die met teveel dieren komen te zitten die ook nog allemaal gevoerd moeten worden. Waar komt al dat voer vandaan? Dat moet ergens worden verbouwd. Veel komt uit het buitenland, o.a. Brazilië, waar het regenwoud gekapt wordt voor sojavelden en palmolieplantages.
We zijn met veel te veel mensen op aarde. Veel en veel te veel. In 1955 waren er op aarde... 2773019936 mensen. Nu zijn het er bijna 8 miljard. En je merkt het. Al die mensen moeten leven; eten, drinken, ruimte hebben. In veel landen puilen de grote steden al uit van de mensen en die steden moeten steeds groter worden. Miljoenen mensen leven op hoopjes in sloppenwijken, in zowel arme als rijke landen. Wat dacht je van al die arme wijken bijvoorbeeld in Amerika alleen al? Dat zijn sloppenwijken op zich. Er zijn genoeg documentaires over overpopulatie en wat voor effect dit lokaal en op de wereld heeft en de effecten zijn vreselijk.
De natuur waar we zo afhankelijk van zijn gaat ook in rap tempo achteruit. Vraag het oude mensen die veel in aanraking kwamen met de natuur en je hoort de verhalen over hoe vol de zeeën toen in verhouding nog waren, hoe enorm de visstand achteruit is gegaan. Hele stukken zee zijn tegenwoordig verworden tot een soort woestijn. De enorme scholen blauwvin tonijn die in de Mediterraanse zee van oudsher als een soort traditie elk jaar gevangen werd zijn al niet meer. Populaties van grote dieren, zoals haaien zijn met enorme hoeveelheden afgenomen.
Ook op het land gaat het heel slecht. Een mooi voorbeeld is de insectenpopulatie. Insecten zijn broodnodig voor de balans in de natuur en de wereld. Ze nemen echter in een enorm tempo af en zijn sinds de eeuwwisseling al meer dan gehalveerd. Vroeger zat de auto van mijn ouders als we op vakantie gingen naar Frankrijk of Spanje vol met insecten na een rit. Tegenwoordig niet meer. Er sterft enorm veel uit en er ontstaan allerlei soorten scheve verhouding die tot problemen leiden, want de balans is zoek. Aan dit gebrek aan evenwicht hebben we bijvoorbeeld de eikenprocessierupsenplaag die we nu jaarlijks gaan krijgen te danken. Ik kan, voor wie wil, wel even een argumentatie tikken aan hoe en waarom de mens hier volledig voor verantwoordelijk is. Van kinds af aan ben ik natuurgek geweest, maar in mijn oude natuurboeken staan allemaal dieren, sommige iconisch voor de Nederlandse natuur, die zijn uitgestorven of je amper nog ziet. Dat doet pijn.
Ook het coronavirus hebben we hoogstwaarschijnlijk over onszelf afgeroepen. Denk bijvoorbeeld aan die ''wetmarkets'' in China, of een ander willekeurig (veelal Aziatisch) land. Daar worden miljoenen dieren verhandeld. Deze dieren komen van nature nooit met elkaar in aanraking. Een willekeurige vleermuis uit China zal bijvoorbeeld nooit een Pangolin (schubdier, google het maar) ontmoeten. Ik heb regelmatig de vraag voorbij zien komen ''maar er zijn zoveel vleermuizen, waarom gaat het nu dan pas fout? En moeten we de vleermuizen bestrijden?'' Het antwoord op de tweede vraag is alvast een hele grote NEE. De mens heeft sinds mensenheugenis alles bestreden wat niet ''convenient'' was, met desastreuze gevolgen. Waarom het nu fout gaat? Nou, vleermuizen dragen heel veel ziektes bij zich. Veruit de meesten kunnen niet op ons overspringen omdat onze lichamen daarvoor te anders zijn. Echter, virussen kunnen wel van dier tot dier overspringen en muteren. De hypothese is dat de vleermuizen op zo'n markt een ''intermediate host'' kunnen vinden die ze in het wild nooit zouden treffen. Vervolgens is het virus gemuteerd naar een versie die wel aanslaat bij mensen.
Ook de insectenplagen in Afrika, voedseltekorten en vluchtelingencrisis zijn allemaal terug te leiden naar wat mensen zelf voor schade hebben aangericht, die vaak onomkeerbaar is. Habitat gesloopt, waardoor roofdieren zijn afgenomen en taaie ''plaagdieren'' zich snel vermenigvuldigen, visstanden leeg gevist, habitat van dieren vervangen met monocultuur plantages en boerderijen. Ondertussen neemt de wereldbevolking exponentieel maar toe en toe. Waar moeten al deze mensen dan weer gaan leven EN van gaan leven? De wereld kan het nu al niet meer aan. Dankzij de infrastructuur die wij als mensen hebben opgebouwd kunnen mensen als wij, in een welvarende maatschappij, nog wel even vooruit. Het is nogmaals niet zo alsof het van de een op de andere dag allemaal mis gaat, maar dat gaat natuurlijk geleidelijk en vast nog wel over een aantal generaties, ook na ons. En ja, armere regio's zoals Afrika gaan er het eerste aan, zeker als wij als rijkere landen het ''bloeden'' niet stoppen. Maar eigenlijk bloedt de hele wereld al, en steeds harder ook. We gaan nog interessante tijden tegemoet.
In deze tijd is het best goed om daar bij stil te staan. Weinig van de bizarre dingen die we tegenwoordig meemaken staan nog op zichzelf.