Rosenborg BK - PSV | Donderdag 1 oktober | Eindstand 0-2

Status
Je kunt niet meer reageren.
Klopt en feitelijk heb je ook gewoon gelijk. Ik kan alleen geen prof-dimensie toevoegen aan de wetenschap rondom de sociaal emotionele en cognitieve ontwikkeling van adolescenten. :cautious:
Ergens hoop ik dat die Sangare zo’n enorme baas op het middenveld is, dat je het risico met Mo kunt nemen dat hij even wat minder taken heeft en gewoon even wat vrij in het hoofd wordt.
 
Wederom mee eens. Maar als je hem behandelt als een jongere, betaal hem dan ook als zodanig. En andersom, als je betaald wordt als een full-prof, gedraag je dan ook als een full-prof.
Idealiter misschien maar dat gedrag is niet voor iedere 18 jarige weggelegd denk ik. Voetballers horen sowieso bakken minder te verdienen, maar helaas werkt het zo niet en als je een speler minder salaris biedt dan gaat hij misschien naar een andere club.
 
De norm stellen stond ook niet ter discussie tenzij we straffen onder “de norm stellen” plaatsen? Zo zie ik het iig niet. De norm is dat je in het teambelang denkt, dus je komt niet te laat, je traint volgens het schema dat is opgeteld, je laat je corrigeren door de trainer en hebt de wil om iedere dag beter te worden. Ik vind daarbij dat de context bij de norm niet vergeten mag worden: dus tegen de kleine kinderen zeg ik altijd waarom ze hun handen moeten wassen, nee niet tegen de baby’s want die handen was ik zonder maar iets te vragen of uit te leggen. Een jongere kan nadenken en heeft in dat proces vaak bijsturing en begeleiding nodig. Ze kunnen vaak de lange termijn consequenties van hun gedrag niet overzien. Dus alleen een norm stellen zonder de waarde en het uiteindelijke resultaat als perspectief uit te leggen heeft niet veel effect. Waarom mag een jongere die het moeilijk heeft om zelf veel dingen te begrijpen of dat hij door de omgeving onder druk wordt gezet om zich heel stoer te gedragen, geen uitleg en begeleiding krijgen over de nutteloosheid van dat stoere gedrag? In tal van bedrijven en organisaties met vrijwel altijd hoog opgeleide mensen wordt dagelijks gewerkt met scenario’s schetsen over de toekomst en steeds maar wat-als opties voor te leggen. Dat zijn allemaal volwassen mannen en vrouwen die al jaren lang ervaring achter de rug hebben maar dan nog is de behoefte aan herhaling, uitleg en opties dagelijks nodig. Je kunt dat op een iets ander niveau ook vertalen naar de begeleiding van jonge mensen en hun gedrag continu proberen te beïnvloeden.

Hey, ik zeg niet dat je jongeren niet ook de waarde achter een norm moet uitleggen, hè? Ik zeg alleen dat het een misverstand is dat je pas de norm gaat volgen als je de waarde erachter begrijpt. Het is prima om tegen een jonge voetballer te zeggen: zo doen wat dat hier - zonder dat hij meteen begrijpt waarom dat dan zo is. Ik vind dat zelfs uitermate invoelend. De waarden van topsport begrijpen kost vaak de nodige tijd - ook vanwege de hoge druk en vele verleidingen. Ondertussen moet je een jonge speler wel beschermen. Nu Mo laten spelen, is gewoon niet verantwoord - maar dat gaat-ie nu niet begrijpen. Over een paar jaar wel, geen enkele twijfel.
Wij zien elkaar tegenwoordig iets te vaak als liberale, autonome individuen die altijd vanuit een soort innerlijke motivatie handelen: je doet (of laat) iets, omdat je het echt zelf wilt. Dus spreken we iedereen - ook jongeren - altijd aan op die innerlijke motivatie. Het idee van leerlingschap, wat soms betekent dat je een regel van een meerdere moet volgen ook al snap je die regel nog niet - is ons tegenwoordig vreemd geworden. Ik snap dat wel, en als liberaal onderschrijf ik het voor het grootste gedeelte, maar soms ben je gewoon nog een leerling. Dat geldt voor Mo: hij is nog een leerling. Een heel talentvolle leerling, maar hij is nog een professional in opleiding. Om een prof te worden, is talent niet voldoende - het is een leefwijze.
 
Hey, ik zeg niet dat je jongeren niet ook de waarde achter een norm moet uitleggen, hè? Ik zeg alleen dat het een misverstand is dat je pas de norm gaat volgen als je de waarde erachter begrijpt. Het is prima om tegen een jonge voetballer te zeggen: zo doen wat dat hier - zonder dat hij meteen begrijpt waarom dat dan zo is. Ik vind dat zelfs uitermate invoelend. De waarden van topsport begrijpen kost vaak de nodige tijd - ook vanwege de hoge druk en vele verleidingen. Ondertussen moet je een jonge speler wel beschermen. Nu Mo laten spelen, is gewoon niet verantwoord - maar dat gaat-ie nu niet begrijpen. Over een paar jaar wel, geen enkele twijfel.
Wij zien elkaar tegenwoordig iets te vaak als liberale, autonome individuen die altijd vanuit een soort innerlijke motivatie handelen: je doet (of laat) iets, omdat je het echt zelf wilt. Dus spreken we iedereen - ook jongeren - altijd aan op die innerlijke motivatie. Het idee van leerlingschap, wat soms betekent dat je een regel van een meerdere moet volgen ook al snap je die regel nog niet - is ons tegenwoordig vreemd geworden. Ik snap dat wel, en als liberaal onderschrijf ik het voor het grootste gedeelte, maar soms ben je gewoon nog een leerling. Dat geldt voor Mo: hij is nog een leerling. Een heel talentvolle leerling, maar hij is nog een professional in opleiding. Om een prof te worden, is talent niet voldoende - het is een leefwijze.
Zouden mensen hier op het forum die zelf kinderen hebben anders tegen de materie aankijken dan mensen die (nog) geen kinderen hebben? Ik ben wat mezelf betreft geneigd te zeggen dat het krijgen en opvoeden van kinderen veel doet met hoe je tegen dingen aankijkt. Soms zelfs totaal anders dan voor die tijd.
 
Hey, ik zeg niet dat je jongeren niet ook de waarde achter een norm moet uitleggen, hè? Ik zeg alleen dat het een misverstand is dat je pas de norm gaat volgen als je de waarde erachter begrijpt. Het is prima om tegen een jonge voetballer te zeggen: zo doen wat dat hier - zonder dat hij meteen begrijpt waarom dat dan zo is. Ik vind dat zelfs uitermate invoelend. De waarden van topsport begrijpen kost vaak de nodige tijd - ook vanwege de hoge druk en vele verleidingen. Ondertussen moet je een jonge speler wel beschermen. Nu Mo laten spelen, is gewoon niet verantwoord - maar dat gaat-ie nu niet begrijpen. Over een paar jaar wel, geen enkele twijfel.
Wij zien elkaar tegenwoordig iets te vaak als liberale, autonome individuen die altijd vanuit een soort innerlijke motivatie handelen: je doet (of laat) iets, omdat je het echt zelf wilt. Dus spreken we iedereen - ook jongeren - altijd aan op die innerlijke motivatie. Het idee van leerlingschap, wat soms betekent dat je een regel van een meerdere moet volgen ook al snap je die regel nog niet - is ons tegenwoordig vreemd geworden. Ik snap dat wel, en als liberaal onderschrijf ik het voor het grootste gedeelte, maar soms ben je gewoon nog een leerling. Dat geldt voor Mo: hij is nog een leerling. Een heel talentvolle leerling, maar hij is nog een professional in opleiding. Om een prof te worden, is talent niet voldoende - het is een leefwijze.
Je klinkt hier idd niet echt als een liberaal maar meer als een oude 3e-lijn ideoloog, lees: een Maoïst 😜🤣
 
Je klinkt hier idd niet echt als een liberaal maar meer als een oude 3e-lijn ideoloog, lees: een Maoïst 😜🤣

Ik denk aan het beroemde citaat van Lenin: soms moet je eieren breken als je een omelet wilt bakken. :)

Er is denk ik geen ouder (of leraar) op deze wereld die steeds netjes op de knieën gaat om nog 'ns uit te leggen waarom iets niet mag of gaat. Het is vaak gewoon 'nee!'. Anders word je compleet gestoord.
 
Zouden mensen hier op het forum die zelf kinderen hebben anders tegen de materie aankijken dan mensen die (nog) geen kinderen hebben? Ik ben wat mezelf betreft geneigd te zeggen dat het krijgen en opvoeden van kinderen veel doet met hoe je tegen dingen aankijkt. Soms zelfs totaal anders dan voor die tijd.

Ongetwijfeld. Ouders weten heel goed dat je soms die etterbakken wel achter het behang wilt plakken, in plaats van er mee praten als redelijke en rationele volwassenen.
 
Ik denk aan het beroemde citaat van Lenin: soms moet je eieren breken als je een omelet wilt bakken. :)

Er is denk ik geen ouder (of leraar) op deze wereld die steeds netjes op de knieën gaat om nog 'ns uit te leggen waarom iets niet mag of gaat. Het is vaak gewoon 'nee!'. Anders word je compleet gestoord.
Soms? Ik moet altijd eieren bereken als ik een omelet moet maken :unsure:
Voor de rest denk ik dat we enigszins langs elkaar heen praten. Is ook geen enkel probleem voor de rest (Y)
 
Status
Je kunt niet meer reageren.
Terug
Bovenaan Onderaan