Religie

Bacchus

Batmin
Administrator
Christendom, Islam, Hindoeïsme, Boeddhisme, Sikhisme, Judaïsme, Bahaïsme, Confucianisme, Jaïnisme & Shintoïsme, zijn de tien populairste religies.
Er zijn pantheisten, polytheïsten, deïsten, atheïsten, kortom voor elk wat wils.

Geloof jij in een god, of voel je je beter thuis bij de (Neo-)Darwinisten?
 
Iets wat niet bestaat, kun je niet ontkrachten.

Hij kan dicht. :)

:D Ik vrees dat de passie al een tijdje weg was uit dit topic. Hoe vaak kun je argumenten herkauwen (sommigen heel vaak, zoveel is zeker ;). Maar gods wegen zijn ondoorgronde...enfin, laten we zien wat het nieuwe seizoen brengt.
 
:D Ik vrees dat de passie al een tijdje weg was uit dit topic. Hoe vaak kun je argumenten herkauwen (sommigen heel vaak, zoveel is zeker ;). Maar gods wegen zijn ondoorgronde...enfin, laten we zien wat het nieuwe seizoen brengt.

Ik geloof dat de gelovigen het vooral af lieten weten.
 
Ik geloof dat de gelovigen het vooral af lieten weten.

Heb hier inderdaad weinig gereageerd, komt deels doordat er soms binnen 24uur 3 pagina's tekst waren gepost (veel reacties) waardoor ik reageren niet echt nuttig acht. daarbij hoef / kan ik een ander toch niet overtuigen van mijn geloof via wat reacties op een stelling. Dus, gooi d'r gerust een stelling in, misschien reageerd deze gelovige, misschien ook niet.
 
Heb hier inderdaad weinig gereageerd, komt deels doordat er soms binnen 24uur 3 pagina's tekst waren gepost (veel reacties) waardoor ik reageren niet echt nuttig acht. daarbij hoef / kan ik een ander toch niet overtuigen van mijn geloof via wat reacties op een stelling. Dus, gooi d'r gerust een stelling in, misschien reageerd deze gelovige, misschien ook niet.

De vraag is, moet het een serieus topic worden, of een plek voor aankomende (of al mislukte) cabaretiers?
Afhankelijk van het antwoord hierop kan ik misschien een uitdagende stelling bedenken.;)
 
De vraag is, moet het een serieus topic worden, of een plek voor aankomende (of al mislukte) cabaretiers?
Afhankelijk van het antwoord hierop kan ik misschien een uitdagende stelling bedenken.;)
Op het oude forum was dit het meest serieuze topic en werd er goed, soms stevig, maar immer goed onderbouwd, gediscussieerd. De discussies van toen zullen niet herhaald worden, neem ik aan.
Ik zal nieuwe discussies waarschijnlijk met interesse lezen, dat wel.
 
De vraag is, moet het een serieus topic worden, of een plek voor aankomende (of al mislukte) cabaretiers?
Afhankelijk van het antwoord hierop kan ik misschien een uitdagende stelling bedenken.;)

Je zet maar wat neer, ik geef geen garantie dat ik er op zal reageren, veel discussiepunten binnen het geloof vind ik niet echt relevant en derhalve zonde van m'n tijd op d'r op in te gaan.
 
Op het oude forum was dit het meest serieuze topic en werd er goed, soms stevig, maar immer goed onderboud, gediscussieerd. De discussies van toen zullen niet herhaald worden, neem ik aan.
Ik zal nieuwe discussies waarschijnlijk met interesse lezen, dat wel.

Je zet maar wat neer, ik geef geen garantie dat ik er op zal reageren, veel discussiepunten binnen het geloof vind ik niet echt relevant en derhalve zonde van m'n tijd op d'r op in te gaan.

Zal ik dan maar een poging wagen op dit late tijdstip en net voor een weekend waarin ik niet zoveel tijd heb.
Waardoor ik op eventuele reacties waarschijnlijk pas over enkele dagen kan ingaan.
Omdat filosofie vroeger samenviel met theologie en ik bij "mijn" filosofie clubje zo vaak tegenkom hoe ieder's verleden zo'n grote rol speelt bij de kijk op zaken van nu, probeer ik iets.
Wat te denken van;

Waarom kost het zoveel moeite het geloof dat je ouders je bijbrachten, geheel of gedeeltelijk vaarwel te zeggen?
 
http://www.trouw.nl/tr/nl/4324/Nieu...erekent-kans-dat-God-bestaat-67-procent.dhtml

Op wiskundig gebied kunnen ze me alles wijs maken wat dat aangaat.
Maar als de wiskundige grondslagen die hier genomen zijn juist zijn (??) dan vind ik 67% toch een hoog percentage!
Iemand die enig inzicht heeft in de kwaliteit van dit onderzoek? Als de man namelijk gelijk heeft, dan heeft de wetenschap toch basis om verder te gaan onderzoeken.
En nee, niet naar Bijblische voorvallen, de wereld loopt over van figuren die dat al doen.
Maar juist ontdaan van al dat rituele gedoe wat er om heen gebakken is, eens kijken waarom de kans dat er een God is dan zo groot is, waar dat uit zou moge blijken en wat de implicaties van e.e.a zijn.
 
[...]
Waarom kost het zoveel moeite het geloof dat je ouders je bijbrachten, geheel of gedeeltelijk vaarwel te zeggen?

Naast het feit dat je gewoon vanaf je jeugd geïndoctrineerd wordt, wat voor velen moeilijk is om los te laten, is het wellicht ook een stukje cultuur. Het 'hoort' bij je familie. Sommige ouders of familieleden zullen het deels als een soort van verraad zien, als je ermee stopt. Bij mijzelf was het geen moeilijk proces, om eerlijk te zijn. Ik ben katholiek opgevoed, gedoopt, heb de communie en het vormsel gedaan, ben jaren en jarenlang misdienaar geweest. Stond zowat elke week in die kerk. Had ook een goede band met de toenmalig pastoor. Geweldige man was dat. Maar ik zit ook heel erg rationeel in elkaar, en was er al een tijdje twijfelachtig over toen ik de discussies begon te lezen waar Bacchus net heen verwees. Begon als ik het me goed herinner met DikkeDuitser, en Joël, onder andere. Op een begeven moment The God Delusion van Dawkins eens besteld, en toen was het meteen helemaal over.

Toen ik een tijdje later weigerde om nog naar de kerk te gaan, behalve als het voor begrafenissen o.i.d. was, heeft dat wel wat relletjes opgeleverd. Mijn ouders zijn niet eens heel erg gelovig, maar zoals ik zeg, het wordt als een soortement van verraad gezien, stukje cultuur waar ik niet meer wens bij te horen. Samen met kerst en met pasen naar de kerk, daar deed ik niet meer aan mee. Denk dat ze dat erger vonden dan puur het feit dat ik niet meer geloofde. M'n grootouders hebben nooit geweten dat ik niet meer naar de kerk ging, die zouden dat niet overleven. Dat was een hele andere generatie, de generatie van luisteren naar de pastoor, van het geloof dat gigantisch belangrijk was.

http://www.trouw.nl/tr/nl/4324/Nieu...erekent-kans-dat-God-bestaat-67-procent.dhtml

Op wiskundig gebied kunnen ze me alles wijs maken wat dat aangaat.
Maar als de wiskundige grondslagen die hier genomen zijn juist zijn (??) dan vind ik 67% toch een hoog percentage!
Iemand die enig inzicht heeft in de kwaliteit van dit onderzoek? Als de man namelijk gelijk heeft, dan heeft de wetenschap toch basis om verder te gaan onderzoeken.
En nee, niet naar Bijblische voorvallen, de wereld loopt over van figuren die dat al doen.
Maar juist ontdaan van al dat rituele gedoe wat er om heen gebakken is, eens kijken waarom de kans dat er een God is dan zo groot is, waar dat uit zou moge blijken en wat de implicaties van e.e.a zijn.

Hij baseert zich op een stelling van een 18de-eeuwse predikant. Duidelijk dus. Volgende...
 
Hij baseert zich op een stelling van een 18de-eeuwse predikant. Duidelijk dus. Volgende...

Iets te kort door de bocht, Kronos. Bayes' theorem is een erg veel toegepaste theorie. Daar heeft hij zich op gebaseerd. Het is in de kansberekening een fundamentele theorie, en in de meeste takken van wetenschap komt hij wel om de hoek kijken.
 
Iets te kort door de bocht, Kronos. Bayes' theorem is een erg veel toegepaste theorie. Daar heeft hij zich op gebaseerd. Het is in de kansberekening een fundamentele theorie, en in de meeste takken van wetenschap komt hij wel om de hoek kijken.

Ok, ik kende 'm niet. Maar als ik de rest van het stukje lees, roep ik echter nog altijd 'volgende!'. Is misschien weer te kort door de bocht, maar ik vind de betreffende berekening helemaal nergens over gaan. Met verder alle respect voor Bayes' theorem..
 
Ok, ik kende 'm niet. Maar als ik de rest van het stukje lees, roep ik echter nog altijd 'volgende!'. Is misschien weer te kort door de bocht, maar ik vind de betreffende berekening helemaal nergens over gaan. Met verder alle respect voor Bayes' theorem..

Neu, dat ben ik wel met je eens. Er staat weinig over de aannames die zijn gedaan, dus je kunt er verder niet zoveel mee. Ik ging alleen maar in op "Hij baseert zich op de stelling van een 18e eeuwse predikant". Heel veel goed wetenschapelijk werk uit die tijd en daarvoor komt van mensen die een bijbaantje bij de kerk hadden :).
 
Naast het feit dat je gewoon vanaf je jeugd geïndoctrineerd wordt, wat voor velen moeilijk is om los te laten, is het wellicht ook een stukje cultuur. Het 'hoort' bij je familie. Sommige ouders of familieleden zullen het deels als een soort van verraad zien, als je ermee stopt. Bij mijzelf was het geen moeilijk proces, om eerlijk te zijn. Ik ben katholiek opgevoed, gedoopt, heb de communie en het vormsel gedaan, ben jaren en jarenlang misdienaar geweest. Stond zowat elke week in die kerk. Had ook een goede band met de toenmalig pastoor. Geweldige man was dat. Maar ik zit ook heel erg rationeel in elkaar, en was er al een tijdje twijfelachtig over toen ik de discussies begon te lezen waar Bacchus net heen verwees. Begon als ik het me goed herinner met DikkeDuitser, en Joël, onder andere. Op een begeven moment The God Delusion van Dawkins eens besteld, en toen was het meteen helemaal over.

Toen ik een tijdje later weigerde om nog naar de kerk te gaan, behalve als het voor begrafenissen o.i.d. was, heeft dat wel wat relletjes opgeleverd. Mijn ouders zijn niet eens heel erg gelovig, maar zoals ik zeg, het wordt als een soortement van verraad gezien, stukje cultuur waar ik niet meer wens bij te horen. Samen met kerst en met pasen naar de kerk, daar deed ik niet meer aan mee. Denk dat ze dat erger vonden dan puur het feit dat ik niet meer geloofde. M'n grootouders hebben nooit geweten dat ik niet meer naar de kerk ging, die zouden dat niet overleven. Dat was een hele andere generatie, de generatie van luisteren naar de pastoor, van het geloof dat gigantisch belangrijk was.

Indoctrinatie, dat is wat het is. Toevallig had ik het met een collega over Sinterklaas. Kinderen willen zo graag geloven dat ze het voor de hand liggende niet willen zien. Met God gaat dit net zo goed op.

Ik ben ook katholiek opgevoed, maar niet zo uitgebreid als jij. Misschien is dat toch een verschil tussen Limburg en de Haagse regio. Ik ben wel gedoopt en heb vormsel gedaan. Maar wij ging op een gegeven moment met z'n allen niet meer elke week. Vanaf dat ik een jaar of 11 was, gingen mijn zus en ik wat fanatieker sporten. Het was dus ook enigszins een tijdgebrek. Ik heb daarna eigenlijk alle interesse verloren. Mijn ouders geloven wel (zoals je zegt, een familiegebruik), maar gaan ook niet wekelijks naar de kerk.

Neu, dat ben ik wel met je eens. Er staat weinig over de aannames die zijn gedaan, dus je kunt er verder niet zoveel mee. Ik ging alleen maar in op "Hij baseert zich op de stelling van een 18e eeuwse predikant". Heel veel goed wetenschapelijk werk uit die tijd en daarvoor komt van mensen die een bijbaantje bij de kerk hadden :).

Precies. Een stukje non-informatie, dat wel interesse oproept, maar zo summier, dat je er niets mee kan.
 
Indoctrinatie, dat is wat het is. Toevallig had ik het met een collega over Sinterklaas. Kinderen willen zo graag geloven dat ze het voor de hand liggende niet willen zien. Met God gaat dit net zo goed op.

Ik ben ook katholiek opgevoed, maar niet zo uitgebreid als jij. Misschien is dat toch een verschil tussen Limburg en de Haagse regio. Ik ben wel gedoopt en heb vormsel gedaan. Maar wij ging op een gegeven moment met z'n allen niet meer elke week. Vanaf dat ik een jaar of 11 was, gingen mijn zus en ik wat fanatieker sporten. Het was dus ook enigszins een tijdgebrek. Ik heb daarna eigenlijk alle interesse verloren. Mijn ouders geloven wel (zoals je zegt, een familiegebruik), maar gaan ook niet wekelijks naar de kerk.

Mijn ouders gaan ook niet elke week, echt fanatiek gelovig zijn ze ook niet. De wrevel zat hier dus vooral in het culturele gedeelte, het afstand doen van een stukje vastigheid dat erbij hoorde, samen naar de kerk met kerst en pasen enz. Ik was er wel elke week in de tijd dat ik misdienaar was, en ook in het kinderkoortje zat. Hier is / was het verder natuurlijk ook wel een stukje 'meer' katholiek dan in de rest van het land, inderdaad. Maar dat zie je steeds minder worden. Overigens denk ik dat dit wel een groot deel uitmaakt van waarom ik een redelijk 'fanatieke' atheïst (of anti-theïst) ben geworden. Veel atheïsten boeit het eigenlijk allemaal niet zo. Die zijn vaak ook niet écht gelovig opgevoed, of maar een heel klein beetje. Maar ik kan me er echt om opwinden. Zeker als ik bij een trouwmis, begrafenis, of een jaardienst in de kerk zit, en me realiseer dat ik nog steeds driekwart van de hele mis zo zelf zou kunnen opvoeren, al die vaste versjes. Gewoon omdat ik het zo vaak gehoord heb.
 
Mijn ouders gaan ook niet elke week, echt fanatiek gelovig zijn ze ook niet. De wrevel zat hier dus vooral in het culturele gedeelte, het afstand doen van een stukje vastigheid dat erbij hoorde, samen naar de kerk met kerst en pasen enz. Ik was er wel elke week in de tijd dat ik misdienaar was, en ook in het kinderkoortje zat. Hier is / was het verder natuurlijk ook wel een stukje 'meer' katholiek dan in de rest van het land, inderdaad. Maar dat zie je steeds minder worden. Overigens denk ik dat dit wel een groot deel uitmaakt van waarom ik een redelijk 'fanatieke' atheïst (of anti-theïst) ben geworden. Veel atheïsten boeit het eigenlijk allemaal niet zo. Die zijn vaak ook niet écht gelovig opgevoed, of maar een heel klein beetje. Maar ik kan me er echt om opwinden. Zeker als ik bij een trouwmis, begrafenis, of een jaardienst in de kerk zit, en me realiseer dat ik nog steeds driekwart van de hele mis zo zelf zou kunnen opvoeren, al die vaste versjes. Gewoon omdat ik het zo vaak gehoord heb.

Door hem en met hem....

Een herkenbaar verhaal. Mijn moeder die, als ik weer eens niet was meegegaan naar de kerk stelde "maar... was vanochtend ook in de kerk!" Ziehier de groepsdwang in een notedop. Bij mij was het wel een beetje over toen bij een herdenkingsmis voor mijn oma op Moederdag de pastoor er vol in ging en schande sprak van werkende moeders die niet wisten waar hun taak lag (het enige recht van de vrouw is...)
En als je aan vrienden vraagt waarom hun kind is gedoopt "ja, gewoon..."
 
Mijn ouders gaan ook niet elke week, echt fanatiek gelovig zijn ze ook niet. De wrevel zat hier dus vooral in het culturele gedeelte, het afstand doen van een stukje vastigheid dat erbij hoorde, samen naar de kerk met kerst en pasen enz. Ik was er wel elke week in de tijd dat ik misdienaar was, en ook in het kinderkoortje zat. Hier is / was het verder natuurlijk ook wel een stukje 'meer' katholiek dan in de rest van het land, inderdaad. Maar dat zie je steeds minder worden. Overigens denk ik dat dit wel een groot deel uitmaakt van waarom ik een redelijk 'fanatieke' atheïst (of anti-theïst) ben geworden. Veel atheïsten boeit het eigenlijk allemaal niet zo. Die zijn vaak ook niet écht gelovig opgevoed, of maar een heel klein beetje. Maar ik kan me er echt om opwinden. Zeker als ik bij een trouwmis, begrafenis, of een jaardienst in de kerk zit, en me realiseer dat ik nog steeds driekwart van de hele mis zo zelf zou kunnen opvoeren, al die vaste versjes. Gewoon omdat ik het zo vaak gehoord heb.

Ik ga waarschijnlijk nog langer dan jij niet naar de kerk en ben ook minder vaak geweest, maar ook ik ken nog steeds veel teksten meedreunen. Bizar, hè.

Ik denk ook dat er veel gelovigen zijn, die helemaal niet over hun geloof hebben nagedacht, maar het traditiegetrouw gewoon zijn. Makke schapen.

Afgelopen week is onze zoon bij het kerkkoor gaan zingen. Hij had er al een aantal keer omgevraagd. Ze hadden er "reclame" voor gemaakt op school. Op de vraag van de kerkkoordame of hij wel gedoopt was en 1e communie had gedaan, was het antwoord van mijn vriendin dat hij dat later zelf mag bepalen, als hij groot is. Een compleet nieuwe invalshoek voor deze dame.
Overigens is onze zoon nogal wispelturig. Dus wij verwachten dat hij dit niet heel lang erg leuk blijft vinden. Mocht hij ons verrassen, dan gaan we misschien wel verder op zoek naar iets "ongelovigs". Overigens is dit gratis en doet hij al twee dingen. Het budget raakt natuurlijk ook een keertje op.
 
Door hem en met hem....

Een herkenbaar verhaal. Mijn moeder die, als ik weer eens niet was meegegaan naar de kerk stelde "maar... was vanochtend ook in de kerk!" Ziehier de groepsdwang in een notedop. Bij mij was het wel een beetje over toen bij een herdenkingsmis voor mijn oma op Moederdag de pastoor er vol in ging en schande sprak van werkende moeders die niet wisten waar hun taak lag (het enige recht van de vrouw is...)
En als je aan vrienden vraagt waarom hun kind is gedoopt "ja, gewoon..."

Die heb ik gelukkig nooit gehoord. Ik weet niet of je uit een dorp komt, maar bij ons was het meer een verzameling vreemden in een kerkgebouw dan een hechte samenleving.

Mijn petekind is ook gedoopt. Mijn zus en vriend hebben daar (helaas) toch nog meer gevoel bij dan wij. Overigens is het voor hen dus geen belemmering om twee ongelovige peetouders te kiezen voor hun kind.
 
Terug
Bovenaan Onderaan