Racisme & Discriminatie

Bacchus zei:
Ze maken zich er inderdaad een beetje gemakkelijk van af. Al die kattebelletjes getuigen van laksheid en luiheid. Zo kun je geen discussie voeren.
Klik om te vergroten...
Dat vind ik nou ook. Ons een beetje warm maken voor een veldslag en dan halverwege ineens terugkrabbelen en zeggen dat ze misschien moeten ophouden met de discussie. Luie Hollanders zijn het.
 
Kun je eisen van mensen dat ze een bepaalde mate van tolerantie/aanpassingsvermogen vertonen als ze willen komen werken/wonen in je bedrijf/land?

Ik denk van wel. In het geval van een bedrijf gaat dat in de eerste plaats om dat je geschikt bent voor het vervullen van de functie.

Casus 1. De Zweedse dame liet bij haar sollicitatie de uitgestoken hand van de manager/sollicitatiegesprek leider hangen maar streek met haar hand over haar hart als teken van groet. Waarschijnlijk met een glimlach want ze zal daar de intentie hebben gehad een goede indruk achter te laten. Gezien de foto een jonge meid, hoger opgeleid gok ik (iig meertalig aangezien het de functie die van tolk was). Hierop werd het gesprek gelijk afgekapt. ze is dus verder niet inhoudelijk beoordeeld of ze geschikt is voor de functie van tolk. Mijn interpretatie: de man in kwestie is kortzichtig en voelde zich persoonlijk te kijk gezet omdat de begroeting niet liep hoe hij verwachte. Zijn eigen functie is echter dat hij goede people-skills moet hebben. Gezien ze een tolk zochten neem ik aan dat zijn bedrijf zaken doet of te maken heeft met contacten met verschillende culturen en achtergronden. Het gebrek aan respect voor andere culturen (van de sollicitatie-beoordelaar) is daarom op zijn minst vreemd, zeker bij de assessment van iemand die langskomt voor deze specifieke functie. Daarom: het bedrijf zou deze kerel moeten berispen of zelfs ontslaan omdat hij duidelijk niet voldoet het benodigde vermogen om met diversiteit binnen het bedrijf om te gaan om te gaan. Als het niet geven van een hand van invloed is op de functie zelf, dan had hij dit criterium in een gesprek met haar ter sprake kunnen brengen (en zelfs na afloop als reden gebruiken voor het afwijzen) maar het direct afkappen van de sollicitatie na de "mislukte handshake" is wat mij betreft fout. Het toekennen van de schadevergoeding kan ik nog wel enigszins begrijpen (belangrijker voor mij dat het bedrijf/deze persoon het voortaan anders aanpakt).

Casus 2. Twee mensen die weigeren de hand te schudden van iemand van het andere geslacht willen inburgeren en een nieuwe nationaliteit aanvragen. Elk land kan zelf opstellen aan welke eissen mensen die een nationaliteit aanvragen moeten voldoen. Voor Zwitserland is dit (naast een termijn van 12 jaar bewonen plus wat uitzonderingen):

Voordat de Einbürgerungsbewilligung wordt verleend, onderzoekt de bond:
  • of je in de Zwitserse maatschappij geïntegreerd bent
  • of je met de Zwitserse levensgewoontes, zeden en gebruiken vertrouwd bent
  • of je het Zwitserse recht respecteert
  • of je geen gevaar bent voor de Zwitserse staat
"..vertrouwd zijn met de levensgewoontes, zeden en gebruiken" is een formulering die vrij breed is. Echter, als ik zeg dat ik vertrouwd ben met het gebruik om insecten te eten als ik op bezoek ben bij een Afrikaanse stam, dan suggereert het "vertrouwd zijn met" wel iets meer dan "kennis hebben dat de anderen van de stam dit zo doen". Een uitgestoken hand niet aannemen is het afwijzen van een van de Zwitserse gebruiken. Kortom, het kan zo geïnterpreteerd worden dat het niet toekennen terecht is aangezien niet aan de gestelde voorwaarden is voldaan.

Dat neemt niet weg dat ikzelf "het niet geven van een handje" als iets doorslaggevends zou kunnen zien. Echter als dit exemplarisch is voor een levensopvatting waarin mensen enkel met hetzelfde geslacht om (mogen) gaan, dan zijn de consequenties wel dusdanig groot dat het een dingetje kan zijn. Als jij een ambulance nodig hebt, of de bakker binnenstapt, of op klassengesprek gaat bij de school van je kinderen dan is het weigeren om iemand aan te kijken waarmee je een interactie hebt een behoorlijk verstorend iets.

Wat mij betreft mag je dan best de nationaliteit (en de daaraan verbonden verworven luxe-rechten) geweigerd worden, om mensen zo te stimuleren om te integreren en assimileren met de cultuur in hun nieuwe thuisland. Voor andere basale rechten (zoals medische zorg, toegang tot scholing etc) behoud je ook zonder Zwitsers paspoort gewoon aanspraak neem ik aan?
 
Laatst bewerkt:
Relix zei:
Kun je eisen van mensen dat ze een bepaalde mate van tolerantie/aanpassingsvermogen vertonen als ze willen komen werken/wonen in je bedrijf/land?

Ik denk van wel. In het geval van een bedrijf gaat dat in de eerste plaats om dat je geschikt bent voor het vervullen van de functie.

Casus 1. De Zweedse dame liet bij haar sollicitatie de uitgestoken hand van de manager/sollicitatiegesprek leider hangen maar streek met haar hand over haar hart als teken van groet. Waarschijnlijk met een glimlach want ze zal daar de intentie hebben gehad een goede indruk achter te laten. Gezien de foto een jonge meid, hoger opgeleid gok ik (iig meertalig aangezien het de functie die van tolk was). Hierop werd het gesprek gelijk afgekapt. ze is dus verder niet inhoudelijk beoordeeld of ze geschikt is voor de functie van tolk. Mijn interpretatie: de man in kwestie is kortzichtig en voelde zich persoonlijk te kijk gezet omdat de begroeting niet liep hoe hij verwachte. Zijn eigen functie is echter dat hij goede people-skills moet hebben. Gezien ze een tolk zochten neem ik aan dat zijn bedrijf zaken doet of te maken heeft met contacten met verschillende culturen en achtergronden. Het gebrek aan respect voor andere culturen (van de sollicitatie-beoordelaar) is daarom op zijn minst vreemd, zeker bij de assessment van iemand die langskomt voor deze specifieke functie. Daarom: het bedrijf zou deze kerel moeten berispen of zelfs ontslaan omdat hij duidelijk niet voldoet het benodigde vermogen om met diversiteit binnen het bedrijf om te gaan om te gaan. Als het niet geven van een hand van invloed is op de functie zelf, dan had hij dit criterium in een gesprek met haar ter sprake kunnen brengen (en zelfs na afloop als reden gebruiken voor het afwijzen) maar het direct afkappen van de sollicitatie na de "mislukte handshake" is wat mij betreft fout. Het toekennen van de schadevergoeding kan ik nog wel enigszins begrijpen (belangrijker voor mij dat het bedrijf/deze persoon het voortaan anders aanpakt).

Casus 2. Twee mensen die weigeren de hand te schudden van iemand van het andere geslacht willen inburgeren en een nieuwe nationaliteit aanvragen. Elk land kan zelf opstellen aan welke eissen mensen die een nationaliteit aanvragen moeten voldoen. Voor Zwitserland is dit (naast een termijn van 12 jaar bewonen plus wat uitzonderingen):

Voordat de Einbürgerungsbewilligung wordt verleend, onderzoekt de bond:
  • of je in de Zwitserse maatschappij geïntegreerd bent
  • of je met de Zwitserse levensgewoontes, zeden en gebruiken vertrouwd bent
  • of je het Zwitserse recht respecteert
  • of je geen gevaar bent voor de Zwitserse staat
"..vertrouwd zijn met de levensgewoontes, zeden en gebruiken" is een formulering die vrij breed is. Echter, als ik zeg dat ik vertrouwd ben met het gebruik om insecten te eten als ik op bezoek ben bij een Afrikaanse stam, dan suggereert het "vertrouwd zijn met" wel iets meer dan "kennis hebben dat de anderen van de stam dit zo doen". Een uitgestoken hand niet aannemen is het afwijzen van een van de Zwitserse gebruiken. Kortom, het kan zo geïnterpreteerd worden dat het niet toekennen terecht is aangezien niet aan de gestelde voorwaarden is voldaan.

Dat neemt niet weg dat ikzelf "het niet geven van een handje" als iets doorslaggevends zou kunnen zien. Echter als dit exemplarisch is voor een levensopvatting waarin mensen enkel met hetzelfde geslacht om (mogen) gaan, dan zijn de consequenties wel dusdanig groot dat het een dingetje kan zijn. Als jij een ambulance nodig hebt, of de bakker binnenstapt, of op klassengesprek gaat bij de school van je kinderen dan is het weigeren om iemand aan te kijken waarmee je een interactie hebt een behoorlijk verstorend iets.

Wat mij betreft mag je dan best de nationaliteit (en de daaraan verbonden verworven luxe-rechten) geweigerd worden, om mensen zo te stimuleren om te integreren en assimileren met de cultuur in hun nieuwe thuisland. Voor andere basale rechten (zoals medische zorg, toegang tot scholing etc) behoud je ook zonder Zwitsers paspoort gewoon aanspraak neem ik aan?
Klik om te vergroten...
Keurig geformuleerd. Ik sta erachter!
 
Relix zei:
Kun je eisen van mensen dat ze een bepaalde mate van tolerantie/aanpassingsvermogen vertonen als ze willen komen werken/wonen in je bedrijf/land?

Ik denk van wel. In het geval van een bedrijf gaat dat in de eerste plaats om dat je geschikt bent voor het vervullen van de functie.

Casus 1. De Zweedse dame liet bij haar sollicitatie de uitgestoken hand van de manager/sollicitatiegesprek leider hangen maar streek met haar hand over haar hart als teken van groet. Waarschijnlijk met een glimlach want ze zal daar de intentie hebben gehad een goede indruk achter te laten. Gezien de foto een jonge meid, hoger opgeleid gok ik (iig meertalig aangezien het de functie die van tolk was). Hierop werd het gesprek gelijk afgekapt. ze is dus verder niet inhoudelijk beoordeeld of ze geschikt is voor de functie van tolk. Mijn interpretatie: de man in kwestie is kortzichtig en voelde zich persoonlijk te kijk gezet omdat de begroeting niet liep hoe hij verwachte. Zijn eigen functie is echter dat hij goede people-skills moet hebben. Gezien ze een tolk zochten neem ik aan dat zijn bedrijf zaken doet of te maken heeft met contacten met verschillende culturen en achtergronden. Het gebrek aan respect voor andere culturen (van de sollicitatie-beoordelaar) is daarom op zijn minst vreemd, zeker bij de assessment van iemand die langskomt voor deze specifieke functie. Daarom: het bedrijf zou deze kerel moeten berispen of zelfs ontslaan omdat hij duidelijk niet voldoet het benodigde vermogen om met diversiteit binnen het bedrijf om te gaan om te gaan. Als het niet geven van een hand van invloed is op de functie zelf, dan had hij dit criterium in een gesprek met haar ter sprake kunnen brengen (en zelfs na afloop als reden gebruiken voor het afwijzen) maar het direct afkappen van de sollicitatie na de "mislukte handshake" is wat mij betreft fout. Het toekennen van de schadevergoeding kan ik nog wel enigszins begrijpen (belangrijker voor mij dat het bedrijf/deze persoon het voortaan anders aanpakt).

Casus 2. Twee mensen die weigeren de hand te schudden van iemand van het andere geslacht willen inburgeren en een nieuwe nationaliteit aanvragen. Elk land kan zelf opstellen aan welke eissen mensen die een nationaliteit aanvragen moeten voldoen. Voor Zwitserland is dit (naast een termijn van 12 jaar bewonen plus wat uitzonderingen):

Voordat de Einbürgerungsbewilligung wordt verleend, onderzoekt de bond:
  • of je in de Zwitserse maatschappij geïntegreerd bent
  • of je met de Zwitserse levensgewoontes, zeden en gebruiken vertrouwd bent
  • of je het Zwitserse recht respecteert
  • of je geen gevaar bent voor de Zwitserse staat
"..vertrouwd zijn met de levensgewoontes, zeden en gebruiken" is een formulering die vrij breed is. Echter, als ik zeg dat ik vertrouwd ben met het gebruik om insecten te eten als ik op bezoek ben bij een Afrikaanse stam, dan suggereert het "vertrouwd zijn met" wel iets meer dan "kennis hebben dat de anderen van de stam dit zo doen". Een uitgestoken hand niet aannemen is het afwijzen van een van de Zwitserse gebruiken. Kortom, het kan zo geïnterpreteerd worden dat het niet toekennen terecht is aangezien niet aan de gestelde voorwaarden is voldaan.

Dat neemt niet weg dat ikzelf "het niet geven van een handje" als iets doorslaggevends zou kunnen zien. Echter als dit exemplarisch is voor een levensopvatting waarin mensen enkel met hetzelfde geslacht om (mogen) gaan, dan zijn de consequenties wel dusdanig groot dat het een dingetje kan zijn. Als jij een ambulance nodig hebt, of de bakker binnenstapt, of op klassengesprek gaat bij de school van je kinderen dan is het weigeren om iemand aan te kijken waarmee je een interactie hebt een behoorlijk verstorend iets.

Wat mij betreft mag je dan best de nationaliteit (en de daaraan verbonden verworven luxe-rechten) geweigerd worden, om mensen zo te stimuleren om te integreren en assimileren met de cultuur in hun nieuwe thuisland. Voor andere basale rechten (zoals medische zorg, toegang tot scholing etc) behoud je ook zonder Zwitsers paspoort gewoon aanspraak neem ik aan?
Klik om te vergroten...

Goed post, Relix, dank voor je bijdrage. Ik heb nu net te weinig tijd voor een inhoudelijke reactie, maar ik kom erop terug.
 
De Bouterbaas zei:
haha, die wilde ik eerst kiezen maar da was zo n'en moeilijk woord dat het bij veearts bleef.
Klik om te vergroten...

Eigenlijk, nu ik er zo eens over nadenk, is heel dat handen schudden maar een vieze gewoonte. Waar die handen allemaal zijn geweest... :braak:
Elkaar stevig op de bek pakken is misschien wel schoner... Hoewel...
 
De Bondscoach zei:
Eigenlijk, nu ik er zo eens over nadenk, is heel dat handen schudden maar een vieze gewoonte. Waar die handen allemaal zijn geweest... :braak:
Elkaar stevig op de bek pakken is misschien wel schoner... Hoewel...
Klik om te vergroten...

Afhankelijk van de heersende epidemie worden hier minder of meer handen geschud. Er worden meer ziekteverwekkende bacteriën door handen schudden overgebracht dan door een eenvoudig kusje op de wang. Jij gaat meteen weer met duikbril en snorkel en al naar binnen, dat kan tot een lichte verkoudheid leiden.
 
De Bouterbaas zei:
En om de dialoog weer wat lucht te geven: voor bijvoorbeeld een veearts zou ik dat niet schudden van de hand ook niet zo'n probleem vinden
Klik om te vergroten...

Als we het specifiek over handen schudden hebben:
Uit de persoonlijke levensfeer: toen we net in Leipzig waren komen wonen hebben we in de eerste weken diverse mensen over de vloer gehad. Mannetje voor de meterstanden, het aansluiten internet, het controleren van de kozijnen en het afleveren van onze nieuwe keukenapparatuur en wasmachine bijvoorbeeld.

En serieus, geen van alleen stak uit zichzelf een hand uit (zoals ik in Nederland gewent was) en 4/5 gaven nadat ze aarzelend toch mijn uitgestoken hand na een paar seconden maar schudden geen naam of groet terug.. Alleen een gehaaste en licht geërgerde blik terwijl ze over mijn schouder alvast keken of ze de keuken/meterkast zagen..

Kwam erg lomp op me over en had niet verwacht dat dit verschil zelfs tussen NL en DSL zo groot zou zijn. Ook word je hier zelden begroet, bedankt of 'nog een fijne dag' toegewenst (zomers is men overigens vriendelijker dan 's winters - dat wel)..

Oh.. en op dag 2 liep ik met mijn vriendin over een smalle stoep in een rustige straat in onze buurt. We passeerden een oude vrouw die haar hond uitliet en ik begroete haar "hallo / abent o.i.d.". Leek me vrij normaal als je iemand binnen een halve meter moet passeren en aankijkt. Nog nooit zo'n geirriteerde en afwijzende blik terug gehad. Rare Duitsers.
 
Relix zei:
Kun je eisen van mensen dat ze een bepaalde mate van tolerantie/aanpassingsvermogen vertonen als ze willen komen werken/wonen in je bedrijf/land?

Ik denk van wel. In het geval van een bedrijf gaat dat in de eerste plaats om dat je geschikt bent voor het vervullen van de functie.

Casus 1. De Zweedse dame liet bij haar sollicitatie de uitgestoken hand van de manager/sollicitatiegesprek leider hangen maar streek met haar hand over haar hart als teken van groet. Waarschijnlijk met een glimlach want ze zal daar de intentie hebben gehad een goede indruk achter te laten. Gezien de foto een jonge meid, hoger opgeleid gok ik (iig meertalig aangezien het de functie die van tolk was). Hierop werd het gesprek gelijk afgekapt. ze is dus verder niet inhoudelijk beoordeeld of ze geschikt is voor de functie van tolk. Mijn interpretatie: de man in kwestie is kortzichtig en voelde zich persoonlijk te kijk gezet omdat de begroeting niet liep hoe hij verwachte. Zijn eigen functie is echter dat hij goede people-skills moet hebben. Gezien ze een tolk zochten neem ik aan dat zijn bedrijf zaken doet of te maken heeft met contacten met verschillende culturen en achtergronden. Het gebrek aan respect voor andere culturen (van de sollicitatie-beoordelaar) is daarom op zijn minst vreemd, zeker bij de assessment van iemand die langskomt voor deze specifieke functie. Daarom: het bedrijf zou deze kerel moeten berispen of zelfs ontslaan omdat hij duidelijk niet voldoet het benodigde vermogen om met diversiteit binnen het bedrijf om te gaan om te gaan. Als het niet geven van een hand van invloed is op de functie zelf, dan had hij dit criterium in een gesprek met haar ter sprake kunnen brengen (en zelfs na afloop als reden gebruiken voor het afwijzen) maar het direct afkappen van de sollicitatie na de "mislukte handshake" is wat mij betreft fout. Het toekennen van de schadevergoeding kan ik nog wel enigszins begrijpen (belangrijker voor mij dat het bedrijf/deze persoon het voortaan anders aanpakt).

Casus 2. Twee mensen die weigeren de hand te schudden van iemand van het andere geslacht willen inburgeren en een nieuwe nationaliteit aanvragen. Elk land kan zelf opstellen aan welke eissen mensen die een nationaliteit aanvragen moeten voldoen. Voor Zwitserland is dit (naast een termijn van 12 jaar bewonen plus wat uitzonderingen):

Voordat de Einbürgerungsbewilligung wordt verleend, onderzoekt de bond:
  • of je in de Zwitserse maatschappij geïntegreerd bent
  • of je met de Zwitserse levensgewoontes, zeden en gebruiken vertrouwd bent
  • of je het Zwitserse recht respecteert
  • of je geen gevaar bent voor de Zwitserse staat
"..vertrouwd zijn met de levensgewoontes, zeden en gebruiken" is een formulering die vrij breed is. Echter, als ik zeg dat ik vertrouwd ben met het gebruik om insecten te eten als ik op bezoek ben bij een Afrikaanse stam, dan suggereert het "vertrouwd zijn met" wel iets meer dan "kennis hebben dat de anderen van de stam dit zo doen". Een uitgestoken hand niet aannemen is het afwijzen van een van de Zwitserse gebruiken. Kortom, het kan zo geïnterpreteerd worden dat het niet toekennen terecht is aangezien niet aan de gestelde voorwaarden is voldaan.

Dat neemt niet weg dat ikzelf "het niet geven van een handje" als iets doorslaggevends zou kunnen zien. Echter als dit exemplarisch is voor een levensopvatting waarin mensen enkel met hetzelfde geslacht om (mogen) gaan, dan zijn de consequenties wel dusdanig groot dat het een dingetje kan zijn. Als jij een ambulance nodig hebt, of de bakker binnenstapt, of op klassengesprek gaat bij de school van je kinderen dan is het weigeren om iemand aan te kijken waarmee je een interactie hebt een behoorlijk verstorend iets.

Wat mij betreft mag je dan best de nationaliteit (en de daaraan verbonden verworven luxe-rechten) geweigerd worden, om mensen zo te stimuleren om te integreren en assimileren met de cultuur in hun nieuwe thuisland. Voor andere basale rechten (zoals medische zorg, toegang tot scholing etc) behoud je ook zonder Zwitsers paspoort gewoon aanspraak neem ik aan?
Klik om te vergroten...
Goede en genuanceerde uiteenzetting! Dat laat zien dat je veel zaken op maat moet benaderen en beoordelen. Je hebt de sensatie en de hype rondom dit onderwerp er uit gehaald zonder het onrecht aan te doen. Hier kan ik prima mee leven!
 
Relix zei:
Als we het specifiek over handen schudden hebben:
Uit de persoonlijke levensfeer: toen we net in Leipzig waren komen wonen hebben we in de eerste weken diverse mensen over de vloer gehad. Mannetje voor de meterstanden, het aansluiten internet, het controleren van de kozijnen en het afleveren van onze nieuwe keukenapparatuur en wasmachine bijvoorbeeld.

En serieus, geen van alleen stak uit zichzelf een hand uit (zoals ik in Nederland gewent was) en 4/5 gaven nadat ze aarzelend toch mijn uitgestoken hand na een paar seconden maar schudden geen naam of groet terug.. Alleen een gehaaste en licht geërgerde blik terwijl ze over mijn schouder alvast keken of ze de keuken/meterkast zagen..

Kwam erg lomp op me over en had niet verwacht dat dit verschil zelfs tussen NL en DSL zo groot zou zijn. Ook word je hier zelden begroet, bedankt of 'nog een fijne dag' toegewenst (zomers is men overigens vriendelijker dan 's winters - dat wel)..

Oh.. en op dag 2 liep ik met mijn vriendin over een smalle stoep in een rustige straat in onze buurt. We passeerden een oude vrouw die haar hond uitliet en ik begroete haar "hallo / abent o.i.d.". Leek me vrij normaal als je iemand binnen een halve meter moet passeren en aankijkt. Nog nooit zo'n geirriteerde en afwijzende blik terug gehad. Rare Duitsers.
Klik om te vergroten...

Die ervaring heb ik hier net over de grens met Zuid-Duitsland helemaal niet. Het kan dus zomaar streekgebonden zijn.

Een paar jaar geleden was ik in Egypte, waar een vrouwelijke medewerker mij de hand weigerde te schudden. Geen probleem, maar wel een aparte ervaring. Ik heb 'r meteen ontslagen. Dat wel ;)
 
De Bouterbaas zei:
Die ervaring heb ik hier net over de grens met Zuid-Duitsland helemaal niet. Het kan dus zomaar streekgebonden zijn.
Klik om te vergroten...

Ik was ook benieuwd maar na navraag lijkt het toch nog een groot verschil tussen Oost en West te zijn. Welicht zelfs nog genuanceerder tussen de armere arbeiderssteden en de rijkere (in Dresden viel het me veel minder op namelijk).

Zo zien veel slagers zich hier bijvoorbeeld ook nog als de belangrijke personen van vroeger (de slager moest je te vriend houden want die kon je een goed of een slecht stuk vlees geven en stond dus redelijk hoog in aanzien binnen de lokale gemeenschap). Veel verkopers zijn dus nooit op voorhand vriendelijker dan de klant. Terwijl in het westen er veel meer de handelsgeest regeerd incl. (schijn)vriendelijk naar de buitenwereld.
 
Relix zei:
Ik was ook benieuwd maar na navraag lijkt het toch nog een groot verschil tussen Oost en West te zijn. Welicht zelfs nog genuanceerder tussen de armere arbeiderssteden en de rijkere (in Dresden viel het me veel minder op namelijk).

Zo zien veel slagers zich hier bijvoorbeeld ook nog als de belangrijke personen van vroeger (de slager moest je te vriend houden want die kon je een goed of een slecht stuk vlees geven en stond dus redelijk hoog in aanzien binnen de lokale gemeenschap). Veel verkopers zijn dus nooit op voorhand vriendelijker dan de klant. Terwijl in het westen er veel meer de handelsgeest regeerd incl. (schijn)vriendelijk naar de buitenwereld.
Klik om te vergroten...
Aha, ik ben inderdaad niet anders gewend dan dat Duitsers altijd een hand geven bij binnenkomst.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan Onderaan