Iedereen denkt altijd vol nostalgie over de eigen kindertijd, maar ik denk dat veel mensen hier - inclusief ikzelf - zich echt zouden doodvervelen als ze nu opeens terug zouden worden geplaatst in de jaren zeventig... De tijd dat in een supermarkt ellenboogmacaroni gold als tamelijk exclusief (met smac en ketchup), je jaloers was op je vriendje omdat zijn familie met de auto op vakantie ging naar Spanje (niet wetende dat hij met zijn vloekende vader achter het stuur bij elke grensovergang uren moest wachten), 'Ter land, ter zee en in de lucht' op televisie het hoogtepunt was van vermaak - samen met het spel 'Pong', disco het belangrijkste muzikale avontuur was, de straten leeg waren, want er was niks... nauwelijks kroegen en restaurants. Vooral: blauwbekken in het PSV stadion, uiteraard een staanplaats. Geef mij dan toch maar deze tijd, ondanks de evidente nadelen. Op straat, in supermarkten en restaurants een keur aan smaken, kleuren en geuren; bijzondere gerechten, vele bieren, heerlijke wijnen (vroeger altijd zure bocht), zo veel informatie op het internet, babbelen en discussiëren op fora als deze, vakanties en reizen - als je wilt - naar Azië, Amerika, et cetera, prachtige games, muziek van alle genres meestal binnen twee klikken te beluisteren... en films te bekijken, een comfortabele stoel in het stadion met de bierpomp in de buurt... Voor mij in ieder geval is de wereld groter en meer boeiend geworden.
Toegegeven, De opwinding was er natuurlijk ook in de jaren zeventig: evident terrorismegevaar met trein- en schoolkapingen, RMS, RAF. Rode Brigade, CCC... Koude Oorlog en nucleaire dreiging, Oost-Europa hermetisch gesloten...
En om topic te blijven, ik herinner me ook de vele, vele racistische grappen. In Woensel-west vooral over Surinamers (die zouden 'afgeven'), later vaak Turken.
Ik wil niet per se vervelend doen, want natuurlijk herinner ik me ook de vrijheid die ik had als kind. De prestatiedruk en prikkeloverdosis waren minder dan nu, denk ik. Als ik deze week in de Volkskrant lees dat ouders bij de huisarts vragen om Ritalin om zo hun kinderen op een hogere schooltype te krijgen, denk ik ook: arme kinderen... Maar ik wilde gewoon ander perspectief geven.
Alles lekker anoniem en online doen, ik heb schijt aan je dat je blank donker of vrouw bent, solliciteer onder een nummer en als je voldoet aan de eisen/functie ben je welkom en zie ik wel wie of wat je bent als je voor me neus staat. 
In Nederland kunnen we het Zwitsers staatsburgerschap toch al niet toekennen.
