Opvang- en herstelcentra gericht op terug uitzetten tenzij echt niet anders kan.
Als t om leren gaat, waarom moet er dan een stel dieren tegen de natuur in gehouden worden? Wat leren we daar van?
Steeds meer houden dierentuinen (EAZA) hebben richtlijnen om zich steeds natuur georiënteerder te gedragen. Dus in dat opzicht word er gewerkt. Maar een dier in het wild bestuderen is vrij lastig. Omdat er een hoop factoren zijn die het beïnvloeden en daarnaast is het gewoon lastiger om alles te weten te komen over een vogel in een regenwoud.
Je hebt natuurlijk gelijk dat met name gedrags studies een disclaimer nodig hebben. Dat zeker. Maar je hebt ook andere elementen die te bestuderen zijn. Bijv. Voeding, bloedwaarde (wat zijn gemiddelde waren van een gezond dier) Etc. Deze helpen bij het opvangen van dieren maar ook zeker met het begrijpen van wilde populaties.
Overgins kan het onderzoek in dierentuinen kan zeker nog verbeteren in bepaalde aspecten. Maar momenteel zie je hierin groei.
Als t bestuderen is, gaat dat al mis. Zo zijn hondentheorieen in de jaren 50 gebaseerd op het bestuderen van wolven in gevangenschap. Bleek de realiteit van wolven in t wild toch heel anders te zijn en hebben we decennia lang op verkeerde gronden en daardoor met verkeerde methodes honden opgevoed. Op veel plekken gebeurt dat nog steeds op de verkeerde manier. Grotendeels gebaseerd op dat ene foute onderzoek.
Lijkt me sws verkeerd om een gedomesticeerde hond te vergelijken met een wolf. Zonder de hypotheses te testen.
Maar dat is een terecht kritiek punt. Het is ook zeker niet zwart wit en hypotheses dienen hertest te moeten worden zoals in iedere wetenschap. Zowel het onderzoek als de dierenparken zijn een wereld van verschil met de jaren 50. Gelukkig totaal niet meer te vergelijken.
Leren over het belang van natuurbescherming dan, m.n. voor kinderen? Dat is m.n. voor dieren die met uitsterven zijn bedreigd. Nuttig. Maar kan ook anders. En dan blijven er ook heel wat minder dieren over, want veel dieren in n dierentuin zijn niet met uitsterven bedreigd. Bijv deze wolven.
De grijze wolf (NA variant) is pas dit jaar of vorig jaar van de bedreigende diersoorten lijst gehaald. Waarbij er veel kritiek is of dit wel terecht is. De euroaziatische wolf is idd niet bedreigd maar dat is maar relatief. Gezien ze wel in een stuk minder gebieden voorkomen dan oorspronkelijk.
Ook wil je natuurlijk niet beginnen met een populatie als ze al bedreigd zijn (wild vang bij EAZA zo goed als verboden). Dus om een gezonde populatie (zonder of minimale inteelt) is het goed om bijv. De wolven te houden. Mocht het in het wild slecht gaan dan heb je in dierenparken een gezonde populatie om het opgevangen.
Feitjes, inspiratie en ruimte om vragen te stellen.
In dierentuinen heb ik vroeger als kind overigens niks over dieren geleerd. Niks wat me is bijgebleven iig. Behalve dat tijgers en leeuwen op en neer lopen in hun kooi, van pure ellende. Dat staat wel op mn netvlies gebrand.
Maar het echte leren over dieren kwam later. Middelbare school, documentaires, lezen, etc.
Is natuurlijk ook heel persoons gebonden. Dierenparken hebben mij veel geleerd over dieren die ik anders wellicht niet zoveel aandacht aan had besteed (bijv. Fossa). Waarbij ik na het dierenpark juist op zoek ga naar documentaires over dit specifieke dier.
Ook de kwaliteit van educatie verschilt per dierenpark.
Dus dat leren wat ik regelmatig als argument pro dierentuinen lees, hoe significant is dat eigenlijk?
En wat van dat leren kan dan niet gedaan worden in opvang- en herstelcentra?
En waarvoor zijn alternatieven te bedenken?
Denk dat opvang en herstelcentra niet altijd bezoekers willen opvangen, soms er gespecialiseerd zijn en zijn vaak afhankelijk van donaties en subsidies. Dierenparken hebben daarnaast ook nog vaak een stroom van inkomen.s
Mijn optiek zijn beide nodig en vullen ze elkaar goed aan. Mensen komen naar een dierenpark voor vermaak en sommige (aantal is idd een vraag of dat significant is) komen er als natuurbeschermers of dierenliefhebbers uit.
Bovenstaande vragen bedoel ik oprecht en dus niet cynisch, overigens.
Vond ze ook oprecht overkomen en mijn antwoorden zijn ook zeker niet om het tegendeel te bewijzen. Want dierenparken zijn lastig te beoordelen. Alleen al om het feit dat 'geluk' vrij abstract is en al helemaal bij dieren lastig te meten is. Waardoor je het beide kanten op kunt interpreteren.