Korte verhalen

Een oud blogje van me:

“Domme vliegen leven langer” las ik gisteren op diverse websites naar aanleiding van een onderzoek door de Universiteit van Lausanne. En niet zo’n beetje ook! 20 hele dagen! (80 - 85 dagen in plaats van 50 - 55 dagen). De aanname is dat de slimmere vliegen hun hersenen actiever gebruiken, hierdoor meer energie verbruiken en dat dit tot ouderdom leidt.
De paralellen tussen dit onderzoek en mensen zijn nihil lijkt me. Intelligentere mensen hebben over het algemeen beter betaalde banen en het is bekend dat de beter betaalden gemiddeld langer leven. Ook worden we aangespoord vooral mentaal actief te blijven om dementie tegen te gaan, hetgeen levensverlengend kan werken. Maar hoe zit het met slimme en minder slimme mensen in het bedrijfsleven? Overleven de “dommere” medewerkers de “slimmere” of is het juist andersom?
Over het algemeen zitten slimmere mensen korter in hun functie, ze worden gepromoveerd of verlaten het pand op zoek naar een andere baan. Minder slimme mensen (ik heb het niet zo op het woord “dom”), doen hun ding, zitten vaak lang, zo niet verschrikkelijk lang in dezelfde functie en zijn minder mobiel. Ze nemen minder vaak risico’s en da’s een met succes beproefd model tot overleven. Daar staat tegenover dat de absoluut niet slimme medewerker als het goed is, en gelukkig is het vaak goed, door een knap performance evaluatiesysteem worden onderschept. Hij/zij krijgt vaak een 2e of 3e kans, maar bij uitblijvend succes valt dan toch het doek voor de medewerker. Hier loopt de vergelijking met de domme vlieg spaak. Ik weet, het is allemaal wat kort door de bocht, maar het gaat om de gedachte zullen we maar zeggen.
Toch geloof ik dat in veel organisaties nog veel domme vliegen zitten die overleven, die aan de vliegenmepper weten te ontsnappen door matig opgeleide en weinig daadkrachtige managers die zich geen raad weten met “poor performers”. Die wisselingen van de wacht moeiteloos lijken te overleven en die hun slimmere collega’s zien komen en gaan, om wat voor reden dan ook. Die reorganisatie na reorganisatie lekker hun stoel kunnen blijven warmhouden, vaak geholpen door een zwak management en dito arbeidsrecht. Slim hè?
 
En nog eentje:

Aan de wand kom je te hangen. Met je foto. Je moet er natuurlijk wel wat voor doen, namelijk 3 “pounds” biefstuk opeten. Da’s 1,36 kilo om precies te zijn. Geen sinecure lijkt me, maar gelet op het aantal foto’s aan de muur is het voor veel van de bezoekers een koud kunstje.

Ik zat in een Amerikaans steak house in Peoria Illinois, Amerika en was de lokale eetgewoonten aan het observeren.
De hoeveelheden die de Amerikanen opscheppen zijn indrukwekkend. Grote porties friet, salade met veel dressing en een halve liter bier of cola (met refill).
De sfeer was top. Amerikanen zijn gezellige, vaak “ietwat” zware en vooral vriendelijke mensen. Wij vinden het al snel “gemaakt”, maar ik vind het wel fijn. Mensen die elkaar begroeten, het personeel dat echt z’n best voor je doet en er voor zorgt dat alles kan.
De lunch in Amerika is ook al zo indrukwekkend. Ik bestel inmiddels op z’n Hollands alleen nog broodjes met kipfilet, rosbief of tonijn. Je krijgt per broodje ruim een ons beleg en dat vind ik persoonlijk te veel. Ik moet bovendien m’n broodje eerst zien te vinden tussen de onvermijdelijke chips. Als lunchdessert krijg je nog wat brownies en een chocolate chip cookie aangeboden. Pfff.

In China is het culinair altijd feest. Eten staat steeds centraal en het is vooral heel veel. 15 verschillende gerechten is normaal en iedereen geniet. Ik vind het fantastisch, maar niet iedere buitenlandse collega is even enthousiast. Al die “vreemde” gerechten, van kippenklauwen tot gestold bloed en vissenkoppensoep. Natafelen kennen de Chinezen niet. Een uitgebreid diner duurt een tot anderhalf uur en kun je je jetlag in je hotel gaan bestrijden.

In Zwitserland, waar ik sinds 3,5 jaar woon, kun je Europees eten. De keuken is een mix van Frans, Duits en Italiaans. Prima. Maar als we collega’s uit het buitenland op bezoek hebben gaan we regelmatig kaasfondue eten. Een pan borrelende, stinkende gele brei met niks anders dan stokbrood. Na afloop schnapps (om de kaas beter te laten verteren, jaja), chocolade mousse en espresso toe en lang natafelen.
Het is een voorrecht om in veel verschillende landen te komen en cultuur te snuiven en te proeven. Los van de culturele verschillen in het zaken doen zijn de eetverschillen net zo belangrijk.
De vanzelfsprekendheid en de trots waarin de meeste landen hun nationale gerechten presenteren is mooi om te zien. Ze zijn duidelijk trots op hun cultuur. Zouden wij in Nederland met evenzoveel trots boerenkool met worst serveren?

O ja, voor de volledigheid, mijn foto is niet aan de wand komen te hangen.
 
Een oud blogje van me:

“Domme vliegen leven langer” las ik gisteren op diverse websites naar aanleiding van een onderzoek door de Universiteit van Lausanne. En niet zo’n beetje ook! 20 hele dagen! (80 - 85 dagen in plaats van 50 - 55 dagen). De aanname is dat de slimmere vliegen hun hersenen actiever gebruiken, hierdoor meer energie verbruiken en dat dit tot ouderdom leidt.
De paralellen tussen dit onderzoek en mensen zijn nihil lijkt me. Intelligentere mensen hebben over het algemeen beter betaalde banen en het is bekend dat de beter betaalden gemiddeld langer leven. Ook worden we aangespoord vooral mentaal actief te blijven om dementie tegen te gaan, hetgeen levensverlengend kan werken. Maar hoe zit het met slimme en minder slimme mensen in het bedrijfsleven? Overleven de “dommere” medewerkers de “slimmere” of is het juist andersom?
Over het algemeen zitten slimmere mensen korter in hun functie, ze worden gepromoveerd of verlaten het pand op zoek naar een andere baan. Minder slimme mensen (ik heb het niet zo op het woord “dom”), doen hun ding, zitten vaak lang, zo niet verschrikkelijk lang in dezelfde functie en zijn minder mobiel. Ze nemen minder vaak risico’s en da’s een met succes beproefd model tot overleven. Daar staat tegenover dat de absoluut niet slimme medewerker als het goed is, en gelukkig is het vaak goed, door een knap performance evaluatiesysteem worden onderschept. Hij/zij krijgt vaak een 2e of 3e kans, maar bij uitblijvend succes valt dan toch het doek voor de medewerker. Hier loopt de vergelijking met de domme vlieg spaak. Ik weet, het is allemaal wat kort door de bocht, maar het gaat om de gedachte zullen we maar zeggen.
Toch geloof ik dat in veel organisaties nog veel domme vliegen zitten die overleven, die aan de vliegenmepper weten te ontsnappen door matig opgeleide en weinig daadkrachtige managers die zich geen raad weten met “poor performers”. Die wisselingen van de wacht moeiteloos lijken te overleven en die hun slimmere collega’s zien komen en gaan, om wat voor reden dan ook. Die reorganisatie na reorganisatie lekker hun stoel kunnen blijven warmhouden, vaak geholpen door een zwak management en dito arbeidsrecht. Slim hè?

Ik weet dat je rekenpolitie af bent, maar dit moet toch nog wel lukken :D

Het is wat kort door de bocht, maar het is wel zo dat slimmere mensen komen en gaan en dat de werkervaring zit bij de personen die er al lang zitten. Vaak mensen met een lagere opleiding.

Natuurlijk is dit niet raar. Deze personen doen al twintig jaar hetzelfde en daar zijn ze goed in geworden. Deze mensen blijven dan ook langer zitten omdat ze doen wat ze moeten doen. Het wordt dan ook een wisselwerking tussen werkgever en werknemer. Werknemer zit op zijn plek en heeft geen ambitie om hoger op te komen en de werkgever heeft een goedkope ervaren werknemer die zijn werk goed uitvoert.

Waar minder slimme mensen doen wat ze moeten doen, doen slimme mensen dat vaak niet. Zij denken na over wat ze aan het doen zijn en hoe dit misschien beter en efficiënter kan. Bij niet efficiënte processen stellen zij veranderingen voor. De slimme mens denkt na over het proces en zegt: "we moeten het anders doen". Hier zit een bedrijf, helaas, niet altijd op te wachten. Zij zien voornamelijk dat het nu goed loopt, maar niet wat een verandering in het proces kan opleveren. Vaak ook omdat veranderingen met moeite gaat. En deze moeite komt dan van, jawel, de ervaren medewerker die al jaren iets op dezelfde manier doet. Zij kunnen vaak niet goed omgaan met veranderingen.
Daarnaast willen slimme mensen zich blijven doorontwikkelen. Na een functie vijf jaar uitgevoerd te hebben, zijn zij toe aan een nieuwe uitdaging. Tijd voor een volgende stap omhoog. Ook dit is een reden van komen en gaan van de slimme mens.

Echter of je nu slim of minder slim bent, het belangrijkste is dat je werkt doet waar je plezier in hebt en waar jij voldoening in vindt. Of je nu 30 jaar hetzelfde doet of elke vijf jaar van baan wisselt. :)
 
Ik weet dat je rekenpolitie af bent, maar dit moet toch nog wel lukken :D

Het is wat kort door de bocht, maar het is wel zo dat slimmere mensen komen en gaan en dat de werkervaring zit bij de personen die er al lang zitten. Vaak mensen met een lagere opleiding.

Natuurlijk is dit niet raar. Deze personen doen al twintig jaar hetzelfde en daar zijn ze goed in geworden. Deze mensen blijven dan ook langer zitten omdat ze doen wat ze moeten doen. Het wordt dan ook een wisselwerking tussen werkgever en werknemer. Werknemer zit op zijn plek en heeft geen ambitie om hoger op te komen en de werkgever heeft een goedkope ervaren werknemer die zijn werk goed uitvoert.

Waar minder slimme mensen doen wat ze moeten doen, doen slimme mensen dat vaak niet. Zij denken na over wat ze aan het doen zijn en hoe dit misschien beter en efficiënter kan. Bij niet efficiënte processen stellen zij veranderingen voor. De slimme mens denkt na over het proces en zegt: "we moeten het anders doen". Hier zit een bedrijf, helaas, niet altijd op te wachten. Zij zien voornamelijk dat het nu goed loopt, maar niet wat een verandering in het proces kan opleveren. Vaak ook omdat veranderingen met moeite gaat. En deze moeite komt dan van, jawel, de ervaren medewerker die al jaren iets op dezelfde manier doet. Zij kunnen vaak niet goed omgaan met veranderingen.
Daarnaast willen slimme mensen zich blijven doorontwikkelen. Na een functie vijf jaar uitgevoerd te hebben, zijn zij toe aan een nieuwe uitdaging. Tijd voor een volgende stap omhoog. Ook dit is een reden van komen en gaan van de slimme mens.

Echter of je nu slim of minder slim bent, het belangrijkste is dat je werkt doet waar je plezier in hebt en waar jij voldoening in vindt. Of je nu 30 jaar hetzelfde doet of elke vijf jaar van baan wisselt. :)

helemaal mee eens. Het is een ook niet al te serieus verhaaltje, dat zal duiedlijk zijn. Een relatie leggen tussen vliegen en mensen is een redelijke "stretch" :D.
 
helemaal mee eens. Het is een ook niet al te serieus verhaaltje, dat zal duiedlijk zijn. Een relatie leggen tussen vliegen en mensen is een redelijke "stretch" :D.

Heel erg "stretch" :D. Van de levensverwachting van vliegen naar de levensverwachting van arbeidsplaatsen is geen alledaagse vergelijking.
 
De deurbel ging een paar keer over, voordat Mark de deur open deed.
He kerel, wat doe jij hier zo laat op de avond?
Hey Mark. Mag ik even binnen komen?
Uhh, nou, het komt eigenlijk niet helemaal uit.
Ah Mark kom op man. Mijn vrouw heeft me net het huis uitgezet. Ik heb het idee dat ik de hele tijd word achtervolgd, ik moet echt effe ergens rustig zitten
Normaal kun je altijd bij me terecht, dat weet je, maar nu..
Heb je iemand bij je? Ik hou mijn mond wel hoor, dat weet je ook wel.
Opeens riep een vrouwenstem “Mark, wie is daar?”
Laat me nu binnen, zei de late bezoeker. Kom op. Ze moeten ons toch al hebben.
Mark zuchtte diep. Nou, kom maar. Maar geen commentaar hé, en ik wil dit niet ooit tegen me horen. Anders vertel ik zo iemand over jouw vriendinnetje. Kijken hoe vrolijk jij wordt!
Jajaja, bedankt man. Ik blijf wel ff op de bank zitten.
Gaat hij een beetje, vroeg Mark? Ik heb het op de werkvloer wel meegekregen, maar hoe gaat het nu tussen jou en je vrouw?
Kut man. Ze is er achter gekomen dat ik iemand anders heb. Mijn appjes niet gewist. Niet aan gedacht, en ze heeft de telefoon doorzocht toen ik stond te douchen.
Heb ik je voor gewaarschuwd man. En nu?
Nou, ik dacht eigenlijk dat ik wel bij jou een nachtje kon blijven pitten. Heel even tot rust komen en ontsnappen aan iedereen.
Tjesses man. Je komt binnen om even op adem te komen en nu wil je blijven slapen? Terwijl ik zeg dat het niet schikt. Godsamme zeg.
Op dat moment kwamen 2 figuren de badkamer uit. De late bezoeker viel bijna om van verbazing. Alex? Marianne? Wat doen jullie hier? Hij keek Mark aan. Ben jij godverdomme achter mijn rug om overleg aan het plegen? Jij vuile…
Hohoho riep Alexander. Dit is niet wat het lijkt. Dit heeft he-le-maal niets met politiek te maken. We kennen elkaar van parenclub “ons kent ons”. Mark vindt een relatie dan wel niks, maar hij is niet vies van een potje “ontspanning” zeg maar. En net als op zijn werk maakt het niet veel uit met wie, zolang hij maar meedoet.
Mark lachte breed.
Nou ja, zei Mark, maakt niet uit wie… die gekke Kees wilde alleen echt freaky dingen hoor, dat zag ik toch niet zitten. Zie hem nog aankomen, met zijn tas met spulletjes. Emile is toch teveel familyman, en over Geert zullen we het maar niet hebben. Eerst was het nog wel leuk, want hij nam ook dat grietje mee die hij op kantoor doet, dingetje, Fleur. Maar toen hij een vreemde hand op zijn rug voelde, werd ie een potje gek! Met zijn “doe es normaal man”. Nee, niet grappig. Gelukkig is Marianne lekker ruimdenkend. Op zijn hondjes! Lekkere poes hoor, en ze houdt toch wel van worst. Mark bulderde van het lachen.
Stop nou met die flauwe grappen man, zei Marianne. Jij zou zorgen dat er nog eens een dame bijkwam, niet nog een vent. Sinds Jolande is vertrokken ben ik meestal in de minderheid.
Ik heb onderzoek gedaan, en we wachten op Uitslag. Lekkere blonde Uitslag. Mark moest weer lachen. Zelfs Marianne kon een glimlach niet onderdrukken
Waarom wist ik hier niks van, vroeg de verbaasde bezoeker?
Jij had het al druk genoeg, met je vrouw en je vriendin en zo. Dus we dachten, laat maar even. Maar goed, ik wil eigenlijk verder. Beetje de boel afronden. Doe je mee, vroeg Mark?
De bezoeker keek verbaasd. Nou, ik weet het niet…
Ach kom, zei Alexander. We stemmen. Wie is er voor? De bezoeker zag 3 omhoog gestoken armen. Nou, dat moet maar, zei hij.
Oh, zei Mark, Henk is er wel niet meer bij, maar ik pap met iedereen aan. Dat je het weet. Ik ben niet van oraal of anaal, maar van Liber-aal. Mark moest weer lachen.
Alexander keek de bezoeker aan. “Wen er maar aan Diederik”. Hij is al jaren zo. Kom op kerel, we gaan het op een accoordje gooien. Ik zorg dat Mark je niet onverwacht pakt, als jij me even steunt als ik Marianne op zijn Grieks wil nemen. Een Europa he, een Europa. Alexander huppelde naar de slaapkamer, en gooide er nog een “opschieten Diederik” uit.
Diederik zat een moment op de bank, voor zich uit te denken. Opeens stond hij op, kleedde zich uit en liep naar de slaapkamer. Dame, heren, aan de Arbeid! Op naar Paars plus! En weer moest Mark lachen….
 
Mooiste oktoberdag sinds jaren,
Naar huis toe nu,
Hier geen klus meer te klaren.
 
Laatst bewerkt:
Nederland, 4 december 2044

Twee mannen lopen door het gure weer, in de duisternis langs de huizen. Bij een van de huizen blijven ze staan, en een van de mannen pakt een briefje uit zijn jaszak. Hij leest het briefje: Maximalaan 5. De rolluiken zijn naar beneden, het licht is uit.Hier is het, fluistert hij tegen de ander. De man belt aan. Een paar seconden later wordt de deur opengemaakt door een man, die alleen vraagt “team S”? Beide mannen knikken stilzwijgend. De man laat de twee anderen naar binnen. “Boven staat alles klaar, eerste deur links. Zijn jullie gevolgd?”. Beide mannen schudden nee, en lopen naar boven. De man die de deur opende kijkt in de straat, ziet niks en sluit de deur. Hij weet dat hij voorzichtig moet zijn, het kan snel misgaan. Er zijn al meerdere leden van de ondergrondse beweging gearresteerd. Gelukkig ziet alles er veilig uit.

De twee mannen bevinden zich in de kamer. Ze zien de pakken liggen. Kom, snel, ze wachten op ons, zegt de een. Vlug, zoals al vaak getraind, kleden beide mannen zich om. De eigen kleding wordt snel uitgedaan, en de pakken gaan even vlug aan. In een andere zak ligt de rest, waardoor de transformatie compleet zal zijn. De mannen zijn nu ook snel. Dit is het meest riskante gedeelte, als ze nu gepakt worden zullen ze zich voor de rechter moeten verantwoorden. Ze kleden zich snel om, en kijken in de spiegel. Ze zijn onherkenbaar als zichzelf, maar o zo herkenbaar voor de bijeenkomst die zij zo zullen bijwonen. Daar wordt op de deur geklopt. Niet te hard, niets mag de aandacht trekken. De man, die ook de deur openmaakte, komt binnen. “Alles goed?”, vraagt hij. De ene man knikt en zegt zachtjes dat ze er klaar voor zijn. “Goed. We laten wel de liederen achterwege, vorig jaar hebben de buren ons bijna verraden. Geef me nog een minuut, voordat jullie erbij komen”. De andere man knikt weer.

Een minuut later komen beide mannen beneden. Ze lopen de woonkamer in, en kijken in een aantal verbaasde en opengesperde kinderogen. De kinderen roepen in koor : Sinterklaas en zwarte piet!! De mannen spelen hun rol zoals ze hem altijd al hebben gespeeld. Sint leest voor uit het boek, zwarte piet deelt snoep uit en de kado’s die al waren klaar gelegd. Het feest is in volle gang, totdat opeens een harde knal klinkt! De knal komt uit de gang. Sint en piet kijken elkaar aan, gaat het mis?
De deur is open gebeukt, mannen stormen naar binnen. Iedereen op de vloer, correctheidpolitie!! Sint en piet weten dat er geen ontkomen aan is. Ze weten dat ze door de verdovingsfaser geraakt worden als ze iets proberen, ontsnappen is geen optie. Alhoewel de kinderen huilen en schreeuwen, nemen de agenten de verklede mannen geboeid en geblinddoekt mee in de gereedstaande auto. Na een tijdje rijden stopt de auto. “Uitstappen”, klinkt het bars. Sint en piet stappen uit, en weten waar ze zijn: de regionale snelrechtbank. Ze worden snel voorgeleid, en ze zien de 3D-rechter voor zich. “U heeft VN resolutie 1202.A overtreden. U heeft geprobeerd een stereotype neer te zetten waardoor andere bevolkingsgroepen zich minderwaardig voelen. U wordt direct veroordeeld tot 6 maanden correctheidsleer in het dichtstbijzijnde leerkamp. U heeft geen mogelijkheid tot verweer.”
Sint en Piet worden weggeleid, naar een grotere cel in afwachting van hun verder transport. In de cel zit ook een dikkere man en een kleine, tengere man. Sint en piet lachen. Kerstman? De 2 knikken. Sint wist het. Het was verboden om een kleine elf uit te beelden, of een gezette kerstman. Beledigend voor dikkere mensen of lilliputters. Maar dat leerden ze wel weer tijdens correctheidsleer, samen met de onderwerpen die niet voor grappen gebruikt mogen worden. Blondjes, schoonmoeders en Belgen, pastoors en rabbi’s. Verboden in Nederland, 4 december 2044.
 
Nederland, 4 december 2044

Twee mannen lopen door het gure weer, in de duisternis langs de huizen. Bij een van de huizen blijven ze staan, en een van de mannen pakt een briefje uit zijn jaszak. Hij leest het briefje: Maximalaan 5. De rolluiken zijn naar beneden, het licht is uit.Hier is het, fluistert hij tegen de ander. De man belt aan. Een paar seconden later wordt de deur opengemaakt door een man, die alleen vraagt “team S”? Beide mannen knikken stilzwijgend. De man laat de twee anderen naar binnen. “Boven staat alles klaar, eerste deur links. Zijn jullie gevolgd?”. Beide mannen schudden nee, en lopen naar boven. De man die de deur opende kijkt in de straat, ziet niks en sluit de deur. Hij weet dat hij voorzichtig moet zijn, het kan snel misgaan. Er zijn al meerdere leden van de ondergrondse beweging gearresteerd. Gelukkig ziet alles er veilig uit.

De twee mannen bevinden zich in de kamer. Ze zien de pakken liggen. Kom, snel, ze wachten op ons, zegt de een. Vlug, zoals al vaak getraind, kleden beide mannen zich om. De eigen kleding wordt snel uitgedaan, en de pakken gaan even vlug aan. In een andere zak ligt de rest, waardoor de transformatie compleet zal zijn. De mannen zijn nu ook snel. Dit is het meest riskante gedeelte, als ze nu gepakt worden zullen ze zich voor de rechter moeten verantwoorden. Ze kleden zich snel om, en kijken in de spiegel. Ze zijn onherkenbaar als zichzelf, maar o zo herkenbaar voor de bijeenkomst die zij zo zullen bijwonen. Daar wordt op de deur geklopt. Niet te hard, niets mag de aandacht trekken. De man, die ook de deur openmaakte, komt binnen. “Alles goed?”, vraagt hij. De ene man knikt en zegt zachtjes dat ze er klaar voor zijn. “Goed. We laten wel de liederen achterwege, vorig jaar hebben de buren ons bijna verraden. Geef me nog een minuut, voordat jullie erbij komen”. De andere man knikt weer.

Een minuut later komen beide mannen beneden. Ze lopen de woonkamer in, en kijken in een aantal verbaasde en opengesperde kinderogen. De kinderen roepen in koor : Sinterklaas en zwarte piet!! De mannen spelen hun rol zoals ze hem altijd al hebben gespeeld. Sint leest voor uit het boek, zwarte piet deelt snoep uit en de kado’s die al waren klaar gelegd. Het feest is in volle gang, totdat opeens een harde knal klinkt! De knal komt uit de gang. Sint en piet kijken elkaar aan, gaat het mis?
De deur is open gebeukt, mannen stormen naar binnen. Iedereen op de vloer, correctheidpolitie!! Sint en piet weten dat er geen ontkomen aan is. Ze weten dat ze door de verdovingsfaser geraakt worden als ze iets proberen, ontsnappen is geen optie. Alhoewel de kinderen huilen en schreeuwen, nemen de agenten de verklede mannen geboeid en geblinddoekt mee in de gereedstaande auto. Na een tijdje rijden stopt de auto. “Uitstappen”, klinkt het bars. Sint en piet stappen uit, en weten waar ze zijn: de regionale snelrechtbank. Ze worden snel voorgeleid, en ze zien de 3D-rechter voor zich. “U heeft VN resolutie 1202.A overtreden. U heeft geprobeerd een stereotype neer te zetten waardoor andere bevolkingsgroepen zich minderwaardig voelen. U wordt direct veroordeeld tot 6 maanden correctheidsleer in het dichtstbijzijnde leerkamp. U heeft geen mogelijkheid tot verweer.”
Sint en Piet worden weggeleid, naar een grotere cel in afwachting van hun verder transport. In de cel zit ook een dikkere man en een kleine, tengere man. Sint en piet lachen. Kerstman? De 2 knikken. Sint wist het. Het was verboden om een kleine elf uit te beelden, of een gezette kerstman. Beledigend voor dikkere mensen of lilliputters. Maar dat leerden ze wel weer tijdens correctheidsleer, samen met de onderwerpen die niet voor grappen gebruikt mogen worden. Blondjes, schoonmoeders en Belgen, pastoors en rabbi’s. Verboden in Nederland, 4 december 2044.

Je hebt echt talent. :)
 
Terug
Bovenaan Onderaan