Filosofie

[Plain Simple]

Sorry deze post was eigenlijk géén post. Ik was bezig met het bewerken van mijn oude berichtjes(verwijderen gaat natuurlijk niet) omdat ik vind dat ze nergens meer op slaan maar nu maak ik er per ongeluk een nieuw bericht bij. (

Geschiedvervalsing! Ben jij wel de overwinnaar, anders mag je de geschiedenis niet herschrijven. :wtf:

Als iets pas is, als het wordt waargenomen, kunnen we dan bijvoorbeeld zeggen dat een post bestaat, die nooit is gelezen?

Mogelijk ja
(-zeggen) ja
(-als) nee

Da hoort 'ie nie.

Tenzij we het 'm infantoomakoestieken!

 

[tirzah]

Is het feit dat er nu al een maand niets meer is gepost in het topic "filosofie" een teken aan de wand?
Zo ja, tekent het dan het afnemend denkniveau van de gemiddelde PSV forummer?
Zie ik hier spoken of is de provocatieve opmerking terecht?
Wil iedereen eerst op vakantie nieuwe filosofische ideeen opdoen alvorens die hier te spuien?
Wordt er uberhaupt nog wel nagedacht in dit land?
Of is het gewoon tijd voor mij om even met de hond te gaan wandelen?

 

[De Bouterbaas]

Is het feit dat er nu al een maand niets meer is gepost in het topic "filosofie" een teken aan de wand?
Zo ja, tekent het dan het afnemend denkniveau van de gemiddelde PSV forummer?
Zie ik hier spoken of is de provocatieve opmerking terecht?
Wil iedereen eerst op vakantie nieuwe filosofische ideeen opdoen alvorens die hier te spuien?
Wordt er uberhaupt nog wel nagedacht in dit land?
Of is het gewoon tijd voor mij om even met de hond te gaan wandelen?

Soms wordt er ook een maand lang niks gepost in het " je of nee" topic, een belangrijk topic, zeer zeker, maar wellicht net ff iets minder diepgang

 

[Bacchus]

[...] het afnemend denkniveau van de gemiddelde PSV forummer?
Zie ik hier spoken of is de provocatieve opmerking terecht?[...]

Ik weet niet of je het jezelf erg aantrekt? Een beetje introspectie is een deugd, dus probeer deze lijn door te trekken naar andere onderwerpen, zou ik zeggen.

 

[tirzah]

Soms wordt er ook een maand lang niks gepost in het " je of nee" topic, een belangrijk topic, zeer zeker, maar wellicht net ff iets minder diepgang

Tsja, diepgang.
Zijn wij als PSV supporters niet al jaren diep moeten gaan?

Ik weet niet of je het jezelf erg aantrekt? Een beetje introspectie is een deugd, dus probeer deze lijn door te trekken naar andere onderwerpen, zou ik zeggen.

Laat ik nou denken dat een filosoof per definitie de deugd van introspectie beoefent.

 

[De Bondscoach]

Is het feit dat er nu al een maand niets meer is gepost in het topic "filosofie" een teken aan de wand?
Zo ja, tekent het dan het afnemend denkniveau van de gemiddelde PSV forummer?
Zie ik hier spoken of is de provocatieve opmerking terecht?
Wil iedereen eerst op vakantie nieuwe filosofische ideeen opdoen alvorens die hier te spuien?
Wordt er uberhaupt nog wel nagedacht in dit land?
Of is het gewoon tijd voor mij om even met de hond te gaan wandelen?

Ach... filosofie is zo overschat...

 

[tirzah]

Ach... filosofie is zo overschat...

Wat ik mij herinner van de Griekse oudheid is toch, dat zij "beschaafder" waren dan oi barbaroi die niet filosofisch bezig waren.
En dat Plato en Socrates en dergelijke in Athene, de tijd denkend en pratend doorbrachten, terwijl in de stadstaat Sparta (geen denkers maar doeners) men zwakke baby's en nutteloze oudjes het ravijn in smeet, waarbij de tussenliggende leeftijdscategorieen oorlogen uitvochten en streden tot ze sneuvelden.
Het tijdverdrijf in Athene sprak mij toen al, en nu nog meer,aan dan dat in Sparta.
Zodat ik zou willen zeggen; filosofie mag niet worden onderschat.

 

[De Bouterbaas]

Wat ik mij herinner van de Griekse oudheid is toch, dat zij "beschaafder" waren

U was erbij begrijp ik?

 

[tirzah]

U was erbij begrijp ik?

Uitgaande van de veronderstelling dat mensen een groot deel van de kennis in hun jeugd op school opdoen, verwees ik uiteraard naar mythologie- en geschiedenislessen op mijn middelbare school.
Niettemin begrijp ik de opmerking en dus maar weer;

 

[De Bondscoach]

Wat ik mij herinner van de Griekse oudheid is toch, dat zij "beschaafder" waren dan oi barbaroi die niet filosofisch bezig waren.
En dat Plato en Socrates en dergelijke in Athene, de tijd denkend en pratend doorbrachten, terwijl in de stadstaat Sparta (geen denkers maar doeners) men zwakke baby's en nutteloze oudjes het ravijn in smeet, waarbij de tussenliggende leeftijdscategorieen oorlogen uitvochten en streden tot ze sneuvelden.
Het tijdverdrijf in Athene sprak mij toen al, en nu nog meer,aan dan dat in Sparta.
Zodat ik zou willen zeggen; filosofie mag niet worden onderschat.

Als je denkt dat filososofie of filosofen een garantie is voor beschaving, dan moet ik je helaas teleurstellen. Plato schreef met 'De Staat' volgens velen een blauwdruk voor een totalitaire staat, Rousseau had een grote voorliefde voor dat vermaledijde Sparta, Heidegger en Carl Schmitt - twee van de grootste denkers van de twintigste eeuw - waren nazi's. Overigens is het sowieso typisch dat uitgerekend in Duitsland, doordesemd van filosofie, zoiets als de Holocaust kon plaatsvinden. Sartre meende dan de Sovjetunie daadwerkelijk een heilstaat was... Eigenlijk hebben veel filosofen een hang naar het extreme, en hebben weinig oog voor de dagelijkse praktijk. Dat is al duizenden jaren een terugkerend patroon.

 

[tirzah]

Als je denkt dat filososofie of filosofen een garantie is voor beschaving, dan moet ik je helaas teleurstellen. Plato schreef met 'De Staat' volgens velen een blauwdruk voor een totalitaire staat, Rousseau had een grote voorliefde voor dat vermaledijde Sparta, Heidegger en Carl Schmitt - twee van de grootste denkers van de twintigste eeuw - waren nazi's. Overigens is het sowieso typisch dat uitgerekend in Duitsland, doordesemd van filosofie, zoiets als de Holocaust kon plaatsvinden. Sartre meende dan de Sovjetunie daadwerkelijk een heilstaat was... Eigenlijk hebben veel filosofen een hang naar het extreme, en hebben weinig oog voor de dagelijkse praktijk. Dat is al duizenden jaren een terugkerend patroon.

Het is geenszins mijn bedoeling om een garantie voor beschaving te zien in, of te willen halen uit, filosofie.
Het enige wat ik wilde betogen na jouw opmerking over "overschatting", was dat wie zich bezighoudt met denken over zaken niet tegelijkertijd als een wildeman met de knots om zich heen zal zwaaien. Het was dus hooguit een pleidooi tegen het gebruik van een knots.
Ik ben het geheel met je eens dat er nogal wat extreme gedachten bij filosofen zijn opgekomen in de loop der tijd en dat er ook heel wat opvattingen misbruikt zijn naar "eigen" goeddunken.
Niettemin geloof ik dat communicatie net wat soepeler kan verlopen tussen mensen die wel eens wat filosoferen, dan tussen hen die-al dan niet met een kort lontje- geneigd zijn naar de knots te grijpen in plaats van over iets even na te denken.
Maar misschien is deze gedachte al weer te zwart-wit om nog filosofisch genoemd te mogen worden?

 

[De Bondscoach]

Het is geenszins mijn bedoeling om een garantie voor beschaving te zien in, of te willen halen uit, filosofie.
Het enige wat ik wilde betogen na jouw opmerking over "overschatting", was dat wie zich bezighoudt met denken over zaken niet tegelijkertijd als een wildeman met de knots om zich heen zal zwaaien. Het was dus hooguit een pleidooi tegen het gebruik van een knots.
Ik ben het geheel met je eens dat er nogal wat extreme gedachten bij filosofen zijn opgekomen in de loop der tijd en dat er ook heel wat opvattingen misbruikt zijn naar "eigen" goeddunken.
Niettemin geloof ik dat communicatie net wat soepeler kan verlopen tussen mensen die wel eens wat filosoferen, dan tussen hen die-al dan niet met een kort lontje- geneigd zijn naar de knots te grijpen in plaats van over iets even na te denken.
Maar misschien is deze gedachte al weer te zwart-wit om nog filosofisch genoemd te mogen worden?

Ik weet het niet... Volgens een filosoof als Richard Rorty hebben romans als 'De Negerhut van Oom Tom' veel meer betekend voor beschaving en morele vooruitgang dan alle ethische theorieën van Aristoteles, Kant en Mill bij elkaar. Misschien is het voldoende om - bijvoorbeeld door literatuur of kunst - mensen aan te spreken op hun empathische vermogens. Ideeën kunnen - juist door hun gebrek aan empathie - ook levensgevaarlijk zijn, zeker als mensen zich er te veel mee gaan identificeren en menen dat de uitvoering van het idee wel wat menselijk leed mag kosten. Het communisme is gebouwd op een idee. En Marx kon toch echt wel een potje filosoferen, en Lenin ook.

 

[tirzah]

Ik weet het niet... Volgens een filosoof als Richard Rorty hebben romans als 'De Negerhut van Oom Tom' veel meer betekend voor beschaving en morele vooruitgang dan alle ethische theorieën van Aristoteles, Kant en Mill bij elkaar. Misschien is het voldoende om - bijvoorbeeld door literatuur of kunst - mensen aan te spreken op hun empathische vermogens. Ideeën kunnen - juist door hun gebrek aan empathie - ook levensgevaarlijk zijn, zeker als mensen zich er te veel mee gaan identificeren en menen dat de uitvoering van het idee wel wat menselijk leed mag kosten. Het communisme is gebouwd op een idee. En Marx kon toch echt wel een potje filosoferen, en Lenin ook.

Dat literatuur en/of kunst de mens kan raken is zeker waar.
Het ontbreken van empathische vermogens is waarschijnlijk een van de hoofdoorzaken van miscommunicatie.
Het voorbeeld dat jij noemt, communisme, vind ik theoretisch gezien, zeker geen slecht idee.
Dat de werkelijkheid geen paradijs op aarde opleverde, komt volgens mij niet door de opvattting, maar door de uitwerking van de opvatting door de mens.
Zo is er ook niets mis met het idee ,dat er een god zou bestaan.Dat is even goed of slecht als de opvatting dat er geen god bestaat.
Maar als vervolgens de mens dat idee uitwerkt en er allerlei sausjes van religieuze instituten overheen gooit, wordt het minder leuk.
Als empathie iets bewerkstelligt wat "homo homini lupus" tegengaat, ligt daar dan misschien een sleutel?

 

[De Bondscoach]

Dat literatuur en/of kunst de mens kan raken is zeker waar.
Het ontbreken van empathische vermogens is waarschijnlijk een van de hoofdoorzaken van miscommunicatie.
Het voorbeeld dat jij noemt, communisme, vind ik theoretisch gezien, zeker geen slecht idee.
Dat de werkelijkheid geen paradijs op aarde opleverde, komt volgens mij niet door de opvattting, maar door de uitwerking van de opvatting door de mens.
Zo is er ook niets mis met het idee ,dat er een god zou bestaan.Dat is even goed of slecht als de opvatting dat er geen god bestaat.
Maar als vervolgens de mens dat idee uitwerkt en er allerlei sausjes van religieuze instituten overheen gooit, wordt het minder leuk.
Als empathie iets bewerkstelligt wat "homo homini lupus" tegengaat, ligt daar dan misschien een sleutel?

Beetje laat, maargoed.

Er is denk ik wel theoretisch een probleem met het communisme, vergeleken met religie. Het communisme belooft natuurlijk verlossing in het ondermaanse: de klassenloze samenleving. Terwijl religie bijvoorbeeld de wijsheid heeft dat het op aarde hoe dan ook een tranendal zal blijven. De verlossingsleer van het communisme gaat ervan uit dat tegenstellingen - bijvoorbeeld tussen arbeid en kapitaal - worden overwonnen. Dat is problematisch: als de overwinning, en dus de heilstaat, uitblijft (en hij zal uitblijven, dat is nu eenmaal ons lot) dan moet er voortdurend worden gewezen op een reden om het communistische project te blijven legitimeren. 'Iets' blokkeert de opheffing van de tegenstelling, een vijand. De logica van het communisme kan met andere woorden niet zonder vijandbeeld, en naarmate de heilstaat uitblijft zal een communistische staat dat vijandbeeld steeds verder moeten opblazen om geloofwaardig te blijven. De 'intellectueel', de 'dissident', het 'kapitalisme', het 'Westen', etc. Communistische leiders zeggen: het ligt niet aan ons, dat u honger heeft, maar aan de vijand van de revolutie. Economisch gaan communistische staten tenonder aan hun starre economie , en cultureel vanwege de groeiende paranoia ten aanzien van zelf gecreëerde vijanden. De DDR bereikte wat het laatste betreft wel het dieptepunt, waar de ene helft van de bevolking de andere helft in de gaten hield.

Of overigens het 'liberale' Westen zonder vijandbeelden zou kunnen, is óók een interessante vraag. Ik denk het niet.

 

[tirzah]

Beetje laat, maargoed.

Er is denk ik wel theoretisch een probleem met het communisme, vergeleken met religie. Het communisme belooft natuurlijk verlossing in het ondermaanse: de klassenloze samenleving. Terwijl religie bijvoorbeeld de wijsheid heeft dat het op aarde hoe dan ook een tranendal zal blijven. De verlossingsleer van het communisme gaat ervan uit dat tegenstellingen - bijvoorbeeld tussen arbeid en kapitaal - worden overwonnen. Dat is problematisch: als de overwinning, en dus de heilstaat, uitblijft (en hij zal uitblijven, dat is nu eenmaal ons lot) dan moet er voortdurend worden gewezen op een reden om het communistische project te blijven legitimeren. 'Iets' blokkeert de opheffing van de tegenstelling, een vijand. De logica van het communisme kan met andere woorden niet zonder vijandbeeld, en naarmate de heilstaat uitblijft zal een communistische staat dat vijandbeeld steeds verder moeten opblazen om geloofwaardig te blijven. De 'intellectueel', de 'dissident', het 'kapitalisme', het 'Westen', etc. Communistische leiders zeggen: het ligt niet aan ons, dat u honger heeft, maar aan de vijand van de revolutie. Economisch gaan communistische staten tenonder aan hun starre economie , en cultureel vanwege de groeiende paranoia ten aanzien van zelf gecreëerde vijanden. De DDR bereikte wat het laatste betreft wel het dieptepunt, waar de ene helft van de bevolking de andere helft in de gaten hield.

Of overigens het 'liberale' Westen zonder vijandbeelden zou kunnen, is óók een interessante vraag. Ik denk het niet.

Stel dat je redenering over het communisme en waarom dat wel moe(s)t falen geheel klopt, -en ik wil daar best een eind met je meegaan-, dan zie ik nog niet het verschil met religie, waar je in je openingszin over praat.
Ik denk dat de mens daar -net zo goed als in ons "liberale" Westen overigens-ook werkt met een vijandbeeld.
In de jaren 50 waren wij katholieken "goed" en de protestanten en ,nog erger, de rooie rakkers en andere ongelovigen, deugden niet en waren dus "slecht". Daar moesten we ver van vandaan blijven, vanwege ons zieleheil, dat anders gevaar zou kunnen lopen.
Heeft een mens deze doctrine van zich afgeschud, kijkt hij in de 21e eeuw naar de NMO, om wat meer thuis te raken in de godsdienst van nieuwe landgenoten.
Krijgt hij wekelijks een gebed over zich heen op de vroege zondagmiddag, waarin een opperwezen gevraagd wordt, om de ongelovigen te straffen met het zwaard.
Kortom, ook in religie ben je automatisch de vijand als je je niet bij een intolerante groep gelovigen aansluit.
Zit het probleem niet minder in communisme, socialisme, neo liberalisme of religie dan wel gewoon in het verschijnsel "mens", die naast een goddelijke ook een goddeloze kant kent?
Oftewel de innerlijke strijd tussen "goed" en "kwaad"?
Om terug te komen op mijn eerdere post;
Tegenover "wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet" ,staat "homo homini lupus".
Zijn dialoog en empathie wellicht sleutels naar een betere mensheid?

 

[De Bondscoach]

Stel dat je redenering over het communisme en waarom dat wel moe(s)t falen geheel klopt, -en ik wil daar best een eind met je meegaan-, dan zie ik nog niet het verschil met religie, waar je in je openingszin over praat.
Ik denk dat de mens daar -net zo goed als in ons "liberale" Westen overigens-ook werkt met een vijandbeeld.
In de jaren 50 waren wij katholieken "goed" en de protestanten en ,nog erger, de rooie rakkers en andere ongelovigen, deugden niet en waren dus "slecht". Daar moesten we ver van vandaan blijven, vanwege ons zieleheil, dat anders gevaar zou kunnen lopen.
Heeft een mens deze doctrine van zich afgeschud, kijkt hij in de 21e eeuw naar de NMO, om wat meer thuis te raken in de godsdienst van nieuwe landgenoten.
Krijgt hij wekelijks een gebed over zich heen op de vroege zondagmiddag, waarin een opperwezen gevraagd wordt, om de ongelovigen te straffen met het zwaard.
Kortom, ook in religie ben je automatisch de vijand als je je niet bij een intolerante groep gelovigen aansluit.
Zit het probleem niet minder in communisme, socialisme, neo liberalisme of religie dan wel gewoon in het verschijnsel "mens", die naast een goddelijke ook een goddeloze kant kent?
Oftewel de innerlijke strijd tussen "goed" en "kwaad"?
Om terug te komen op mijn eerdere post;
Tegenover "wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet" ,staat "homo homini lupus".
Zijn dialoog en empathie wellicht sleutels naar een betere mensheid?

Een goede post! Natuurlijk zit het kwaad in de menselijke natuur. Bovendien duiken in de praktijk vijandbeelden altijd en overal op - Wilders is er groot mee geworden. Maar het ging mij nu meer om de theorie. Ik denk dat het communisme theoretisch al heel problematisch is , terwijl dat bij religie niet per se zo hoeft te zijn (los van wat er in de praktijk mee wordt gedaan). Het feit dat God, en niet de mens, wikt en beschikt over leven en dood, kán een sterk middel zijn tegen extremisme - en wordt zo ook door veel islamitische theologen gebruikt om te laten zien dat terrorisme niet conform de islam is (ik ben er trots op dat ik één van de grootste heb gekend: Nasr Abu Zayd).
Laat ik het anders zeggen: religie is een veel meer open systeem dan communisme. Je kunt er veel meer kanten mee op. Kwaadwillenden kunnen verwijzen naar teksten en overleveringen, maar goedwillenden ook. In de Tweede Wereldoorlog nam het Katholieke Rome een ronduit laffe houding aan tov het nazisme en fascisme, of collaboreerde er zelfs mee. Dat had natuurlijk alles te maken met de lange traditie van antisemitisme in de Kerk, zich baserend op de Bijbel. Maar er waren ook veel priesters die Joden hielpen - vanwege het gebod van liefde en hulp aan vreemden, wat exact diezelfde Bijbel predikt.
Een dergelijke flexibiliteit is er in het communisme veel minder, omdat het einddoel zo onwrikbaar vastligt, en óók nog eens als haalbaar wordt verondersteld door mensen. De mens is in het het communisme zijn eigen Verlosser. In religie is dat God - dat kán de verwachtingen temperen en daarmee ook het extremisme.

Wat dialoog bereft: prima. Maar ook de wil tot dialoog kan een machtsmiddel zijn. Begrip voor de positie van de ander gaat vaak maar tot zo ver. Of - zoals de wijze filosoof, wijlen Richard Rorty ooit zei: don't be so open minded that your brains fall out. Kom ik nog wel eens op terug.

 

[tirzah]

Een goede post! Natuurlijk zit het kwaad in de menselijke natuur. Bovendien duiken in de praktijk vijandbeelden altijd en overal op - Wilders is er groot mee geworden. Maar het ging mij nu meer om de theorie. Ik denk dat het communisme theoretisch al heel problematisch is , terwijl dat bij religie niet per se zo hoeft te zijn (los van wat er in de praktijk mee wordt gedaan). Het feit dat God, en niet de mens, wikt en beschikt over leven en dood, kán een sterk middel zijn tegen extremisme - en wordt zo ook door veel islamitische theologen gebruikt om te laten zien dat terrorisme niet conform de islam is (ik ben er trots op dat ik één van de grootste heb gekend: Nasr Abu Zayd).
Laat ik het anders zeggen: religie is een veel meer open systeem dan communisme. Je kunt er veel meer kanten mee op. Kwaadwillenden kunnen verwijzen naar teksten en overleveringen, maar goedwillenden ook. In de Tweede Wereldoorlog nam het Katholieke Rome een ronduit laffe houding aan tov het nazisme en fascisme, of collaboreerde er zelfs mee. Dat had natuurlijk alles te maken met de lange traditie van antisemitisme in de Kerk, zich baserend op de Bijbel. Maar er waren ook veel priesters die Joden hielpen - vanwege het gebod van liefde en hulp aan vreemden, wat exact diezelfde Bijbel predikt.
Een dergelijke flexibiliteit is er in het communisme veel minder, omdat het einddoel zo onwrikbaar vastligt, en óók nog eens als haalbaar wordt verondersteld door mensen. De mens is in het het communisme zijn eigen Verlosser. In religie is dat God - dat kán de verwachtingen temperen en daarmee ook het extremisme.

Wat dialoog bereft: prima. Maar ook de wil tot dialoog kan een machtsmiddel zijn. Begrip voor de positie van de ander gaat vaak maar tot zo ver. Of - zoals de wijze filosoof, wijlen Richard Rorty ooit zei: don't be so open minded that your brains fall out. Kom ik nog wel eens op terug.

Spijtig dat Nasr Abu Zayd lang niet iedereen van zijn islam visie heeft kunnen overtuigen, want dat zou voor velen een zegen zijn.
Omdat ik -eigenwijze leraar- nog steeds niet helemaal mee kan gaan in het verschil dat je aanbrengt tussen communisme en religie (als we tenminste er van mogen uitgaan, dat ze allebei producten van de menselijke geest zijn), heb ik me even verdiept in Richard Rorty,omdat je die hier aanhaalde en ik van hem weinig weet.

Ik moet zeggen, dat het me begon te duizelen, toen ik via hem, belandde in de geschiedenis van de Epistemologie.
Of het nu komt doordat de bescheiden cursus, waar ik aan deelneem, al enkele maanden stilligt, of omdat mijn hersenpan te bescheiden van omvang is, ik kan nauwelijks nog overzien wat al die verschillende filosofen in pakweg de afgelopen 100 jaar hierover te melden hadden.
Zodat ik me maar even terugtrek om al lezend, mijn niveau wat op te krikken.

 

[tirzah]

Spijtig dat Nasr Abu Zayd lang niet iedereen van zijn islam visie heeft kunnen overtuigen, want dat zou voor velen een zegen zijn.
Omdat ik -eigenwijze leraar- nog steeds niet helemaal mee kan gaan in het verschil dat je aanbrengt tussen communisme en religie (als we tenminste er van mogen uitgaan, dat ze allebei producten van de menselijke geest zijn), heb ik me even verdiept in Richard Rorty,omdat je die hier aanhaalde en ik van hem weinig weet.

Ik moet zeggen, dat het me begon te duizelen, toen ik via hem, belandde in de geschiedenis van de Epistemologie.
Of het nu komt doordat de bescheiden cursus, waar ik aan deelneem, al enkele maanden stilligt, of omdat mijn hersenpan te bescheiden van omvang is, ik kan nauwelijks nog overzien wat al die verschillende filosofen in pakweg de afgelopen 100 jaar hierover te melden hadden.
Zodat ik me maar even terugtrek om al lezend, mijn niveau wat op te krikken.

Of mijn niveau na weer een half jaar lezen en filosoferen is opgekrikt, laat ik in het midden.
Wel trof ik vanmiddag in een boekje "Twittercanon" in de bieb, een interpretatie van een uitspraak van Richard Rorty.

"Hoewel hij misschien pleit voor een einde aan de filosofie, moeten onze gesprekken gewoon doorgaan."

Even dacht ik dat de auteur, ene Leon H. dezelfde persoon zou kunnen zijn ,die hier door de incrowd met Leon wordt aangesproken.
Maar , on second thoughts, was dat niet mogelijk.
Want die Leon zou dan toch niet meer geloofwaardig zijn door de dialoog met andersdenkenden op een forum af te breken?

 

[willeminter]

Na 3 jaar levensbeschouwing ben ik ook steeds meer gaan filosoferen. Eigenlijk heel gek dat iedereen alles volgens de regels doet en zich aan waarden en normen houdt, dat andere mensen het recht hebben je op te sluiten als je naakt over straat loopt en je leerplicht hebt etc. het is eigenlijk te veel om uit te leggen in een post, kan het slecht uitleggen

 

[Bacchus]

René Gude is overleden. Dat vind ik jammer.

"Het is makkelijker om pessimist te zijn. Leuker, grappiger. Maar je moet inzien dat het een strategie is, geen passie en dat je er geen fuck mee bereikt."