Heb jij overigens het 'supporter van PSV'-zijn vervangen door het 'supporter van een andere club'-zijn?
Gezien zijn reactie, zou je zeggen van niet. Maar goed, je weet het nooit.
Klopt. Overigens moet ik daarbij zeggen dat ik wel sympathieën heb voor bepaalde clubs, vanwege hun manier van spelen, uitstraling etc. Tijdens het EK was dat Italië, maar dat laat ik ook net zo makkelijk weer los op het moment dat dat voorbij is en volgend WK word(t)(en) het waarschijnlijk weer (een) andere(e) team(s). Niet meer op basis van "ik hoor daarbij, goedschiks of kwaadschiks", wat als gevolg had dat mijn leven negatief beinvloed werd door een verlies van een vluchtig iets als een club. Meer op basis van sympathieën voor spelers, trainers, spelopvattingen.
Ik vind het persoonlijk ook onzin om een clubgevoel te rationaliseren. Zoals Arnout terecht aangeeft, het heeft waarschijnlijk allemaal te maken met de aandrang van de mens om bij een bepaalde groep te horen. En het écht fan zijn van een voetbalclub is iets dat je moeilijk kwijtraakt. Ik heb ook wel eens 'geworsteld' met het feit dat het vaak vooral negatieve emoties oproept. Ik ben daar op een andere manier mee omgegaan, en ik ben nu al een hele tijd in staat om het veel sneller van me af te laten glijden.
Misschien net wel omdat dat café op de hoek in de hedendaagse wereld steeds schaarser wordt? Bovendien heb je hier toch een groter iets wat ons allen verbindt, de liefde voor PSV. Da's toch anders dan de liefde voor een pilsje, zou ik zeggen.
Eerste deel: eens. Ik heb nog steeds meer sympathie voor PSV de club en de spelers dan voor andere teams in Nederland (met uitzondering van Vitesse wellicht, door Rutten, Reis en het feit dat een aantal van mijn vrienden daar nogal fan van zijn). Maar echt diep gaat het niet, ik heb geen seconde wakker gelegen of ook maar me laten beinvloeden door het resultaat tegen RKC.
Tweede deel: ook eens. Moet daarbij zeggen dat ik een aantal van de actieve posters hier ook al eens in het echt heb gezien, dat maakt ook nog wel verschil. Verder is het gewoon fijn lezen en posten hier, over het algemeen, met name in de niet-voetbalfora (voor mij). Omdat het redelijk klein is, maar wel met een aantal fiks verschillende meningen die vaak goed onderbouwt worden, zie ik dit ook als de ultieme plaats om mijn gedachten, theorieën en ideeën te testen en die van anderen op te nemen. Dat is voor mij al genoeg reden om hier te komen.
Tot die conclusie ben ik ook wel eens gekomen, en ik heb ook een tijdje voetbal alleen nog van een afstandje gevolgd (dat was zo midden jaren 2000, toen het goed ging.
). Maar uiteindelijk vind ik voetbal gewoon leuk om (af en toe) te kijken en dan is het nog leuker (meestal) om daarbij een bepaalde club (of clubs) nauwkeuriger te volgen en te hopen dat ze het goed doen. Voor mij komt daar ook nog bij, dat ik tegenwoordig in het buitenland woon. Dit geeft weer een stukje verbinding naar Nederland. Maar het heeft me wel veel bewuste inspanning gekost, om resultaten, goede of slechte, makkelijker van me af te laten glijden. Of misschien heet dat gewoon (een heel erg klein beetje) 'volwassen worden'. Ik houd daarom ook niet van het woord "fan" (fanatic). Supporter is al beter. Misschien liefhebber?
Ach, ik zie niks mis in fan zijn. Als iemand zich daar beter bij voelt, wie ben ik. Wel denk ik dat het verhelderend kan werken om bij jezelf na te gaan of het echt je leven verbetert, fan zijn (als in fanatiek meeleven etc). Mocht dat het geval zijn, waarom niet. Moet wel zeggen dat de gezichten langs de lijn op de tribunes van fans(?) bij negatieve beslissingen en bij bezoek van bepaalde teams hebben bijgedragen in mijn beslissing. Met sommig gedrag wil ik niet geassocieerd worden. Maar gewoon fan, ach.
Ook een erg interessante discussie dit, maar toch net even bezijden de vraag "wat is een club?". Al lijkt Mercure's antwoord te neigen naar "het maakt niet uit wat het is, het gaat om de beleving van de supporters", wat ik tot op zekere hoogte kan accepteren, alleen beantwoordt dat natuurlijk niet de vraag hoe supporters besluiten wat wel of niet tot de club behoort. (Wat te denken bijvoorbeeld van jeugdteams, tweede teams, satelietclubs, uitbreidingen naar andere sporten... Welk supportersgevoel heerst daar dan bij?) En is er een situatie denkbaar dat, in de beleving van de supporters, de club ophoudt te bestaan, zonder dat deze officieel opgedoekt is? Wat te denken bijvoorbeeld van FC United of Manchester, opgericht door ManU supporters die min of meer vonden dat hun oude club dood was na een overname?
In het geval van Manchester Utd is het denk ik vrij makkelijk te verklaren: de fans hadden het gevoel dat iemand hun eigendom afpakte door het heden van de gezamelijke geschiedenis te veranderen.
In het geval van jeugdteams etc: dat wordt over het algemeen als deel van de club, datgene wat het gezamelijk object is, gezien. Kijk hier in het forum, mensen hebben een mening over jeugdteams, jeugdspelers die ze soms nog nooit hebben zien spelen, maar die wel een deel zijn van datgene wat ze supporten. Dan gaat het dus niet om die spelers/persoonlijkheden, maar vooral om de baten voor de club die het centrum is van de aandacht.
Overigens, over rationalisme gesproken, ik ben n.a.v. het ook hier besproken boek van Hans Achterhuis over Ayn Rand en Atlas Shrugged, het boek zelf gaan lezen. Ben bijna klaar, het is een flinke zit en als proza op zich bij tijd en wijle ronduit vervelend om te lezen (soms ook erg goed, dat moet gezegd). Hoewel Achterhuis in sommige punten gelijk heeft, vind ik dat hij veel verkeerde conclusies trekt en in zijn boek een erg verkeerde weergave van het boek/de theorie geeft. Later meer, als ik het boek gelezen heb.
uh: ) en gezelligheid. Vandaar dat ik hier nog altijd buurt en zo de positieve elementen niet samen met de negatieve bij de vuilnis heb gezet.
