Ergernissen

Maar doodslaan deed hij niet, want tussen droom en daad,
staan wetten in de weg en praktische bezwaren.
En ook weemoedigheid, die niemand kan verklaren,
maar die des avonds komt wanneer men slapen gaat.

Zo gingen jaren heen, de kinderen werden groot.
Men zag dat de man, bewegingsloos en zwijgend bij het vuur gezeten,
een godvergeten
en vervaarlijke aanblik bood.
Willem Elschot, Het Huwelijk. Een klassieker.
 
Mooi dat we ons hier op t forum kunnen ergeren aan mensen die zich ergeren aan wat andere mensen doen. Heeft toch iets van dichterlijke schoonheid. Hadden we maar iemand die dit dichterlijk kon verwoorden.. ;)
Zolang wij ons aan dergelijke futiliteiten kunnen ergeren gaat het goed met ons. Anders hadden we de tijd wel besteed aan de strugle for life. Om over het feit dat we überhaupt tijd hebben voor n forum maar te zwijgen.
 
Zolang wij ons aan dergelijke futiliteiten kunnen ergeren gaat het goed met ons. Anders hadden we de tijd wel besteed aan de strugle for life. Om over het feit dat we überhaupt tijd hebben voor n forum maar te zwijgen.
Precies. In Iran “ergerde” ik mij aan de executies in het openbaar.
 
Dat had wel gemogen hoor, althans wat mij betreft. Ik heb geleerd dat je er zo over mag praten om al dit soort dingen “een plekje te kunnen geven” (enigszins afgezaagd, dat geef ik toe).

Integendeel....als je openbare executies een plekje had gegund was je wel in Iran gebleven. ;)
 
  • Leuk
Reactions: IPF
Jij bent meer voor het stenigen, geeft wat minder rommel?

Als 8 jarige ondervond ik wat zwaartekracht en een steen met mijn hoofd kon doen. (Ik had die kinderkop ook niet recht omhoog moeten gooien) En dat gaf een behoorlijk bloederige rommel moet ik zeggen!
 
Als 8 jarige ondervond ik wat zwaartekracht en een steen met mijn hoofd kon doen. (Ik had die kinderkop ook niet recht omhoog moeten gooien) En dat gaf een behoorlijk bloederige rommel moet ik zeggen!

Ik deed als kind het tegenovergestelde: ik ging door de zwaartekracht met mijn hoofd naar een steen.
Geen bloed, wel hersenschudding. En buiten westen op het schoolplein gelegen.
 
Klapvee bij het tennis. Na ieder punt applaudiseren, ook al is het gewoon een simpel punt, of een slordige fout.
 
Nòg een ergernis: een plastic zeiltje niet plat op de grond krijgen vanwege een vervelende wind.

Als tip mocht je er nog mee bezig zijn:
(In mijn eentje veel zeilbootzeilen opgevouwen na t varen) trek m strak op de grond aan de kant waar de wind vandaan komt, beetje gewicht op de hoeken en piece of cake.. Tenzij je zo'n rottige tuin hebt waar de wind van alle kanten komt.. in dat geval; biertjes drinken tot de wind wegvalt. ;)
 
Terug
Bovenaan Onderaan