Beleggen & Investeren

Heb gelukkig (voor nu) meer ingezet op waarde- dan techaandelen, balanceert elkaar goed uit. Maar heb niet het gevoel dat we wekenlang rode beurzen gaan zien, bespeur daar nog te weinig paniek voor. Gezonde correctie dit.
 
Even een beschouwing voor mensen die het interessant vinden om stil te staan bij de vraag of we in een bubbel zitten en of er al dan niet een correctie is geweest - een puzzel die ik zelf bijzonder lastig te leggen vind.

Want klopt het wel, dat een correctie - op dit specifieke moment - zo logisch is? Ik kan de echte onderbouwing nergens vinden. Het is logisch dat men direct uitgaat van de correctie-theorie wanneer iets lange tijd in een rechte lijn omhoog gaat en vervolgens een dip laat zien, maar waarom zou dit het juiste moment zijn? Ik zie het in elk geval niet. Of laat ik het anders zeggen: ik had het correctie-puzzelstukje al veel eerder gelegd, als er al sprake moest zijn van een correctie. Al ver voor het COVID-universum, om de al eerder aangehaalde argumenten; de cocktail van o.a. stagnatie, schuldenbergen, lage lonen, vergrijzing, (samen: deflatie-risico's), technologie, automatisering, protectionisme, geopolitics, etc etc. (En ook dat zou ik puur qua timing niet eens met zekerheid durven zeggen, kijkend naar het grote plaatje - zowel macro als micro.) Ik snap dus echt helemaal niets van deze timing.

Ik las laatst ook weer een leeg stukje in het FD dat het te maken zou kunnen hebben met de "Warren Buffet"-index of andere gekopieerde bubbel-indexen, etc. Waardeloze krant voor mensen die oprecht geïnteresseerd zijn in economie/finance; lijken ordinair wat andere websites te kopiëren en te herschrijven zonder ooit iets van diepte/inhoud toe te voegen. Waarom je naar de bubbel-index zou kijken van nota bene een waardebelegger (lange termijn investeerder) terwijl de bubbels hier zich nu juist lijken af te spelen in de segmenten waar hij niet actief in is (high growth, tech) is mij een raadsel. Behalve dat smijten met de naam Warren Buffet in een artikel ongetwijfeld sexy is voor elke nitwit met een beetje interesse in aandelen.

Een maatje haalde net tijdens ons hardlooprondje Ray Dalio aan (een vd bekendste hedgefund managers). Die heeft een statistiek gedeeld waaruit blijkt dat we qua "bubbel"-index op zo'n driekwart zitten van de tech-bubbel 20 jaar geleden. Daar heb ik net wat langer naar gekeken en ik kan me wel vinden in sommige indicatoren die de basis vormen voor de berekeningen, zoals (i) de relatieve prijsniveaus tov traditionele maatstaven; (ii) de mate van houdbaarheid tav de manier waarop risico's verdisconteerd zijn in prijzen (anders gezegd: is de groei waar men vanuit gaat bij huidige waarderingen realistisch?); (iii) de verhouding tussen nieuwe beleggers tov bestaande beleggers (een hele zinvolle natuurlijk, wanneer je hoort dat zelfs de bakker om de hoek Tesla of shitcoins heeft gekocht); (iv) hoe optimistisch is het algemene sentiment vs het niveau van optimisme wat redelijkerwijs normaal zou mogen worden geacht; (v) hoe worden aankopen gefinancierd (hoge leverage, schuld, vermogen, spaargeld?); en (vi) hebben kopers significante aankopen vooruit gedaan om zich in te kunnen dekken tegen/ dan wel speculeren op prijsstijgingen?

Wie ben ik om hedgefund-magnaat Dalio (of nog erger: mijn intelligente en gerespecteerde studievriend) tegen te spreken; allemaal zinvolle statistieken uiteraard. Maar goed, ook die vergelijking gaat imo mank, aangezien alle bubbels die Dalio schijnt te hebben bestudeerd gepaard gingen met significante economische groei, in een compleet ander economisch universum. Maw in de datasets die hij gebruikte om bubbels te identificeren, was er afgezien van die bubbels ook sprake van een sterke correlatie met de reële economie (in een aantal gevallen zelfs causale verbanden, volgens sommigen). Die koppeling is zoals we weten totaal verdwenen; huidige waarderingen staan volledig los van de echte wereld - de QE-elephant in the room hoeven we niet weer uitvoerig te bespreken. Buiten dat is er sprake van zo'n enorme divergentie in verschillende aandelen; er zijn wat grote monsters a la de FAANG stocks en Tesla etc die de bulk van de bubbel op zich nemen, tegenover heel wat bedrijven die totaal andere cijfers laten zien. Stel we zouden ze scheiden en de "bubbel"-aandelen afzetten tegen de top X aandelen, dan zien we ongetwijfeld in twee lijnen die twee verschillende werelden mooi afgebeeld. Wat zegt het dan over de bubbel? Dot-com 2.0, of toch niet? Te simpel imo; dat zou de USD/EUR-bazookas van de FED/ECB tekort doen.

Wat we in elk geval wél zeker weten, is dat COVID-vrijheid om de hoek ligt. Grote delen van de populatie staan te trappelen om massaal te spenden zodra we richting iets van normalisering gaan; het is geen gekke aanname dat een deel van die spend komt uit de spaarpotjes die nu uit wanhoop in risicovolle producten (aandelen, shitcoins) worden gestopt. Dat heeft ook een sociaal-maatschappelijk element; we onderschatten volgens mij nog hoe erg een steeds grotere deel van de populatie klaar lijkt te zijn met de beperkingen tav vrijheden/mobiliteit, wat extra gefrustreerd wordt door strubbelingen in vaccinatiebeleid en de gezondheidszorg die zo ongeveer overal onder druk staat.

Wat we ook zeker weten is dat ongeveer elke expert/econoom het niet kan laten om te voorspellen dat we, zodra alles weer normaliseert, een sterk cyclisch herstel zullen laten zien van c. twee jaar, c.5% GDP groei. Opgepotte flappen in combinatie met lage rentes / goedkope financieringen zal de consumptieve groei stimuleren, maar ook veel fusies en overnames binnen veel industrieën die toch al aan consolidatie toe zijn, door onhoudbare of onvoldoende concurrerende kosten en nieuwe technologie (denk aan financiële diensten, retail, maar ook genoeg in manufacturing bijvoorbeeld). Stel dat is waar, dan nog is het de vraag wat er gebeurt na zeg 2023/2024. Alles wijst er toch op dat we na die onvermijdelijke "boost" toch geconfronteerd zullen worden met nog onvermijdelijke stagnatie, zoals eerder benoemd. Tel daarbij op de steeds mainstream wordende visie tav duurzaamheid, die veel bedrijven zal dwingen zaken anders in te richten. Dan is wederom het enige wat ons op de been zal houden die financiële onsterfelijkheid in de vorm van QE/minimum rentes.

En dat brengt me bij het einde van al het kwalitatieve gebrabbel. Even fundamenteel: wat drijft waarderingen vanuit een puur financieel-systematisch perspectief in dit geval? Lage rentes. Met name wanneer je rentes koppelt aan de samenhangende dimensie binnen finance; tijd.

Volgens de "time value of money" is geld dat nu in bezit is meer waard dan een identiek bedrag in de toekomst, aangezien het geld van vandaag kan worden geïnvesteerd om een rente te verdienen. Hoe verder weg in de tijd geldstromen worden gegenereerd, hoe minder waarde ze vandaag hebben. Op tijdstip t=oneindig zijn kasstromen op basis van contante waarde niets waard. Met andere woorden, de huidige waarde van toekomstige kasstromen kwijnt weg totdat het uiteindelijk sterft.

Alles verandert met een rente- of disconteringsvoet die op nul wordt gesteld. In dit extreme geval, Japan 2.0, is de toekomst evenveel waard als het heden. En er zijn veel meer redenen om aan te nemen dat de rente nog heel lang laag blijft dan andersom. Het verstrijken van de tijd wordt irrelevant. In die zin produceert monetair beleid op de nulgrens een soort van financiële onsterfelijkheid, aangezien toekomstige kasstromen nooit sterven. Maar zonder de beperking van de tijd is er geen stimulans voor honger, innovatie, perfectie. Door de rentetarieven op een goddelijk niveau van nul vast te stellen, leiden centrale banken economische actoren naar onproductieve investeringen, aangezien ultra-goedkoop kapitaal wordt toegewezen aan onproductieve inspanningen. Het is ook een van de redenen waarom ik het altijd zo'n oppervlakkige bullshit vind wanneer de zoveelste semi-communistische popie jopie van deze tijd ons wil wijs maken dat we te veel gefocust zijn op groei. Groei is geen doodzonde, althans niet per definitie, dwz mits het gecontroleerde en productieve groei is. Groei in duurzame sectoren is broodnodig. Groei van de financiële economie zeker niet, maar die van de reële wel. De reden dat we op zoek blijven naar groei is niet heel anders dan de reden waarom een individuen iets van hun leven willen maken. Het hangt samen met de veronderstelling dat zaken eindig zijn. Enfin, het wordt nu wellicht te filosofisch of te politiek. Zijn andere topics voor.

Anyway - dus paradoxaal genoeg drijft financiële onsterfelijkheid de mensheid verder weg van een schepper van waarde en productiviteit. In die zin vertegenwoordigt de dood van de "time value of money" misschien wel de grootste economische en menselijke kosten, veroorzaakt door de huidige gezondheidscrisis. De ongecontroleerde explosie van de staatsschuldniveaus zal de rentetarieven de komende decennia waarschijnlijk tot bijna nul dwingen. En met dat in het achterhoofd zie ik niet waarom of wanneer een correctie rationeel zou zijn. Hoe kun je een waardering nog rechtvaardigen, laat staan "corrigeren", wanneer dit gebied nog volledig grijs is?

Enfin, dit is wel een erg lang verhaal om slechts duidelijk te maken dat ik er geen reet van begrijp. Laten we ons svp neerleggen bij het feit dat we er echt geen reet van begrijpen. Heb ik de moraal van het verhaal toch op de valreep gevonden; verleid je niet tot de gedachte dat je de markten snapt, want je snapt er geen reet van.
 
Even een beschouwing voor mensen die het interessant vinden om stil te staan bij de vraag of we in een bubbel zitten en of er al dan niet een correctie is geweest - een puzzel die ik zelf bijzonder lastig te leggen vind.

Want klopt het wel, dat een correctie - op dit specifieke moment - zo logisch is? Ik kan de echte onderbouwing nergens vinden. Het is logisch dat men direct uitgaat van de correctie-theorie wanneer iets lange tijd in een rechte lijn omhoog gaat en vervolgens een dip laat zien, maar waarom zou dit het juiste moment zijn? Ik zie het in elk geval niet. Of laat ik het anders zeggen: ik had het correctie-puzzelstukje al veel eerder gelegd, als er al sprake moest zijn van een correctie. Al ver voor het COVID-universum, om de al eerder aangehaalde argumenten; de cocktail van o.a. stagnatie, schuldenbergen, lage lonen, vergrijzing, (samen: deflatie-risico's), technologie, automatisering, protectionisme, geopolitics, etc etc. (En ook dat zou ik puur qua timing niet eens met zekerheid durven zeggen, kijkend naar het grote plaatje - zowel macro als micro.) Ik snap dus echt helemaal niets van deze timing.

Ik las laatst ook weer een leeg stukje in het FD dat het te maken zou kunnen hebben met de "Warren Buffet"-index of andere gekopieerde bubbel-indexen, etc. Waardeloze krant voor mensen die oprecht geïnteresseerd zijn in economie/finance; lijken ordinair wat andere websites te kopiëren en te herschrijven zonder ooit iets van diepte/inhoud toe te voegen. Waarom je naar de bubbel-index zou kijken van nota bene een waardebelegger (lange termijn investeerder) terwijl de bubbels hier zich nu juist lijken af te spelen in de segmenten waar hij niet actief in is (high growth, tech) is mij een raadsel. Behalve dat smijten met de naam Warren Buffet in een artikel ongetwijfeld sexy is voor elke nitwit met een beetje interesse in aandelen.

Een maatje haalde net tijdens ons hardlooprondje Ray Dalio aan (een vd bekendste hedgefund managers). Die heeft een statistiek gedeeld waaruit blijkt dat we qua "bubbel"-index op zo'n driekwart zitten van de tech-bubbel 20 jaar geleden. Daar heb ik net wat langer naar gekeken en ik kan me wel vinden in sommige indicatoren die de basis vormen voor de berekeningen, zoals (i) de relatieve prijsniveaus tov traditionele maatstaven; (ii) de mate van houdbaarheid tav de manier waarop risico's verdisconteerd zijn in prijzen (anders gezegd: is de groei waar men vanuit gaat bij huidige waarderingen realistisch?); (iii) de verhouding tussen nieuwe beleggers tov bestaande beleggers (een hele zinvolle natuurlijk, wanneer je hoort dat zelfs de bakker om de hoek Tesla of shitcoins heeft gekocht); (iv) hoe optimistisch is het algemene sentiment vs het niveau van optimisme wat redelijkerwijs normaal zou mogen worden geacht; (v) hoe worden aankopen gefinancierd (hoge leverage, schuld, vermogen, spaargeld?); en (vi) hebben kopers significante aankopen vooruit gedaan om zich in te kunnen dekken tegen/ dan wel speculeren op prijsstijgingen?

Wie ben ik om hedgefund-magnaat Dalio (of nog erger: mijn intelligente en gerespecteerde studievriend) tegen te spreken; allemaal zinvolle statistieken uiteraard. Maar goed, ook die vergelijking gaat imo mank, aangezien alle bubbels die Dalio schijnt te hebben bestudeerd gepaard gingen met significante economische groei, in een compleet ander economisch universum. Maw in de datasets die hij gebruikte om bubbels te identificeren, was er afgezien van die bubbels ook sprake van een sterke correlatie met de reële economie (in een aantal gevallen zelfs causale verbanden, volgens sommigen). Die koppeling is zoals we weten totaal verdwenen; huidige waarderingen staan volledig los van de echte wereld - de QE-elephant in the room hoeven we niet weer uitvoerig te bespreken. Buiten dat is er sprake van zo'n enorme divergentie in verschillende aandelen; er zijn wat grote monsters a la de FAANG stocks en Tesla etc die de bulk van de bubbel op zich nemen, tegenover heel wat bedrijven die totaal andere cijfers laten zien. Stel we zouden ze scheiden en de "bubbel"-aandelen afzetten tegen de top X aandelen, dan zien we ongetwijfeld in twee lijnen die twee verschillende werelden mooi afgebeeld. Wat zegt het dan over de bubbel? Dot-com 2.0, of toch niet? Te simpel imo; dat zou de USD/EUR-bazookas van de FED/ECB tekort doen.

Wat we in elk geval wél zeker weten, is dat COVID-vrijheid om de hoek ligt. Grote delen van de populatie staan te trappelen om massaal te spenden zodra we richting iets van normalisering gaan; het is geen gekke aanname dat een deel van die spend komt uit de spaarpotjes die nu uit wanhoop in risicovolle producten (aandelen, shitcoins) worden gestopt. Dat heeft ook een sociaal-maatschappelijk element; we onderschatten volgens mij nog hoe erg een steeds grotere deel van de populatie klaar lijkt te zijn met de beperkingen tav vrijheden/mobiliteit, wat extra gefrustreerd wordt door strubbelingen in vaccinatiebeleid en de gezondheidszorg die zo ongeveer overal onder druk staat.

Wat we ook zeker weten is dat ongeveer elke expert/econoom het niet kan laten om te voorspellen dat we, zodra alles weer normaliseert, een sterk cyclisch herstel zullen laten zien van c. twee jaar, c.5% GDP groei. Opgepotte flappen in combinatie met lage rentes / goedkope financieringen zal de consumptieve groei stimuleren, maar ook veel fusies en overnames binnen veel industrieën die toch al aan consolidatie toe zijn, door onhoudbare of onvoldoende concurrerende kosten en nieuwe technologie (denk aan financiële diensten, retail, maar ook genoeg in manufacturing bijvoorbeeld). Stel dat is waar, dan nog is het de vraag wat er gebeurt na zeg 2023/2024. Alles wijst er toch op dat we na die onvermijdelijke "boost" toch geconfronteerd zullen worden met nog onvermijdelijke stagnatie, zoals eerder benoemd. Tel daarbij op de steeds mainstream wordende visie tav duurzaamheid, die veel bedrijven zal dwingen zaken anders in te richten. Dan is wederom het enige wat ons op de been zal houden die financiële onsterfelijkheid in de vorm van QE/minimum rentes.

En dat brengt me bij het einde van al het kwalitatieve gebrabbel. Even fundamenteel: wat drijft waarderingen vanuit een puur financieel-systematisch perspectief in dit geval? Lage rentes. Met name wanneer je rentes koppelt aan de samenhangende dimensie binnen finance; tijd.

Volgens de "time value of money" is geld dat nu in bezit is meer waard dan een identiek bedrag in de toekomst, aangezien het geld van vandaag kan worden geïnvesteerd om een rente te verdienen. Hoe verder weg in de tijd geldstromen worden gegenereerd, hoe minder waarde ze vandaag hebben. Op tijdstip t=oneindig zijn kasstromen op basis van contante waarde niets waard. Met andere woorden, de huidige waarde van toekomstige kasstromen kwijnt weg totdat het uiteindelijk sterft.

Alles verandert met een rente- of disconteringsvoet die op nul wordt gesteld. In dit extreme geval, Japan 2.0, is de toekomst evenveel waard als het heden. En er zijn veel meer redenen om aan te nemen dat de rente nog heel lang laag blijft dan andersom. Het verstrijken van de tijd wordt irrelevant. In die zin produceert monetair beleid op de nulgrens een soort van financiële onsterfelijkheid, aangezien toekomstige kasstromen nooit sterven. Maar zonder de beperking van de tijd is er geen stimulans voor honger, innovatie, perfectie. Door de rentetarieven op een goddelijk niveau van nul vast te stellen, leiden centrale banken economische actoren naar onproductieve investeringen, aangezien ultra-goedkoop kapitaal wordt toegewezen aan onproductieve inspanningen. Het is ook een van de redenen waarom ik het altijd zo'n oppervlakkige bullshit vind wanneer de zoveelste semi-communistische popie jopie van deze tijd ons wil wijs maken dat we te veel gefocust zijn op groei. Groei is geen doodzonde, althans niet per definitie, dwz mits het gecontroleerde en productieve groei is. Groei in duurzame sectoren is broodnodig. Groei van de financiële economie zeker niet, maar die van de reële wel. De reden dat we op zoek blijven naar groei is niet heel anders dan de reden waarom een individuen iets van hun leven willen maken. Het hangt samen met de veronderstelling dat zaken eindig zijn. Enfin, het wordt nu wellicht te filosofisch of te politiek. Zijn andere topics voor.

Anyway - dus paradoxaal genoeg drijft financiële onsterfelijkheid de mensheid verder weg van een schepper van waarde en productiviteit. In die zin vertegenwoordigt de dood van de "time value of money" misschien wel de grootste economische en menselijke kosten, veroorzaakt door de huidige gezondheidscrisis. De ongecontroleerde explosie van de staatsschuldniveaus zal de rentetarieven de komende decennia waarschijnlijk tot bijna nul dwingen. En met dat in het achterhoofd zie ik niet waarom of wanneer een correctie rationeel zou zijn. Hoe kun je een waardering nog rechtvaardigen, laat staan "corrigeren", wanneer dit gebied nog volledig grijs is?

Enfin, dit is wel een erg lang verhaal om slechts duidelijk te maken dat ik er geen reet van begrijp. Laten we ons svp neerleggen bij het feit dat we er echt geen reet van begrijpen. Heb ik de moraal van het verhaal toch op de valreep gevonden; verleid je niet tot de gedachte dat je de markten snapt, want je snapt er geen reet van.
Mr. Long story is back :cool:

Goed stuk weer man en duidelijke conclusie, we weten niet wat er gaat gebeuren. Ik heb de Dotcom crisis niet bewust meegemaakt en bij de crisis van 2009 was ik niet financieel genoeg ontwikkeld om er een bal van te begrijpen na de big short begrijp ik er meer van (fantastische film zeker een aanrader) maar had laatst in een podcast gehoord weet niet meer waar dat er wel veel dingen gebeuren die in voorgaande crisissen ook voorkwamen, gigantische koersen die nergens opslaan, stocks die door het dak gaan zonder reden er wordt natuurlijk veel geld bijgedrukt en heel veel mensen die beginnen met de ''beleggen'' dus een hype zoals we nu zien in de vorm van crypto's en stocks.

Heb in dit geval oprecht de domste dingen meegemaakt. Zit in verschillende appgroepen gewoon om mee te lezen wat andere mensen doen qua aandelen en om beetje nieuwe aandelen te ontdekken om die vervolgens research er naar te doen. Maar dan zie je jochies van 18 (niet dat ik ervaren ben met m'n 22 maar goed) al hun welverdiende centjes en spaargeld investeren in bedrijven waar ze 0.0 verstand van hebben omdat iemand anders het zegt. Het is echt ongekend. Goed voorbeeld een jongen van 18 vroeg om pennystocks waarna iemand GNUS aanraadde maar daarbij ook sterk zei om zelf research te doen en het niet blind te kopen en gewoon nog even te wachten. Twee dagen later appt die arme jongen in paniek waarom GNUS zo hard aan het dalen is want hij had er al z'n geld ingestopt. Dan vraag ik me ook echt af waar we mee bezig zijn. En vandaag natuurlijk weer helemaal in paniek zijn omdat alles rood is, geduld, lange termijn etc..
 
Dat is het vreemde/mooie aan economie. Hoe ouder ik word en hoe meer ik erover lees, hoe minder ik ervan snap. Zo'n veelkoppig monster met allemaal kruisverbanden en wisselwerkingen die op hun beurt weer beïnvloed worden door menselijk gedrag.

Verder, of we in een bubbel zitten en een crash/correctie aanstaande is. Tja, daar kan ik eigenlijk weinig mee. Daar wordt al jaren over gepraat en als je al die tijd gewacht had zou je flink wat rendement zijn misgelopen. Zoals je al zei zijn er genoeg bedrijven die nog niet zo belachelijk gewaardeerd zijn. Zulke bedrijven eruit filteren en daarnaast genoeg cash achter de hand houden, dan zit je goed.
 
Mr. Long story is back :cool:

Goed stuk weer man en duidelijke conclusie, we weten niet wat er gaat gebeuren. Ik heb de Dotcom crisis niet bewust meegemaakt en bij de crisis van 2009 was ik niet financieel genoeg ontwikkeld om er een bal van te begrijpen na de big short begrijp ik er meer van (fantastische film zeker een aanrader) maar had laatst in een podcast gehoord weet niet meer waar dat er wel veel dingen gebeuren die in voorgaande crisissen ook voorkwamen, gigantische koersen die nergens opslaan, stocks die door het dak gaan zonder reden er wordt natuurlijk veel geld bijgedrukt en heel veel mensen die beginnen met de ''beleggen'' dus een hype zoals we nu zien in de vorm van crypto's en stocks.

Heb in dit geval oprecht de domste dingen meegemaakt. Zit in verschillende appgroepen gewoon om mee te lezen wat andere mensen doen qua aandelen en om beetje nieuwe aandelen te ontdekken om die vervolgens research er naar te doen. Maar dan zie je jochies van 18 (niet dat ik ervaren ben met m'n 22 maar goed) al hun welverdiende centjes en spaargeld investeren in bedrijven waar ze 0.0 verstand van hebben omdat iemand anders het zegt. Het is echt ongekend. Goed voorbeeld een jongen van 18 vroeg om pennystocks waarna iemand GNUS aanraadde maar daarbij ook sterk zei om zelf research te doen en het niet blind te kopen en gewoon nog even te wachten. Twee dagen later appt die arme jongen in paniek waarom GNUS zo hard aan het dalen is want hij had er al z'n geld ingestopt. Dan vraag ik me ook echt af waar we mee bezig zijn. En vandaag natuurlijk weer helemaal in paniek zijn omdat alles rood is, geduld, lange termijn etc..
Dat is het vreemde/mooie aan economie. Hoe ouder ik word en hoe meer ik erover lees, hoe minder ik ervan snap. Zo'n veelkoppig monster met allemaal kruisverbanden en wisselwerkingen die op hun beurt weer beïnvloed worden door menselijk gedrag.

Verder, of we in een bubbel zitten en een crash/correctie aanstaande is. Tja, daar kan ik eigenlijk weinig mee. Daar wordt al jaren over gepraat en als je al die tijd gewacht had zou je flink wat rendement zijn misgelopen. Zoals je al zei zijn er genoeg bedrijven die nog niet zo belachelijk gewaardeerd zijn. Zulke bedrijven eruit filteren en daarnaast genoeg cash achter de hand houden, dan zit je goed.
Jullie verwoorden het beiden goed imo. Mijn vrindelijke vrind is het overigens nog altijd niet met me eens, maar die mag morgen maar even een extra strafrondje gaan hardlopen en tot bezinning komen. Maar goed, wellicht had ik er nog bij moeten vermelden dat hij voor Feyeneurd is. Zet e.e.a. toch in perspectief (-:
 
Terug
Bovenaan Onderaan