Amerika


Hij roept nog net niet dat Biden de duivel is.
Maar dit is dus pure paniek. Hij roept dingen die voor de gemiddelde Amerikaan eng zijn (tegen god, wil de grondwet aanpassen inzake wapenbezit). Het erge is dat er ook nog genoeg volk is wat dat voor waarheid aanneemt.
Trump is het soort man wat je op een sinaasappelkistje in het centrum wil zien staan, om daar zijn waanbeelden aan te horen. Effe lachen, geef hem een euro en je gaat verder. Maar nu is hij zittend president van de VS met een optie voor nog 4 jaar. Eng.
 
Hij roept nog net niet dat Biden de duivel is.
Maar dit is dus pure paniek. Hij roept dingen die voor de gemiddelde Amerikaan eng zijn (tegen god, wil de grondwet aanpassen inzake wapenbezit). Het erge is dat er ook nog genoeg volk is wat dat voor waarheid aanneemt.
Trump is het soort man wat je op een sinaasappelkistje in het centrum wil zien staan, om daar zijn waanbeelden aan te horen. Effe lachen, geef hem een euro en je gaat verder. Maar nu is hij zittend president van de VS met een optie voor nog 4 jaar. Eng.

Heerlijk! Puur vermaeck inmiddels.
 
Man, man. Die hele TikTok-soap o.O wat een fascinerend verhaal is dat ook weer. Kun je zo uren in verdrinken. U heeft nog een onnodig lang verhaal van mij tegoed...op een later moment wellicht, wanneer ik tijd heb.
 
zeg Brainz, hoe denk jij over die tik-tak soap?

Sure?:grin:

Goed, TikTok. Hier spelen zowel impliciet als expliciet zo veel relevante zaken van de actuele geopolitiek en de algehele US-China escalatie die het epicentrum vormt van alles wat momenteel gaande is, dat je je noodgedwongen verdiept in een kleuter-app, die voor heel wat belangrijke mensjes blijkbaar wat minder onschuldig lijkt dan de kwalificatie die ik er nu aan geef. Een leuke statistiek om mee af te trappen: de app is in alleen al de US 165 miljoen keer gedownload. Mondiaal meer dan 2 miljard keer. In het eerste kwartaal van dit jaar al de meest gedownloade app wereldwijd, wat zich een kwartaal later voortzette. De allerpopulairste app ter wereld momenteel dus. En daarmee qua omvang alleen al in potentie inderdaad iets minder onschuldig.

Zonder te verdrinken in alle details - even uitzoomen: het is een feit dat, ongeacht waar de servers van het bedrijf zich bevinden of hoeveel Amerikaanse supersterren er ook worden aangenomen op belangrijke posities (dat hoge piefje van Disney bv), de CEO niet in zijn eentje het vertrouwen van de US in China kon herstellen en dat was - en is - uiteindelijk zijn echte probleem. Dat is direct ook het ironische of paradoxale hieraan; Y. Zhang belichaamt letterlijk al hetgeen de US wilden dat China zou zijn. Hij is de oprichter en CEO van ByteDance, dat eigenaar is van het razend populaire platform voor sociale media. Hij is een "serial entrepreneur" en heeft meerdere apps en zoekmachines gebouwd. Het verhaal van Zhang gaat niet over een copycat of een prijsvechter/saneerder - de stereotypen van de Chinese ondernemer - maar over een ware innovator. Daar kom je gauw genoeg achter wanneer je je verdiept in zijn loopbaan en activiteiten.

Decennialang meenden de US dat een van de belangrijkste doelstellingen van hun foreign policy het creëren van een bataljon aan Zhangs zou zijn. Men was ervan overtuigd dat het communistisch China kon transformeren in een samenleving die meer leek op die van de Amerikanen; rijk, vrij, inventief en open. Een plek waar een nobody als Zhang - met slechts intelligentie, ondernemerschap en de instrumenten van het kapitalisme - grote, innovatieve bedrijven kon opbouwen die de wereld zouden veranderen. En Zhang is tot op zekere hoogte het bewijs dat de US daarin geslaagd zijn; TikTok is weliswaar Chinees, maar het is ruimschoots door Amerikanen omarmd. Terwijl Facebook bedoeld is om babyfoto's te delen, Twitter is voor politieke tirades en Instagram is om te laten zien hoe populair je bent, heeft TikTok een dwaze doch aanstekelijke eenvoud: een platform waar je kunt dansen in je woonkamer, lelijke grappen kunt uithalen, dierlijke capriolen kunt vastleggen en andere stukjes van je persoonlijke leven kunt delen. TikTok is het eerste Chinese bedrijf dat echt doorbreekt in het Amerikaanse en wereldwijde bewustzijn, iets wat andere langer gevestigde Chinese grootmachten (bv Alibaba, Baidu en Tencent) nog moeten zien te bereiken.

Tegenwoordig liggen de spelregels uiteraard anders. De US bepaalt nu op een andere manier wie een lieve, goede vriend en zielsverwant is en wie niet. (Anno 2020 komt het vooral neer op een aantal basale criteria: je hebt een autocratische leider nodig, nauwe banden met de Trump-familie, of een deal die de president als een overwinning kan begroeten. Idealiter scoor je een hattrick en heb je ze alle drie. Het beste voorbeeld hiervan is misschien wel de tumor van het Midden-Oosten; Saoedi-Arabië.) De meeste Amerikanen zien China niet langer als een potentiële partner, maar als een strategische vijand. Trump vervloekt ze zoals alom bekend openlijk op Twitter en tijdens persconferenties. Het oude Amerikaanse beleid van (geduldige) betrokkenheid wordt bespot als een naïeve liberale fantasie die niets anders deed dan rijkdom en macht overhandigen aan een autoritaire tegenstander. Vanuit dit perspectief gezien belichamen Zhang en TikTok niet wat er goed is gegaan met China, maar wat er mis is gegaan. TikTok maakt nu deel uit van de Chinese dreiging: de scherpe high-tech rand van het communistische regime dringt diep door in de Amerikaanse samenleving, steelt haar geheimen, controleert haar burgers en faciliteert de kwade Chinese doelen. Het zogenaamde Paard van Troje vermomd in een smartphone-app.

Democraten en Republikeinen in de US zijn zelden zo verenigd geweest tav een politiek thema; onder geen beding toegeven aan een opkomend China is waarschijnlijk het enige waar "rechts" en "links" in de US het op dit moment over eens kunnen worden. De reden dat ze zo verenigd zijn? De vrees sijpelt in de US door dat China, dankzij haar groeiende technologische macht, een enorme schat aan informatie zou kunnen verzamelen die zou kunnen worden gebruikt om Amerikaanse burgers te identificeren of te chanteren - of andere doeleinden waar men nog niet aan heeft gedacht. De zorg is dat TikTok een krachtig vacuüm zou kunnen zijn, dat beelden van en details over nietsvermoedende Amerikanen opzuigt om de vraatzuchtige eetlust van Peking te voeden. China's wijdverbreide verzameling van gegevens over haar eigen bevolking - of het nu gaat om de bewakingsstaat die het in Xinjiang heeft opgebouwd, het sociale kredietsysteem dat wordt geïmplementeerd, of het opdringerig volgen van bewegingen en vergaderingen om de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan - heeft de argwaan en angst voor haar bereidheid om voor eigen doeleinden dergelijke informatie uit het buitenland te verzamelen alleen maar verder versterkt. TikTok bevindt zich dus niet alleen in de positie van het symbool van China's opkomst en penetratie in de US, maar ook aan de frontlinie van een nieuwe strijd tussen de US en China.

Zhang benadrukt dat ByteDance nooit informatie over Amerikanen aan de Chinese autoriteiten heeft overgedragen, en dat dit ook nooit zou gebeuren. En van wat ik van hem en zijn bedrijf heb gezien en gelezen lijkt het me waarschijnlijk dat hij zelfs volkomen oprecht is. Er is geen hard (openbaar) bewijs dat hij voor de Communistische Partij werkt. Maar het escalerende wantrouwen jegens China in ogenschouw nemend zeggen Zhang's beloften en toezeggingen weinig. Het regime heeft de indruk gewekt dat al haar 1.4 miljard burgers loyaal zijn of loyaal kunnen worden gemaakt aan de partij. In theorie betekent dit dus dat iedereen met een Chinees paspoort een spion kan zijn, of kan worden gedwongen om een spion te zijn. Wat zou een regering die dissidenten martelt en honderdduizenden moslims in goelags opsluit, ervan weerhouden om op een dag Zhang onder druk te zetten om haar bevelen uit te voeren?

Het feit dat het niet vreemd is om hardop dit soort vragen te stellen, is een indicatie van hoe erg het momenteel is tussen de US en China. Vreemd genoeg is wat er gebeurt een indicatie of de twee landen op weg zijn naar hernieuwde, zij het ongemakkelijke, samenwerking of naar een impasse met supermachten met mogelijk rampzalige gevolgen voor de wereldvrede en welvaart. Het lot van TikTok vertelt ons ook of China haar historische opkomst kan voortzetten en het Amerikaanse politieke en economische primaat kan uitdagen: Chinese leiders weten dat ze hun land moeten transformeren in een technologische grootmacht om nieuwe hoogten van economisch succes en diplomatieke invloed te bereiken. Als geopolitieke tegenwind de ambities van Zhang belemmert, kunnen ze ook die van China vernietigen.

De opkomst van Trump heeft China volledig veranderd van een partner (zij het een lastige) in een stelende vijand van Amerikaanse banen, technologie en democratie. Trump-bashing is verleidelijk, maar net zo belangrijk is de omwenteling van het Chinese beleid waardoor het land veel meer een bedreiging lijkt voor de wereldwijde dominantie en binnenlandse veiligheid van de US. Xi Jinping heeft de laatste jaren de spierballen van zijn land getoond in buitenlandse zaken, terwijl hij thuis de staatscontrole heeft geïntensiveerd met nieuwe technologieën, van het verzamelen van gegevens tot gezichtsherkenning en hardhandig optreden in Xinjiang en Hong Kong. Laten we vooral niet doen alsof alle Amerikaanse zorgen ongegrond zijn; hier hebben wij ook het e.e.a. meegemaakt met ASML bijvoorbeeld.

TikTok bezorgt Washington meer hoofdpijn dan welk ander Chinees bedrijf dan ook - zelfs eentje die bijna dagelijks in het politieke vizier ligt; Huawei. De nationale veiligheidszaak tegen Huawei is veel directer. Het bedrijf levert de zogenaamde vitale infrastructuur, de moeren en bouten van draadloze systemen. Elke regering zou op hun hoede moeten zijn voor het feit dat dergelijke vitale communicatienetwerken kwetsbaar zouden kunnen zijn voor potentiële buitenlandse tegenstanders. Maar de apparatuur die Huawei maakt, kan gemakkelijk worden geleverd door andere bedrijven uit vriendelijkere landen, zoals het Zweedse Ericsson, en de uitrusting kan eenvoudig worden uitgetrokken en vervangen, zoals de UK probeert te doen.

TikTok presenteert een heel ander raadsel. Ten eerste staat de app al op miljoenen Amerikaanse smartphones. De zorgen van Washington over gegevensbeveiliging met betrekking tot China zijn vergroot door twee recente hacks: van het kredietrapportagebedrijf Equifax in 2017 en van het Office of Personnel Management van de overheid in 2015. In beide gevallen geven beveiligingsexperts China de schuld. De veronderstelling is dat de Chinese autoriteiten dossiers over Amerikaanse burgers samenstellen voor onbekende, maar waarschijnlijk compromitterende doeleinden. TikTok zou een handig apparaat kunnen zijn om de bestanden te vullen met sappige nieuwe details. Sterker nog, TikTok houdt zich bezig met "content". Het kan net zo gemakkelijk dienen als kanaal voor het verspreiden van informatie als het verzamelen ervan - en kan daarom een propagandamiddel zijn voor de Chinese staat. Maar dat is allemaal in theorie. Er lijkt geen onweerlegbaar bewijs te zijn dat TikTok privegegevens over Amerikanen heeft gedeeld met China. Het platform zegt dat het gegevens over Amerikanen in de US en Singapore opslaat, wat dus buiten het bereik van de Chinese overheid ligt.

Het lijkt echter niet helemaal duidelijk of ByteDance als Chinees bedrijf verplicht is om Amerikaanse gegevens met Peking te delen. Het Amerikaanse argument gaat uit van een heilige overtuiging dat de Chinese wet de overheid carte blanche geeft voor gegevens die in handen zijn van Chinese bedrijven, maar sommige experts zijn van mening dat de zaak niet zo eenvoudig is, vooral niet met gegevens die buiten China worden bewaard. Het feit dat er geen overeenstemming is over wat een vrij eenvoudig juridisch punt zou moeten zijn, illustreert het echte probleem: Chinese wetten zijn losjes geschreven om ambtenaren de ruimte te geven om min of meer te doen wat ze willen. Sterker nog, de Communistische Partij houdt zich niet altijd aan de formaliteiten van juridische procedures. China heeft geen onafhankelijke rechterlijke macht en bedrijven en individuen hebben weinig macht om op te komen tegen hun eigen regering. Dus als de autoriteiten iets willen - zoals gegevens over Amerikanen bijvoorbeeld - kun je er zeker van zijn dat ze een manier zullen vinden om het te bemachtigen. Dat leidt men tot de conclusie dat TikTok niet te vertrouwen kan zijn, omdat de Chinese overheid niet te vertrouwen is.

De agenda van Xi heeft een serieuze kaakslag uitgedeeld aan Chinese bedrijven die wereldwijde ambities hebben, zoals ByteDance. Voorheen konden Amerikaanse en Chinese bedrijven met plezier handel drijven en investeren in een zo goed als parallel universum, los van het dagelijkse Chinese reilen en zeilen. Maar Xi heeft de toch al wankele muur die de handel beschermde tegen autoritarisme volledig neergesabeld. Zijn nieuwe high-tech bewakingsstaat en de gruwelijke manieren waarop hij die heeft gebruikt, hebben nietsvermoedende directeuren - evenals professionele atleten, videogamespelers en artiesten - aan beide kanten in politieke issues gebracht. Zhang is veel te intelligent om dit allemaal niet te hebben zien aankomen. Inderdaad, hij heeft er zoals ik helemaal in het begin aan refereerde alles aan gedaan, zoals het aannemen van Amerikaanse commerciële kanonnen in de directie en zelfs een strikte splitsing van de Amerikaanse en Aziatische activiteiten van TikTok, waarbij de Amerikaanse afdeling in de praktijk naar het schijnt zo goed als volledige autonomie heeft. Met nul resultaat wat betreft de Amerikaanse perceptie; het blijft in hun ogen een Chinees bedrijf en men vindt het een doorzichtige "makeover".

Bovenal biedt de controverse over TikTok een kijkje in Amerikaanse en Chinese samenlevingen op dit cruciale moment, maar ook waar ze heen zouden kunnen gaan. TikTok toont het beste en slechtste van het moderne China - zowel het grenzeloze potentieel om rijkdom en ideeën te genereren die iedereen ten goede kan komen, als de angst en het conflict veroorzaakt door het uitgebreide en groeiende autoritarisme. Geen enkel ander Chinees bedrijf heeft zich zo nauw met het Amerikaanse en westerse leven verweven. In een tijdperk van opdringerige technologieën, Big Data en verhoogde buitenlandse dreigingen, worden onze westerse idealen op de proef gesteld door hoe we omgaan met deze ene gekke app, die in de kern werd gebouwd voor het delen van video's gericht op tieners.

Als de deuren van Zhang in de US sluiten, kunnen de implicaties dus groter worden dan zijn fortuin en zijn bedrijf. Zelf zou hij waarschijnlijk heel goed door kunnen cruisen obv alleen al het bereik en invloed van zijn bedrijf ByteDance in China. De echte schade zou worden toegebracht aan de ambities en de economische toekomst van China. TikTok blijft China's enige wereldwijde technologische succesverhaal, volledig gebaseerd op zakelijk en technisch vernuft, met het vermogen om zich geliefd te maken bij mensen over de hele wereld. Fundamenteler dus: een negatief einde zou erop duiden dat het groeiende autoritarisme en China's neiging verzeild te raken in internationale confrontaties haar ondernemers ondermijnt en, meer in het algemeen, haar hoop een technologieleider te zijn die in staat is te concurreren met Amerikaanse rivalen en spelbepaler te zijn wat betreft mondiaal gebruikte en toegepaste technologie - dat laatste is natuurlijk een cruciaal element waar dit hele circus om draait. Zonder een dominante mondiale technologiespeler te worden, zal China, toch al worstelend met stijgende kosten en een vergrijzende bevolking, vastlopen en niet in staat zijn om haar economie te ontwikkelen en - belangrijker - de beoogde status van een economische grootmacht definitief te vestigen.

Als Washington de drastische stap neemt om TikTok te verbieden, zullen de US daar ook onder lijden. Het zou betekenen dat de Amerikanen er niet in slaagden een middenweg te vinden tussen het behoud van hun waarden en het beschermen van hun veiligheid in het licht van de steeds veranderende technologie. Dat werpt het lelijke vooruitzicht op om een van de belangrijkste doelen van het internet te vernietigen - de wereld verbinden en het contact met andere samenlevingen versterken. Als we beginnen met het verbieden van apps of het beperken van toegang, zullen we eindigen met veel afzonderlijke internets, die ons eerder zullen verdelen dan verenigen. Dat lijkt me niet het soort internet dat veel mensen willen. Ondanks alle enge krantenkoppen en ernstige waarschuwingen, werd TikTok in de eerste drie maanden van het jaar 300 miljoen keer over de hele wereld gedownload - 20 miljoen keer alleen al in de US - veel vaker dan in enig ander kwartaal.

Misschien vormt TikTok (en trouwens alle gegevens verzamelende technologiebedrijven) een bedreiging voor onze privacy en veiligheid. Maar mijn eerste reflex is een gevoel van angst dat we ons tegen autoritarisme zullen wapenen door de strijdmethoden ervan te kopiëren. Vuur bestrijden met vuur is zelden de oplossing en is juist niet wat de westerse samenleving decennialang heeft doen ontplooien. De Chinese dictatuur blokkeert Facebook, Twitter en andere buitenlandse sociale media omdat de leiderschap niet het lef heeft om het volk te laten beslissen wat ze willen zeggen, posten of bekijken. De motivatie voor het blokkeren van TikTok in de US ligt natuurlijk wel anders, maar brengt ons naar dezelfde plek - waar de staat bepaalt wat we wel en niet kunnen doen op internet. Dat plaatst de Amerikaanse regering in de onmogelijke positie om onze waarden te verdedigen door ze te ondermijnen. Dat kan niet de beste manier zijn om onze angsten onder ogen te zien.

Ik zou willen dat ik kon afsluiten met een conclusie die voor mezelf in elk geval zinvol klinkt, maar inmiddels zo veel over gelezen dat ik het op sommige vlakken eerlijk gezegd ook niet meer weet. Het is lastig balanceren tussen enerzijds het belang van bijvoorbeeld privacy en anderzijds alle directe spasticiteit die ontstaat als reactie op alles waar China succesvol in lijkt te worden. En zelfs wanneer je die balans wel vindt, is er een geopolitieke cocktail die een heldere navigatie ontneemt. Het gevaar van verdieping tav geopolitiek en/of macro-economie is dat je al snel verzeild dreigt te raken in doembeelden. Er gebeurt nu eenmaal veel buiten onze invloedssferen. Ik zou best kunnen beargumenteren waarom dit slechts de uitkomst is van een koude oorlog die al lang gaande is. Dat dit zou kunnen uitmonden in iets groters, iets engers.

Enfin, laten we eerst de US elections afwachten, want dat kan al een enorm verschil gaan maken. Ja, laat ik daar mee afsluiten: hoop. Het lozen van de oranje parodie op een president zou al wat flinke slokken op de borrel schelen. Laten we hopen dat we ergens in Q1-2021 zonder problemen en in alle onschuldigheid massaal als kleuters aan het TikTokken zijn en het tegen die tijd vanzelfsprekend is om een besloten TikTokTopic te openen op dit forum, waarin ik Hoetierick zie dansen in het ondergoed van zijn vrouw. En dan maar hopen dat Xi het niet uit ons besloten topicje kopieert en de digitale ether in slingert.
 
Wauw.
Wat een goede uitleg over iets wat een klein probleem lijkt voor leken (zoals ik). Gedetailleerde analyses zonder in vaktaal te vervallen.
Alle complimenten dus!! En ja, dan neem ik die laatste alinea ook mee...
 
Sure?:grin:

Goed, TikTok. Hier spelen zowel impliciet als expliciet zo veel relevante zaken van de actuele geopolitiek en de algehele US-China escalatie die het epicentrum vormt van alles wat momenteel gaande is, dat je je noodgedwongen verdiept in een kleuter-app, die voor heel wat belangrijke mensjes blijkbaar wat minder onschuldig lijkt dan de kwalificatie die ik er nu aan geef. Een leuke statistiek om mee af te trappen: de app is in alleen al de US 165 miljoen keer gedownload. Mondiaal meer dan 2 miljard keer. In het eerste kwartaal van dit jaar al de meest gedownloade app wereldwijd, wat zich een kwartaal later voortzette. De allerpopulairste app ter wereld momenteel dus. En daarmee qua omvang alleen al in potentie inderdaad iets minder onschuldig.

Zonder te verdrinken in alle details - even uitzoomen: het is een feit dat, ongeacht waar de servers van het bedrijf zich bevinden of hoeveel Amerikaanse supersterren er ook worden aangenomen op belangrijke posities (dat hoge piefje van Disney bv), de CEO niet in zijn eentje het vertrouwen van de US in China kon herstellen en dat was - en is - uiteindelijk zijn echte probleem. Dat is direct ook het ironische of paradoxale hieraan; Y. Zhang belichaamt letterlijk al hetgeen de US wilden dat China zou zijn. Hij is de oprichter en CEO van ByteDance, dat eigenaar is van het razend populaire platform voor sociale media. Hij is een "serial entrepreneur" en heeft meerdere apps en zoekmachines gebouwd. Het verhaal van Zhang gaat niet over een copycat of een prijsvechter/saneerder - de stereotypen van de Chinese ondernemer - maar over een ware innovator. Daar kom je gauw genoeg achter wanneer je je verdiept in zijn loopbaan en activiteiten.

Decennialang meenden de US dat een van de belangrijkste doelstellingen van hun foreign policy het creëren van een bataljon aan Zhangs zou zijn. Men was ervan overtuigd dat het communistisch China kon transformeren in een samenleving die meer leek op die van de Amerikanen; rijk, vrij, inventief en open. Een plek waar een nobody als Zhang - met slechts intelligentie, ondernemerschap en de instrumenten van het kapitalisme - grote, innovatieve bedrijven kon opbouwen die de wereld zouden veranderen. En Zhang is tot op zekere hoogte het bewijs dat de US daarin geslaagd zijn; TikTok is weliswaar Chinees, maar het is ruimschoots door Amerikanen omarmd. Terwijl Facebook bedoeld is om babyfoto's te delen, Twitter is voor politieke tirades en Instagram is om te laten zien hoe populair je bent, heeft TikTok een dwaze doch aanstekelijke eenvoud: een platform waar je kunt dansen in je woonkamer, lelijke grappen kunt uithalen, dierlijke capriolen kunt vastleggen en andere stukjes van je persoonlijke leven kunt delen. TikTok is het eerste Chinese bedrijf dat echt doorbreekt in het Amerikaanse en wereldwijde bewustzijn, iets wat andere langer gevestigde Chinese grootmachten (bv Alibaba, Baidu en Tencent) nog moeten zien te bereiken.

Tegenwoordig liggen de spelregels uiteraard anders. De US bepaalt nu op een andere manier wie een lieve, goede vriend en zielsverwant is en wie niet. (Anno 2020 komt het vooral neer op een aantal basale criteria: je hebt een autocratische leider nodig, nauwe banden met de Trump-familie, of een deal die de president als een overwinning kan begroeten. Idealiter scoor je een hattrick en heb je ze alle drie. Het beste voorbeeld hiervan is misschien wel de tumor van het Midden-Oosten; Saoedi-Arabië.) De meeste Amerikanen zien China niet langer als een potentiële partner, maar als een strategische vijand. Trump vervloekt ze zoals alom bekend openlijk op Twitter en tijdens persconferenties. Het oude Amerikaanse beleid van (geduldige) betrokkenheid wordt bespot als een naïeve liberale fantasie die niets anders deed dan rijkdom en macht overhandigen aan een autoritaire tegenstander. Vanuit dit perspectief gezien belichamen Zhang en TikTok niet wat er goed is gegaan met China, maar wat er mis is gegaan. TikTok maakt nu deel uit van de Chinese dreiging: de scherpe high-tech rand van het communistische regime dringt diep door in de Amerikaanse samenleving, steelt haar geheimen, controleert haar burgers en faciliteert de kwade Chinese doelen. Het zogenaamde Paard van Troje vermomd in een smartphone-app.

Democraten en Republikeinen in de US zijn zelden zo verenigd geweest tav een politiek thema; onder geen beding toegeven aan een opkomend China is waarschijnlijk het enige waar "rechts" en "links" in de US het op dit moment over eens kunnen worden. De reden dat ze zo verenigd zijn? De vrees sijpelt in de US door dat China, dankzij haar groeiende technologische macht, een enorme schat aan informatie zou kunnen verzamelen die zou kunnen worden gebruikt om Amerikaanse burgers te identificeren of te chanteren - of andere doeleinden waar men nog niet aan heeft gedacht. De zorg is dat TikTok een krachtig vacuüm zou kunnen zijn, dat beelden van en details over nietsvermoedende Amerikanen opzuigt om de vraatzuchtige eetlust van Peking te voeden. China's wijdverbreide verzameling van gegevens over haar eigen bevolking - of het nu gaat om de bewakingsstaat die het in Xinjiang heeft opgebouwd, het sociale kredietsysteem dat wordt geïmplementeerd, of het opdringerig volgen van bewegingen en vergaderingen om de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan - heeft de argwaan en angst voor haar bereidheid om voor eigen doeleinden dergelijke informatie uit het buitenland te verzamelen alleen maar verder versterkt. TikTok bevindt zich dus niet alleen in de positie van het symbool van China's opkomst en penetratie in de US, maar ook aan de frontlinie van een nieuwe strijd tussen de US en China.

Zhang benadrukt dat ByteDance nooit informatie over Amerikanen aan de Chinese autoriteiten heeft overgedragen, en dat dit ook nooit zou gebeuren. En van wat ik van hem en zijn bedrijf heb gezien en gelezen lijkt het me waarschijnlijk dat hij zelfs volkomen oprecht is. Er is geen hard (openbaar) bewijs dat hij voor de Communistische Partij werkt. Maar het escalerende wantrouwen jegens China in ogenschouw nemend zeggen Zhang's beloften en toezeggingen weinig. Het regime heeft de indruk gewekt dat al haar 1.4 miljard burgers loyaal zijn of loyaal kunnen worden gemaakt aan de partij. In theorie betekent dit dus dat iedereen met een Chinees paspoort een spion kan zijn, of kan worden gedwongen om een spion te zijn. Wat zou een regering die dissidenten martelt en honderdduizenden moslims in goelags opsluit, ervan weerhouden om op een dag Zhang onder druk te zetten om haar bevelen uit te voeren?

Het feit dat het niet vreemd is om hardop dit soort vragen te stellen, is een indicatie van hoe erg het momenteel is tussen de US en China. Vreemd genoeg is wat er gebeurt een indicatie of de twee landen op weg zijn naar hernieuwde, zij het ongemakkelijke, samenwerking of naar een impasse met supermachten met mogelijk rampzalige gevolgen voor de wereldvrede en welvaart. Het lot van TikTok vertelt ons ook of China haar historische opkomst kan voortzetten en het Amerikaanse politieke en economische primaat kan uitdagen: Chinese leiders weten dat ze hun land moeten transformeren in een technologische grootmacht om nieuwe hoogten van economisch succes en diplomatieke invloed te bereiken. Als geopolitieke tegenwind de ambities van Zhang belemmert, kunnen ze ook die van China vernietigen.

De opkomst van Trump heeft China volledig veranderd van een partner (zij het een lastige) in een stelende vijand van Amerikaanse banen, technologie en democratie. Trump-bashing is verleidelijk, maar net zo belangrijk is de omwenteling van het Chinese beleid waardoor het land veel meer een bedreiging lijkt voor de wereldwijde dominantie en binnenlandse veiligheid van de US. Xi Jinping heeft de laatste jaren de spierballen van zijn land getoond in buitenlandse zaken, terwijl hij thuis de staatscontrole heeft geïntensiveerd met nieuwe technologieën, van het verzamelen van gegevens tot gezichtsherkenning en hardhandig optreden in Xinjiang en Hong Kong. Laten we vooral niet doen alsof alle Amerikaanse zorgen ongegrond zijn; hier hebben wij ook het e.e.a. meegemaakt met ASML bijvoorbeeld.

TikTok bezorgt Washington meer hoofdpijn dan welk ander Chinees bedrijf dan ook - zelfs eentje die bijna dagelijks in het politieke vizier ligt; Huawei. De nationale veiligheidszaak tegen Huawei is veel directer. Het bedrijf levert de zogenaamde vitale infrastructuur, de moeren en bouten van draadloze systemen. Elke regering zou op hun hoede moeten zijn voor het feit dat dergelijke vitale communicatienetwerken kwetsbaar zouden kunnen zijn voor potentiële buitenlandse tegenstanders. Maar de apparatuur die Huawei maakt, kan gemakkelijk worden geleverd door andere bedrijven uit vriendelijkere landen, zoals het Zweedse Ericsson, en de uitrusting kan eenvoudig worden uitgetrokken en vervangen, zoals de UK probeert te doen.

TikTok presenteert een heel ander raadsel. Ten eerste staat de app al op miljoenen Amerikaanse smartphones. De zorgen van Washington over gegevensbeveiliging met betrekking tot China zijn vergroot door twee recente hacks: van het kredietrapportagebedrijf Equifax in 2017 en van het Office of Personnel Management van de overheid in 2015. In beide gevallen geven beveiligingsexperts China de schuld. De veronderstelling is dat de Chinese autoriteiten dossiers over Amerikaanse burgers samenstellen voor onbekende, maar waarschijnlijk compromitterende doeleinden. TikTok zou een handig apparaat kunnen zijn om de bestanden te vullen met sappige nieuwe details. Sterker nog, TikTok houdt zich bezig met "content". Het kan net zo gemakkelijk dienen als kanaal voor het verspreiden van informatie als het verzamelen ervan - en kan daarom een propagandamiddel zijn voor de Chinese staat. Maar dat is allemaal in theorie. Er lijkt geen onweerlegbaar bewijs te zijn dat TikTok privegegevens over Amerikanen heeft gedeeld met China. Het platform zegt dat het gegevens over Amerikanen in de US en Singapore opslaat, wat dus buiten het bereik van de Chinese overheid ligt.

Het lijkt echter niet helemaal duidelijk of ByteDance als Chinees bedrijf verplicht is om Amerikaanse gegevens met Peking te delen. Het Amerikaanse argument gaat uit van een heilige overtuiging dat de Chinese wet de overheid carte blanche geeft voor gegevens die in handen zijn van Chinese bedrijven, maar sommige experts zijn van mening dat de zaak niet zo eenvoudig is, vooral niet met gegevens die buiten China worden bewaard. Het feit dat er geen overeenstemming is over wat een vrij eenvoudig juridisch punt zou moeten zijn, illustreert het echte probleem: Chinese wetten zijn losjes geschreven om ambtenaren de ruimte te geven om min of meer te doen wat ze willen. Sterker nog, de Communistische Partij houdt zich niet altijd aan de formaliteiten van juridische procedures. China heeft geen onafhankelijke rechterlijke macht en bedrijven en individuen hebben weinig macht om op te komen tegen hun eigen regering. Dus als de autoriteiten iets willen - zoals gegevens over Amerikanen bijvoorbeeld - kun je er zeker van zijn dat ze een manier zullen vinden om het te bemachtigen. Dat leidt men tot de conclusie dat TikTok niet te vertrouwen kan zijn, omdat de Chinese overheid niet te vertrouwen is.

De agenda van Xi heeft een serieuze kaakslag uitgedeeld aan Chinese bedrijven die wereldwijde ambities hebben, zoals ByteDance. Voorheen konden Amerikaanse en Chinese bedrijven met plezier handel drijven en investeren in een zo goed als parallel universum, los van het dagelijkse Chinese reilen en zeilen. Maar Xi heeft de toch al wankele muur die de handel beschermde tegen autoritarisme volledig neergesabeld. Zijn nieuwe high-tech bewakingsstaat en de gruwelijke manieren waarop hij die heeft gebruikt, hebben nietsvermoedende directeuren - evenals professionele atleten, videogamespelers en artiesten - aan beide kanten in politieke issues gebracht. Zhang is veel te intelligent om dit allemaal niet te hebben zien aankomen. Inderdaad, hij heeft er zoals ik helemaal in het begin aan refereerde alles aan gedaan, zoals het aannemen van Amerikaanse commerciële kanonnen in de directie en zelfs een strikte splitsing van de Amerikaanse en Aziatische activiteiten van TikTok, waarbij de Amerikaanse afdeling in de praktijk naar het schijnt zo goed als volledige autonomie heeft. Met nul resultaat wat betreft de Amerikaanse perceptie; het blijft in hun ogen een Chinees bedrijf en men vindt het een doorzichtige "makeover".

Bovenal biedt de controverse over TikTok een kijkje in Amerikaanse en Chinese samenlevingen op dit cruciale moment, maar ook waar ze heen zouden kunnen gaan. TikTok toont het beste en slechtste van het moderne China - zowel het grenzeloze potentieel om rijkdom en ideeën te genereren die iedereen ten goede kan komen, als de angst en het conflict veroorzaakt door het uitgebreide en groeiende autoritarisme. Geen enkel ander Chinees bedrijf heeft zich zo nauw met het Amerikaanse en westerse leven verweven. In een tijdperk van opdringerige technologieën, Big Data en verhoogde buitenlandse dreigingen, worden onze westerse idealen op de proef gesteld door hoe we omgaan met deze ene gekke app, die in de kern werd gebouwd voor het delen van video's gericht op tieners.

Als de deuren van Zhang in de US sluiten, kunnen de implicaties dus groter worden dan zijn fortuin en zijn bedrijf. Zelf zou hij waarschijnlijk heel goed door kunnen cruisen obv alleen al het bereik en invloed van zijn bedrijf ByteDance in China. De echte schade zou worden toegebracht aan de ambities en de economische toekomst van China. TikTok blijft China's enige wereldwijde technologische succesverhaal, volledig gebaseerd op zakelijk en technisch vernuft, met het vermogen om zich geliefd te maken bij mensen over de hele wereld. Fundamenteler dus: een negatief einde zou erop duiden dat het groeiende autoritarisme en China's neiging verzeild te raken in internationale confrontaties haar ondernemers ondermijnt en, meer in het algemeen, haar hoop een technologieleider te zijn die in staat is te concurreren met Amerikaanse rivalen en spelbepaler te zijn wat betreft mondiaal gebruikte en toegepaste technologie - dat laatste is natuurlijk een cruciaal element waar dit hele circus om draait. Zonder een dominante mondiale technologiespeler te worden, zal China, toch al worstelend met stijgende kosten en een vergrijzende bevolking, vastlopen en niet in staat zijn om haar economie te ontwikkelen en - belangrijker - de beoogde status van een economische grootmacht definitief te vestigen.

Als Washington de drastische stap neemt om TikTok te verbieden, zullen de US daar ook onder lijden. Het zou betekenen dat de Amerikanen er niet in slaagden een middenweg te vinden tussen het behoud van hun waarden en het beschermen van hun veiligheid in het licht van de steeds veranderende technologie. Dat werpt het lelijke vooruitzicht op om een van de belangrijkste doelen van het internet te vernietigen - de wereld verbinden en het contact met andere samenlevingen versterken. Als we beginnen met het verbieden van apps of het beperken van toegang, zullen we eindigen met veel afzonderlijke internets, die ons eerder zullen verdelen dan verenigen. Dat lijkt me niet het soort internet dat veel mensen willen. Ondanks alle enge krantenkoppen en ernstige waarschuwingen, werd TikTok in de eerste drie maanden van het jaar 300 miljoen keer over de hele wereld gedownload - 20 miljoen keer alleen al in de US - veel vaker dan in enig ander kwartaal.

Misschien vormt TikTok (en trouwens alle gegevens verzamelende technologiebedrijven) een bedreiging voor onze privacy en veiligheid. Maar mijn eerste reflex is een gevoel van angst dat we ons tegen autoritarisme zullen wapenen door de strijdmethoden ervan te kopiëren. Vuur bestrijden met vuur is zelden de oplossing en is juist niet wat de westerse samenleving decennialang heeft doen ontplooien. De Chinese dictatuur blokkeert Facebook, Twitter en andere buitenlandse sociale media omdat de leiderschap niet het lef heeft om het volk te laten beslissen wat ze willen zeggen, posten of bekijken. De motivatie voor het blokkeren van TikTok in de US ligt natuurlijk wel anders, maar brengt ons naar dezelfde plek - waar de staat bepaalt wat we wel en niet kunnen doen op internet. Dat plaatst de Amerikaanse regering in de onmogelijke positie om onze waarden te verdedigen door ze te ondermijnen. Dat kan niet de beste manier zijn om onze angsten onder ogen te zien.

Ik zou willen dat ik kon afsluiten met een conclusie die voor mezelf in elk geval zinvol klinkt, maar inmiddels zo veel over gelezen dat ik het op sommige vlakken eerlijk gezegd ook niet meer weet. Het is lastig balanceren tussen enerzijds het belang van bijvoorbeeld privacy en anderzijds alle directe spasticiteit die ontstaat als reactie op alles waar China succesvol in lijkt te worden. En zelfs wanneer je die balans wel vindt, is er een geopolitieke cocktail die een heldere navigatie ontneemt. Het gevaar van verdieping tav geopolitiek en/of macro-economie is dat je al snel verzeild dreigt te raken in doembeelden. Er gebeurt nu eenmaal veel buiten onze invloedssferen. Ik zou best kunnen beargumenteren waarom dit slechts de uitkomst is van een koude oorlog die al lang gaande is. Dat dit zou kunnen uitmonden in iets groters, iets engers.

Enfin, laten we eerst de US elections afwachten, want dat kan al een enorm verschil gaan maken. Ja, laat ik daar mee afsluiten: hoop. Het lozen van de oranje parodie op een president zou al wat flinke slokken op de borrel schelen. Laten we hopen dat we ergens in Q1-2021 zonder problemen en in alle onschuldigheid massaal als kleuters aan het TikTokken zijn en het tegen die tijd vanzelfsprekend is om een besloten TikTokTopic te openen op dit forum, waarin ik Hoetierick zie dansen in het ondergoed van zijn vrouw. En dan maar hopen dat Xi het niet uit ons besloten topicje kopieert en de digitale ether in slingert.


Diep onder de indruk Brainz! Je doet je forumnaam eer aan. De schikbeelden zijn duidelijk, vooral de passage waarin we Hoetierick zien dansen in het ondergoed van mevrouw Hoet. Grappen terzijde. De strijd verscherpt zich. Xi is de dictator die je liever niet ziet: een volk dat al onder controle was, wordt door tech verder onder controle gebracht. Een intelligente man, een vooralsnog groeiende economie en de daarmee vrijkomende dollars om praktisch heel Amerika te kunnen kopen en vooral: lange termijn visie en geduld. China was en is al decennia lang zeer strategisch bezig, niet gehinderd door bullshit korte-termijn kwartaaldenken wat we zien in de westerse landen, Amerika voorop.

giphy.gif
 
Laatst bewerkt:
Sure?:grin:

Goed, TikTok. Hier spelen zowel impliciet als expliciet zo veel relevante zaken van de actuele geopolitiek en de algehele US-China escalatie die het epicentrum vormt van alles wat momenteel gaande is, dat je je noodgedwongen verdiept in een kleuter-app, die voor heel wat belangrijke mensjes blijkbaar wat minder onschuldig lijkt dan de kwalificatie die ik er nu aan geef. Een leuke statistiek om mee af te trappen: de app is in alleen al de US 165 miljoen keer gedownload. Mondiaal meer dan 2 miljard keer. In het eerste kwartaal van dit jaar al de meest gedownloade app wereldwijd, wat zich een kwartaal later voortzette. De allerpopulairste app ter wereld momenteel dus. En daarmee qua omvang alleen al in potentie inderdaad iets minder onschuldig.

Zonder te verdrinken in alle details - even uitzoomen: het is een feit dat, ongeacht waar de servers van het bedrijf zich bevinden of hoeveel Amerikaanse supersterren er ook worden aangenomen op belangrijke posities (dat hoge piefje van Disney bv), de CEO niet in zijn eentje het vertrouwen van de US in China kon herstellen en dat was - en is - uiteindelijk zijn echte probleem. Dat is direct ook het ironische of paradoxale hieraan; Y. Zhang belichaamt letterlijk al hetgeen de US wilden dat China zou zijn. Hij is de oprichter en CEO van ByteDance, dat eigenaar is van het razend populaire platform voor sociale media. Hij is een "serial entrepreneur" en heeft meerdere apps en zoekmachines gebouwd. Het verhaal van Zhang gaat niet over een copycat of een prijsvechter/saneerder - de stereotypen van de Chinese ondernemer - maar over een ware innovator. Daar kom je gauw genoeg achter wanneer je je verdiept in zijn loopbaan en activiteiten.

Decennialang meenden de US dat een van de belangrijkste doelstellingen van hun foreign policy het creëren van een bataljon aan Zhangs zou zijn. Men was ervan overtuigd dat het communistisch China kon transformeren in een samenleving die meer leek op die van de Amerikanen; rijk, vrij, inventief en open. Een plek waar een nobody als Zhang - met slechts intelligentie, ondernemerschap en de instrumenten van het kapitalisme - grote, innovatieve bedrijven kon opbouwen die de wereld zouden veranderen. En Zhang is tot op zekere hoogte het bewijs dat de US daarin geslaagd zijn; TikTok is weliswaar Chinees, maar het is ruimschoots door Amerikanen omarmd. Terwijl Facebook bedoeld is om babyfoto's te delen, Twitter is voor politieke tirades en Instagram is om te laten zien hoe populair je bent, heeft TikTok een dwaze doch aanstekelijke eenvoud: een platform waar je kunt dansen in je woonkamer, lelijke grappen kunt uithalen, dierlijke capriolen kunt vastleggen en andere stukjes van je persoonlijke leven kunt delen. TikTok is het eerste Chinese bedrijf dat echt doorbreekt in het Amerikaanse en wereldwijde bewustzijn, iets wat andere langer gevestigde Chinese grootmachten (bv Alibaba, Baidu en Tencent) nog moeten zien te bereiken.

Tegenwoordig liggen de spelregels uiteraard anders. De US bepaalt nu op een andere manier wie een lieve, goede vriend en zielsverwant is en wie niet. (Anno 2020 komt het vooral neer op een aantal basale criteria: je hebt een autocratische leider nodig, nauwe banden met de Trump-familie, of een deal die de president als een overwinning kan begroeten. Idealiter scoor je een hattrick en heb je ze alle drie. Het beste voorbeeld hiervan is misschien wel de tumor van het Midden-Oosten; Saoedi-Arabië.) De meeste Amerikanen zien China niet langer als een potentiële partner, maar als een strategische vijand. Trump vervloekt ze zoals alom bekend openlijk op Twitter en tijdens persconferenties. Het oude Amerikaanse beleid van (geduldige) betrokkenheid wordt bespot als een naïeve liberale fantasie die niets anders deed dan rijkdom en macht overhandigen aan een autoritaire tegenstander. Vanuit dit perspectief gezien belichamen Zhang en TikTok niet wat er goed is gegaan met China, maar wat er mis is gegaan. TikTok maakt nu deel uit van de Chinese dreiging: de scherpe high-tech rand van het communistische regime dringt diep door in de Amerikaanse samenleving, steelt haar geheimen, controleert haar burgers en faciliteert de kwade Chinese doelen. Het zogenaamde Paard van Troje vermomd in een smartphone-app.

Democraten en Republikeinen in de US zijn zelden zo verenigd geweest tav een politiek thema; onder geen beding toegeven aan een opkomend China is waarschijnlijk het enige waar "rechts" en "links" in de US het op dit moment over eens kunnen worden. De reden dat ze zo verenigd zijn? De vrees sijpelt in de US door dat China, dankzij haar groeiende technologische macht, een enorme schat aan informatie zou kunnen verzamelen die zou kunnen worden gebruikt om Amerikaanse burgers te identificeren of te chanteren - of andere doeleinden waar men nog niet aan heeft gedacht. De zorg is dat TikTok een krachtig vacuüm zou kunnen zijn, dat beelden van en details over nietsvermoedende Amerikanen opzuigt om de vraatzuchtige eetlust van Peking te voeden. China's wijdverbreide verzameling van gegevens over haar eigen bevolking - of het nu gaat om de bewakingsstaat die het in Xinjiang heeft opgebouwd, het sociale kredietsysteem dat wordt geïmplementeerd, of het opdringerig volgen van bewegingen en vergaderingen om de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan - heeft de argwaan en angst voor haar bereidheid om voor eigen doeleinden dergelijke informatie uit het buitenland te verzamelen alleen maar verder versterkt. TikTok bevindt zich dus niet alleen in de positie van het symbool van China's opkomst en penetratie in de US, maar ook aan de frontlinie van een nieuwe strijd tussen de US en China.

Zhang benadrukt dat ByteDance nooit informatie over Amerikanen aan de Chinese autoriteiten heeft overgedragen, en dat dit ook nooit zou gebeuren. En van wat ik van hem en zijn bedrijf heb gezien en gelezen lijkt het me waarschijnlijk dat hij zelfs volkomen oprecht is. Er is geen hard (openbaar) bewijs dat hij voor de Communistische Partij werkt. Maar het escalerende wantrouwen jegens China in ogenschouw nemend zeggen Zhang's beloften en toezeggingen weinig. Het regime heeft de indruk gewekt dat al haar 1.4 miljard burgers loyaal zijn of loyaal kunnen worden gemaakt aan de partij. In theorie betekent dit dus dat iedereen met een Chinees paspoort een spion kan zijn, of kan worden gedwongen om een spion te zijn. Wat zou een regering die dissidenten martelt en honderdduizenden moslims in goelags opsluit, ervan weerhouden om op een dag Zhang onder druk te zetten om haar bevelen uit te voeren?

Het feit dat het niet vreemd is om hardop dit soort vragen te stellen, is een indicatie van hoe erg het momenteel is tussen de US en China. Vreemd genoeg is wat er gebeurt een indicatie of de twee landen op weg zijn naar hernieuwde, zij het ongemakkelijke, samenwerking of naar een impasse met supermachten met mogelijk rampzalige gevolgen voor de wereldvrede en welvaart. Het lot van TikTok vertelt ons ook of China haar historische opkomst kan voortzetten en het Amerikaanse politieke en economische primaat kan uitdagen: Chinese leiders weten dat ze hun land moeten transformeren in een technologische grootmacht om nieuwe hoogten van economisch succes en diplomatieke invloed te bereiken. Als geopolitieke tegenwind de ambities van Zhang belemmert, kunnen ze ook die van China vernietigen.

De opkomst van Trump heeft China volledig veranderd van een partner (zij het een lastige) in een stelende vijand van Amerikaanse banen, technologie en democratie. Trump-bashing is verleidelijk, maar net zo belangrijk is de omwenteling van het Chinese beleid waardoor het land veel meer een bedreiging lijkt voor de wereldwijde dominantie en binnenlandse veiligheid van de US. Xi Jinping heeft de laatste jaren de spierballen van zijn land getoond in buitenlandse zaken, terwijl hij thuis de staatscontrole heeft geïntensiveerd met nieuwe technologieën, van het verzamelen van gegevens tot gezichtsherkenning en hardhandig optreden in Xinjiang en Hong Kong. Laten we vooral niet doen alsof alle Amerikaanse zorgen ongegrond zijn; hier hebben wij ook het e.e.a. meegemaakt met ASML bijvoorbeeld.

TikTok bezorgt Washington meer hoofdpijn dan welk ander Chinees bedrijf dan ook - zelfs eentje die bijna dagelijks in het politieke vizier ligt; Huawei. De nationale veiligheidszaak tegen Huawei is veel directer. Het bedrijf levert de zogenaamde vitale infrastructuur, de moeren en bouten van draadloze systemen. Elke regering zou op hun hoede moeten zijn voor het feit dat dergelijke vitale communicatienetwerken kwetsbaar zouden kunnen zijn voor potentiële buitenlandse tegenstanders. Maar de apparatuur die Huawei maakt, kan gemakkelijk worden geleverd door andere bedrijven uit vriendelijkere landen, zoals het Zweedse Ericsson, en de uitrusting kan eenvoudig worden uitgetrokken en vervangen, zoals de UK probeert te doen.

TikTok presenteert een heel ander raadsel. Ten eerste staat de app al op miljoenen Amerikaanse smartphones. De zorgen van Washington over gegevensbeveiliging met betrekking tot China zijn vergroot door twee recente hacks: van het kredietrapportagebedrijf Equifax in 2017 en van het Office of Personnel Management van de overheid in 2015. In beide gevallen geven beveiligingsexperts China de schuld. De veronderstelling is dat de Chinese autoriteiten dossiers over Amerikaanse burgers samenstellen voor onbekende, maar waarschijnlijk compromitterende doeleinden. TikTok zou een handig apparaat kunnen zijn om de bestanden te vullen met sappige nieuwe details. Sterker nog, TikTok houdt zich bezig met "content". Het kan net zo gemakkelijk dienen als kanaal voor het verspreiden van informatie als het verzamelen ervan - en kan daarom een propagandamiddel zijn voor de Chinese staat. Maar dat is allemaal in theorie. Er lijkt geen onweerlegbaar bewijs te zijn dat TikTok privegegevens over Amerikanen heeft gedeeld met China. Het platform zegt dat het gegevens over Amerikanen in de US en Singapore opslaat, wat dus buiten het bereik van de Chinese overheid ligt.

Het lijkt echter niet helemaal duidelijk of ByteDance als Chinees bedrijf verplicht is om Amerikaanse gegevens met Peking te delen. Het Amerikaanse argument gaat uit van een heilige overtuiging dat de Chinese wet de overheid carte blanche geeft voor gegevens die in handen zijn van Chinese bedrijven, maar sommige experts zijn van mening dat de zaak niet zo eenvoudig is, vooral niet met gegevens die buiten China worden bewaard. Het feit dat er geen overeenstemming is over wat een vrij eenvoudig juridisch punt zou moeten zijn, illustreert het echte probleem: Chinese wetten zijn losjes geschreven om ambtenaren de ruimte te geven om min of meer te doen wat ze willen. Sterker nog, de Communistische Partij houdt zich niet altijd aan de formaliteiten van juridische procedures. China heeft geen onafhankelijke rechterlijke macht en bedrijven en individuen hebben weinig macht om op te komen tegen hun eigen regering. Dus als de autoriteiten iets willen - zoals gegevens over Amerikanen bijvoorbeeld - kun je er zeker van zijn dat ze een manier zullen vinden om het te bemachtigen. Dat leidt men tot de conclusie dat TikTok niet te vertrouwen kan zijn, omdat de Chinese overheid niet te vertrouwen is.

De agenda van Xi heeft een serieuze kaakslag uitgedeeld aan Chinese bedrijven die wereldwijde ambities hebben, zoals ByteDance. Voorheen konden Amerikaanse en Chinese bedrijven met plezier handel drijven en investeren in een zo goed als parallel universum, los van het dagelijkse Chinese reilen en zeilen. Maar Xi heeft de toch al wankele muur die de handel beschermde tegen autoritarisme volledig neergesabeld. Zijn nieuwe high-tech bewakingsstaat en de gruwelijke manieren waarop hij die heeft gebruikt, hebben nietsvermoedende directeuren - evenals professionele atleten, videogamespelers en artiesten - aan beide kanten in politieke issues gebracht. Zhang is veel te intelligent om dit allemaal niet te hebben zien aankomen. Inderdaad, hij heeft er zoals ik helemaal in het begin aan refereerde alles aan gedaan, zoals het aannemen van Amerikaanse commerciële kanonnen in de directie en zelfs een strikte splitsing van de Amerikaanse en Aziatische activiteiten van TikTok, waarbij de Amerikaanse afdeling in de praktijk naar het schijnt zo goed als volledige autonomie heeft. Met nul resultaat wat betreft de Amerikaanse perceptie; het blijft in hun ogen een Chinees bedrijf en men vindt het een doorzichtige "makeover".

Bovenal biedt de controverse over TikTok een kijkje in Amerikaanse en Chinese samenlevingen op dit cruciale moment, maar ook waar ze heen zouden kunnen gaan. TikTok toont het beste en slechtste van het moderne China - zowel het grenzeloze potentieel om rijkdom en ideeën te genereren die iedereen ten goede kan komen, als de angst en het conflict veroorzaakt door het uitgebreide en groeiende autoritarisme. Geen enkel ander Chinees bedrijf heeft zich zo nauw met het Amerikaanse en westerse leven verweven. In een tijdperk van opdringerige technologieën, Big Data en verhoogde buitenlandse dreigingen, worden onze westerse idealen op de proef gesteld door hoe we omgaan met deze ene gekke app, die in de kern werd gebouwd voor het delen van video's gericht op tieners.

Als de deuren van Zhang in de US sluiten, kunnen de implicaties dus groter worden dan zijn fortuin en zijn bedrijf. Zelf zou hij waarschijnlijk heel goed door kunnen cruisen obv alleen al het bereik en invloed van zijn bedrijf ByteDance in China. De echte schade zou worden toegebracht aan de ambities en de economische toekomst van China. TikTok blijft China's enige wereldwijde technologische succesverhaal, volledig gebaseerd op zakelijk en technisch vernuft, met het vermogen om zich geliefd te maken bij mensen over de hele wereld. Fundamenteler dus: een negatief einde zou erop duiden dat het groeiende autoritarisme en China's neiging verzeild te raken in internationale confrontaties haar ondernemers ondermijnt en, meer in het algemeen, haar hoop een technologieleider te zijn die in staat is te concurreren met Amerikaanse rivalen en spelbepaler te zijn wat betreft mondiaal gebruikte en toegepaste technologie - dat laatste is natuurlijk een cruciaal element waar dit hele circus om draait. Zonder een dominante mondiale technologiespeler te worden, zal China, toch al worstelend met stijgende kosten en een vergrijzende bevolking, vastlopen en niet in staat zijn om haar economie te ontwikkelen en - belangrijker - de beoogde status van een economische grootmacht definitief te vestigen.

Als Washington de drastische stap neemt om TikTok te verbieden, zullen de US daar ook onder lijden. Het zou betekenen dat de Amerikanen er niet in slaagden een middenweg te vinden tussen het behoud van hun waarden en het beschermen van hun veiligheid in het licht van de steeds veranderende technologie. Dat werpt het lelijke vooruitzicht op om een van de belangrijkste doelen van het internet te vernietigen - de wereld verbinden en het contact met andere samenlevingen versterken. Als we beginnen met het verbieden van apps of het beperken van toegang, zullen we eindigen met veel afzonderlijke internets, die ons eerder zullen verdelen dan verenigen. Dat lijkt me niet het soort internet dat veel mensen willen. Ondanks alle enge krantenkoppen en ernstige waarschuwingen, werd TikTok in de eerste drie maanden van het jaar 300 miljoen keer over de hele wereld gedownload - 20 miljoen keer alleen al in de US - veel vaker dan in enig ander kwartaal.

Misschien vormt TikTok (en trouwens alle gegevens verzamelende technologiebedrijven) een bedreiging voor onze privacy en veiligheid. Maar mijn eerste reflex is een gevoel van angst dat we ons tegen autoritarisme zullen wapenen door de strijdmethoden ervan te kopiëren. Vuur bestrijden met vuur is zelden de oplossing en is juist niet wat de westerse samenleving decennialang heeft doen ontplooien. De Chinese dictatuur blokkeert Facebook, Twitter en andere buitenlandse sociale media omdat de leiderschap niet het lef heeft om het volk te laten beslissen wat ze willen zeggen, posten of bekijken. De motivatie voor het blokkeren van TikTok in de US ligt natuurlijk wel anders, maar brengt ons naar dezelfde plek - waar de staat bepaalt wat we wel en niet kunnen doen op internet. Dat plaatst de Amerikaanse regering in de onmogelijke positie om onze waarden te verdedigen door ze te ondermijnen. Dat kan niet de beste manier zijn om onze angsten onder ogen te zien.

Ik zou willen dat ik kon afsluiten met een conclusie die voor mezelf in elk geval zinvol klinkt, maar inmiddels zo veel over gelezen dat ik het op sommige vlakken eerlijk gezegd ook niet meer weet. Het is lastig balanceren tussen enerzijds het belang van bijvoorbeeld privacy en anderzijds alle directe spasticiteit die ontstaat als reactie op alles waar China succesvol in lijkt te worden. En zelfs wanneer je die balans wel vindt, is er een geopolitieke cocktail die een heldere navigatie ontneemt. Het gevaar van verdieping tav geopolitiek en/of macro-economie is dat je al snel verzeild dreigt te raken in doembeelden. Er gebeurt nu eenmaal veel buiten onze invloedssferen. Ik zou best kunnen beargumenteren waarom dit slechts de uitkomst is van een koude oorlog die al lang gaande is. Dat dit zou kunnen uitmonden in iets groters, iets engers.

Enfin, laten we eerst de US elections afwachten, want dat kan al een enorm verschil gaan maken. Ja, laat ik daar mee afsluiten: hoop. Het lozen van de oranje parodie op een president zou al wat flinke slokken op de borrel schelen. Laten we hopen dat we ergens in Q1-2021 zonder problemen en in alle onschuldigheid massaal als kleuters aan het TikTokken zijn en het tegen die tijd vanzelfsprekend is om een besloten TikTokTopic te openen op dit forum, waarin ik Hoetierick zie dansen in het ondergoed van zijn vrouw. En dan maar hopen dat Xi het niet uit ons besloten topicje kopieert en de digitale ether in slingert.
Goed verhaal, maar je vergeet nog een heel belangrijk, en vanuit de oranje idioot gezien waarschijnlijk het belangrijkste punt. Microsoft wil TikTok kopen, althans in ieder geval het Armerikaanse deel. Trump wil om de amerikaanse positie als marktleider in technologie te behouden, Microsoft daarbij helpen, door te dreigen TikTok te verbieden. Als klap op de vuurpeil, en nu naderen we het echte werk, moet Microsoft een aantal miljard in de amerikaanse schatlist storten als de deal doorgaat. Hoe gebruikelijk dat is, wet ik niet, maar ik heb er in ieder geval nog nooit van gehoord. Nu ziet Trump die amerikaanse schatkist waarschijnlijk als z'n persoonlijke verkiezingsfonds.

Daarnaast ben ik ervan overtuigd, maar daar heb ik geen enkel bewijs voor, dat MS ook aan Trump persoonlijk, of z'n familie, of via z'n advocaten, een moi bedrag toegeschoven krijgt.
 
Goed verhaal, maar je vergeet nog een heel belangrijk, en vanuit de oranje idioot gezien waarschijnlijk het belangrijkste punt. Microsoft wil TikTok kopen, althans in ieder geval het Armerikaanse deel. Trump wil om de amerikaanse positie als marktleider in technologie te behouden, Microsoft daarbij helpen, door te dreigen TikTok te verbieden. Als klap op de vuurpeil, en nu naderen we het echte werk, moet Microsoft een aantal miljard in de amerikaanse schatlist storten als de deal doorgaat. Hoe gebruikelijk dat is, wet ik niet, maar ik heb er in ieder geval nog nooit van gehoord. Nu ziet Trump die amerikaanse schatkist waarschijnlijk als z'n persoonlijke verkiezingsfonds.

Daarnaast ben ik ervan overtuigd, maar daar heb ik geen enkel bewijs voor, dat MS ook aan Trump persoonlijk, of z'n familie, of via z'n advocaten, een moi bedrag toegeschoven krijgt.

Goede toevoeging idd. Twitter schijnt zich ook te hebben gemeld voor een overname, maar dat lijkt me kansloos wanneer MS daadwerkelijk over gaat tot actie. Als je eens kijkt wat MS alleen al aan cash&liquide middelen op de balans heeft staan, schrik je je een hoedje. Die blazen Twitter volledig weg, ook qua market cap overigens.

Dat bedrijven zoals MS en Apple überhaupt op zulke gigabedragen aan passief cash zitten is overigens al een schande opzich, maar dat is weer een discussie voor een andere keer en een ander topic🤪
 
Terug
Bovenaan Onderaan