Ik zie de wedstrijd van vandaag als een uitstekend leermoment voor de wedstrijd tegen Ajax. PSV stond tot de 2-0 goed (of tot het invallen van Isimat?) en heeft vijfenzestig minuten lang het maximale eruitgehaald, op een gebrekkige laatste pas / afronding na. Voor mij bestaat deze wedstrijd uit twee belangrijke (en hele logische) speerpunten: hoe we verdedigend stonden en hoe we aanvallend wat probeerden te forceren.
Verdedigend:
PSV stond, en dat heb ik niet veel vaker gezien, in verdedigend opzicht in een 4-4-2 naar het model van Atletico Madrid. Ik zal even een plaatje posten van Madrid's tactiek, omdat ik nog geen beelden van PSV tot mijn beschikking heb. Zo ziet het eruit:
Het middenveld van PSV stond nog iets breder, maar jullie kennen het idee. Bergwijn of Lozano liet zich zakken als buitenste middenvelder. Dit systeem heeft twee voordelen: 1. Alle zones zijn gedekt. Hierdoor is er weinig ruimte voor het creëeren van kansen uit open spel, omdat er geen gaten ontstaan waar je doorheen kunt voetballen. Dit belette Barcelona van het creëeren van grote kansen tot de 2-0. 2. Er ontstaat weinig ruimte voor het voetballen tussen de linies, wat Barcelona graag doet met spelers als Messi, Coutinho en Rakitic. Er is weinig ruimte tussen de verdediging en het middenveld, waardoor je als ploeg minder uit individuele kwaliteiten kunt putten en je eigenlijk jongens als Coutinho en Rakitic het voetballen heel moeilijk maakte.
Wat betekent dit voor de wedstrijd tegen Ajax? Ik zou dit systeem ook hanteren. Ajax heeft ook veel individuele kwaliteit voorin en op het middenveld, speelt graag combinatievoetbal én speelt graag tussen de linies met spelers als Tadic, Ziyech en Neres.
Aanvallend:
Het aanvallende spel van PSV was niet heel complex, maar met de wapens van PSV voorin kan het wel erg effectief zijn. De lange bal van Zoet (zou overigens wel iets fijner zijn als we een keeper zouden hebben met iets meer voetballende capaciteiten) op de Jong, die het kopduel moest winnen en van daaruit de afvallende bal oprapen en via Pereiro (die een aantal keren erg goed zichzelf vrijspeelde door weg te draaien) Bergwijn of Lozano lanceren. Bergwijn en Lozano zijn zo verschrikkelijk gevaarlijk, zowel met als zonder bal, dat ook Barcelona in de eerste helft soms moeite had met die twee.
Wat betekent dit voor de wedstrijd tegen Ajax? Ook dit zou ik hetzelfde doen. Opvallend was dat Luuk de Jong steeds, door de trappen van Zoet, niet in een kopduel kwam met Umtiti en Pique (waarbij het een stuk lastiger zou zijn om die te winnen), maar met Busquets. Bij Ajax staan daar Schöne of Frenkie de Jong. Daar valt veel winst te behalen. Opbouwen van achteruit zou tegen Ajax wat moeilijker worden, omdat PSV moeite heeft met onder druk uitvoetballen (zie de wedstrijden tegen PEC en zelfs de eerste helft tegen Willem II).
Deze wedstrijd verlies je, ondanks dat het tactisch prima stond, puur door de individuele klasse van Messi (en een beetje Dembelé en een slimme, maar vervelende, Suarez).
Verder nog een pijnlijk punt: onze bank is helaas niet zo sterk als we misschien dachten. Ramselaar, Isimat (en dus ook Sainsbury, als hij achter Isimat in de rangorde staat) en Room voldoen niet. Verder wat jonge talenten (waarvan ik niet eens weet of ze talenten zijn) met Rigo, Sadilek, Teze en van Osch, een groot talent met Malen (maar nog steeds een talent), en een Behich die ik niet kan beoordelen, maar minder wordt bevonden dan Angeliño en Dumfries. Alleen Guti lijkt echt te voldoen. Dat is erg mager.
ik ben het in die zin niet eens met je omdat je gemakkelijk voorbij gaat aan de invloed van de wissels op de wedstrijd. Verkeerde wissels hebben er voor gezorgd dat je geen diepte meer kon opzoeken in het veld en dat je je beste spelers kwijt was waardoor de tegenstander nog makkelijker ging spelen. Prima als jij blijft zeggen dat we hoe dan ook hadden verloren, wat ik niet ontken, maar ik wil graag naar totaalplaatje kijken en kunnen analyseren welke factoren nog meer een grote rol hebben gespeeld dan alleen kijken naar Messi.
