Lodeweges: Toptrainer in wording
Door ROB HARTOG
[PROFIEL] Evenwichtig, duidelijk, sociaal en vakkennis. Vier kenmerken die steeds terugkeren als collega's en voetballers die met hem werken of hebben gewerkt, een profielschets geven van Dwight Lodeweges, de interim-hoofdtrainer van PSV.
Dwight Lodeweges bedankt Ibrahim Afellay. FOTO PAUL VREEKER Eigenschappen die goed vallen op trainingscomplex De Herdgang, de gemoedelijke thuishaven van PSV. De selectie ervaart zijn inbreng als een verademing na het kortstondige bewind van de opgestapte Huub Stevens, die in vergelijking met zijn opvolger soms een erg kort lontje had.
Lodeweges houdt het bij voorkeur simpel. Hij zet de beste spelers op de juiste plaats. Ingewikkelde spelvarianten legt hij vooraf in heldere bewoordingen uit en herhaalt hij eindeloos op de training, net zo lang tot de spelers de oefenvorm vlekkeloos uitvoeren. ,,Vastigheid en automatismen zijn belangrijk. Dat biedt houvast,'' heeft hij daar zelf al enkele malen over gezegd.
De tijdelijke bewindvoerder in Eindhoven groeit in zijn rol als hoofdcoach. Aanvankelijk had Lodeweges twijfel toen algemeen directeur Jan Reker hem vroeg de taken van Stevens over te nemen. Pas nadat de spelersraad tot driemaal toe vertrouwen in hem had uitgesproken, hapte hij toe.
Nog altijd vindt hij die voorgeschiedenis ronduit vervelend, maar na een ingetogen start is Lodeweges zo eerlijk te bekennen dat hij geniet van de mogelijkheden en de verantwoordelijkheid die hij plotseling op De Herdgang kreeg. Waarbij hij wél meteen wijst op de ondersteuning van zijn assistenten Phillip Cocu en Jan Wouters, twee oud-voetballers met een veel grotere staat van dienst als actief speler dan hijzelf. ,,De eerste keer tussen die twee op de bank is dat wel door me heen geschoten. Links en rechts zaten gelouterde ex-internationals. Niet slecht voor een boertje uit Voorthuizen, dacht ik toen,'' verklapte Lodeweges al eens.
Het Veluwse Voorthuizen is de ankerplaats van de 51-jarige trainer. Weliswaar aanschouwde hij op 26 oktober 1957 in het Canadese Turner Valley het levenslicht, als zoon van twee Nederlandse emigranten, maar lang duurde daar het avontuur van zijn ouders niet. Al snel keerde het gezin terug naar Nederland, naar Voorthuizen dus. Waar Lodeweges lid werd van de lokale trots VVOP, de afkorting van Voetballen Voor Ons Plezier. Later stapte hij over naar rivaal De Kieviten.
Nog altijd woont Lodeweges in Voorthuizen. Na de lagere school doorliep hij daar de christelijke mavo De Brug. Een toen nog betrekkelijk klein ventje met een flinke haardos, zoals te zien is op een foto van klas 2B van juf Bos en meester De Graaf. De vader van drie dochters is op zaterdag nog regelmatig terug te vinden in de plaatselijke voetbalkantine, hoewel dat de laatste tijd uiteraard een stuk minder is.
Dorpsgenoten vertellen graag over de periode dat de jonge Lodeweges daar zelf nog voetbalde. Steevast volgt dan de anekdote dat hij na afloop van zijn eigen wedstrijd niet meteen de douche opzocht, maar de andere velden afstroopte in de hoop dat hij bij een ouder elftal mocht invallen.
Lodeweges schopte het tot betaald voetballer. Bij Go Ahead Eagles haalde hij zelfs Jong Oranje. ,,Dwight was een prima en harde verdediger. Had een uitstekend inzicht. Hij was alleen niet snel genoeg om de absolute top te halen,'' herinnert Hans Kraay sr. zich. Kraay maakte hem als trainer van de Edmonton Drillers ook mee in Canada. Tussen 1979 en 1990 pendelde het voetbaldier Lodeweges op en neer tussen Nederland en Canada, waar hij in de zomermaanden speelde.
,,Hij heeft in Edmonton nog een tijdje bij ons in huis gewoond,'' vertelt Kraay. ,,Een bescheiden, vriendelijk mens, heel sociaal in de omgang. Toen al had hij een prima kijk op voetbal, tactisch sterk. Hij las het spel goed en was erg leergierig.''
Eigenschappen die Dwight Lodeweges uitstekend van pas kwamen toen hij na zijn actieve carrière het trainersvak binnenstapte. Te meer omdat hij al van jongs af aan in dagboeken zijn voetbalervaringen nauwgezet bijhield.
Via oude liefde Go Ahead Eagles, VVOG en Zwolle belandde hij bij FC Groningen. Na een goed eerste jaar volgde een rampperiode. Al na een paar maanden moest hij vertrekken. Ron Jans volgde hem op. De enige smet op het blazoen van Lodeweges. Desondanks vallen over hem ook in Groningen louter positieve geluiden te horen. Oud-speler Claus Boekweg verwoordde dat onlangs treffend: ,,Misschien was hij als trainer wel verder dan zijn spelers.''
Na zijn afscheid in Groningen pikte Sef Vergoossen, die inmiddels als assistent bij Heerenveen werkte, hem op. Hij nam hem mee naar de Verenigde Arabisch Emiraten (Al Jazira) en Japan (Nagoya Grampus Eight). Spijt heeft Vergoossen geen moment gehad. Hij noemt Lodeweges een gedreven vakman, een loyale assistent met een eigen mening, kortom een prima klankbord.
,,Hij is correct, eerlijk en alert,'' vertelt Vergoossen. ,,We woonden in een flatje op hetzelfde complex. De een vier hoog, de ander helemaal op de bovenste verdieping. Mijn vrouw kookte vaak voor ons. Hij was meestal alleen. Zijn vrouw en kinderen konden niet zo vaak overkomen.''
Vergoossen leerde daar ook een andere kant van Lodeweges kennen. Buiten het werk om wilde hij zowel in de woestijn als in Japan zo veel mogelijk leren over de cultuur. ,,Met behulp van zijn navigatiesysteem ging hij overal heen. Een ondernemend type, zonder oogkleppen op. In de Emiraten heeft hij zich echt verdiept in de achtergronden van de moslims.''
Lodeweges en Vergoossen werden halverwege vorig seizoen herenigd in Eindhoven, waar Vergoossen na het plotselinge vertrek van Ronald Koeman en tussenpaus Jan Wouters het seizoen afmaakte.
Voor Vergoossen is het geen verrassing dat zijn voormalige pupil het prima doet bij PSV. ,,Dwight is een pure vakman. Hij heeft weliswaar geen grote naam, maar is met zijn karakter en achtergrond een toptrainer in spe. PSV kan met een gerust hart met hem verder als de club voor volgend seizoen geen geschikte kandidaat kan vinden.''
AD