Nou je vergelijkt hierbij twee totaal verschillende posities: VOC heeft NL gemaakt tot wat het nu is, lees: een welvarend land dat later een democratische rechtsstaat werd. Het heeft jouw voorvaderen en later ook jou heel veel goeds gebracht, het gevoel daarover blijft positief, er wordt met trots daarover gesproken, wordt de Gouden Eeuw genoemd, de schilderijen en beelden van die tijd worden in de musea gekoesterd etc. Pas later is men stil gaan staan voor de gevolgen voor anderen... Maar bij jou heerst het gevoel, nou who cares?..
Het verhaal wordt ook voor jou heel anders wanneer jouw soort nog altijd achter loopt in kansen, wanneer generaties lang dat zo geweest is en dat terug te redeneren is tot de tijd waarin jouw soort werd verhandeld, vernederd, verkracht, vermoord en dat niet voor 2 jaar of zo maar echt heel lang. Hoezo mogen we een 2 jarige uitroeiing van een volk 70 jaar later dag in dag uit herinneren, dagelijks weer nieuwe boeken, weer nieuwe tentoonstellingen, weer nieuwe films enz maar het moeten de zwarte mensen die eigenlijk die aandacht totaal niet hebben gekregen, gewoon doorgaan met hun leven en verder niet zeuren? Ik weet dat sommigen zich ook ergeren aan het feit dat veel Joodse mensen steeds teruggrijpen naar de 2e WO maar niemand maakt daar openlijk bezwaar tegen sterker nog dagelijks hoor je weer over de buurman van de tante van de oom van de neef van.... dat ie die en die heeft gekend die met een overlevende van het concentratiekamp heeft gesproken. Ik vind iig dat wij helemaal niet in de positie zijn om tegen de zwarte mensen te kunnen zeggen dat ze maar eens moeten ophouden over dit of dat. Voor sommige van hen begint het eigenlijk nu pas, de erkenning die ze nooit hebben gekregen.
www.digibron.nl