Het heeft toch enkele dagen geduurd, maar ik heb me eindelijk over dit verlies heen kunnen zetten en de moed bij elkaar kunnen rapen om jullie te informeren over de bijna onvergetelijke reis naar Basel.
Het is één dag voor de matchday. Ik was al niet helemaal lekker, dus tot na middernacht gamen was een idioot idee. Het werken van 's middags tot 's avonds was al helemaal niet verstandig, want het idee was om vroeg naar bed te gaan en een goede nacht rust te pakken. Voordat ik in bed lag was het alweer bijna middernacht. En natuurlijk, ik had al zo weinig slaap, maar dankzij die muggen heb ik bijna heel de nacht wakker gelegen. Heel fijn als je vervolgens weer om 3.30 uur je bed uit moet. Genoeg gezeken, tijd om on-topic te gaan.
Anderhalf uur later vertrokken de bussen van Eindhoven naar Basel. Drie dubbeldekkers van Kuipers, om precies te zijn. Onze bus was gevuld met een hoop jongere, waarvan een stel jongens afkomstig uit de regio Tilburg de meest sfeervolle waren. Een echte verrijking voor de busreis, waar ik enorm veel geslapen heb vanwege barstende koppijn en een flink slaapgebrek. Rond een uur of 7 hadden we even een stop genomen. Was wel lekker om even uit de bus te zijn. Het Duitse landschap vind ik sowieso prachtig. Genieten om voet op Duitse bodem te mogen zetten. Maar na een half uur moesten we weer terug de bus in om de reis voort te zetten.
Iets na de middag kwamen we aan bij de douane bij de Zwitserse grens. Nog nooit bij een douane geweest dus weer een ervaring rijker. Ik vond het zelf erg raar dat er gecontroleerd werd. Je zag namelijk de helft van de tijd de controlerende Zwitsers niet en ineens kwamen ze naar boven toe om tassen te controleren. Maar eigenlijk stelde het helemaal niks voor. Zonder problemen mochten we Zwitserland binnentreden.
Een uurtje later hadden we de bussen geparkeerd. Met zijn alle trokken we naar het centrum, waar al ruim 1500 supporters van PSV aanwezig waren. Aangekomen in het centrum wemelde het van de PSV'ers. Er was zelfs een café afgehuurd of overgenomen door Lighttown Madness en Boys From The South. Het café had bandjes verkocht voor 55 kroon waarmee PSV'ers de hele dag gratis drank konden halen. Slimme deal, want een halve liter kostte al bijna 10 kroon. Enfin, ik drink toch niet en vond de sfeer rondom het overgenomen café erg naar. Dus naar een cafeetje ernaast gegaan. Even wat Fanta gepakt en mijn vader een biertje en daarna gaan kijken naar drank uit de iets goedkopere supermarkt.
Iets later toch maar besloten om meer van het centrum te zien. Uit de winkelstraat was een mooi tramstation. Zie je ook weinig als je in Keldonk woont en in Wageningen studeert
. Daar was nog een volleybalwedstrijd georganiseerd door Coop. Wel geinig om te zien, maar het was erg kleinschalig en dus ook verder niet meer iets noemenswaardig. Iets later zijn we naar de McDonalds gegaan: Prachtige ervaring. Maar laat ik niet op de zaken vooruit lopen... Ik werk nu zelf bij de McDonalds en ken de prijzen redelijk uit mijn hoofd. Burgertje kost €1,25 en daar kostte die ineens 2,50 kronen. Alles in Zwitserland kost gewoon het dubbele van hier in Nederland, echt krankzinnig
. Ook de supermarkt etc. kostte het dubbele. De McDonalds is sowieso al duur voor wat je ervoor terug krijgt... Ik had al niet zoveel honger, maar dankzij die prijzen besloot ik nog zuiniger te zijn.
We zijn nog niet uit de Mc hoor, want de Mc stond gevuld met PSV'ers. Je hoeft maar één zin te schreeuwen van het lied en iedereen zingt mee. Echt een prachtig aanzicht was dat. Terwijl ik dit schrijf, besloot ik maar om het beeldmateriaal
hier online te zetten zodat je een beter beeld krijgt hoe het daadwerkelijk was
. Ook een jochie van een jaar of 5 zong luidkeels mee met de overige supporters in de Mc. Je werd er bijna bang van
. Mijn vader was ook nog naar de wc gegaan, waar hij iemand trof die zijn shirt uit het succesjaar 1988 herkende. Mijn vader vroeg uit verbazing hoe hij dat shirt herkende, omdat zijn vader in dat shirt heeft gespeeld. Bleek de zoon van Hans Gillhaus mee naar Basel te zijn gegaan
.
Iets later trokken we weer terug naar het centrum, waar we onder andere met een stel supporters uit Oirschot hadden gesproken. Blijken bijna iedere uitwedstrijd te gaan en zijn ook naar Osijek geweest. Nooit problemen gehad met uitsupporters, maar daar toch mot gekregen met een stel Kroaten. Dan is het toch plezierig als je met een groep van 1800 man aanwezig bent in het centrum, voel je je een stuk veiliger op de terrasjes. Maar ik wil geen angst aanpraten. Wat ik heel erg mooi vond aan die mensen, naast dat ze iedere uitwedstrijd gaan, was de uiterst nuchtere blik op PSV tijdens het babbeltje. Mijn vader begon onder andere te praten over de halve finale Champions League tegen AC Milan. En die andere man over hoe PSV destijds hét beste team van Europa had
. Jammer dat ik die tijd niet heb meegemaakt.
Iets na 18.00 uur trokken we naar het stadion. Het was een half uurtje lopen en een groot deel van de supporters was al in het stadion. Het was mooi om zoveel vrijheid te hebben zowel in de stad als toen we naar het stadion liepen. Ook de route was wel mooi. Het deel tussen de bussen en het stadion zag er heel erg verlaten uit. Alsof je door een spookstad liep
. Eenmaal aangekomen bij het stadion gingen we naar binnen. En om 19.00 uur zat het uitvak al
stampvol.
Een kwartiertje later kwamen ruim 1000 supporters van Basel allen tegelijkertijd de tribunes op. Het was een heel mooi gezicht, de harde kern van Basel. Lijkt me een hele mooie groep supporters. Genoeg daarover, er werd volop gezongen en niet veel later kwamen de keepers van PSV het veld op. Veel gezang een uur lang. Ohja,
het stadion zag er zo uit. Echt wel fascinerend te noemen. Als je verder nog een indruk wilt krijgen over hoe alles eruit zag, dan verwijs ik je met alle plezier door naar het YouTube kanaal PSV Support
.
De eerste vijf minuten waren verschrikkelijk. PSV kwam nauwelijks bij het uitvak terecht. Maar ondanks de zware opening ging de 12e man voorop in de strijd. Helaas die vroege en voorspelbare 1-0. Gelijk bij die vrije trap wist ik dat hij indirect genomen zou worden en dat Zoet hem niet tegen zou houden. Heel erg voorspelbaar, want Basel heeft geen technisch verfijnde spelers die de bal over de muur kunnen krullen, dus losten ze het op die manier op. Slim, maar erg slecht dat geen een PSV'er dit voorzag. Qua sfeer zat het wel goed. En PSV kwam terug in de strijd. Meer duels werden gewonnen en met name Viergever en Gutierrez vond ik zich vastbijten in hun tegenstanders. Ik vind Gutierrez in alle opzichten een verademing, misschien niet altijd even stabiel, maar wel vaak de bal naar voren of een actie maken.
Niet veel later werd een bal door Basel vanaf de middenlijn weggekopt in de voeten van Gutierrez. Die passt de bal fijn in de voeten van Dumfries, die een nog fraaiere pass op Malen gaf. De voorzet van Malen was om je vingers van af te likken en de kopbal van Bruma hard in de kruising was alle reden tot een groot feest. Liederen werden luidkeels meegezongen en de sfeer was echt helemaal top. Vlakbij mij stond iemand net zo gestoord als ik. Geen seconde stil zijn, en als ik of hij een seconde stil was, dan sloegen we een arm om elkaars nek en begonnen we te springen en zingen. Ondanks dat we elkaar nooit eerder hebben gezien of gesproken
. Heerlijk fanatiek, zoals het hoort. Je zou best kunnen zeggen, de sfeermakers van het onderste vak, want de sfeergroepen zaten in het bovenste vak.
We gingen rusten met 1-1, maar ergens wist ik al wat er nu zou gebeuren. PSV had voor de rust 1-2 moeten maken, want wat je nu zult zien, is dat PSV het lef niet heeft om de wedstrijd te killen met een 1-2 en terug uit gaat lopen. En verdedigen kan PSV toch niet, daarvoor is er teveel onrust. Dus die 2-1 valt hoe dan ook wel. Aanval is de beste verdediging. Maar al die woorden kent Mark niet. Je zag dat het spel teleurstellend was en de druk flink begon te stijgen bij de spelers. Maar als supporters vonden we het niet spannend, eerder saai en voorspelbaar. Dat was goed te merken aan de sfeer, want in de tweede helft was er eerlijk gezegd geen bal meer aan. Er werden constant liederen gekozen waarvan de tekst totaal niet aansloot op de wedstrijd en veel te complex waren om te zingen. Bij een aantrekkelijke wedstrijd zingt men nou eenmaal eerder mee. Ja hoor, 2-1 gevallen, maar daardoor werd de sfeer wel iets beter. De supporters gingen er weer voor, maar de laatste 10 minuten waren huilen met de pet op. De leider die iedereen op sleeptouw nam, die ene speler die een creatieve actie durfde te maken, het was er niet meer. De spelers probeerden de 2-2 echt wel te maken, maar je zag aan alles dat het er gewoon niet meer in zat
.
De busrit naar huis was niet super sfeervol, maar ondanks alles wat het toch nog wel leuk. De jongens uit Tilburg zorgde nog voor genoeg entertainment. Een van hen was namelijk veel te dronken en kraamde de grootste onzin uit. Soms kan ik me mateloos irriteren aan een stel dronken mensen, maar in zijn geval was het prachtig
. Zo wilde hij onder andere nog wat drinken bestellen in de bus en betalen met kronen, maar helaas werden die niet geaccepteerd. Daar zat-ie dan met nog ruim 20 kroon in zijn portemonnee, dus besloot hij die maar weg te geven/gooien. Die erme jonge had al zoveel leed van PSV, kon-ie zen kronen ok nog nie eens kwijt
.
Eenmaal aangekomen in Eindhoven - bijna heel de reis geslapen - kan ik spreken van een zeer geslaagde reis. Volgende keer alleen nog een goed resultaat meenemen en dan gaan we van een 9/10 naar een dikke 11/10
.